Αφηγηματικά το Hotline Miami 2 δεν διαφοροποιείται αισθητά σε σχέση με τον προκάτοχο του: ετοιμαστείτε για την απόλυτη σύγχυση.
Κάθε κεφάλαιο είναι ανοιχτό σε συγκεκριμένους χαρακτήρες (σε μερικές περιπτώσεις μόνο σε έναν) επομένως ίσως να φανεί κάπως περιοριστική από πλευράς επιλογών αυτή η σύμβαση. Σε κάθε περίπτωση ένα τέτοιο σχόλιο θα ήταν κάπως αυστηρό, αφού υπάρχει αρκετή ποικιλομορφία στις δυνατότητες των ηρώων: π.χ. ο Tony διαθέτει γροθιές που σκοτώνουν τους κοινούς εχθρούς και αναισθητοποιούν τους μεγαλύτερους, ο Mark χειρίζεται δύο ημιαυτόματα (ένα για κάθε χέρι) και ο Corey κάνει βουτιές αποφυγής που τον γλιτώνουν από τα εχθρικά πυρά. Εξίσου σημαντική ανανέωση έχει υποστεί και το μέγεθος των χαρτών: είναι αχανέστατοι σε κλίμακα και μερικοί διαδραματίζονται σε εξωτερικούς χώρους.
Οι μάχες βασίζονται κυρίως σε gunplay και λιγότερο σε αναμετρήσεις σώμα με σώμα - ακόμα μια ισορροπία που αναστρέφεται σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο.
Αν αυτό τελικώς είναι θετικό ή όχι για τον τίτλο, είναι θέμα προσωπικής τοποθέτησης και γούστου. Το gameplay του πρωτότυπου Miami ήταν συνδεδεμένο με ξέφρενο ρυθμό δράσης, χορογραφία στιλ Tarantino με διαδοχικά kills σε μικρό χρονικό πλαίσιο - επρόκειτο εν ολίγοις για arcade τίτλο όπου χωρούσε ένας κάποιος πειραματισμός, δοκιμάζοντας τα επίπεδα με διαφορετικό mask κάθε φορά, με ζητούμενο το υψηλότερο high score.Τα επίπεδα είναι σαφώς μεγαλύτερα σε έκταση, αλλάζοντας ριζικά το gameplay και τον τρόπο προσέγγισης των μαχών.
Το Hotline Miami 2: Wrong Number βασίζεται σε ταυτόσημη σχεδίαση μεν αλλά η εκτεταμένη κλίμακα των χαρτών αλλοιώνει σημαντικά τον τρόπο παιχνιδιού. Δεδομένου ότι κάθε θάνατος ισοδυναμεί με μηδενισμό της προόδου που έχετε σημειώσει στο συγκεκριμένο επίπεδο/όροφο, θα πιάνετε πολύ συχνά τον εαυτό σας να ζυγιάζει προσεκτικά την κάθε κίνηση σας - κάτι τέτοιο έχει αρνητικό αντίκτυπο στο score multiplier και κατά επέκταση στο συνολικό ρυθμό της δράσης. Σημειώστε επίσης ότι οι μάχες βασίζονται κυρίως σε gunplay και λιγότερο σε αναμετρήσεις σώμα με σώμα - ακόμα μια ισορροπία που αναστρέφεται σε σχέση με τον προηγούμενο τίτλο. To σενάριο για ακόμα μια φορά αποτελείται από συνονθύλευμα φαινομενικά άσχετων σκηνών, ακατάληπτων οραμάτων και gameplay με σεκάνς βίαιων εκτελέσεων. Για τη συναρμολόγηση αυτού του ετερόκλητου μωσαϊκού η Dennaton πετά προκλητικά το μπαλάκι στους παίκτες, αφήνοντάς τους να βγάλουν μόνοι τους συμπεράσματα για το τι πραγματικά συμβαίνει. Με δεκατρείς playable χαρακτήρες και διαφορετικές χρονικές περιόδους (πριν και μετά τα δρώμενα του 1ου Hotline Miami), το Wrong Number διαθέτει αρκετά δυνατό story που μένει πιστό στο πνεύμα της σειράς.
Αν το soundtrack του Hotline Miami έβαλε φωτιά στο κορμί, το αντίστοιχο του sequel θα το εκτοξεύσει στην στρατόσφαιρα. Η διάρκειά του ξεπερνά τις τρεις ώρες και θα είμαστε ξεκάθαροι: το soundtrack από μόνο του αποτελεί σοβαρό λόγο αγοράς του παιχνιδιού. Δεν είναι τυχαίο ότι η συλλεκτική έκδοση περιλαμβάνει τρεις δίσκους βινυλίου. Πέρα από τους συνήθεις ύποπτους MOON, Petrubator και Jasper Byrne, έχουν επιστρατευτεί και νέοι καλλιτέχνες όπως οι Carpenter Brut και Mega Drive. Ακόμα και όσοι απεχθάνονται είδη όπως dance και trance, θα πρέπει να υποκλιθούν μπροστά σε αυτές τις επιλογές. Δεν θα μπορούσε να βρεθεί πιο ταιριαστό μουσικό χαλί για αυτό το λουτρό αίματος.
Ολοκληρώνοντας το παιχνίδι ξεκλειδώνεται και το Hard Mode που απενεργοποιεί τη δυνατότητα για auto targeting την ώρα που οι εχθροί αποκτούν καλύτερη εγρήγορση. Καλή τύχη. Σίγουρα θα την χρειαστείτε. Τελικά, το Hotline Miami 2: Wrong Number αποτελεί μια άξια συνέχεια που αξίζει της προσοχής σας. Κρίμα όμως που δεν είναι ακόμα διαθέσιμος ο map editor που μας υποσχέθηκαν.
παιχνιδάρα! για πολλά μπινελίκια!
και έχεις απόλυτο δίκιο χαχαχαχαχα για πολύ μπινελίκι!
Αφού δεν έχω σπάσει ακόμη το PS Vita, καλά είμαστε...
Θέλω πάρα πολύ να το πάρω για το βιτάκι αλλά έχω την ελπίδα πως θα πέσει λίγο από τα 15 ευρώ.
Το πρώτο είναι το καλύτερο μου παιχνίδια στο βιτάκι.
το ειδα το βιντεο ωραιος Dimcar αν και δεν το εχω δει καθολου το game θελει καλα αντανακλαστικα για τους κακους εχει ενα στυλ METAL SLUG
εδω ειναι που κολαει η ατακα "τοιχο τοιχο, μη σε πετυχω!"