Μετά τη δημιουργία χαρακτήρα όλα περνούν από ένα αρκετά μικρό hub που ο παίκτης θα βλέπει πολύ συχνά, όπως και άλλους παίκτες να κυκλοφορούν σε αυτό. Πέρα από επισκέψεις εδώ κι εκεί για αλλαγή εξοπλισμού, οι διαδρομές είναι δύο. Στη μία έχουμε αποστολές για έναν έως τέσσερις παίκτες σε συνεργατικό ρόλο. Πρόκειται για VR Missions όπως λέγονται στο παιχνίδι. Το σκεπτικό είναι πως μέσω αυτών, με τη βοήθεια κάποιου γνωστού χαρακτήρα σε ρόλο εκπαιδευτή, ο οποίος εκπαιδευτής μπορεί να επιλεγεί κατ’ εξαίρεση, για να πάρει κανείς γεύση από κάποιον πιο ανεπτυγμένο μαχητή. Ολοκληρώνοντας αποστολές, που, δυστυχώς, ανακυκλώνουν μια χούφτα από δραστηριότητες σε χάρτες που δεν φτάνουν στο μέγεθος και την ποικιλία του Dragon Ball Xenoverse. Θα γνωριστεί καλά κανείς με αυτό το περιεχόμενο αφού ωφελεί η αλλαγή εκπαιδευτών, με τον καθένα να μαθαίνει νέες ιδιότητες στο χαρακτήρα του παίκτη. Στη διαδικασία αυτή παρατηρούνται πολλαπλά από τα παράλογα του παιχνιδιού. Επιπλέον δεν γίνεται ποτέ σαφές σε ποιο class αντιστοιχούν τα skills που κερδίζει ο παίκτης, άρα δεν ξέρει αν παλεύει για κάτι που δεν ταιριάζει με το class που τείνει να προτιμά. Επιπλέον, ακόμη κι όταν παίζει μόνος ο παίκτης, κάθε αποστολή τελειώνει με πίνακες αποτελεσμάτων για 30 δευτερόλεπτα, σε δύο οθόνες συνολικά. Ο κόσμος να χαλάσει. Και στις ίδιες τις αποστολές, δεν μπορεί να παραλείψει κανείς τα cut-scenes που λειτουργούν ως αναφορές σε αναγνωρίσιμα γεγονότα της σειράς. Και τα ελαττώματα αυτά προκύπτουν και στην άλλη διαδρομή του παιχνιδιού, τη βασική, αυτήν του PvE.
Στο PvE δύο ομάδες των τεσσάρων έρχονται αντιμέτωπες με τη συνθήκη της νίκης να κινείται σε κλασικά επίπεδα, τύπου team deathmatch και capture the flag, να αλλάζει τυχαία όμως, χωρίς δυνατότητα καθορισμού από τον παίκτη. Τη μια μέρα ισχύει το Α, την άλλη ισχύει το Β. Τα προηγούμενα διαδικαστικά παράλογα ισχύουν και εδώ εν τω μεταξύ, με τη διαφορά ότι συμπληρώνονται από το γεγονός πως ο πρώτος στο lobby μπορεί να ξεκινήσει την αναμέτρηση όποτε θέλει, με λιγότερα άτομα στην ομάδα του κιόλας, χωρίς να δώσει χρόνο ενδεχομένως στους άλλους για επιλογή class. Βέβαια για classes ακούτε και classes δεν βλέπετε τόση ώρα. Ο παίκτης διαλέγεις μεταξύ Attack, Defense, Ranged και Heal, με τις προφανείς προεκτάσεις στην κάθε περίπτωση. Άσχετα με το τι προτιμά κανείς, στο PvE η σύνθεση της τετράδας είναι θέμα στρατηγικής, η οποία σύνθεση δεν είναι ανάγκη να μένει σταθερή σε όλη τη διάρκεια μιας μάχης. Αν πέσει ηρωικά ένας παίκτης μπορεί να αλλάξει class για το respawn. Αυτό δείχνει βέβαια ότι υπάρχουν καλά περιθώρια προσαρμογής μιας ομάδας, ό,τι και να βρεθεί μπροστά της, αλλά και λόγος, τελικά, ακόμη και στα τυφλά, να κυνηγά κανείς αποστολές διαφόρων εκπαιδευτών για να συμπληρώσει τη συλλογή των skills, όχι μόνο τα άπειρα αντικείμενα που μπορεί να χρησιμοποιήσει για να κάνει το χαρακτήρα του ξεχωριστό στο μάτι.
Τίποτα δεν έχει σημασία αν το σύστημα μάχης είναι κατώτερο των περιστάσεων όμως. Εδώ τα νέα είναι καλά, με jutsu, special move, απλή και δυνατή επίθεση, εκτόξευση kuani που χρησιμεύει και στα άλματα, όταν πρέπει να φτάσει κανείς λίγο παραπέρα στα δύσκολα κ.λπ. δημιουργούν μια πολύ καλή αλυσίδα που λειτουργεί καλά με την πλοήγηση πάνω σε τοίχους κ.λπ. Ο ρυθμός μπορεί να είναι καταιγιστικός όταν ευθυγραμμίζονται οι πλανήτες. Η κάμερα δηλαδή και το σύστημα κλειδώματος στόχου. Όταν πετάγονται όλοι πέρα δώθε είναι σημαντικό το κλείδωμα στόχου. Με το που γίνεται όμως η κάμερα παίρνει τέτοια θέση που χάνεται σχεδόν κάθε ελπίδα να δει κανείς ότι κινδυνεύει από το πλάι. Κατά μία έννοια η κάμερα είναι ο πέμπτος αντίπαλος όλων. Όσοι πάνε κόντρα στις διάφορες αντιξοότητες θα μαζέψουν όλο το loot και τα skills που μπορούν να φανταστούν. Πρέπει να τα δοκιμάσουν όλα βέβαια, να πουλήσουν τα διπλότυπα και πάει λέγοντας. Η αξιοποίηση των κερδών είναι η ικανοποίηση στην οποία μπορεί να ελπίζει κανείς άλλωστε. Σε αυτήν την προσπάθεια στέκεται εμπόδιο το…μενού. Δεν υπάρχει τρόπος να βρεθούν άμεσα τα διπλότυπα, πρέπει να κοιτάζει ο παίκτης κάθε κατηγορία ξεχωριστά. Και είναι κωμικός ο αριθμός των βημάτων που χρειάζεται κάθε διαδικασία. Δεν υπάρχει χρηστική λογική στα σχετικά μενού κι έτσι η απολαυστικότερη διαδικασία της αλυσίδας γίνεται αγγαρεία.
Αναμενόμενα η τελική εντύπωση είναι πως εδώ υπάρχει ένα παιχνίδι που θέλει να παίξει κάποιος. Ο πυρήνας του περιτριγυρίζεται από τα αποτελέσματα τόσων ατυχών επιλογών που χρειάζεται προσπάθεια να εξηγήσει ο καθένας στον εαυτό του την υπομονή που ενδεχομένως θα διαλέξει να κάνει, ειδικά αν έχει και μια συμπάθεια παραπάνω στον κόσμο του Naruto. Εξάλλου, σε τέτοια θέματα, άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity