Ο σχεδιασμός των καρτών είναι για άλλη μία φορά πετυχημένος, με τους δημιουργούς να καταφέρνουν να παρουσιάσουν ένα διασκεδαστικό μείγμα με δυνατούς, εντυπωσιακούς χαρακτήρες και μπόλικο χιούμορ. Τα Worgens έχουν την τιμητική τους, με τη μεταμόρφωση από άνθρωπο σε worgen και το αντίστροφο, που γνωρίζουμε από το lore του Warcraft, να βρίσκει χώρο και σ’ ένα μηχανισμό. Κάποιες κάρτες μεταμορφώνονται σε κάθε γύρο που βρίσκονται στα χέρια του εκάστοτε παίκτη, εναλλάσσοντας ιδιότητες και εμφάνιση. Φυσικά, αυτό που μετράει σε αυτού του είδους τα παιχνίδια είναι οι νέοι βασικοί μηχανισμοί και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, μιλάμε για τα Echo και Rush. To Echo δίνει ουσιαστικά τη δυνατότητα στον παίκτη να ρίξει συγκεκριμένες κάρτες για παραπάνω από μία φορά στο ταμπλό. Αρκεί φυσικά να έχει και το απαραίτητο mana. Αν, παραδείγματος χάριν, υπάρχει μία κάρτα που έχει κόστος δύο mana και ο χρήστης βρίσκεται στον όγδοο γύρο, μπορεί να τη χρησιμοποιήσει έως και τέσσερις φορές. Αυτή η δυνατότητα προσφέρει νέες τακτικές, αφού πλέον θα υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλό του παίκτη το κατά πόσο αξίζει να ρίξει στη μάχη μία κάρτα Echo χαμηλού κόστους με το «καλημέρα». Υπάρχουν κάρτες που με το νέο αυτό μηχανισμό μπορούν να φέρουν τα πάνω κάτω πολύ αργότερα στο παιχνίδι.
Το Rush από την άλλη είναι πιο απλοϊκό και θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για το μικρό αδερφάκι του Charge. Τα Rush minions έχουν την ιδιότητα της άμεσης επίθεσης, αλλά μόνο σε αντίπαλα minions και χωρίς να κάνουν damage στη ζωή του αντιπάλου. Αυτό στα μάτια αρκετών τα αναδεικνύει ως το «Charge των φτωχών», από την άλλη έχουμε δει και ωραία combos που βοηθούν στη συνολική εικόνα συγκεκριμένων decks. Σε γενικές γραμμές, ο εν λόγω μηχανισμός περισσότερο πλαισιώνει τον παίκτη, παρά δημιουργεί ισχυρή βάση πάνω στην οποία ο παίκτης μπορεί να βασίσει ευρύτερη στρατηγική ενός ολοκληρωμένου deck (πλην κάποιων εξαιρέσεων). Αξίζει βέβαια να αναφερθούμε και στο single player mode, το Monster Hunt. Σε αυτό το o παίκτης καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε τέσσερις ειδικά διαμορφωμένους heroes και να αντιμετωπίσει 8 αντιπάλους/bosses με αρκετά υψηλό βαθμό δυσκολίας. Οι τέσσερις επιλογές που δίνονται στο παίκτη είναι διαφορετικές και η καθεμία τους απαιτεί διαφορετικό τρόπο προσέγγισης στις επερχόμενες μάχες. Όσοι λάτρεψαν το Dungeon Run του προηγούμενου expansion, θα λατρέψουν και το συγκεκριμένο mode, μιας και «παντρεύει» το όλο concept με στοιχεία roguelike και 40 διαφορετικές μάχες. Ο παράγοντας τύχη είχε πάντα γλυκιά αίσθηση στο Hearthstone και στο The Witchwood αποκτά τη τιμητική του σ’ ότι αφορά το single player.
Επιστρέφοντας βέβαια στο multiplayer σκέλος του τίτλου, πρέπει να τονίσουμε ότι το metagame του παιχνιδιού ήταν αρκετά προβληματικό, με συγκεκριμένα decks να τσαλαπατούν οτιδήποτε και αν εμφανίζεται στο διάβα τους. Το ίδιο ισχύει και για μεμονωμένα γεγονότα, όπως π.χ. το status quo του Baku, The Moon Eater, μία κάρτα legendary που είχε φτάσει σε επίπεδα «αγίου δισκοπότηρου» λόγω της ιδιότητάς της. Αυτό το πρόβλημα αποτελούσε την αγαπημένη παιδική ασθένεια του Hearthstone, αλλά με το The Witchwood φτάσαμε στο ανώτατο όριο της υπομονής μας. Για καλή μας τύχη, η Blizzard έχει προσπαθήσει και συνεχίζει να προσπαθεί να ισορροπήσει την όλη κατάσταση με σημαντικές αλλαγές που λανσάρει.
Σε γενικές γραμμές, ήταν η πρώτη φορά που ο γράφων προτιμούσε το single player από τα multiplayer ranked battles σε τόσο μεγάλο βαθμό και αυτό λέει πολλά για τα προβλήματα του νέου expansion και την ανάγκη για αλλαγές στις ισορροπίες που εισήγαγε το νέο «επεισόδιο» του Hearthstone. Επίσης, δε θα μπορούσε να λείψει και η σταθερή μας γκρίνια για τιμές και παροχές του τίτλου ως υπηρεσία. Με την κυκλοφορία του The Witchwood και την αποχώρηση του One Night In Karazhan έχουμε πλέον και επισήμως μόνο expansions χωρίς adventure mode στο Standard Play. Οι κάρτες που επιτρέπονται αυτήν τη στιγμή στο βασικό ανταγωνιστικό σκέλος του τίτλου, και όχι στο Wild Mode, αποτελούνται από υλικό στο οποίο ο παίκτης μπορεί να έχει πρόσβαση μονάχα μέσω της αγοράς πολλών πακέτων. Τα adventures είχαν το καλό ότι όλοι μπορούσαν να δώσουν το ίδιο χρηματικό ποσό και στο τέλος να έχουν πρόσβαση στις ίδιες νέες κάρτες. Με τα τωρινά δεδομένα κάτι τέτοιο δεν υφίσταται, οπότε υπάρχει μένει γλυκόπικρη γεύση σε όσους ελπίζουν σε κάτι πραγματικά δωρεάν.
Το The Witchwood είναι ένα στιβαρό expansion, το οποίο όμως δεν ενθουσιάζει. Προσφέρει τις πινελιές του ομορφαίνοντας και ανανεώνοντας λίγο το παιχνίδι ως εμπειρία, αλλά χρειάζεται ακόμη λίγη δουλειά, ώστε να καταφέρουν οι ενεργοί παίκτες να απολαύσουν τους καινούριους μηχανισμούς του με πιο διασκεδαστικό και λιγότερο μονότονο τρόπο. Όπως όλα τα νέα expansions, έτσι και αυτό θα χρειαστεί λίγο το χρόνο του ώστε να στρώσει, προσφέροντας άπειρες ώρες «καψίματος» σε ανταγωνιστικό επίπεδο.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity