To πιλοτήριο του σκάφους.
Για καλή του τύχη, ο πλανήτης στον οποίο ναυάγησε είναι γεμάτος Pikmin που στο άκουσμα της σφυρίχτρας του σπεύδουν για βοήθεια. Προσοχή όμως, δεν έχουν όλα τα Pikmin τις ίδιες ικανότητες. Τα κόκκινα έχουν εμπρηστικές τάσεις και δεν καίγονται ακόμα και αν πέσουν μέσα στη φωτιά, τα κίτρινα μπορούν να εκτοξεύονται πιο ψηλά και δεν τα πειράζει ο ηλεκτρισμός, τα μπλε είναι δεινοί κολυμβητές, τα γκρι, λόγω του βάρους τους, μπορούνε να σπάνε βαριά αντικείμενα όπως μεγάλα κομμάτια πάγου και, τέλος, τα ροζ έχουν τη δυνατότητα να πετάνε, φτάνοντας σε μεγάλα ύψη. Συνδυάζοντας τις παραπάνω δυνατότητες, ο Olimar επιχειρεί να συγκεντρώσει τα 30.000 Sparklium που χρειάζεται για να μπορέσει να φτιάξει το σκάφος του και να επιστρέψει στη μαμά πατρίδα. Το πρώτο μήνυμα που θα λάβουν οι παίκτες, πριν καλά καλά ξεκινήσουν να ασχολούνται με το νέο 2.5D platformer, έχει να κάνει με το χειρισμό.
Το πρώτο μήνυμα που θα λάβουν οι παίκτες, πριν καλά καλά ξεκινήσουν να ασχολούνται με το νέο 2.5D platformer, έχει να κάνει με το χειρισμό. Τα μόνα πράγματα που θα χρειαστούν από την αρχή ως το τέλος είναι το circle pad και το stylus.
Τα μόνα πράγματα που θα χρειαστούν από την αρχή ως το τέλος είναι το circle pad και το stylus. Οτιδήποτε άλλο, πέρα από τις δυο οθόνες, αποτελεί απλά διακόσμηση κατά τη διάρκεια της ενασχόλησής τους με το Hey! Pikmin. Ουσιαστικά, με το circle pad γίνεται η καθοδήγηση του Olimar και με το stylus γίνεται η επιλογή των Pikmin και η καθοδήγησή τους, απλά πατώντας στο κατάλληλο σημείο της οθόνης αφής. Ο Olimar μπορεί επίσης να αιωρείται, για μικρό χρονικό διάστημα, μιας και διαθέτει jet pack με πολύ περιορισμένα καύσιμα που αναπληρώνονται αυτομάτως. Μη φανταστεί κανείς ότι μπορεί να φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Απλά μπορεί να πηδήξει λίγο ψηλότερα από την αλεπού του Αισώπου.
Όταν δεν δουλεύουν σκληρά τα Pikmin γίνονται μοντέλα.
Ο πλανήτης είναι χωρισμένος σε 8+1 διαφορετικούς τομείς και η ομάδα του Olimar καλείται να τα βάλει όχι μόνο με θεούς και δαίμονες αλλά και με όλα τα στοιχεία της φύσης. Σε κάθε επίπεδο, πέρα από αντικείμενα που προσφέρουν μικρές ποσότητες Sparklium, υπάρχουν κρυμμένα δύο ως τέσσερα μεγαλύτερα, κάποια από τα οποία έχουν άμεση σχέση με το παρελθόν του publisher, που προσφέρουν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες από την πολύτιμη ουσία και η συλλογή τους είναι απολύτως απαραίτητη. Διαφορετικά, όποιος πάρει το παιχνίδι από τη λάθος στροφή, θα βρεθεί στο τέλος έχοντας μαζέψει ούτε τα μισά από τα απαραίτητα Sparklium, οπότε θα αναγκαστεί να παίξει από την αρχή ολόκληρα επίπεδα, φλερτάροντας ακόμα και με τα όρια της βαρεμάρας. Είναι κάτι σαν το ψητό κοτόπουλο που, για να το απολαύσουμε, δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο. Έτσι, η εταιρεία ανάπτυξης αναγκάζει κατά κάποιο τρόπο τους παίκτες, και αυτό είναι καλό για το gameplay, να μπουν στη λογικής της παρατήρησης και της αναζήτησης. Ακόμα, η επιστροφή όλων των Pikmin στη βάση είναι μια επιπλέον κουβέντα αλλά και ένας ακόμη στόχος και σιγά σιγά γίνεται κατανοητό ότι η ολοκλήρωση του παιχνιδιού κατά 100% μόνο «παιχνιδάκι» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Ο σχεδιασμός των επιπέδων κινείται στα γνωστά υψηλά ποιοτικά standards που έχει θέσει εδώ και πολλά χρόνια η Nintendo. Είναι φορές που το μπρος-πίσω γίνεται αναγκαστικό προκειμένου να μη χαθεί ούτε ίχνος από το πολύτιμο Sparklium και ευτυχώς η όλη διαδικασία δεν προκαλεί ανία. Έξυπνοι γρίφοι προσπαθούν, έστω και προσωρινά, να φράξουν το δρόμο σας, όμως με λίγη σκέψη, ο καθένας μπορεί να ξεκολλήσει από τέτοια σημεία. Η ποικιλία των εχθρών κρίνεται ως ικανοποιητική και ναι μεν, γενικά, αυτοί δεν αποτελούν πολύ σοβαρό εμπόδιο όμως, μέχρι να βρείτε τα αδύνατα σημεία του καθενός, το πιο πιθανό είναι να θρηνήσετε πολλά Pikmin. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα bosses και, επιτέλους, έπειτα από καιρό, τίτλος της Nintendo διαθέτει boss fights άξια λόγου. Όχι ότι η δυσκολία φτάνει στα επίπεδα του Donkey Kong Country Tropical Freeze αλλά, τουλάχιστον, το ενδιαφέρον των παικτών διατηρείται αμείωτο από την αρχή έως την τελευταία ρανίδα δύναμης των μεγάλων αντιπάλων.
Τι μεγάλο στόμα έχει!
Το ενδιαφέρον διατηρείται και εκτός του βασικού campaign. Όσα Pikmin κατορθώσουν να επιστρέψουν στη βάση, μόνο υποδοχή ηρώων και συνθήκες ξενοδοχείου δεν πρόκειται να απολαύσουν. Αντιθέτως τα περιμένει σκληρή δουλειά, το αποτέλεσμα της οποίας είναι η αποκάλυψη περισσότερων «πηγών» Sparklium. Εννοείται ότι όσο περισσότερα τα Pikmin, τόσο πιο γρήγορα τελειώνουν οι αντίστοιχες εργασίες, αν και όση προσπάθεια και να καταβληθεί, η εξερεύνηση όλου του Pikmin Park πριν το τέλος του παιχνιδιού δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Όσα Pikmin κατορθώσουν να επιστρέψουν στη βάση, μόνο υποδοχή ηρώων και συνθήκες ξενοδοχείου δεν πρόκειται να απολαύσουν.
Για τη συλλογή περισσότερων Pikmin υπάρχει μια σειρά από επίπεδα, εκτός της βασικής ροής του παιχνιδιού, που κρύβουν γρίφους. Εφόσον αυτοί λυθούν οδηγούν στην προσθήκης μιας οκτάδας Pikmin στο σύνολο. Ακόμα, υπάρχουν τα λεγόμενα Sparklium Springs που δοκιμάζουν την ταχύτητα και τις ικανότητες των παικτών, με την απαίτηση να είναι η συλλογή όσο το δυνατό περισσότερου Sparklium σε περιορισμένο χρόνο. Όσο για κρυφές περιοχές, λείπουν από παιχνίδι της Nintendo;
Τεχνικά, το Hey! Pikmin κινείται μεταξύ δύο άκρων. Ξεκινώντας με τα καλά νέα, τα μουσικά κομμάτια που έχουν επιλεγεί υποδεικνύουν αν μη τι άλλο υψηλή κουλτούρα και υπόσχονται ταξίδια σε ρομαντικές εποχές. Το γιατί η αναπαραγωγή του ήχου της σφυρίχτρας του Olimar δεν ήταν δυνατό πραγματοποιηθεί όταν στο σύστημα είχαν συνδεθεί ακουστικά, είναι προφανώς κάτι που θα πρέπει να δουν σοβαρά οι developers. Όσον αφορά στα γραφικά, είτε τα παρέσυρε (όχι το ρέμα) η βιασύνη είτε η λέξη polishing παραμένει άγνωστη σε όσους εργάστηκαν στο συγκεκριμένο τομέα. Το aliasing δεν λείπει και τα μοντέλα των περισσότερων χαρακτήρων δεν ξεφεύγουν και πολύ από την έννοια του χοντροκομμένου. Όσο για το περιβάλλον, μόνο υπερβολή δεν είναι να πει κάποιος ότι θυμίζει εποχή DS. Ώρες ώρες είναι τέτοια η οπτική μονοτονία που αρχίζει κάποιος να απορεί για το αν όντως παίζει σε κονσόλα της Nintendo.
Συνοψίζοντας, το Hey!Pikmin είναι ένας τίτλος που αξίζει να προσθέσετε στη συλλογή σας και θα σας προσφέρει αρκετές ώρες διασκέδασης. Όπως προαναφέρθηκε, το πάντρεμα μεταξύ τεχνικού τομέα και gameplay δεν είναι ιδανικό, όμως είναι βέβαιο πως οι παλαιότεροι θα κάνουν μια παραχώρηση υπέρ του gameplay. Το βασικότερο όμως είναι ότι, μέσω της απλοποίησης, η εταιρεία ανάπτυξης, και αυτό μόνο ως υπέρ της μπορεί να καταλογιστεί, κατάφερε να δώσει μια διαφορετική διάσταση και ενδιαφέρον στους μηχανισμούς του gameplay, σεβόμενη και εκμεταλλευόμενη τα όσα προσφέρει το η οθόνη αφής της κονσόλας αλλά και η δεύτερη οθόνη. Κάτι που, δυστυχώς, δεν βλέπουμε συχνά μετά από τη χρυσή εποχή του DS.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity