Το “πακέτο” περιλαμβάνει φυσικά τον αρχικό τίτλο, μαζί με το Versus Mode και τις αποστολές Lost In Nightmares και Desperate Escape.
Ο ίδιος ο τίτλος δείχνει σήμερα, όπως και το 2009, ότι δικαίως θεωρείται η αρχή του τέλους στην εξέλιξη της σειράς αφού, για πρώτη φορά χωρίς τον Shinji Mikami, έδειξε ότι δεν μπορούσε να ακολουθήσει, παρά μόνο κατά προσέγγιση και σίγουρα όχι επί της ουσίας, τη μοναδική στιγμή στην ιστορία του franchise που γνωρίζουμε ως Resident Evil 4. Η δράση γίνεται ακόμη πιο έντονη, έως και αυτοσκοπός, οι γρίφοι πάνε περίπατο και όλο το βάρος πέφτει στην προσθήκη co-op, αφού Chris Redfield και Sheva Alomar, οι πρωταγωνιστές του παιχνιδιού, συνεργάζονται σταθερά. Σε co-op τουλάχιστον. Διότι σε solo play, η Sheva έχει την κακή συνήθεια να κάνει εκπληκτικές χαζομάρες, σπαταλώντας πολύτιμα αντικείμενα ή, καμιά φορά, και την ίδια της τη ζωή, δημιουργώντας τα αυτονόητα προβλήματα. Με δύο παίκτες που ξέρουν να συνεργάζονται τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα, ειδικά από τη στιγμή που η παύση για βουτιά στον inventory κάθε άλλο παρά παύση δεν είναι. Οι κινήσεις πρέπει να είναι σβέλτες και αποτελεσματικές, ακόμη και στην ανταλλαγή και χρήση αντικειμένων, ειδικά πάνω στο χαμό της μάχης. Και ο χαμός είναι αρκετά δεδομένος στο Resident Evil V, αφού εχθροί μπορούν να εμφανιστούν ανά πάσα στιγμή και από παντού. Αυτός είναι ένας λόγος που η νέα έκδοση έχει και επιλογή για διεύρυνση του οπτικού πεδίου του παίκτη, ακριβώς ώστε να είναι πιο σπάνιο φαινόμενο το να δέχεται επιθέσεις από σχεδόν δίπλα του χωρίς να έχει το περιθώριο να το αντιληφθεί πριν γίνει η ζημιά.
Όλα καλά ως εδώ για ένα όχι και τόσο καλό τίτλο της σειράς. Στα σημεία μάλιστα η μεταφορά μπορεί να θεωρηθεί και βελτιωμένη. Αλλά αυτά τα περιμένει κανείς κυρίως στον τεχνικό τομέα. Και εκεί τα πράγματα είναι κάπως περίεργα. Φυσικά και η ανάλυση έχει ανέβει σε 1080p. Τα assets δεν έχουν μεταμορφωθεί σε σχέση με τα αρχικά βέβαια, οπότε η επιπλέον ανάλυση δεν συνοδεύεται πάντα και από την αναμενόμενη καθαρότητα. Είναι λογικό να μην ξεκινά ξανά δουλειά σε παλιά textures για μια κυκλοφορία σε μειωμένη τιμή βέβαια.
Η δράση γίνεται ακόμη πιο έντονη, έως και αυτοσκοπός, οι γρίφοι πάνε περίπατο και όλο το βάρος πέφτει στην προσθήκη co-op, αφού Chris Redfield και Sheva Alomar, οι πρωταγωνιστές του παιχνιδιού, συνεργάζονται σταθερά.
Αυτό που είναι λιγότερο λογικό βέβαια είναι να ανεβαίνει μεν το frame rate αλλά, ακόμη και σε συστήματα με τόση διαφορά ισχύος από εκείνη για την οποία σχεδιάστηκε αρχικά το παιχνίδι, να χάνονται frames δεξιά κι αριστερά. Αν η επανέκδοση, remaster της προκοπής ή όχι, που φτάνει σε αισθητά καλύτερο hardware δεν μπορεί να εξασφαλίσει το αυτονόητο πια άλμα σε ανάλυση και frame rate, αυτόματα αμφισβητείται η χρησιμότητα της κίνησης και της όλης ιδέας.Οι λεπτομέρειες αυτές σημαίνουν ότι η νέα αυτή έκδοση δεν είναι η καλύτερη του τίτλου, εξακολουθεί να υπερέχει εκείνη για PC. Κατά τα άλλα το Resident Evil V, σε αντίθεση με άλλους τίτλους της σειράς, κυρίως χάρη στη μέτρια τεχνητή νοημοσύνη, απαιτεί σχεδόν τη συνεργασία με άλλον παίκτη για να σταθεί τα πόδια του, έστω και αν ο τρόμος είναι μόνο θεωρητική επιδίωξη για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Το θετικό είναι ότι η νέα αυτή έκδοση το καθιστά διαθέσιμο για όλους και σε βάθος χρόνου, αφού η συμβατότητα με τη νέα τάξη πραγμάτων (και hardware) είναι ουσιαστικά εξασφαλισμένη. Χάρη πληρότητας και συμβατότητας λοιπόν, το Resident Evil V έχει νόημα για μια συλλογή, όχι για να μάθει κανείς τι εστί Resident Evil. Για το τελευταίο υπάρχουν τα REmake, RE 2 και RE 4.
Η αρχή του τέλους...
Eλπίζω να το βγάλουν καμιά 10 αρια φορές όπως το 4. :p
Πεταμένα λεφτά!! ...Η πικρή Αλήθεια.
Moνο co-op αξιζει.