Εκτός από τη χαρά της νίκης και το ανεβασμένο ηθικό, ο χρήστης κερδίζει κι άλλα πράγματα με κάθε boss που «ρίχνει». Ο παίκτης καλείται να επιλέξει, ανάμεσα σε τρία πακέτα των τριών καρτών, το πιο ταιριαστό πακέτο για το εκάστοτε deck που του δόθηκε, ενώ κάποιες φορές καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε τρεις πανίσχυρους θησαυρούς. Τα treasures κρύβουν ιδιότητες όπως π.χ. να ξεκινάμε το γύρο με 2 κρυστάλλους ή να υπάρχει μόνιμο stealth ως παθητική ιδιότητα. Τις πρώτες φορές που οι χρήστες θα εισχωρήσουν στα σκοτεινά dungeons, θα επιβραβευτούν προφανώς και με δωρεάν booster packs. Αν και τα τελικά bosses έχουν μια δυσκολία η οποία θα μπορούσε να σπάσει νεύρα λόγω υπέρμετρης αδικίας, στο τέλος θα σας αφήσουν γλυκιά αίσθηση ικανοποίησης ως η πιο ξεχωριστή εμπειρία single player του Hearthstone μετά το boss fight με τον Lich King. Τα Dungeon Runs θέτουν έξυπνη βάση ώστε να δώσει η Blizzard ακόμη μεγαλύτερη διάρκεια στο συγκεκριμένο είδος, προσφέροντας διαφορετική αίσθηση από το καθιερωμένο άνοιγμα των εκάστοτε Wings με τα κλασικά boss fights. Επίσης, η αίσθηση ότι μπορείτε να ξεκινήσειτε την πορεία στα Dungeon Runs χωρίς να απαιτούνται ισχυρά decks που έχουν δημιουργηθεί από τον παίκτη πιο πριν, είναι πολύ όμορφη. Ουσιαστικά δίνεται η ευκαιρία στους πάντες να εισχωρήσουν με βάρκα την ελπίδα στα βάθη του νέου dungeon και να κυνηγήσουν τα καλά drops και rewards μετά από κάθε νίκη επί του εκάστοτε boss.
Σε ό,τι αφορά στις κάρτες, η μεγαλύτερη αλλαγή βρίσκεται φυσικά στα Legendary Weapons, όπλα που στο lore του World of Warcraft έχουν γράψει τη δική τους ιστορία. Το κάθε class έχει το δικό του legendary weapon, το οποίο φυσικά και κοστίζει 1600 dust για να δημιουργηθεί. Η Blizzard δίνει σ’ όλους τους χρήστες ένα «όπλο» δωρεάν, το οποίο επιλέγεται τυχαία, οπότε αν πετύχετε ένα legendary weapon εκ των Shaman, Druid ή Warrior, μάλλον θα «ξενερώσετε».
Όπως καταλαβαίνει κανείς εύκολα, προφανώς και δημιουργήθηκαν κάποιες κάρτες «αστέρια» και κάποια αποπαίδια, όπως άλλωστε συμβαίνει κάθε φορά με τις «ειδικές» κάρτες που εντάσσονται στον κόσμο του Hearthstone. Για παράδειγμα, οι Skull of the Man'ari και Aluneth είναι δύο τρομερές κάρτες οι οποίες έχουν ως παρουσίες και μόνο ένα προβάδισμα. Φυσικά και δεν πρέπει να αφήσουμε ασχολίαστη τη παρουσία των καρτών Spellstone γιατί δίνουν μία αρκετά μεγάλη δόση φρεσκάδας. Πρόκειται για κάρτες τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιήσει ο χρήστης όποτε θελήσει (με το ανάλογο κόστος σε crystals φυσικά), αλλά όσο την κρατά κανείς στο χέρι του, τόσο αυτή δυναμώνει. Εφόσον εκπληρωθούν κάποιες απαιτήσεις, η κάρτα αναβαθμίζεται και το effect της γίνεται πιο δυνατό και εντυπωσιακό μέσα στο παιχνίδι.
Ως γενικότερη παρατήρηση, θα μπορούσαμε να πούμε ότι σε βάθος χρόνου, όταν θα μπουν στο χρονοντούλαπο του “Wild” συγκεκριμένες κάρτες από το προηγούμενο expansion, θα βλέπουμε ακόμη μια ισχυρή επιρροή παλαιών καρτών και γνωστών decks (ναι Shadowreaper Aduin, εσένα κοιτάμε). Τότε θα έρθει και η στιγμή που θα δημιουργηθούν ακόμη πιο φρέσκα και διασκεδαστικά decks, μιας και κάποια legendary weapons προσφέρονται για αρκετά αμφίρροπες μάχες σ’ ένα αρκετά διασκεδαστικό περιβάλλον. Θα ήταν κουραστικό να επαναλάβουμε ότι το Hearthstone συνεχίζει να αποτελεί ένα ακριβό hobby, γιατί ήδη τα έχουμε αναλύσει αρκετές φορές στο παρελθόν μέσα από το Enternity.gr. Η Blizzard δεν έχει αλλάξει λογική και σκεπτικό σ’ ό,τι αφορά στα ακριβά decks. Θεωρούμε πολύ δύσκολο να αλλάξει κάτι στη φιλοσοφία της διάθεσης των καρτών ή του κόστους της δημιουργίας νέων καρτών, γιατί η λογική “It prints money” είναι αδύνατο να προσπεραστεί έτσι απλά από τους δημιουργούς. Πρέπει όμως κάποια στιγμή να σκεφτούμε κατά πόσο το value-for-money υπάρχει στο συγκεκριμένο παιχνίδι, όπως είναι δομημένη η σχέση μεταξύ της τιμής, του drop rate των booster packs και της συνολικής διάρκειας της ζωής των καρτών σε βάθος χρόνου και σε standard περιβάλλον.
Στα λιγότερο σημαντικά του τελευταίου expansion, η θεματολογία του εικαστικού είναι αυτήν τη φορά πιο ελεύθερη, χωρίς να υπάρχει ένα συγκεκριμένο θέμα που να ντύνει τις νέες κάρτες, τύπου δεινόσαυροι ή παγωμένοι και σκοτεινοί Death Knights όπως συνέβη στην περίπτωση των “Journey To Un’Goro” και “Knights Of The Frozen Throne”. To “dungeon” και τα “Kobolds” αιωρούνται σαν έννοια πάνω από το φρέσκο υλικό, αλλά σε γενικές γραμμές ακολουθήθηκε πιο χαλαρή προσέγγιση.
Αυτό που μας άρεσε στο Kobolds and Catacombs όμως είναι η σκέψη που ρίχνουν οι developers του πετυχημένου τίτλου της Blizzard σε ό,τι αφορά τους μηχανισμούς. Έστω και αν υπάρχει αυτό το τεράστιο pay wall, υπάρχει συνεχής υποστήριξη του τίτλου με έξυπνες ιδέες, οι οποίες καταφέρνουν και δίνουν συνεχώς νέους λόγους ώστε να καταπιαστεί κανείς μαζί του. Ειδικά η ιδέα με τις κάρτες Spellstone και τα πολύ ωραία Dungeon Runs δείχνουν το δρόμο σε όσους θέλουν να κρατάνε φρέσκο και ανανεωμένο το παιχνίδι τους ανά τακτά διαστήματα, κρατώντας το παράλληλα στο υψηλότερο σκαλί της επιτυχίας.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity