Το Halo 5: Guardians διαδραματίζεται μετά το Halo 4, με τον Master Chief να προσπαθεί να αντεπεξέλθει στην απώλεια της Cortana, ψάχνοντάς την μέσα στον αχανή γαλαξία. Ο κόσμος όμως έχει αλλάξει από την τελευταία φορά που ο Spartan 117 βρέθηκε στο πεδίο της μάχης και μετά από μια σειρά γεγονότων, γρήγορα ο Chief θεωρείται προδότης και καταδιώκεται από την υπηρεσία ONI (Office of Naval Intelligence). Το έργο της σύλληψης του Master Chief έχει αναλάβει ο Jameson Locke, ένας πρώην πράκτορας της ΟΝΙ, ο οποίος μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της τετραμελούς Fireteam Osiris καταδιώκει τον απρόσωπο ήρωα και την ομάδα του, την Blue Team. Ενδιαφέρουσα είναι εδώ η εισαγωγή χαρακτήρων από το παρελθόν του Chief, με τα μέλη της Blue Team να είναι γνωστά σε όσους είναι «διαβασμένοι» στα του lore του Halo. Το ίδιο συμβαίνει και με την Fireteam Osiris, μέλος της οποίας είναι ο Buck από το Halo 3: ODST. Το story κυλά με ιδιαίτερα ομαλό ρυθμό, θυμίζοντας προφανώς το campaign του Halo 2, αφού κάποιες αποστολές παίζονται με την Osiris και άλλες με την Blue. Αν και ο αριθμός των αποστολών στις οποίες ο παίκτης χειρίζεται την τελευταία ομάδα είναι σημαντικά μικρότερος από εκείνες στις οποίες συμβαίνει το αντίθετο, το σενάριο καταφέρνει να παρουσιάσει στον παίκτη και τις δυο πλευρές της ιστορίας, διχάζοντάς τον και βάζοντάς τον σε αβεβαιότητα για το τι είναι σωστό και τι όχι.
Το Halo 5: Guardians διαδραματίζεται μετά το Halo 4, με τον Master Chief να προσπαθεί να αντεπεξέλθει στην απώλεια της Cortana, ψάχνοντάς την μέσα στον αχανή γαλαξία.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο αγαπητός βετεράνος του διαστήματος λαμβάνει έναν πιο δευτερεύοντα, αλλά σίγουρα όχι ασήμαντο, ρόλο στην όλη εξέλιξη της ιστορίας. Στις 15 αποστολές του Campaign ο παίκτης θα επισκεφθεί διάφορες τοποθεσίες είτε με την Fireteam Osiris είτε με την Blue Team. Η 343 Industries κάνει καλή δουλειά στο να διαχωρίζει τους κλειστούς με τους ανοιχτούς χώρος όσον αφορά την αίσθηση που δίνουν στον παίκτη. Έτσι κάποια set pieces θα θυμίσουν κάτι στους βετεράνους, ενώ κάποιες πιο ανοικτές σκηνές δίνουν φρέσκο χαρακτήρα στο campaign του Halo 5. Οι scripted σκηνές δράσης που έχουμε συνηθίσει από τίτλους της σειράς Call of Duty κάνουν την παρουσία τους εδώ πιο έντονη από ότι στο παρελθόν, χωρίς όμως να κουράζουν τον παίκτη, αφού δεν είναι συχνές, ούτε χαρακτηρίζονται από υπερβολή. Ενδιαφέρουσα νότα αποτελούν ορισμένες στιγμές όπου ο ρυθμός πέφτει δραστικά και οι παίκτες καλούνται να περιφερθούν μέσα σε μια «ασφαλή ζώνη» προκειμένου να προχωρήσουν εντός της αποστολής, ενώ η πιο τακτική πλευρά του campaign, με τους υπόλοιπους Spartans να δέχονται απλές εντολές από τους Locke ή Chief, είναι σίγουρα φρέσκια, χωρίς να προσφέρει όμως κάτι ουσιαστικό. Ακόμη, τα Skulls επιστρέφουν για να κάνουν τα πράγματα λίγο πιο ενδιαφέροντα στο campaign, αφού βεβαίως τα βρείτε και τα συλλέξετε μέσα στα επίπεδα του Campaign. Το γεγονός ότι κάθε ομάδα αποτελείται από τέσσερις Spartans σημαίνει ότι όταν και αν θελήσει ο παίκτης να παίξει co-op μαζί με άλλους, κάθε ένας από τους συμμετέχοντες θα αναλάβει τον χειρισμό ενός διαφορετικού μέλους της εκάστοτε ομάδας. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι πλέον υπάρχει χρονικό παράθυρο για revive ενός πεσμένου Spartan από ένα άλλον. Αν κανένας δεν καταφέρει να βοηθήσει τον άτυχο στρατιώτη, τότε αυτός πεθαίνει και επανέρχεται στο επόμενο checkpoint. Από το co-op Campaign απουσιάζει η δυνατότητα για split-screen, κάτι που ναι μεν αποκτά όλο και λιγότερη σημασία σαν χαρακτηριστικό, αφαιρεί δε μια επιλογή από τους παίκτες η οποία θα ήταν βεβαίως καλοδεχούμενη.
Η 343 Industries κάνει καλή δουλειά στο να διαχωρίζει τους κλειστούς με τους ανοιχτούς χώρος όσον αφορά την αίσθηση που δίνουν στον παίκτη.
Εκτός από το Campaign υπάρχει προφανώς και το multiplayer κομμάτι του παιχνιδιού, το οποίο χωρίζεται πλέον σε Arena και Warzone. Ξεκινώντας από το πρώτο, είναι ο κλασικός τρόπος να παίξει κανείς Halo online, με μικρούς κυρίως χάρτες (εξ ου και το “Arena”) και τα αγαπημένα modes να επιστρέφουν. Το Guardians θυμίζει αρκετά παιχνίδι τύπου MOBA λόγω του συστήματος ranking, το οποίο δεν βαθμονομεί πλέον τους παίκτες από το 1 μέχρι το 50. Αντίθετα, υπάρχουν εφτά ranks (Bronze, Silver, Gold, Platinum, Diamond, Onyx, Champion), με τα πέντε πρώτα να έχουν έξι tiers. Τα Onyx και Champion δεν «σπάνε» σε tiers αλλά φέρουν τον αριθμό CSR του εκάστοτε παίκτη σε αυτές τις κατηγορίες, με τον μικρότερο αριθμό να αντιστοιχεί σε υψηλότερη θέση. Ο μόνος τρόπος να ανέβει κανείς tier είναι με νίκες, επομένως η ατομική απόδοση δεν αξίζει τίποτα αν δεν οδηγήσει και στην νίκη της ομάδας. Έτσι, βλέπουμε επιστροφή της 343 στην απόλυτη ενθάρρυνση του παίκτη να παίξει ομαδικά και να μην κοιτάει μόνο τον εαυτό του. Από πλευράς customization, το Halo 5: Guardians προσφέρει ευρεία γκάμα από κράνη, στολές, visors και εμβλήματα για να διαλέξει κανείς, με τα designs να είναι πιο προσεγμένα και πιο εντυπωσιακά από πριν, χωρίς να λείπουν όμως και κράνη-εκτρώματα.
Από πλευράς customization, το Halo 5: Guardians προσφέρει ευρεία γκάμα από κράνη, στολές, visors και εμβλήματα για να διαλέξει κανείς, με τα designs να είναι πιο προσεγμένα και πιο εντυπωσιακά από πριν, χωρίς να λείπουν όμως και κράνη-εκτρώματα.
Το multiplayer αλλάζει αισθητά από τα προηγούμενα installments με την προσθήκη των Spartan Abilities. Αυτές επεκτείνουν τις μέχρι πριν δυνατότητες του Spartan του κάθε παίκτη. Έτσι για παράδειγμα οι παίκτες μπορούν πλέον να αποφεύγουν εισερχόμενα πυρά ή χειροβομβίδες με τα Thruster Packs, τα οποία με το πάτημα ενός πλήκτρου δίνουν ώθηση στο σώμα του Spartan, μετακινώντας τον πολύ γρήγορα σε ένα κοντινό σημείο. Το σύνολο των abilities αυτών είναι ισορροπημένο δεδομένου ότι είναι διαθέσιμες σε κάθε παίκτη ανεξαιρέτως, ενώ παράλληλα δεν παρεκκλίνουν από το βασικό κορμό του παιχνιδιού, κάτι που ήταν κοινό χαρακτηριστικό διαφόρων αντίστοιχων abilities στα Halo: Reach και Halo 4. Έτσι, ο ρυθμός του gameplay είναι πιο γρήγορος, αλλά κάθε πτυχή του εμφανίζεται αρμονικά συνδεδεμένη με τον πυρήνα του, ο οποίος παραμένει αλώβητος και ευτυχώς (για λόγους ποικιλίας) παραμένει μακριά από το φρενήρες run-n-gun το οποίο έχει εισβάλει σε πολλά σύγχρονα shooters. Τα περισσότερα game modes παρουσιάζουν το λεγόμενο “AR start”, όπου ο παίκτης ξεκινά με Assault Rifle και Magnum pistol, επιλογή που θυμίζει έντονα το Halo: Combat Evolved. Η απώλεια έτσι του Battle Rifle με το που ξεκινάει ο κάθε αγώνας, οδηγεί το παιχνίδι στο κατά το δυνατό πιο δίκαιο gameplay, κάτι που σε συνδυασμό με την έμφαση στον έλεγχο των power weapons, ενισχύει το φαινόμενο του snowball και δεν επιτρέπει σε παίκτες χαμηλότερων δυνατοτήτων να πάρουν εύκολα kills από το πουθενά.
Περνώντας στο Warzone, αυτό αποτελεί μια νέα προσέγγιση στο online Halo και μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί ως ένα first-person shooter/MOBA mode. Οι χάρτες εδώ είναι μεγάλοι, πιο μεγάλοι και από εκείνους που κατά το παρελθόν σχεδιάζονταν για Big Team Battle, ενώ την παρουσία τους κάνουν τόσο άλλοι παίκτες, όσο και ΑΙ-controlled εχθροί, οι οποίοι spawnάρουν σε συγκεκριμένες τοποθεσίες στο χάρτη και η εξουδετέρωσή τους επιφέρει διάφορα οφέλη. Αποκτούν έτσι το ρόλο των buffs, κάνοντας όσους έχουν ασχοληθεί με MOBAs να αισθανθούν αρκετά οικεία. Οι παίκτες με συλλογή kills αλλά και την ολοκλήρωση διαφόρων ενεργειών (buffs) ανεβάζουν το διαθέσιμο προς τους ίδιους REQ level. Έτσι αποκτούν πρόσβαση σε καλύτερα όπλα και οχήματα, τα οποία και μπορούν να καλέσουν κατά βούληση σε συγκεκριμένα σημεία σε κάθε χάρτη. Για να χρησιμοποιηθούν στο πεδίο της μάχης τα διάφορα όπλα και οχήματα πρέπει να είναι στην κατοχή του παίκτη υπό μορφή καρτών, οι οποίες κερδίζονται στην τύχη ανοίγοντας REQ packs, με το όλο σύστημα να δουλεύει παρόμοια με το FUT του FIFA και το MyTeam του NBA 2K. Το μοναδικό πρόβλημα που εμφανίζεται στο Warzone είναι το μέγεθος των χαρτών, το οποίο είναι υπερβολικά μεγάλο για τους μηχανισμούς του Halo 5. Σίγουρα δεν θα περάσατε πολύ χρόνο τρέχοντας στις αχανείς εκτάσεις των ψηφιακών πολεμικών μετώπων, όπως για παράδειγμα στις εκδόσεις του Battlefield 3 για κονσόλες, αλλά μετά από έναν αριθμό αγώνων, το συνεχές πήγαινε-έλα, ειδικά χωρίς κάποιο όχημα, κουράζει αρκετά.
Τα Custom Games, λειτουργία που θεωρείται ένας από τους λόγους που το Halo έγινε τόσο διαδεδομένο για το multiplayer, προσφέρουν πολλές επιλογές όσον αφορά τους χάρτες, τα game modes, τον αριθμό των παικτών, αλλά οι μικρές λεπτομέρειες είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά, αφού μπορείτε να καθορίσετε ακόμα και πόσα δευτερόλεπτα διαρκούν ορισμένες κινήσεις των Spartans, το ρυθμό των respawns και πάρα πολλούς άλλους παράγοντες. Βελτιωμένα αλλά χωρίς κάτι το ιδιαίτερο σαν τελικό αποτέλεσμα είναι τα γραφικά, καθώς ναι μεν ο ρυθμός ανανέωσης είναι καρφωμένος στα 60fps, τα cutscenes του campaign όμως φαίνονται βρίσκονται σε γνώριμα επίπεδα, αφού η ποιότητά τους είναι αντίστοιχη με αυτών του Halo 4 και του Halo 2 Anniversary.
Οι παίκτες με συλλογή kills αλλά και την ολοκλήρωση διαφόρων ενεργειών (buffs) ανεβάζουν το διαθέσιμο προς τους ίδιους REQ level.
Οι εκφράσεις των προσώπων είναι και πάλι αληθοφανείς, αλλά ορισμένες επιφάνειες φαίνονται θολές ή ελαφρώς εκτός θέσης. Δεν συμβαίνει το ίδιο όμως και στα textures εντός των αποστολών ή εντός των χαρτών του multiplayer, τα οποία παρουσιάζουν μεγάλη ακρίβεια και προσοχή στη λεπτομέρεια. Το μεγαλύτερο «συν» του γραφικού τομέα θα πρέπει να είναι τα lighting effects, τα οποία δεν μένουν μόνο στο να κάνουν το background να φαίνεται καλύτερο, αλλά δίνουν μια ιδιαίτερη αίσθηση στις ανοικτές περιοχές του campaign.
Ο ήχος αναδεικνύεται ως το κομμάτι του τεχνικού τομέα με την περισσότερη πρόοδο, καθώς όχι μόνο το soundtrack επιστρέφει σε πιο επικές συνθέσεις, αλλά και οι ήχοι των όπλων είναι εξαιρετικοί και ξεχωρίζουν εύκολα μεταξύ τους. Τα υπόλοιπα ηχητικά εφέ που ακούγονται κατά την διάρκεια της μάχης συμπληρώνουν το σύνολο, είτε αυτά έχουν να κάνουν με τα Spartan Abilities, είτε με τα επιτυχημένα headshots. Επίσης, ο announcer ακούγεται πιο…πορωμένος από ποτέ, ενώ τα call-outs των Spartans αποτελούν όχι μόνο ωραία αισθητική προσθήκη, αλλά βοηθούν και στο ομαδικό gameplay.
Η γενική εικόνα του Halo 5: Guardians είναι αυτή της προσπάθειας και των ουσιαστικών αλλαγών. Κρατώντας κάποια πράγματα που χαρακτηρίζουν το Halo σαν παιχνίδι και προσθέτοντας στοιχεία τα οποία δεν παρεμβαίνουν, αλλά προσφέρουν περισσότερες δυνατότητες, η 343 Industries μπορεί να μην παρέδωσε το καλύτερο Halo που έγινε ποτέ, κατάφερε όμως να επαναφέρει το franchise στην κορυφή του είδους. Πέρα από τις μεγάλες προσθήκες που αναλύθηκαν παραπάνω, διάφορες μικρές επιλογές όπως η δυνατότητα κατάργησης των φωνητικών σχολίων από τους άλλους Spartans της ομάδας του παίκτη ή η απενεργοποίηση των assassinations δείχνουν ότι ο ομάδα ανάπτυξης άκουσε τον κόσμο και ότι αυτή την φορά το feedback δεν της ήταν ένας άγνωστος όρος. Έτσι το αποτέλεσμα είναι το καλύτερο παιχνίδι Halo που θα μπορούσε να κυκλοφορήσει εν έτει 2015 και με δεδομένες τις απαιτήσεις που έχει πλέον κανείς από ένα σύγχρονο first-person shooter.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity