Το νέο παιχνίδι της σειράς Harvest Moon είναι ένα από τα κακά παραδείγματα για farming simulation games. Με την επιστροφή της σειράς έγινε η προσπάθεια δοκιμής νέων μηχανισμών που φαίνεται πως τράβηξαν σχεδόν όλα τα χαρακτηριστικά του καινούργιου παιχνιδιού κάτω. Η εισαγωγή μιας κινητής φάρμας, την οποία μπορούμε να εγκαθιστούμε όπου επιλέξουμε, παίρνοντάς την μαζί μας στη συνέχεια του ταξιδιού στον κόσμο του παιχνιδιού δείχνει να θεωρήθηκε από τον developer μια προσθήκη αρκετή για να κρατήσει ολόκληρο τον τίτλο ζωντανό, εντέλει επί ματαίω. Μαζί με την πλοκή του παιχνιδιού που μας υπενθυμίζεται μέσα από άφθονους διαλόγους με τους κατοίκους των περιοχών που έχουμε να εξερευνήσουμε, οι δύο… πειραματισμοί του Harvest Moon: One World μπορούν να λειτουργήσουν σαν εγχειρίδιο για τους developers παιχνιδιών του είδους για το τι να αποφεύγουν από εδώ και στο εξής.
Προτού ξεκινήσουμε τη νέα μας περιπέτεια το παιχνίδι μάς διαθέτει ένα φτωχό customization system στη δημιουργία του χαρακτήρα. Εξαρχής φαίνεται η προτίμηση του developer στο… μινιμαλισμό, παρουσιάζοντας οποιαδήποτε διαθέσιμη επιλογή στον παίκτη με τον απόλυτα απλό τρόπο. Η έλλειψη ποικιλίας έρχεται να συμπληρώσει ένα αποτέλεσμα εφάμιλλο παιχνιδιών που θα βρούμε σε φορητές συσκευές όπως smartphones, γεγονός πιο οφθαλμοφανές σε όσους έχουν περάσει δεκάδες ώρες με προηγούμενο παιχνίδι του δημοφιλούς πλέον franchise. Οι λιγοστές επιλογές κινήσεων που έχουμε για να νιώσουμε πως ο χαρακτήρας που φτιάξαμε ξεχωρίζει συνεχίζουν ακόμα και όταν ξεκλειδώσουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε το ρουχισμό του, χαρακτηριστικό που διατίθεται υπερβολικά αργά μέσα στην ιστορία. Μόλις λοιπόν ξεκινήσουμε ερχόμαστε σε πρώτη επαφή με τον κόσμο του παιχνιδιού γνωρίζοντας ότι η Harvest Goddess απουσιάζει, κάνοντας όλους τους κατοίκους να ξεχάσουν πώς να καλλιεργούν φαγώσιμα υλικά. Ο μόνος τρόπος να τραφεί ο κόσμος είναι να καλλιεργήσει πατάτες, κάτι που έχει εξαντλήσει την υπομονή του χαρακτήρα μας. Έτσι αποφασίζει να αναλάβει δράση με βοηθό το αγαπημένο του βιβλίο που διηγείται ιστορίες ενός κόσμου που βρίθει ποικιλίας φαγώσιμων, αλλά και την εφεύρεση του κολλητού του που στην ουσία αποτελεί μια φορητή φάρμα, το Expando-Farm. Ο παίκτης μπορεί να στήσει τη φάρμα του οπουδήποτε βρεθεί, αρκεί να υπάρχει χώρος, και να την αποσυναρμολογήσει στη στιγμή προτού προχωρήσει σε μια καινούργια περιοχή.
Η μετάβαση από τη μια περιοχή στην επόμενη γίνεται απότομα, ύστερα από περπάτημα σε έναν ουσιαστικά κενό διάδρομο που δεν προσπαθεί καθόλου να δημιουργήσει ένα αληθινό, ή έστω όμορφο περιβάλλον. Όταν μάλιστα υπάρχει κλιματική αλλαγή, φαίνεται σαν να περνάμε μέσα από μια αόρατη πόρτα που μας μεταφέρει σε ένα μέρος πολύ μακριά από αυτό που ήρθαμε. Η κάθε περιοχή φέρει λίγες πραγματικές διαφοροποιήσεις. Παρατηρούμε αλλαγές στη διάταξη των σπιτιών, τα οποία είναι ίδια από μέρος σε μέρος, ορισμένους νέους χαρακτήρες να στέκονται σε ένα σημείο ή να περιφέρονται, νέα ζώα και διαφορετικών μεγεθών φάρμες δίχως φαντασία. Οι 5 περιοχές που απαρτίζουν τον κόσμο του One World αποτυγχάνουν στο να μας κάνουν να νιώσουμε το μέρος “ζεστό” ή υποτυπωδώς ζωντανό. Τα πολύ μέτρια γραφικά του δε βοηθούν καθόλου στο να κάνουν το παιχνίδι να ξεχωρίζει από άλλα του είδους, μερικά από τα οποία διατίθενται και δωρεάν.
Στο farming, το βασικότερο προφανώς χαρακτηριστικό του παιχνιδιού, συναντάμε την ίδια - εκνευριστική πλέον – απλότητα που διέπει και τους υπόλοιπους μηχανισμούς του. Σκοπός μας είναι να εντοπίσουμε καρπούς, εφικτό μόνο βρίσκοντας Harvest Wisps (μικρά πλασματάκια – minions της Harvest Goddess), στη συνέχεια να τους θάψουμε στις ενδεικνυόμενες περιοχές της φάρμας μας, να τους ποτίσουμε και αργότερα να συλλέξουμε το φαγητό που θα καρποφορήσουν. Μπορούμε να αποκτήσουμε και υλικά ή γάλα από ζώα, τα οποία μπορούμε και να χαϊδέψουμε ή να χτενίσουμε, όμως αυτό δε θα έχει καμία επίπτωση στην ποιότητα των υλικών που θα αποσπάσουμε από αυτά και άρα η οποιαδήποτε περαιτέρω αλληλεπίδραση μαζί τους καταλήγει μια αχρείαστη δυνατότητα.
Στην προσπάθειά μας να μεγαλώσουμε τη φάρμα μας με διαφορετικού τύπου καλλιέργειες και ζώα θα συναντήσουμε διάφορους κατοίκους. Κανένας από αυτούς δεν έχει όνομα, με το παιχνίδι να περιορίζεται στο να τους χαρακτηρίζει με αδιάφορα ψευδώνυμα όπως “ο χαρούμενος άντρας” ή “η προβληματισμένη γυναίκα”. Οι διάλογοι είναι πολύ μεγαλύτεροι από όσο θα χρειαζόταν και τις περισσότερες φορές μπερδεύουν πολύ περισσότερο από ότι βοηθούν. Το χειρότερο είναι το γεγονός ότι θα πρέπει να μιλήσουμε επαναλαμβανόμενα με πολλούς χαρακτήρες για να πάρουμε μια ιδέα για το που θα ανακαλύψουμε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο. Μερικές φορές θα εντοπίσουμε το εν λόγω αντικείμενο τυχαία, περιπλανώμενοι στο χάρτη ενώ είμαστε απασχολημένοι με κάτι άλλο, παρά χάρη στη βοήθεια μιας συζήτησης με κάποιον ντόπιο.
Το Harvest Moon: One World περιέχει τα απαραίτητα συστατικά που θα το κάνουν να υπόκειται στο είδος του farming simulation και τίποτα περισσότερο. Αδιαφορεί έκδηλα για έστω τη λιγοστή χρήση φαντασίας, σχεδόν χλευάζοντας τους fans της σειράς (και έχει πολλούς). Θα υπάρξουν παίκτες που θα βρουν το farming system του αρκετό για να τους γεμίσει το κενό από κάτι άλλο, για να περάσουν το χρόνο τους μεγαλώνοντας τις καλλιέργειές τους με διαφορετικά υλικά. Όμως οτιδήποτε άλλο θα περάσει δίχως να αγγίξει, καθυστερώντας την εξέλιξη των πραγμάτων για να μας απασχολήσει με διαλόγους που δε θα δημιουργήσουν ενδιαφέρον για την ιστορία της Harvest Goddess και για τον κόσμο που κάποτε υπήρξε πριν την έλλειψη φαγητών.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity