Εκκίνηση στο χώμα.
Συμβαίνει ότι για κάποιο λόγο το παιχνίδι θέλει, πριν ξεκινήσει ο αγώνας, όποιου τύπου και εάν είναι αυτός, να ορίσει ο παίκτης ποιον στόχο θέλει. Έτσι, μην αλλάζοντας κάτι πριν ξεκινήσει ο πρώτος αγώνας, ο τίτλος υποθέτει ότι ο παίκτης κρατάει το στόχο να βγει τρίτος κι έτσι ακόμα και να βγει πρώτος του απονέμει ένα αστέρι. Θα έπρεπε εν ολίγοις να πει ο παίκτης ότι θέλει να βγει πρώτος, ώστε να πάρει τα τρία αστέρια. Υποθετικώς αυτό γίνεται για να υπάρχει προσαρμογή στη δυσκολία, αλλά στην πράξη είναι χαζό.
Η πρώτη πίστα φαίνεται μια χαρά, καθώς είναι διασκεδαστική, παρά τα όποια θέματα έχει ο τεχνικός τομέας και με μια προσπάθεια για να συνηθίσει κανείς το χειρισμό καταφέρνει να τερματίσει πρώτος.
Για να γίνει ακόμη πιο εκνευριστική η όλη ιστορία, δεν υπάρχει πουθενά κάποιος τρόπος να καθοδηγηθεί ο παίκτης για τους μηχανισμούς του παιχνιδιού, δεν υπάρχει κανένα tutorial, ενώ οι όποιες συμβουλές δίνονται στα εξαιρετικά μικρά loading times με μικρή γραμματοσειρά που περνάει ταχύτατα από το κάτω μέρος της οθόνης. Εν ολίγοις σε όλα τα επίπεδα ο παίκτης πρέπει να ψαχτεί μόνος του για να βγάλει άκρη. Η σειρά ήταν αρκετά δημοφιλής την προηγούμενη δεκαετία, μιας και η αλήθεια είναι ότι καλύπτει ένα κενό, διότι στα arcade racing με μηχανή υπάρχει πρόβλημα (καλά, και στα sim, αλλά αυτό είναι άλλο ανέκδοτο). Προφανώς η Microids θέλησε να την αναγεννήσει αλλά ο μικρός προϋπολογισμός και η επιθυμία να βγει φτηνά ο τίτλος έκανε πολύ κακό στην ποιότητά του.
Έχει και first person camera. Όποιος καταφέρει να παίξει είναι μάγος.
Προχωρώντας εμφανίζονται και άλλα προβλήματα. Ο χειρισμός θυμίζει καρυδότσουφλο σε ποτάμι και ελάχιστα βελτιώνεται όσες αναβαθμίσεις και εάν κάνει κανείς στη μηχανή του και στον οδηγό του (εάν βρει το σχετικό μενού). Γενικά, όσο και εάν ανέβουν τα στατιστικά μίας μηχανής ή ενός οδηγού δεν έχει ιδιαίτερη σημασία μιας και το ΑΙ θα είναι ακόμα εκεί δίπλα σας για να σας κάνει τη ζωή δύσκολη πολλές φορές και χωρίς λόγο. Για παράδειγμα -κάτι που δεν είναι απαραίτητα αρνητικό-δεν υπάρχει προσαρμογή ώστε όταν ο παίκτης κάνει κάποιο μεγάλο λάθος οι αντίπαλοι να τον περιμένουν να τους πιάσει, οπότε συχνά ένα λάθος σημαίνει και απώλεια πρωτιάς. Πάντως, και το ΑΙ κάνει λάθη, απλά χρησιμοποιεί τα όποια bonus με εκπληκτικά αποτελεσματικά και μάλλον καλύτερα από τον παίκτη, κάτι που δημιουργεί εκνευρισμό.
Και πώς να μη δημιουργεί εξάλλου, όταν βάζει τον παίκτη, πολύ συχνά, να οδηγήσει στο αντίθετο ρεύμα με διάφορα οχήματα να έρχονται καταπάνω του, ενώ ο τίτλος μαστίζεται από τραγικό pop-in επιπέδου δέντρου στο Oblivion; Είναι καταπληκτικό για τα νεύρα να πηγαίνουμε με 300 χιλιόμετρα και να «υλοποιείται» από το πουθενά δέκα μετρά μπροστά μια νταλίκα. Από την άλλη, δεν υπάρχει κουμπί επαναφοράς κι έτσι όταν έχετε γυρίσει ανάποδα ή σφηνώσει σε κάποιο βράχο, θα πρέπει να κάνετε μανούβρες για να βγείτε χάνοντας πολύτιμο χρόνο και αποκτώντας πολλά νεύρα. Μέτριος προς κακός είναι και ο υπόλοιπος τεχνικός τομέας με τη μηχανή να είναι η μόνη που περνάει τη βάση. Ο ήχος είναι αδιάφορος και το frame rate στην έκδοση του PS4 σταθερό (αντίθετα στο PC γίνεται σφαγή).
Διαθέτει και μηχανές street και motocross.
Ποικιλία στα modes υπάρχει αρκετή, με ό,τι μπορεί να περιμένει κανείς από ένα racing, ενώ η πρόοδος στο career έχει τη μορφή δέντρου όπου προχωράτε ανάλογα με τα αστέρια που συγκεντρώνετε από το παρανοϊκό σύστημα που εξηγήσαμε πριν. Υπάρχουν και οδηγοί και μηχανές για να διαλέξετε, με διαφορετικές ικανότητες ο καθένας, αλλά στην πράξη μηδέν, οπότε… Υπάρχει και online, το οποίο όμως συγκεντρώνει λιγότερο κόσμο από γήπεδο της Super League Δευτέρα απόγευμα στην επαρχία. Όταν βρείτε αντίπαλο λειτουργεί απροβλημάτιστα.
Γενικά πρόκειται για μεγάλη αποτυχία και απογοήτευση μιας και στην αρχή ο τίτλος ξεγελά ότι έχει να προσφέρει κάτι. Μέτριος χειρισμός, κακός σχεδιασμός καθόλου φιλικός για τον παίκτη, ανεπαρκής τεχνικός τομέας και μια αίσθηση προηγούμενης γενιάς χωρίς τη διασκέδαση. Δυστυχώς χάσαμε.
Άξιζε ένα 4 κατα την γνώμη μου.