Οι developers κατάφεραν γι’ άλλη μια φορά να στήσουν μια πολύ φιλική προσέγγιση στον τομέα της εκμάθησης του gameplay ακόμη και για εκείνους που ασχολούνται για πρώτη φορά με το συγκεκριμένο franchise
Και πράγματι, η συγκεκριμένη ιδιότητα το κάνει να μοιάζει με καλό «value-for-money deal», αν και το ξεκίνημα του παιχνιδιού είναι κάπως νωθρό. Η αρχή του Mario vs. Donkey Kong: Tipping Stars κάνει τις ιστορίες των Super Mario 3D World και New Super Mario Bros. U να μοιάζουν με πολύπλοκα λογοτεχνικά έργα. Φυσικά και δεν χρειάζεται κάποιο ιδιαίτερο backstory ή ιντριγκαδόρικο character development σε τέτοιου είδους puzzle games, αλλά η φτωχή εικόνα του Donkey Kong να απαγάγει την πριγκίπισσα και το απογοητευτικά λίγο «Hey, come back here!» αφήνουν ένα περίεργο συναίσθημα στον παίκτη. Μοιάζει περισσότερο με την τυπική εισαγωγή ενός πολύ απλού tablet game, αφήνοντας τον παίκτη να αναρωτιέται αν αγόρασε ένα κανονικό Nintendo game ή αν πήρε τελικά έναν τίτλο για smartphone με χαρακτήρες της Nintendo. Το τελευταίο σχόλιο θα ήταν σίγουρα υπερβολικό για να χαρακτηρίσει το Tipping Stars, αν και η αλήθεια είναι ότι η μαγεία της πετυχημένης σειράς έχει κάπως εξασθενίσει. Σίγουρα δεν πρόκειται για έναν μέτριο τίτλο, αλλά την ίδια στιγμή δεν αποτελεί κάποιο δημιουργικό διαμάντι. Η εν λόγω σειρά γνώρισε αρκετή επιτυχία επειδή κατάφερνε να διασκεδάζει τον gamer που αναζητεί «γεμάτα» παιχνίδια γρίφων σε περιεχόμενο αλλά και διάρκεια. Σε αυτόν τον τομέα, το Tipping Stars ακολουθεί τυφλά την πεπατημένη της σειράς Mario vs. Donkey Kong. Οι παίκτες καλούνται να οδηγήσουν τους κουρδιστούς χαρακτήρες προς τις πολυπόθητες πόρτες σε καρτουνίστικες πίστες όπου χρειάζονται την ενεργή συμμετοχή του χρήστη ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την επίτευξη του στόχων. Βέβαια, η ασφαλής απόβαση των ρομποτικών Mario και Toad που ακολουθούν μια συγκεκριμένη κατεύθυνση εξασφαλίζει μόνο τη μετάβαση στο επόμενο επίπεδο. Ο χρόνος ολοκλήρωσης, η συλλογή των νομισμάτων αλλά και του μεγάλου Mario-coin παίζουν καθοριστικό ρόλο στα high scores και στα αστέρια που θα συλλεχθούν σε κάθε επίπεδο. Τα αστέρια αποτελούν μία in-game ανταμοιβή η οποία λειτουργεί και ως συνάλλαγμα, αφού μέσω αυτών ξεκλειδώνονται οι μυστικοί κόσμοι και τα έξτρα εργαλεία που θα χρησιμοποιηθούν αργότερα στον level editor.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν εξηγείται στον παίκτη μέσω κάποιου ιδιαίτερου training mode ή πολύπλοκου tutorial, γιατί εκτός από την προφανή φύση του Mario vs. Donkey Kong: Tipping Stars, ο τίτλος αφήνει τον χρήστη να ανακαλύψει μόνος του σταδιακά τους διαφορετικούς μηχανισμούς του. Οι developers κατάφεραν γι’ άλλη μια φορά να στήσουν μια πολύ φιλική προσέγγιση στον τομέα της εκμάθησης του gameplay ακόμη και για εκείνους που ασχολούνται για πρώτη φορά με το συγκεκριμένο franchise. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να λύνονται οι γρίφοι των πρώτων κόσμων με περίσσια ευκολία, αλλά αυτό είναι ένα αναγκαίο κακό δεδομένης της ύπαρξης των διαφορετικών πλατφόρμων, εχθρών, εμποδίων, pipes, θυρών, αλλά φυσικά και εξαιτίας της «άγνοιας» ενός νέου παίκτη. Όσο προχωράει κανείς επίπεδα και κόσμους, τόσο πιο δύσκολο γίνεται το παιχνίδι, χωρίς πάντως να σημαίνει αυτό ότι πρόκειται για το «Dark Souls των puzzle games».
Οι παίκτες καλούνται να οδηγήσουν τους κουρδιστούς χαρακτήρες προς τις πολυπόθητες πόρτες σε καρτουνίστικες πίστες όπου χρειάζονται την ενεργή συμμετοχή του χρήστη ώστε να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την επίτευξη του στόχων.
Στην αρχή προσφέρονται στον παίκτη 1-2 εργαλεία, όπως για παράδειγμα η απλή κόκκινη πλατφόρμα με την οποία σχηματίζονται οι βασικές πλατφόρμες πάνω στις οποίες θα κινηθούν οι χαρακτήρες ή φράγματα που θα φράξουν τον δρόμο στους κουρδιστούς Mario για να μην πέσουν στο κενό ή για να αλλάξουν κατεύθυνση. Αργότερα εμφανίζονται οι μοβ πλατφόρμες που μπορούν να λειτουργήσουν και ως «κυλιόμενες σκάλες», τα χρυσά ελατήρια και πολλά άλλα εργαλεία που τοποθετούνται με το ενσωματωμένο πενάκι (η χρήση των δαχτύλων οδηγεί σε λάθη). Οι διαβαθμίσεις στη δυσκολία κρίνονται σε γενικές γραμμές ικανοποιητικές, αν και η αναγκαία ολοκλήρωση ενός level ώστε να μεταφερθεί κανείς στο αμέσως επόμενο επίπεδο αποτελεί ένα μικρό «αγκάθι» στους μεταγενέστερους κόσμους. Εάν κολλήσει ο παίκτης για οποιοδήποτε λόγο σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο, δεν γίνεται να το προσπεράσει έτσι απλά όπως για παράδειγμα στο Captain Toad: Treasure Tracker. Πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί ώστε να ανοίξει ο δρόμος για τα επόμενα levels.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα του τίτλου εστιάζεται στο γεγονός ότι οι δημιουργοί του επαναπαύτηκαν στην επιτυχία του προηγούμενου Mario vs. Donkey Kong.
Παραπάνω αναφέρθηκε και ο level editor, μία προσθήκη η οποία είναι άμεσα συνδεδεμένη με το online στοιχείο του Tipping Stars. Ο παίκτης καλείται να φτιάξει τους δικούς του κόσμους και να τους δημοσιοποιήσει στο διαδίκτυο και στο Miiverse. Εκεί θα μπορεί να δεχθεί την επιβράβευση από τους υπόλοιπους χρήστες που θα μπορούν να δοκιμάσουν τα επίπεδα που φτιάχτηκαν από την κοινότητα και να υπάρξει μία «αλληλοεπιβράβευση» μεταξύ των χρηστών με νομίσματα. Τα νομίσματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την εμφάνιση νέου in-game content και με αυτόν τον τρόπο συντηρείται ένα έξυπνο meta-game το οποίο σίγουρα και δεν είναι άγνωστο και πρωτόγνωρο γι’ αυτό το genre, αλλά εξασφαλίζει διάρκεια για τον τίτλο μ’ ένα δημιουργικό τρόπο για τους gamers που σπαταλάνε αρκετές ώρες για να εξερευνήσουν το παιχνίδι. Το μεγαλύτερο πρόβλημα του τίτλου εστιάζεται στο γεγονός ότι οι δημιουργοί του επαναπαύτηκαν στην επιτυχία του προηγούμενου Mario vs. Donkey Kong. Ο πλουραλισμός που υπάρχει στους τρόπους με τους οποίους λύνονται οι γρίφοι θα ενθουσιάσει ενδεχομένως ένα καινούριο κοινό και παίκτες που δεν έχουν μεγάλη εμπειρία σε puzzle games, αλλά οι βετεράνοι του εν λόγω genre θα απογοητευτούν από την γκάμα των γρίφων. Ο τίτλος ακολουθεί πιστά το πλάνο του προηγούμενου μέρους και δεν προσφέρει ουσιαστικές αλλαγές που θα εμπλούτιζαν σημαντικά το core gameplay. Η απουσία κάποιου ιδιαίτερου boss και ορισμένων όμορφων cut scenes συμβάλουν στη γενικότερη αίσθηση ότι «το παιχνίδι είναι μεν καλό, αλλά είναι μια από τα ίδια». Τα μινιμαλιστικά γραφικά, η πεζή μουσική και η άστοχη επιλογή να μην υπάρξει καθόλου polishing στον οπτικό τομέα της έκδοσης του Wii U συμβάλουν σε αυτή τη μη-εντυπωσιακή τελική εικόνα. Τη φρεσκάδα του πανέμορφου Captain Toad δεν πρόκειται να τη συναντήσουν οι χρήστες του Wii U σε αυτό το παιχνίδι και αυτό είναι πολύ κρίμα, γιατί σίγουρα θα μπορούσε να γίνει αναβάθμιση στον τεχνικό τομέα τομέα, τουλάχιστον σε ότι αφορά την έκδοση για home console. Γιατί η αλήθεια είναι ότι η τηλεόραση προσφέρει ένα ωραίο overview ολόκληρης της πίστας, αλλά με την πάροδο του χρόνου “αχρηστεύεται” η μεγάλη οθόνη αφού η «μικρή» φιλοξενεί τη δράση, ενώ ο τεχνικός τομέας δεν τραβά και τόσο το μάτι στις πολλές ίντσες.
Αυτές οι μικρές (ή μεγάλες, αναλόγως πως το βλέπει κανείς) λεπτομέρειες είναι που δεν αφήνουν το Mario vs. Donkey Kong: Tipping Stars να εξελιχθεί σε κάτι παραπάνω από άλλο ένα παιχνίδι με τα ρομποτάκια των Mario, Peach και Toad. Όσοι δεν έχουν ασχοληθεί ποτέ τους με την εν λόγω σειρά, καλό θα είναι να αψηφήσουν την τελική βαθμολογία του review, να πιάσουν το stylus στο χέρι και να ετοιμαστούν για αρκετές ώρες γεμάτες με κυλιόμενες σκάλες, δαιμονισμένους Μario και άλλα στοιχεία που δεν σφύζουν από καινοτομία, αλλά παραμένουν ιδιαίτερα διασκεδαστικά. Ωστόσο, οι περισσότεροι fans του είδους έχουν σίγουρα δοκιμάσει κάποια από τα προηγούμενα μέρη και ενδεχομένως έχει νόημα να περιμένουν πρώτα ένα μικρό price drop ή να μοιράσουν τα έξοδα μ’ έναν φίλο τους μέσω της δυνατότητας cross-buy πριν προβούν σε άμεση αγορά, μιας και δεν πρόκειται για την «τρομερή» συνέχεια ή την εντυπωσιακή αναβάθμιση των Mario vs. Donkey Kong: Minis March Again! και Mini-Land Mayhem. Μετρώντας πλέον πάνω από 4 τίτλους του εν λόγω IP, είναι η πρώτη φορά που η σειρά αρχίζει και μαρτυρά την ηλικία της και αυτή είναι ένδειξη ότι χρειάζεται επειγόντως ένα «λίφτινγκ» για να κρατηθεί στη «ζωή» ένα ιδιαίτερο και αρκετά ευχάριστο franchise της Nintendo πριν αποτελέσει παρελθόν ως ένα κουραστικό concept.
Δεν αρχίσαμε καλά δεν αρχίσαμε καλά...Οι παρέες στα ράδια σε επηρέασαν...
Καλή αρχή!!!
Αμαρτία να περιμένει κανείς price drop από τα 20 γιουρο για το συγκεκριμένο παιχνίδι, που είναι και cross-buy !!!
Το πρωτο μου Mario ηταν το MvsDK στο GBA το οποιο ηταν πολυ καλο. Μετα ομως αλλαξε στυλ η σειρα οποτε και εγω δεν ασχοληθηκα. Μα γιατι Nintendo να το κανεις αυτο; :P
...με λίγα λόγια το παιχνίδι είναι ένα TOKI TORI με χαρακτήρες Nintendo...