Όπως γίνεται προφανές και από τον τίτλο, η δράση διαδραματίζεται στο Mordheim, μια κάποτε ακμάζουσα πόλη, η οποία σχεδόν ισοπεδώθηκε μετά την πτώση ενός κομήτη.
Όπως γίνεται προφανές και από τον τίτλο, η δράση διαδραματίζεται στο Mordheim, μια κάποτε ακμάζουσα πόλη, η οποία σχεδόν ισοπεδώθηκε μετά την πτώση ενός κομήτη. Τώρα πια στο Mordheim συχνάζουν μόνο ομάδες μισθοφόρων και τεράτων, αφού όλοι τους αναζητούν τα Wyrdstones, τις πέτρες που σχηματίστηκαν μετά την πτώση του κομήτη, και φέρουν μαγικές ιδιότητες. Όπως είναι λογικό, υπάρχουν κάποιοι που πληρώνουν αδρά για τα Wyrdstones, και οι παίκτες αναλαμβάνουν μία από αυτές τις ομάδες, αναζητώντας Wyrdstones και εξοντώνοντας οποιονδήποτε βρεθεί στο δρόμο τους.
Το Mordheim είναι πιστή μεταφορά του ομώνυμου επιτραπέζιου, και ως εκ τούτου τα πράγματα είναι αρκετά «αυστηρά» όσον αφορά στη δράση και το gameplay.
Όπως προαναφέρθηκε, το Mordheim είναι πιστή μεταφορά του ομώνυμου επιτραπέζιου, και ως εκ τούτου τα πράγματα είναι αρκετά «αυστηρά» όσον αφορά στη δράση και το gameplay. Έτσι, έχουμε να κάνουμε με turn-based strategy game, προοπτικής τρίτου προσώπου, με επίπεδο δυσκολίας που δε συγχωρεί λάθη. Μετά το δίωρο περίπου tutorial, όπου και εξηγούνται οι βασικοί μηχανισμοί, οι παίκτες διαλέγουν το Warband τους από τους Imperial Mercenaries μέχρι τους Skaven και τους Witch Hunters, και αναλαμβάνουν μια σειρά από procedurally generated αποστολές, μέχρι να είναι σε θέση να φέρουν σε πέρας ένα από τα (λίγα) story missions. Ακούγεται απλό, και το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό. Οι αποστολές είναι εξαιρετικά απλές και πέραν των story missions, όλες οι υπόλοιπες έχουν έναν και μοναδικό στόχο: την εξόντωση των αντιπάλων. Συμπληρωματικά objectives υπάρχουν, αλλά τις περισσότερες φορές είναι ένας αγώνας δρόμου μέχρι να βρεθεί ο παίκτης στο οπτικό πεδίο ενός εχθρού, με τους υπόλοιπους να ακολουθούν πολύ γρήγορα και τα πάντα να κρίνονται στην αναπόφευκτη αναμέτρηση.
Έχουμε να κάνουμε με turn-based strategy game, προοπτικής τρίτου προσώπου, με ένα επίπεδο δυσκολίας που δε συγχωρεί λάθη.
Από εκεί ακριβώς ξεκινάνε τα θέματα του τίτλου. Ενώ το Mordheim έχει όλα τα φόντα να γίνει ένας εξαιρετικός ανταγωνιστής τίτλων όπως το XCOM, οι αποστολές του ξεκινάνε, εκτυλίσσονται και τελειώνουν ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Το περιβάλλον, αν και επαναλαμβάνεται συνέχεια χάρη στα ελάχιστα templates, προσφέρει δυνατότητες αιφνιδιασμού και υψομετρικές διαφορές, κάτι που προϊδεάζει για πολύπλοκες στρατηγικές, μόνο που στην πραγματικότητα η μοναδική στρατηγική που πρέπει να ακολουθηθεί είναι η απομόνωση των εχθρών και το tag-teaming. Αυτό φυσικά αλλάζει στο multiplayer, το οποίο είναι διαθέσιμο ανά πάσα στιγμή (με το εκάστοτε warband που έχετε επιλεγμένο), και όπου αντιμετωπίζετε ανθρώπους που σκέφτονται πονηρά και εκμεταλλεύονται το περιβάλλον και κάθε ευκαιρία που θα τους δοθεί. Το πρόβλημα εν προκειμένω, βέβαια, είναι ότι η εύρεση ενός multiplayer match κρίνεται εξαιρετικά δύσκολη.
Στο σαφώς καλύτερο multiplayer αντιμετωπίζετε ανθρώπους που σκέφτονται πονηρά και εκμεταλλεύονται το περιβάλλον και κάθε ευκαιρία που θα τους δοθεί.
Με κάθε αποστολή οι χαρακτήρες σας κερδίζουν XP και ως εκ τούτου ανεβαίνουν levels και βελτιώνονται. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι στο Mordheim, σε αντίθεση με άλλα strategy games, τα πάντα μετριούνται σε χρυσάφι. Θέλετε να συνεχίσετε να χρησιμοποιείτε τους στρατιώτες του Warband; Πρέπει να τους πληρώσετε. Πληγώθηκαν στη μάχη; Πρέπει να πληρώσετε για την αποκατάστασή τους. Θέλετε να μάθουν νέα skills; Πρέπει να πληρώσετε για την εκπαίδευσή τους. Το προαναφερθέν gold έρχεται φυσικά μέσω του loot, αλλά και «αποστολών» που έρχονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και σας δίνουν διορία να μαζέψετε έναν αριθμό Wyrdstones, για να τα στείλετε πίσω στον «εργοδότη» σας. Το επίπεδο δυσκολίας είναι κάτι παραπάνω από αυξημένο, και τις πρώτες φορές ετοιμαστείτε να αντιμετωπίσετε την ήττα. Είναι λογικό και αναμενόμενο, μέχρι να βρείτε τα πατήματά σας στο παιχνίδι. Επιπρόσθετα, οι χαρακτήρες που πέφτουν στο πεδίο της μάχης, μπορεί να πάθουν μόνιμες ζημιές, από διάσειση, μέχρι να χάσουν χέρι ή πόδι – κάτι που φυσικά αλλάζει και τα attributes τους. Παρά τα όσα ατοπήματα, η ενασχόληση με το Mordheim θα μπορούσε να είναι κάπως πιο ενδιαφέρουσα, αν είχε όλα τα «συμπληρωματικά» που θα το έκαναν διασκεδαστικό. Όπως για παράδειγμα ενδιαφέροντα skills που αλλάζουν δραματικά τον τρόπο που εκτυλίσσεται η μάχη. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ούτε ο τεχνικός τομέας βοηθάει, αφού τα γραφικά χαρακτηρίζονται στην καλύτερη περίπτωση ξεπερασμένα, τα animations άκαμπτα, ενώ η αναπαραγωγή του ίδιου theme μονίμως στο repeat δεν κάνει και πολύ καλό στα νεύρα.
Είναι τόσο κακό δηλαδή το Mordheim; Εξαρτάται από τη σκοπιά που θα το εξετάσει κανείς. Σαν strategy game, ή σαν RPG, ναι, έχει πολλά (πάρα πολλά) να ζηλέψει από τους ανταγωνιστές του. Έχει στοιχεία που τα έχουμε ξαναδεί, μόνο που δυστυχώς έχουμε δει πολύ περισσότερα, και σε πολύ καλύτερη μορφή. Σαν μεταφορά tabletop, και δη του tabletop της Games Workshop, τα καταφέρνει αρκετά καλά. Ίσως τα κατάφερνε ακόμα καλύτερα, σε όλους τους τομείς, αν η δράση ήταν σε ισομετρική προοπτική και όχι over-the-shoulder. Όπως και να ‘χει όμως, οι fans του Warhammer και του Mordheim θα το εκτιμήσουν και θα αφιερώσουν πολλές ώρες. Ιδανικά αν έχουν έναν ακόμα φίλο (ή και περισσότερους) που μοιράζονται το ίδιο ενδιαφέρον για να δοκιμάσουν τις ικανότητές τους.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity