Έχουν περάσει 17 ολόκληρα χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του Luigi's Mansion. Όσα και από το λανσάρισμα του GameCube, του οποίου αποτέλεσε launch title. Τότε η Nintendo θέλησε να κάνει το βήμα προς την απέναντι όχθη και αντί να διαλέξει έναν τίτλο Mario για τη νέα της κονσόλα, επέλεξε να στρέψει τα φώτα της δημοσιότητας στον αδερφό του, Luigi. Λίγο αφελής όπως είναι, ο Luigi τρώει το παραμύθι ότι έχει κερδίσει σε διαγωνισμό παρότι ποτέ δεν είχε δηλώσει συμμετοχή. Το βραβείο είναι μια έπαυλη. Μόλις λαβαίνει το κλειδί της, το μοναδικό που θέλει είναι να την επισκεφτεί και, γιατί όχι, να εγκατασταθεί εκεί. Για κακή του τύχη, όμως, πρόκειται για καλοστημένη παγίδα. Η έπαυλη είναι στοιχειωμένη και, το χειρότερο, ο αδερφός του, Mario, βρίσκεται φυλακισμένος μέσα σε αυτήν. Πάλι καλά που ένας τρελός επιστήμονας, ο Professor E. Gadd, τον περιμαζεύει και του δείχνει τον τρόπο να ξεφορτωθεί μια για πάντα τα φαντάσματα και, το κυριότερο, να απελευθερώσει τον Mario.
Έτσι λοιπόν ο Luigi εξοπλίζεται αρχικά με μια ηλεκτρική σκούπα, το μοντέλο Poltergust 3000. Αυτό που έχει να κάνει είναι αρκετά απλό. Μόλις εμφανίζεται ένα φάντασμα το τυφλώνει με το φακό του, ακινητοποιώντας το για λίγα δευτερόλεπτα, και στη συνέχεια το ρουφάει με τη σκούπα. Παρόλο που είναι άυλα στην περίπτωση του Luigi's Mansion, τα φαντάσματα είναι όχι μόνο τρομακτικά, αλλά και επικίνδυνα για την υγεία. Με την πρώτη ευκαιρία ρίχνονται στον έρμο το Luigi, ρουφώντας του όση περισσότερη ενέργεια μπορούν.
Λίγο αφελής όπως είναι, ο Luigi τρώει το παραμύθι ότι έχει κερδίσει σε ένα διαγωνισμό στον οποίο ποτέ δεν είχε δηλώσει συμμετοχή.
Ευτυχώς που τα power-ups για την αναπλήρωσή της μοιράζονται απλόχερα και γενικά οι παίκτες δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα με συχνούς θανάτους. Για να μπορέσουν οι developers να προσομοιώσουν το χειρισμό του GameCube, ήταν υποχρεωμένοι να χρησιμοποιήσουν τα motion controls της κονσόλας. Αυτό γιατί ναι μεν στο New 3DS υπάρχει C-Stick, όμως αυτό δεν συμβαίνει και με τις προηγούμενες εκδόσεις του φορητού. Όχι ότι βολεύει ιδιαίτερα η χρήση του C-Stick, μάλλον για ταλαιπωρία πρόκειται, κυρίως λόγω του μεγέθους του, και αυτό καταγράφεται στα αρνητικά της εν λόγω έκδοσης.
Όλα τα δωμάτια της έπαυλης εξυπηρετούν συγκεκριμένο σκοπό. Θα βρείτε τραπεζαρία, καθιστικό, υπνοδωμάτια, μπάνια, δωμάτιο μουσικής και γενικά οτιδήποτε περιμένει κάποιος από ένα τεράστιο, αριστοκρατικό οικοδόμημα. Είναι τόσο μεγάλη η έπαυλη που για χάρη του παιχνιδιού έχει χωριστεί σε τέσσερα τμήματα. Σε κάθε δωμάτιο, πέρα από τα κοινά φαντάσματα, κρύβεται το φάντασμα αυτού ή αυτών που περνούσαν εκεί τον περισσότερο χρόνο τους. Σε αυτές τις περιπτώσεις ο Luigi πρέπει να βρει τα αδύνατα σημεία τους, διαφορετικά αυτά φαντάσματα δεν πρόκειται να μπουν στον κόπο να αναμετρηθούν μαζί του. Σε μερικές περιπτώσεις όχι μόνο είναι χρήσιμη, αλλά και απαραίτητη η χρήση elemental attacks για την αντιμετώπιση των φαντασμάτων. Η ηλεκτρική σκούπα, όχι μόνο ρουφάει, φυσάει κιόλας.
Σε σχέση με την αρχική κυκλοφορία, ένα από τα απολύτως χρήσιμα χαρακτηριστικά της έκδοσης για το 3DS είναι η απεικόνιση του χάρτη στην κάτω οθόνη.
Από αέρα μέχρι φωτιά, πάγο και νερό. Το ένα στοιχείο εξουδετερώνει το άλλο και αυτά προστίθενται σταδιακά στο οπλοστάσιο του πρωταγωνιστή. Αυτό ανεβάζει το ενδιαφέρον του gaameplay και το βέβαιο είναι πως οι παίκτες θα χρειαστεί να βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει. Σε συνδυασμό μάλιστα με το Horror Boy, μια ακόμα συσκευή και δημιούργημα του Professor E. Gadd. Αυτή χρησιμοποιείται για την αποκάλυψη οποιουδήποτε μυστικού κρύβει η έπαυλη. Κάθε φορά που ένα τέτοιο φάντασμα-κάτοικος μπαίνει στην ηλεκτρική σκούπα, το αντίστοιχο δωμάτιο φωτίζεται και αποκαλύπτεται ένα σεντούκι με το κλειδί για ένα από τα επόμενα δωμάτια. Κι επειδή πνεύματα είναι, μπορεί να βρουν τρόπο να ξεφύγουν, στο τέλος κάθε επιπέδου, η μηχανή του Professor E. Gadd, τα μετατρέπει σε πορτρέτα και βρίσκουν μια για πάντα τη θέση τους στο Gallery που μπορείτε να επισκέπτεστε όσο συχνά θέλετε.
Για να αντιληφθείτε ποιο δωμάτιο ανοίγει με το κλειδί που μόλις κερδίσατε, δεν έχετε παρά να συμβουλευτείτε το χάρτη. Σε σχέση με την αρχική κυκλοφορία, ένα από τα απολύτως χρήσιμα χαρακτηριστικά της έκδοσης για το 3DS είναι η απεικόνιση του χάρτη στην κάτω οθόνη. Έτσι είναι δυνατή η εμφάνιση του σημείου όπου βρίσκεται ανά πάσα στιγμή ο Luigi, δίχως να απαιτείται παύση στη δράση. Από την αρχή σχεδόν του παιχνιδιού μπαίνει στο παιχνίδι και το κυνήγι των Boos. Υπάρχουν 50 από αυτά, κρυμμένα συνήθως σε έπιπλα, και το Horror Boy θα φανεί απολύτως απαραίτητο για την εύρεσή τους, μιας και όταν πλησιάσετε κοντά τους βαράει ο σχετικός συναγερμός. Τίποτα δεν είναι σε μια ευθεία. Πολλές φορές θα χρειαστεί να επαναλάβετε διαδρομές μέσα στην έπαυλη, είτε αναζητώντας το επόμενο βήμα είτε γιατί κάτι μπορεί να έχετε ξεχάσει. Τουλάχιστον αυτό δεν είναι κουραστικό. Χάρη στο εξαιρετικό level design, το back-tracking δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εφιάλτη. Εξαιρετική η δουλειά που έχει γίνει και στα boss fights, με την Nintendo να εγκαταλείπει, έστω και προσωρινά, τη λογική των τριών χτυπημάτων. Αν υπολογίσει κανείς τη σταδιακή αύξηση του βαθμού δυσκολίας, τότε έχουμε στα χέρια μας μια περιπέτεια που θα διασκεδάσει όλα τα μέλη της οικογένειας.
Μια τέτοια περιπέτεια απαιτεί και την ανάλογη ατμόσφαιρα. Εδώ το παιχνίδι παίρνει 11 με άριστα το 10. Ειδικά βράδυ, φορώντας ακουστικά, η εμπειρία εκτοξεύεται. Κάτι οι αστραπές και οι κεραυνοί, κάτι οι φωνές των φαντασμάτων, η τρομάρα του Luigi, ο σχεδιασμός των σκηνικών, τα πάντα συμβάλουν, έστω και με κωμικό τρόπο καμιά φορά, στην αίσθηση πως όντως οι παίκτες βρίσκονται σε ένα στοιχειωμένο και έρημο σπίτι. Τα γραφικά τώρα είναι σαφώς αναβαθμισμένα σε σχέση με την έκδοση για GameCube, ένα ακόμα σημείο που δείχνει την πολύ καλή δουλειά της Grezzo που ανέλαβε τη μεταφορά στο 3DS. Επιπλέον, απαρατήρητη δεν μπορεί να περάσει η προσθήκη local cο-op. Αν βρείτε κάποιο φίλο σας με 3DS και μια επιπλέον κόπια του παιχνιδιού, τότε μπορείτε να εξερευνήσετε παρέα την έπαυλη. Ο ένας έχοντας το ρόλο του Luigi και ο άλλος του Googi, που είναι κλώνος του πρωταγωνιστή. Αν τώρα θέλετε να επεκτείνετε τις δραστηριότητες ως παρέα, υπάρχει ακόμα η δυνατότητα συνεργασίας μεταξύ Luigi και Googi για την αντιμετώπιση των φαντασμάτων που υπάρχουν στα πορτρέτα, κυνηγώντας κάθε φορά νέο χρόνο-ρεκόρ.
Δεν θα πούμε πολλά λόγια ακόμη. Θα κλείσουμε απλά λέγοντας ότι το Luigi's Mansion πρέπει να βρίσκεται στη συλλογή κάθε κατόχου Nintendo 3DS που σέβεται τον εαυτό του.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity