Πιο συγκεκριμένα, είναι εμφανές ότι οι άνθρωποι της Moon θέλησαν να δώσουν έναν ισορροπημένο τόνο στο platforming του παιχνιδιού, καθώς αμφιταλαντεύεται μεταξύ παραδοσιακού και μοντέρνου platformer. Παρά το story και την αρχική παρουσίαση του παιχνιδιού, εμφανίζεται σκληροπυρηνικό, θυμίζοντας αρκετά Metroid και Megaman. Κανένα άλμα ή ειδική κίνηση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως κάτι εύκολο, καθώς σχεδόν σε κάθε κίνηση υπάρχει κίνδυνος να τραυματιστείτε από τα δεκάδες εμπόδια που υπάρχουν διάσπαρτα στα επίπεδα. Αν και η κλιμάκωση των μηχανισμών κάνει καλή δουλειά ώστε να μην κουράζει τον παίκτη δίνοντάς του νέες ικανότητες πολύ γρήγορα, το Ori and the Blind Forest αποσκοπεί στο να περάσει την εντύπωση ότι ο Ori είναι ουσιαστικά πολύ ευαίσθητος και κάθε, μα κάθε εμπόδιο απαιτεί μεγάλη ακρίβεια. Το level design συμβάλει σε αυτή την αίσθηση, καθώς πολλά αγκάθια για παράδειγμα έχουν μήκος ακριβώς όσο το άλμα του Ori, ενώ κάποια set pieces συνοδεύονται από μεγάλο zoom out, με τον Ori να φαίνεται μικροσκοπικός μπροστά στην “Οδύσσεια” που έχει να υπομείνει μέχρι το επόμενο «χαλαρό» σημείο.
Αυτήν την παλαιάς σχολής λογική, έρχονται να εξισορροπήσουν τα πιο εκσυγχρονισμένα skills και abilities που ο παίκτης ξεκλειδώνει στην πορεία. Τα πρώτα αποτελούν βασικές κινήσεις, οι οποίες χρησιμοποιούνται για την προσπέλαση των επόμενων επιπέδων και την εξέλιξη της πλοκής, ενώ τα δεύτερα είναι αναβαθμίσεις των διαφόρων κινήσεων του Ori και ξεκλειδώνονται μέσω ενός skill tree χρησιμοποιώντας τα XP που μαζεύει ο παίκτης. Ο καθένας θα βρεθεί, αργά ή γρήγορα, μπροστά σε απροσπέλαστα, χωρίς το κατάλληλο skill, εμπόδια και περιοχές, σημάδι ότι η επιστροφή για περαιτέρω εξερεύνηση, με τα σωστά εργαλεία, είναι σίγουρη.
Το Ori and the Blind Forest δεν δίνει κανένα στοιχείο σχετικά με το τι μπορεί και τι δεν μπορεί να κάνει ο Ori, κάτι που είναι σαφές ιδιαίτερα στα πρώτα στάδια του παιχνιδιού. Πολλές φορές βρεθήκαμε να πεθαίνουμε ξανά και ξανά προσπαθώντας να φτάσουμε κάποια πλατφόρμα, μόνο και μόνο για να προχωρήσουμε από άλλο δρόμο και να μάθουμε λίγο αργότερα ότι τελικά χρειαζόμασταν το skill που μάθαμε μόλις πριν 15 δευτερόλεπτα. Επομένως παρατηρείται ακόμα μια ομοιότητα με το Metroid, καθώς ολόκληρος ο χάρτης του παιχνιδιού είναι ενιαίος, με διάφορες διαδρομές να είναι αποκλεισμένες μέχρι την εξασφάλιση ενός από τα προαναφερθέντα Skills. Πέρα όμως από απαγορευτικά σημεία, ο κόσμος του παιχνιδιού βρίθει από collectibles, είτε αυτά έχουν να κάνουν με έξτρα XP, είτε με κάποιο map piece, το οποίο εμφανίζει κομμάτι του κόσμου στον χάρτη. Είναι κατανοητό επομένως ότι η άρνηση του παιχνιδιού να δίνει πληροφορίες με το τσουβάλι στον παίκτη, κάτι που κατά τα άλλα αποτελεί τυπική τακτική για σύγχρονα παιχνίδια του είδους, καθώς και το απαιτούμενο backtracking προκειμένου να φτάσετε το 100% ολοκλήρωσης σε κάθε περιοχή, είναι στοιχεία που θυμίζουν, και πάλι, άλλα παιχνίδια, όπως τα (Dark) Souls ή το Zelda.
Περιέργως τα checkpoints δεν είναι παρά ελάχιστα κι αυτά μόνο σε πολύ συγκεκριμένα σημεία, όπως πριν από ένα boss fight. Και αυτό συμβαίνει επειδή ο Ori έχει την δυνατότητα να δημιουργεί τα δικά του checkpoints, τα λεγόμενα Soul Links, αποθηκεύοντας την πρόοδο του παίκτη όποτε το θελήσει ο παίκτης και σε όποιο σημείο θέλει, αρκεί πρώτον το σημείο αυτό να είναι μακριά από εχθρούς και δεύτερον να είναι σε σταθερό έδαφος. Αυτό το στοιχείο του gameplay δίνει αέρα στρατηγικής στο παιχνίδι, που παρόμοιό του είναι δύσκολο να βρούμε σε τίτλο ανάλογου είδους και ύφους, καθώς δεν παίρνει τον παίκτη από το χέρι, αλλά τον αφήνει να επιλέξει μόνος του. Ή να ξεχάσει μόνος του, καθώς αρκετές ήταν οι φορές που στα πρώτα στάδια επαναλάβαμε τα ίδια κομμάτια του χάρτη, αφού είχαμε ξεχάσει να θέσουμε ένα Soul Link για τον εαυτό μας.
Το μόνο πρόβλημα του gameplay, το οποίο με βάση τα παραπάνω σκιαγραφείται μεστό και απαιτητικό, είναι ότι ανά διαστήματα είναι υπερβολικά δύσκολο. Έχοντας αναλύσει το τι προσπάθησε να επιτύχει Moon, μόνο να απορήσουμε μπορούμε σχετικά με την απόφαση να συμπεριληφθούν ορισμένα scripted scenes τα οποία είναι αφενός εξαιρετικά δύσκολα και αφετέρου χωρίς ούτε ένα checkpoint, αφού ούτε το παιχνίδι δημιουργεί, ούτε επιτρέπει στον παίκτη να δημιουργήσει Soul Links. Επομένως σε αυτές τις περιπτώσεις το παιχνίδι μετατρέπεται από ένα platformer που απαιτεί συγκέντρωση και μεθοδικότητα, σε twitch-based, το οποίο απλά δοκιμάζει την τύχη αλλά και τις πνευματικές αντοχές του παίκτη.
Σαν παίκτης χειρίζεστε τον Ori, ένα χαριτωμένο, λευκό πλασματάκι το οποίο προέρχεται από το Spirit Tree, το δέντρο…κορμός ολόκληρου του Forest of Nibel.
Τα γραφικά σίγουρα υπογραμμίζουν τον ξεχωριστό τόνο του παιχνιδιού και συμβάλουν στην όμορφή του ατμόσφαιρα. Τα τοπία χρησιμοποιούν εντυπωσιακά χρώματα και σχέδια, με αρκετή ποικιλία και λεπτομέρεια χωρίς το αποτέλεσμα να κουράζει. Κάθε μεγάλος χώρος στον οποίο εισέρχεστε είναι κομψά σχεδιασμένος και τα lighting effects έτσι ορισμένα ώστε να δίνουν επικό τόνο σε κάθε σκηνή. Στο σύνολό του ο γραφικός τομέας δεν επικρίνεται για την μεγάλη του ακρίβεια, αλλά το concept στο οποίο είναι βασισμένος αποτελεί όαση ανάμεσα στην πιο ρεαλιστική μέχρι στιγμής γκάμα τίτλων του Xbox One.
Όσον αφορά τα του ήχου, το voice over είναι συμπαθητικό, με τους διάφορους χαρακτήρες να μιλάνε μια ακαταλαβίστικη γλώσσα και τα διάφορα τέρατα να βγάζουν άναρθρες κραυγές καθώς προσπαθούν να διαλύσουν την χαριτωμένη φάτσα του Ori. Τα ηχητικά εφέ των διαφόρων collectibles δεν κουράζουν και διακρίνονται εύκολα, ενώ τέλος το soundtrack ταιριάζει γάντι σε κάθε σημείο και είναι σίγουρο ότι θα το εκτιμήσετε μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά.
Συνοπτικά, το Ori and the Blind Forrest είναι ένα platformer με γλυκόπικρη ιστορία, ενδιαφέρον εικαστικό περιεχόμενο και σίγουρα βάθος στο gameplay. Η old school προσέγγιση του platforming, μαζί με νέες ιδέες αλλά και κάποιες «αυτονόητες» προσθήκες για την σημερινή εποχή, κάνουν την περιπέτεια του Ori μια περιπέτεια που σίγουρα δεν θα ξεχάσετε. Λίγο η ατμόσφαιρα των γραφικών, λίγο το απαιτητικό gameplay, το οποίο ανά περιόδους θα σας κάνει να θέλετε να θέσετε το χειριστήριο σε τροχιά γύρω από την Γη, κάνουν το Ori and the Blind Forrest έναν τίτλο που μπορεί να σας «ξεφύγει» εν μέσω άλλων μεγάλων κυκλοφοριών, αλλά, αν δεν το κάνει, τότε σίγουρα θα σας εκπλήξει.
Θυμίζουν λίγο από Rayman τα επίπεδα αλλά με λιγότερο "παιχνιδιάρικα" χρώματα.
Κατά τα άλλα, πολύ καλή παρουσίαση για ένα υπέροχο παιχνίδι.
Το θελω !
Με έχει φάει ο Καρέτσος να το δω. Κοίτα να δεις που η Microsoft έβγαλε άσο από το μανίκι :)
Το καλύτερο indie στο Steam αυτή τη στιγμή και από τα καλύτερα platform στο PC, απλά τρέξτε.
Καταπληκτικό παιχνίδι και δεν μετάνιωσα την αγορά του day1. Σε μια πτώση τιμής, αγορά με κλειστά μάτια, εκτός αν θέλουμε να ''βοηθήσουμε'' τέτοιες εταιρίες να δημιουργούν κάτι διαφορετικό μέσα στο χαμό από πιου πιου και μπαλίτσες. Μαζί με το Sunset οι κορυφαίοι τίτλοι για το One!
@DevilSpawn
Συμφωνώ απόλυτα. Ελπίζω ο κόσμος να στηρίξει γιατί δεν χωράνε πολλές "αβλεψιές".
Ωραίο review, σίγουρη αγορά από εμένα.
Ωραιο review για εναν εξαιρετικο τιτλο. Καταρχας ειμαι ατομο που οταν δει ενα παιχνιδι με τρομερο art direction, το αγοραζω με κλειστα ματια (Dust An Elysian Tale, Rayman Origins-Legends κλπ) και δεν εχει τυχει -ευτυχως- να κλαιω τα λεφτα μου. Το Ori ειναι στην wishlist και θα αγοραστει, αλλα θεωρω λιγο τσιμπημενη την τιμη στα 20 ευρω που κανει. Νομιζω πως στα 10-15 ευρω θα ειναι μια χαρα τιμη.
Οπτικοακουστικό αριστούργημα....δε νοείται να λείπει από την βιβλιοθήκη κανενός.Κρίμα μόνο που στιγμές γίνεται υπερβολικά δύσκολο μιας και τέτοια παιχνίδια είναι ότι πρέπει για να χαλαρώνεις,απολαμβάνεις και βυθίζεσαι στον μαγευτικό,παραμυθένιο κόσμο τους.
Επος.Το τερματισα χθες.Απο τα κορυφαια της χρονιας.
Απίστευτο αισθητικά-εικαστικα, όμορφη ιστορία, και ευχάριστο gameplay.Πραγματικά κάντε τη χάρη στον εαυτό σας και παιξτε αυτό το παιχνίδι. Τα 20€ τα αξίζει ο τίτλος αλλά ακόμα και αν είναι πολλα, με τη πρώτη πτωση τιμής τσιμπηστε το.
Πολύ ωραίο review Πάνο. :)
ΥΓ Δηλώνω οτι έχω τη πνευματική ιδιοκτησία του παραπάνω σχολίου και δεν το υπεκλεψα απο σχόλιο αλλου χρήστη σε άλλο site.Γιατί το έζησα και αυτό προχθες.
Πραγματικά δεν μετάνιωσα με τίποτα τα 20 ευρώ που έδωσα Day One για τον τίτλο. Απλά εξαιρετικό και μακάρι να είχαμε πιο συχνά τέτοια διαμαντάκια.
Tριάντη με αυτό θα κάνω πρόταση στην κοπέλα μου...
Που αλλού θα βρω έστω διαμαντάκι με 20 ευρώ!
Ωραίο review Ντάκο αλλά στο video γιατι κάνεις την φωνή του Καρέτσο?
Ισως να μην ακούω και καλά γιατι δεν έχω καλό σήμα όσο και να γυρίσω την κεραία...
Εδω αλλοι δωσαν 15€ για το Journey, το καλυτερο screensaver-walking simulation των 2 ωρων, στο Ορι που διαρκει και ενα 13ωρο θα κολλησουμε;
απο εχθες το εχω!!! το review αν και ειμαι πολυ νωρις,ειναι εγκυρο..
το παιχνιδι,σε βαζει σε αλλα μονοπατια
και αυτο γτ ,απο την μια το εξαιρετικο οπτικοακουστικο σε σχεση με τα δυσκολα απο νωρις, εχει μια αντιθεση μαγευτικη,
εγω τρελαθηκα με τις στιγμες που ο ηχος-μουσικη αλλαζει τοσο εντονα την στιγμη που οι εχθροι εμφανιζονται..
το προτεινω κ εγω με την σειρα μου,σε ολους, μιας κ δεν νομιζω να μπει σε offer συντομα,λοιπον τα αξιζει!!!
Φοβερό παιχνίδι. Μαζί με τα δύο Trine ίσως τα καλύτερα παιχνίδια τέτοιου τύπου.
Για το συγκεκριμένο τίτλο θα χρησιμοποιήσω το σχήμα της "αντεστραμμένης πυραμίδας".
- Πρόκειται για τον καλύτερο τίτλο του Xbox One.
- Πρόκειται για έναν από τους καλύτερους τίτλους όχι μόνο των τελευταίων ετών, αλλά και γενικότερα στο χώρο της βιομηχανίας. Το μόνο που με εκπλήσσει είναι το γεγονός πως δεν είναι δημιούργημα της Nintendo.
-Πρόκειται για το σημαντικότερο, ίσως, σύγχρονο επιχείρημα πως τα "video games" οφείλουν να πάρουν τη θέση που τους αναλογεί, υπολογιζόμενα ως την επόμενη "Καλή Τέχνη".
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν την ποιότητα αυτού του τίτλου σε όλα, ανεξαιρέτως, τα επίπεδα.
Θα υιοθετήσω τη στάση του ελληνικού Gamepro, όταν κλήθηκε να αξιολογήσει το The Legend of Zelda: The Wind Waker για το NGC, όπου δεν αποδόθηκε αριθμητική τιμή-αξιολόγηση.
Ο συγκεκριμένος τίτλος είναι πάνω και πέρα από οποιαδήποτε μορφή αξιολόγησης, γιατί αποτελεί από μόνος του ένα νέο πρότυπο, πάντα κατά τη γνώμη μου.
* Προτείνω σε Όλους να τον τιμήσουν, γιατί έχουμε ανάγκη από τέτοια δείγματα στο μέλλον. Προτείνω, επίσης, την αγορά του εκπληκτικού ψηφιακού soundtrack του παιχνιδιού για τον ίδιο λόγο.
Όταν η "Ψυχ-Αγωγία" αποκτά ένα συνεχώς αναπτυσσόμενο νόημα, μια εξέλιξη που ανατρέπει τα δεδομένα.
@Thomas_Th
+1 για το soundtrack, επικούρα!
Θέλω να σπάσω το pc σε αυτό το κωλοπαίχνιδο..... Έχω κολλήσει σε ένα σημείο 2 ώρες!!! Ρε έλεος δηλαδή ντάξει το έχουν κάνει υπερβολικά δύσκολο έχω ξενερώσει....
:@
Δυνατο παιχνιδακι. Το τερματισα στον υπολογιστη. Πανεμορφος οπτικος τομεας, ρευστος και αμεσος χειρισμος, η μοναδικη μου ενσταση το αρκετα αυξημενο επιπεδο δυσκολιας σε ορισμενα σημεια του παιχνιδιου. Αξιζει