Αγαπητέ χρήστη, παρατηρήσαμε οτι έχεις ενεργοποιημένο Ad Blocker.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity

Marvel vs Capcom: Infinite Review - Σελίδα 2

Πίσω στο 2009 ζήσαμε μεγάλη άνθηση της κατηγορίας fighting, με το Street Fighter IV να αποτελεί το εναρκτήριο λάκτισμα για την αναγέννησην των fighting franchises, νέων και μη.
Το τραγικά ειρωνικό της υπόθεσης είναι ότι η Capcom έθεσε εκ νέου τους πυλώνες για να βρει η κατηγορία την παλιά της αίγλη αλλά και η ίδια η εταιρεία κάπου στην πορεία λοξοδρόμησε, χάνοντας το στέμμα της κατηγορίας κι αφήνοντας τον ανταγωνισμό όχι μόνο να το διεκδικεί αλλά και να το κατακτά με μεγάλη ευκολία (βλ. NetherRealm Studios). Φυσικά, δεν αναφερόμαστε στην ποιότητα των παραγωγών της αλλά στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε επιμέρους αλλά εξίσου σημαντικά θέματα: το on-disk κλειδωμένο DLC στο Street Fighter X Tekken που εντοπίστηκε από χρήστες μετά την κυκλοφορία του τίτλου, η Ultimate έκδοση του Marvel vs Capcom 3 εννέα «μόλις» μήνες μετά την κυκλοφορία της αρχικής έκδοσης, καθώς και η ημιτελής και κάπως χλιαρή αρχική έκδοση του Street Fighter V, στιγμάτισαν σημαντικά την εταιρεία και δοκίμασαν την πίστη των οπαδών της. Και κάπου εδώ έρχεται να προστεθεί στη λίστα και το Marvel vs Capcom: Infinite.



Μετά το Fate of Two Worlds ο κόσμος της Marvel συγκρούεται εκ νέου με τον κόσμο της Capcom και αυτήν τη φορά η σύγκρουση καταλήγει σε συγχώνευση των δύο κόσμων. Με τον Thanos προσωρινά φυλακισμένο, ο κυρίαρχος πλέον κακός της Marvel, o Ultron ενώνει -κυριολεκτικά- τις δυνάμεις του με τον Sigma, τον αντίστοιχο villain από το σύμπαν της Capcom. Η συγχώνευσή τους δημιουργεί μια οντότητα, τον Ultron Sigma, ο οποίος έχει σκοπό να αφανίσει κάθε βιολογική μορφή ζωής με σκοπό να δημιουργηθεί ο κόσμος από την αρχή, έχοντας ως θεό και ως κινητήριο δύναμη την τεχνητή νοημοσύνη. Οι ήρωες των δύο κόσμων θα συμμαχήσουν για να αποτρέψουν την απειλή αυτή συγκεντρώνοντας βοήθεια από κάθε γωνιά της Γης και του γαλαξία, καταλήγοντας να συνάψουν ακόμα και τις πιο ανέλπιστες συμμαχίες. Όλα αυτά μπορεί να τα ζήσει ο παίκτης μέσα από το Story Mode. H Capcom φαίνεται να παίρνει μαθήματα από τον ανταγωνισμό και, όπως με το δωρεάν Story DLC του Street Fighter V, φαίνεται να αναθεωρεί και να προσθέτει, ως αναπόσπαστο κομμάτι της παραγωγής, το Story Mode. Μέσω σειράς από cut scenes και μαχών που παρεμβάλλονται μεταξύ τους, οι δημιουργοί προσπαθούν να πουν την ιστορία με το δικό τους ξεχωριστό τρόπο, πάντα υπό το βλέμμα της Marvel φυσικά. Το δίωρο Story Mode είναι ευχάριστη και καλοδεχούμενη προσθήκη, ωστόσο η αφήγηση και η εξέλιξη του σεναρίου δεν πείθουν, ενώ και το art direction δε φαίνεται να βοηθάει να πάρουν τα πράγματα την επιθυμητή κατεύθυνση.



Η Capcom είχε στα χέρια της ένα σημαντικό έπος της Marvel και δεν το αξιοποίησε όπως θα έπρεπε ή τουλάχιστον με τρόπο που να μπορεί να σταθεί επάξια απέναντι στα Story Mode των Mortal Kombat, Mortal Kombat X, Injustice 1&2 ακόμη και απέναντι στο Tekken 7. Επίσης, αφού ολοκληρωθεί το Story Mode, δεν υπάρχει επιλογή επανάληψης επιλεκτικών sequences, με αποτέλεσμα, αν κάποιος θέλει να λάβει μέρος σε συγκεκριμένες μάχες του story, να πρέπει να το ξεκινήσει από την αρχή. Αυτό δε σημαίνει ότι το εν λόγω mode δεν είναι διασκεδαστικό αλλά πιο πολύ μοιάζει με bonus παρά με βασικό κορμό. Το ευχάριστο είναι ότι η ολοκλήρωση της ιστορίας προοικονομεί και δεύτερο μέρος ή αλλιώς Season 2, που μάλλον θα το περιμένουμε με δωρεάν (;) DLC. Από την άλλη, ως ευφάνταστα μπορούμε να κρίνουμε τα ονόματα των τοποθεσιών που προκύπτουν μετά τη συγχώνευση, όπως για παράδειγμα η AIM του M.O.D.O.K. από την Marvel που συγχωνεύεται με την Umbrella από το Resident Evil της Capcom και γίνεται AIMBRELLA. Οι διαθέσιμες αρένες είναι πολλές κι ενδιαφέρουσες. Το δυσάρεστο είναι ότι το Story Mode αντικαθιστά τους τερματισμούς των χαρακτήρων στο Arcade Mode (ναι, ευτυχώς υπάρχει Arcade Mode) με αποτέλεσμα να μη βλέπουμε το γνωστό illustration video που εξιστορεί το προσωπικό background κάθε ήρωα ή κακού…



Η Capcom επιλέγει εκπροσώπους από πλήθος αγαπημένων franchises της όπως Resident Evil, Street Fighter, Darkstalkers, Dead Rising και Mega Man μεταξύ άλλων, ενώ η Marvel βασίζεται στο MCU (Marvel Cinematic Universe) και στρατολογεί ήρωες που εμφανίζονται στις τελευταίες της κινηματογραφικές παραγωγές, όπως Avengers, Spider-man και Guardians of the Galaxy αλλά και σε εκείνες που είναι προγραμματισμένες για μελλοντική προβολή στις αίθουσες (όπως η Captain Marvel). Αυτό σημαίνει ότι δε θα δούμε τους X-Men ή τους Fantastic Four στο διαθέσιμο roster, καθότι η κόντρα για τα δικαιώματα μεταξύ Fox και Disney καλά κρατεί και δυστυχώς μεταφέρεται και στο παιχνίδι.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το διαθέσιμο roster να είναι αριθμητικά πτωχό και μάλιστα αισθητά πτωχότερο και περιορισμένο αν το συγκρίνουμε με τα Marvel vs Capcom 2 και 3. Εκεί δε που δυσχεραίνονται τα πράγματα είναι ότι έχει ήδη ανακοινωθεί DLC επί πληρωμή με έξι νέους χαρακτήρες, το οποίο και θα διατεθεί τμηματικά. Τρεις από τους χαρακτήρες υπάρχουν ήδη στο Story Mode και θεωρούμε άδικο να μην υπάρχουν στο roster. Πρόκειται για τους Black Panther, Monster Hunter και Sigma. Επίσης είναι αδιανόητο να υπάρχει στο roster ο Ultron αλλά ο Sigma να διατίθεται μέσω DLC. Με εξαίρεση το DLC pack που περιλαμβάνει καινούριους χαρακτήρες, άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι, εν συγκρίσει με το προηγούμενο κεφάλαιο του franchise, μόνο 5 (Captain Marvel, Gamorra, Jedah, Ultron, X) από τους συνολικά 30 διαθέσιμους χαρακτήρες είναι καινούριοι. Αυτό σημαίνει ότι οι υπόλοιποι 25 είναι copy/paste από το Ultimate Marvel vs Capcom 3, όπως και οι κινήσεις τους, με ελάχιστες προσθήκες και αλλαγές. Σίγουρα τα properties των κινήσεων είναι διαφορετικά αλλά αρκεί αυτό για τον casual player που οπτικά βλέπει ένα αναμάσημα του προηγούμενου τίτλου; Σίγουρα όχι.



Μιας και αναφέρθηκε η λέξη casual, αξίζει να προσθέσουμε πως το Infinite απευθύνεται τόσο σε casual όσο και πιο σκληροπυρηνικό κοινό, αφού οι μηχανισμοί του gameplay είναι συμβατοί με κάθε είδους παίκτη που θα ασχοληθεί με τον τίτλο, είτε θέλει απλώς να απολαύσει τον τίτλο μόνος ή με παρέα είτε να επεκτείνει τις δυνατότητές του και σε online επίπεδο. Ακόμη όμως και στο online mode υπάρχει ειδικό lobby που αφορά μόνο σε casuals και beginners, οπότε ο καθένας μπορεί να συμμετάσχει με σύμμαχο το, όπως κάθε φορά, εξαιρετικό netcode. Επιπλέον, το Infinite υποστηρίζει και αυτοματοποιημένα combos που γίνονται απλά με το συνεχές πάτημα ενός πλήκτρου ενώ και κάποιες απλές ειδικές επιθέσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν πατώντας απλά δύο πλήκτρα, κάτι που θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα όσοι δεν μπορούν να εκτελέσουν το συνδυασμό πλήκτρων και κατευθύνσεων που απαιτούνται. Τελικά το Infinite είναι απογοητευτικό; Όχι βέβαια. Το φρενήρες gameplay στο οποίο μας έχει συνηθίσει η σειρά τόσα χρόνια επιστρέφει με αλλαγές και προσθήκες. Πλέον το tag system επικεντρώνεται σε δύο χαρακτήρες αντί τριών, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι γίνεται περικοπή στο βάθος του gameplay. Οι μάχες είναι τόσο γρήγορες και η συνεχής εναλλαγή των δύο χαρακτήρων με το πάτημα του πλήκτρου tag πραγματικά προσφέρει πιο ισχυρό αίσθημα συνεργασίας χωρίς να γίνεται πολύπλοκη η κατάσταση. Το αποτέλεσμα είναι ένα fighting game με ένα από τα καλύτερα συστήματα μάχης της κατηγορίας. Πραγματικά, οι μάχες δείχνουν πιο ικανοποιητικές από τον προκάτοχο του Infinite αλλά και πιο ουσιώδεις. Ο τρίτος σύμμαχος στη μάχη είναι τα Infinity Stones, τα πετράδια που οι σημερινοί 30άρηδες θα θυμούνται από το Marvel Super Heroes που είδαμε στα μέρη μας το 1997.



Τα έξι πετράδια που αναζητά ο Thanos είναι και το κεντρικό σημείο σύνδεσης των ταινιών του MCU αλλά και του comic saga, The Infinte Gauntlet. Και αυτήν τη φορά θα χαρίσουν στους χαρακτήρες τη δύναμή τους και η χρήση τους θα αποτελέσει πολλές φορές σημείο καμπής στη μάχη. Με το πάτημα ενός πλήκτρου, ο παίκτης μπορεί να χρησιμοποιήσει τη δύναμη (Infinite Surge) του πετραδιού που θα επιλέξει (Mind, Power, Reality, Soul, Space και Time) γεμίζοντας και την αντίστοιχη μπάρα ενέργειας ενώ, αν τη γεμίσει, μπορεί με το πάτημα δύο πλήκτρων να εξαπολύσει σε ολόκληρη την οθόνη τις ιδιότητες του πετραδιού (Infinite Storm) προκειμένου να έχει το πλεονέκτημα στη μάχη για περιορισμένο χρόνο. Για παράδειγμα, έχοντας επιλέξει το πετράδι Soul, με την εκτέλεση της επίθεσης Infinite Surge ο χαρακτήρας μπορεί να κλέψει λίγη από τη ζωή του αντιπάλου, ενώ αν χρησιμοποιήσει την ιδιότητα Infinite Storm μπορεί να αναστήσει το σύντροφο που έπεσε στη μάχη και να επιτεθούν μαζί στον αντίπαλο. Το πετράδι Space, μέσω της επίθεσης Infinite Surge «τραβάει» τον αντίπαλο προς το μέρος του παίκτη, ενώ με το Infinite Storm ένας τεράστιος τρισδιάστατος κύβος παγιδεύει τον αντίπαλο και περιορίζει την κίνησή του. Κατά αυτόν τον τρόπο, δεν πρέπει ποτέ να θεωρείται δεδομένη η έκβαση κάθε μάχης αφού τα πάντα μπορούν να ανατραπούν μέχρι και την τελευταία στιγμή. Ο παίκτης μπορεί να επιλέξει το επιθυμητό πετράδι στην οθόνη επιλογής χαρακτήρα αλλά υπάρχει η δυνατότητα, πριν την έναρξη της επόμενης μάχης, να αλλάζει την επιλογή του κατά βούληση.
Τα διαθέσιμα modes, εκτός των Story και Online, περιορίζονται στα Arcade, Versus, Training, Mission και Collection Mode και το τελευταίο περιλαμβάνει πληθώρα πληροφοριών για όλους τους χαρακτήρες, cut-scenes από το story mode, ηχητικά κλιπ και artwork. Ο οπτικοακουστικός τομέας, ενώ δε συναρπάζει, προσφέρει ικανοποιητικό αποτέλεσμα χωρίς όμως να διαφέρει αισθητά από το Ultimate Marvel vs Capcom 3. Μπορεί οι δημιουργοί του τίτλου να είχαν στα χέρια τους τη δύναμη της Unreal Engine 4 αλλά το άλμα από την προηγούμενη γενιά δεν εντοπίζεται στον τομέα αυτόν και αυτό ίσως απογοητεύσει κάποιους που (δικαιολογημένα) περίμεναν πράματα και θαύματα από την Capcom στην τρέχουσα γενιά. Μελανό σημείο του οπτικού τομέα είναι το artwork και το animation κάποιων χαρακτήρων. Ενώ τα μοντέλα και τα voice overs κάποιων χαρακτήρων είναι εξαιρετικά, όπως της Captain Marvel και του X, στον αντίποδα έχουμε τα πρόσωπα των Captain America, Chris Redfield και Morrigan, μεταξύ άλλων,  που είναι απαράδεκτα ενώ και κάποια voice overs, όπως του Dormammu, είναι κατώτερα από του προηγούμενου MvC.



Γενικά, ίσως όπως και ο τίτλος του προδίδει, δεν πρόκειται για το Marvel vs Capcom 4. Το Infinite φαίνεται να δημιουργήθηκε βιαστικά με μικρό budget και με βασικό στόχο την προώθηση του MCU και μοιάζει να μην είναι μια ολοκληρωμένη παραγωγή, τουλάχιστον σε επίπεδο διαθέσιμων χαρακτήρων. Η Capcom φαίνεται ότι περιορίστηκε από τις διαμάχες των κινηματογραφικών studios και δεν παρέδωσε αυτό που ίσως πραγματικά να επιθυμούσε. Οπτικώς αλλά και ποιοτικώς δεν κάνει μεγάλο άλμα για να ξεπεράσει τον προκάτοχό του, ενώ το όλο θέμα της εμμονής με το DLC δε φαίνεται να βοηθάει πολύ την αντοχή του τίτλου στο χρόνο. Σε καμία περίπτωση δεν είναι κακή παραγωγή, κάθε άλλο μάλιστα. Το gameplay του Infinite είναι βαθύ, διασκεδαστικό κι εκπληκτικά προσβάσιμο από όλους τους παίκτες, ανεξαρτήτως επιπέδου. Ίσως αν το διαθέσιμο cast ήταν διαφορετικό και πιο ανανεωμένο ή, ακόμα καλύτερα, παρείχε τουλάχιστον 10 ακόμη καινούριους χαρακτήρες, τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Σε περίπτωση που δεν ασχοληθήκατε με το προηγούμενο κεφάλαιο της σειράς, η επανακυκλοφορία του Ultimate Marvel vs Capcom 3 σε PS4, Xbox One αλλά και Windows μοιάζει πιο ασφαλής σαν πρόταση, εξαιτίας και της τιμής διάθεσης, κι ας μην έχει Story Mode.



Όπως το Street Fighter V ετοιμάζεται να βρει το δρόμο του με την κυκλοφορία του Street Fighter V: Arcade Edition, έτσι ελπίζουμε να συμβεί και με το Marvel vs Capcom: Infinite στο μέλλον γιατί θεωρούμε ότι αξίζει τον κόπο. 

7.5

ENTERNITY SCORE
ΒΑΘΜΟΛΟΓΗΣΕ ΤΟ opencritic.com
ΘΕΤΙΚΑ
  • Εξαιρετικό, διασκεδαστικό και βαθύ σύστημα μάχης
  • Τα Infinite Stones επιστρέφουν
  • Ντεμπούτο για κάποιους πολύ ενδιαφέροντες χαρακτήρες
  • Το Story Mode είναι ένδειξη ότι η Capcom προσπαθεί να ακούσει τι θέλουν οι fans
  • Ικανοποιητική ποικιλία στις διαθέσιμες και κρυφές αρένες
  • Πολύ καλό netcode
  • Ανέλπιστα προσβάσιμο στους αρχάριους παίκτες
ΑΡΝΗΤΙΚΑ
  • Ο οπτικοακουστικός τομέας δεν είναι τόσο εντυπωσιακός όσο θα περιμέναμε
  • Το διαθέσιμο roster απογοητεύει, τόσο αριθμητικά όσο και από θέμα ποικιλίας
  • Μεγάλη έμφαση στο DLC
  • Δεν υπάρχουν endings των χαρακτήρων στο Arcade Mode
  • Υστερεί συγκριτικά με προηγούμενα κεφάλαια της σειράς
*