Video gamer άνω των 40 που σας λέει ότι ασχολείται με adventure games και υποστηρίζει ότι δεν γνωρίζει τον Larry Laffer, είτε ψεύδεται ασύστολα, είτε είτε δεν είναι καν video gamer. Έχουν περάσει σχεδόν 35 χρόνια από τη στιγμή που ο πρώην καθηγητής μουσικής Al Lowe παρουσίασε στο κοινό τον κοντό, με λίγα μαλλιά, μεγάλη μύτη, κακάσχημο, αλλά υπέρ το δέον αισιόδοξο και με αυτοπεποίθηση που θα ζήλευαν όλοι γυναικά. Τις σχεδόν τρεισήμισι δεκαετίες που βρίσκεται στο προσκήνιο μας έχει χαρίσει στιγμές άφθονου γέλιου και κυρίως, ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια, πετυχημένα σεξιστικά υπονοούμενα και πικάντικα ανέκδοτα. Για όσους τον λάτρεψαν οι περιπέτειές του ολοκληρώθηκαν το 1996, με το Love for Sail. Για άλλους, τους μάλλον φανατικούς, συνεχίστηκαν το 2018, με το λανσάρισμα του Wet Dreams Don't Dry, όταν υποτίθεται ότι ο Larry ξύπνησε έπειτα από πολλά χρόνια σε λήθαργο, σε μια εποχή όπου, δυσκολεύτηκε πολύ μέχρι να προσαρμοστεί. Έπειτα από τις περιπέτειες που έζησε, έχοντας ως βοηθό την Pi, τεχνητή νοημοσύνη που βρίσκεται εγκατεστημένη στο κινητό του τηλέφωνο, ο διάσημος πρωταγωνιστής ετοιμάζεται να βιώσει νέα ερωτικά σκιρτήματα στο Leisure Suit Larry: Wet Dreams Dry Twice, που μετά την κυκλοφορία του για PC έγινε διαθέσιμο και για κονσόλες.
Τα γεγονότα διαδραματίζονται αμέσως μετά από εκείνα του προηγούμενου τίτλου. H Faith αγνοείται. Λέγεται πως την τελευταία φορά που την είδε κάποιος, αυτή βρισκόταν σε μια βάρκα, περιφερόμενη στο αρχιπέλαγος Kalau’a. (Καλούα, αλλά ούτε να το πιείτε πρόκειται, ούτε και θα το βρείτε σε παγωτό γνωστής φίρμας). Για τον Larry είναι η γυναικά της ζωής του και ορκίζεται να κάνει τα πάντα για βρεθεί ξανά στο πλάι της, προσπαθώντας να επανορθώσει για όσα λάθη έκανε στο παρελθόν. Η αρχή του παιχνιδιού τον βρίσκει στο νησί Cancúm. Ο τοπικός άρχοντας έχει βάλει σκοπό να τον παντρέψει με την κόρη του. Σχεδόν τα πάντα είναι έτοιμα για την τελετή. Το γαμπριάτικο κοστούμι, η τούρτα, ο στολισμός του χώρου, ακόμα και ο μπουφές. Μόνο που ο Larry δεν έχει μυαλό για τέτοια και στρέφοντας την προσοχή όλων μακριά από το πρόσωπό του, κατορθώνει να φτιάξει μια υποτυπώδη σχεδία για να δραπετεύσει. Ναυαγός σε ένα από τα νησιά του αρχιπελάγους, με την Pi να μην τον εγκαταλείπει ποτέ, θα ξεκινήσει μια ακόμα περιπέτεια που αντλεί θεματολογία από τον ποδόγυρο.
Σε PC, το παιχνίδι διατηρεί την ταυτότητα που χαρακτηρίζει όλη τη σειρά και μπορεί να αναφέρεται ως ένα point and click adventure. Όμως, στις κονσόλες, που δεν υπάρχει mouse, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ας μας επιτραπεί λοιπόν να χρησιμοποιήσουμε τον όρο twin stick adventure, μιας και ο πυρήνας του χειρισμού είναι βασισμένος στη χρήση των δύο αναλογικών μοχλών του controller. Για κάποιον που δεν έχει δοκιμάσει κάτι τέτοιο στο παρελθόν, η αίσθηση είναι πρωτόγνωρη και απαιτείται λίγη ώρα μέχρι να συνηθίσει. Εκτός αυτού θα πρέπει να συνηθίσει και την απόσταση από την τηλεόραση, ιδιαίτερα αν η διαγώνιός της είναι μεγάλη, κατάσταση επίσης πέρα από τα συνηθισμένα για τους adventure gamers που έχουν μάθει να είναι κολλημένοι στην οθόνη του υπολογιστή. Κι αν για όλα τα παραπάνω απλά απαιτείται ένα διάστημα προσαρμογής, αυτό που ποτέ δεν θα συνηθίσετε είναι η ευφυής ιδέα της ομάδας ανάπτυξης να μην χρησιμοποιήσει τα πλήκτρα του D-pad για την πλοήγηση στα μενού. Όσες φορές κι αν κάνετε το ίδιο λάθος, αργά η γρήγορα εκεί θα ξαναπάει το χέρι σας, εντελώς ασυναίσθητα, σα να πρόκειται για μια φυσική κίνηση.
Για μια ακόμα φορά, ο Larry θα βρεθεί σε δεκάδες τοποθεσίες, τις οποίες θα εξερευνήσει εξονυχιστικά. Ταυτόχρονα θα κληθεί να συνομιλήσει με μια πλειάδα χαρακτήρων. Άλλοι θα του ζητήσουν αντάλλαγμα προκειμένου να τον βοηθήσουν, άλλοι απλά θα του προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες και άλλους θα πρέπει να βρει τρόπο να τους βγάλει από τη μέση, έστω και προσωρινά ή να τους αποσπάσει την προσοχή. Για να μην ταλαιπωρηθείτε, υπάρχει μια λειτουργία μέσω της οποίας εμφανίζονται ενδείξεις για τα σημεία ενδιαφέροντος κάθε περιοχής. Εκεί, συνήθως, θα βρείτε αντικείμενα που θα προσθέσετε στο inventory για μελλοντική χρήση ή μηχανισμούς που θα πρέπει να ανακαλύψετε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν. Οι γρίφοι, είναι όπως προφανώς αναμένατε ένας σημαντικός πυλώνας του gameplay. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να βάλετε το μυαλό σας να δουλέψει και πριν τα παρατήσετε, βεβαιωθείτε ότι έχετε δοκιμάσει όλους τους πιθανούς συνδυασμούς. Ναι μεν θα υπάρξουν περιπτώσεις που θα φτάσετε στη λύση και θα απορήσετε λέγοντας, δεν είναι δυνατό να συμβαίνει κάτι τέτοιο, όμως βάζοντας ψύχραιμα τα δεδομένα στη σειρά, θα καταλάβετε πως, έστω και στο πολύ βάθος, δεν λείπει η λογική. Μέσα σε αυτούς και το πρωτοεμφανιζόμενο μεν, πρωτόγονο δε crafting system. Ουσιαστικά, σχέδια ή συνταγές για κατασκευές ή παρασκευές, ένα πυροτέχνημα, μια ανούσια προσθήκη, για να φανεί ότι υπάρχει ένας ακόμα μηχανισμός, ίσως καπνός για να κρυφτεί η περιορισμένη δημιουργικότητα της CrazyBunch, με γρίφους, τοποθεσίες, ονόματα, πρόσωπα και καταστάσεις, είτε να είναι παρεμφερή είτε να αποτελούν αντιγραφή από προηγούμενα παιχνίδια Larry.
Ετοιμαστείτε για έναν βομβαρδισμό πληροφοριών. Στο τέλος, θα έχετε ακούσει τόσα πολλά που θα νομίζετε ότι σας έχουν αφηγηθεί μια βιβλιοθήκη ολόκληρη. Δυστυχώς, από αυτή, μόνο ένα ή δύο βιβλία όλα κι όλα θα σας είναι χρήσιμα, όμως μέσα σε έναν ωκεανό λέξεων και προτάσεων, ζήτημα τι θα πρέπει να θυμόσαστε. Σε πολλά σημεία, απλά θα βαρεθείτε και θα πατάτε το πλήκτρο για να προχωρήσουν παρακάτω οι διάλογοι. Ευτυχώς, υπάρχει ένα σημειωματάριο, όπου καταγράφεται αυτομάτως το τι πρέπει να κάνετε, οπότε έχετε ένα αξιόπιστο σημείο αναφοράς. Το χιούμορ ναι μεν δεν λείπει, όμως σε καμία περίπτωση δεν φτάνει το επίπεδο των κυκλοφοριών που επιμελήθηκε ο Al Lowe. Πολλά κρύα αστεία, που θυμίζουν παραστάσεις αποτυχημένων stand-up comedians σε μπαράκια των εθνικών οδών των ΗΠΑ, που σχεδόν κανείς δεν νοιάζεται για τίποτα περισσότερο πέρα από μια ζουμερή μπριζόλα και μια μπύρα. Λίγες οι στιγμές που το χαμόγελο θα σκάσει, ντροπαλά, στα χείλη σας, στο άκουσμα λέξεων όπως Clitcoin. To voice acting είναι αρκετά καλό. Σχεδόν όλοι οι ηθοποιοί που κλήθηκαν να δανείσουν τη φωνή τους δείχνει να ευχαριστήθηκαν την εμπειρία, γεγονός που αντανακλάται στις ερμηνείες τους καθώς έχουν παντού χρησιμοποιήσει την απαραίτητη χροιά, δίνοντας έτσι κυριολεκτικά, υπόσταση σε κάθε χαρακτήρα. Η μουσική θυμίζει αισθησιακές ταινίες των '80s και προφανώς συμβάλει τα μέγιστα στην ατμόσφαιρα που θέλει να δημιουργήσει η ομάδα ανάπτυξης. Όσο για τα γραφικά, με τις απαραίτητες λεπτομέρειες όπου είναι αναγκαίο, διατηρώντας με απόλυτη πιστότητα το ίδιο στυλ anime με εκείνο του Wet Dreams Don't Dry.
Ίσως ήρθε η ώρα, μετά από την όμορφη, πολυετή συντροφιά που μας κράτησε, να αποχαιρετίσουμε τον πολυαγαπημένο Larry Laffer. Με τη σειρά να έχει πάρει μια διαφορετική στροφή και τον αιώνιο εργένη πνιγμένο στη σύγχρονη τεχνολογία, να μην ψάχνει τρόπους να υπηρετήσει το ωραίο φύλο με στόχο την απόλαυση, αλλά να το χρησιμοποιεί για να βρει το λιμάνι της καρδιάς του, καλό θα είναι να απολαύσει και αυτός τη δική του συνταξιοδότηση. Το επίπεδο του χιούμορ που προσφέρεται λόγω των καταστάσεων που μπλέκει δεν αγγίζει το παρελθόν. Οι πολύπλοκοι γρίφοι, δεν είναι αρκετοί για να σηματοδοτήσουν το μονοπάτι που δείχνει προς τη συνέχεια. Το πιο άσχημο σημάδι, είναι οι επαναλήψεις που προαναφέρθηκαν παραπάνω. Μετά από όσα διαβάσατε, η αγορά ή όχι του παιχνιδιού είναι αποκλειστικά δική σας απόφαση.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity