Η θέα μέσω του POD.
Η πλοκή του τίτλου είναι ιδιαίτερα απλή. Ο πρωταγωνιστής είναι ο BUD, ένα μικρό robot που φιλοδοξεί να φτάσει στο φεγγάρι. Όμως κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του, το διαστημόπλοιό του, που ονομάζεται MUM, συντρίβεται σε άγνωστο πλανήτη με αποτέλεσμα τα κομμάτια του να διασκορπιστούν σε μια τεράστια έκταση. Σκοπός λοιπόν του BUD δεν είναι άλλος από τη συγκέντρωση όλων αυτών των κομματιών και την επανασυναρμολόγηση του MUM. Αυτό θα προσπαθήσει να το επιτύχει με τη βοήθεια του POD , ένα drone που επέζησε της σύγκρουσης και αποτελεί το μάτι του BUD στον ουρανό. Με τη χρήση του ο ήρωας μπορεί να εντοπίζει ανά πάσα στιγμή θέσεις εξαρτημάτων του αεροσκάφους και άλλα σημεία ενδιαφέροντος και σε αυτά να τοποθετεί waypoints που υποτίθεται ότι θα κάνουν τη μετάβασή του από το ένα σημείο στο άλλο πιο εύκολη.
Σε συνδυασμό με το μέγεθος του χάρτη, ο προσανατολισμός είναι πολύ εύκολο να χαθεί και να αναζητείτε εκ νέου, μέσω του POD, τον προορισμό σας.
Και λέμε “υποτίθεται” μιας και πέρα από μια κάθετη λευκή στήλη, στην οθόνη δεν φαίνεται τίποτα άλλο, ούτε καν ένα μικρό βέλος ή μια ένδειξη απόστασης. Έτσι, σε συνδυασμό με το μέγεθος του χάρτη, ο προσανατολισμός είναι πολύ εύκολο να χαθεί και να αναζητείτε εκ νέου, μέσω του POD, τον προορισμό σας. Αυτό πάντως που κάνει τον BUD να ξεχωρίζει είναι οι γνώσεις του στη βοτανολογία και η ικανότητά του να σκανάρει οποιοδήποτε φυτό βρεθεί μπροστά του. Στη συνέχεια, σε μια επιβεβαίωση από πλευράς της εταιρείας ανάπτυξης (Ubisoft Reflections) ότι η παρθενογένεση είναι ένα σκαλοπάτι που έχει κατακτήσει η επιστήμη στις μέρες μας, μπορεί να αναπαράγει σπόρους από κάθε φυτό και να τους σπέρνει όπου επιθυμεί. Το καθένα εννοείται ότι έχει τις δικές του ιδιότητες και η πλειονότητά τους θα βοηθήσει τον BUD να ανεβαίνει όλο και ψηλότερα, να εκσφενδονίζεται όλο και πιο μακριά.
Όπου φύγει φύγει.
Αν όλα τα παραπάνω σας φάνηκαν σχεδόν ευχάριστα, τότε ετοιμαστείτε για το ταξίδι στο άλλο άκρο, το οποίο και θα βιώσετε από τις πρώτες κιόλας στιγμές που θα ασχοληθείτε με το παιχνίδι. Το βασικότερο και μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στον τρόπο κίνησης του BUD. Δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε αν πρόκειται για μαριονέτα που υποδύεται το ρομπότ ή για το αντίθετο. Η ασάφεια στις κινήσεις του μπορεί σε ορισμένους να φανεί χιουμοριστική, όμως επί της ουσίας είναι ενοχλητική. Κάποιοι ίσως θυμηθούν τις πρώτες τους οδηγικές εμπειρίες με αυτοκίνητο εκτός από αυτό της σχολής, που σταματούσαν πολύ παρακάτω από το σημείο που ήθελαν να φρενάρουν. Όσο για τα άλματα, ισχύουν τα ίδια και χειρότερα.
Το βασικότερο και μεγαλύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στον τρόπο κίνησης του BUD. Δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε αν πρόκειται για μαριονέτα που υποδύεται το ρομπότ ή για το αντίθετο.
Μάλιστα, σε συνδυασμό με την κάμερα που και αυτή δεν φημίζεται για την ακρίβεια των κινήσεών της, δημιουργείται μια κατάσταση που το πιο πιθανό είναι να σπάσει τα νεύρα των παικτών. Η ύπαρξη ενός jet-pack που παρατείνει την παραμονή του BUD στον αέρα, δεν είναι ούτε αυτή ικανή να διορθώσει κάπως τα πράγματα. Επίσης, μην ξεχάσουμε να αναφέρουμε ότι το ρομπότ έχει την ικανότητα να σκαρφαλώνει σε φυτά, όμως το σύστημα χειρισμού για να μπορέσει κάποιος να το επιτύχει είναι και εδώ τόσο στρυφνό που η ανάβαση σε βράχο της Καλύμνου μοιάζει με παιχνιδάκι. Εάν βγει στην επιφάνεια και το σε πολλές περιπτώσεις ανύπαρκτο collision detection, τότε μη στεναχωρηθείτε που ο BUD δεν θα μπορέσει να σκαρφαλώσει. Τουλάχιστον θα σας προσφέρει ευκαιρία για ένα υπέροχο πλάνο με την κορυφή του φυτού για κολάρο.
Mε τη βοήθεια του jet-pack.
Από εκεί και πέρα, υπάρχουν και άλλα θέματα, τεχνικής φύσεως, όπως συχνά crashes όταν θα προσπαθήσετε να μεταβείτε στo μενού του τίτλου αλλά και βουτιές στα frames κατά τη διάρκεια δημιουργίας των φυτών. Αυτό πάντως που κρατάει ψηλά τη σημαία του τεχνικού τομέα είναι το λεγόμενο draw distance μιας και έχετε τη δυνατότητα να παρατηρείτε λεπτομέρειες του τοπίου ακόμα και αν βρίσκεστε πολύ μακριά. Ενός τοπίου που είναι σχεδιασμένο με πολύγωνα που η ομάδα ανάπτυξης δεν έχει κατορθώσει μεταφράσει στην απαραίτητη retro αισθητική. Το ίδιο ισχύει και για την αδιάφορη ηχητική επένδυση που θα ξεχάσετε αμέσως μόλις κλείσετε την κονσόλα σας. Ακόμα και η φωνή του BUD δεν θυμίζει ανάλογους "ηλεκτρονικούς" ήχους 16-bit, αλλά σε περιπτώσεις θυμίζει βάτραχο που τον έχει πιάσει ακατάσχετη φλυαρία.
Το να αρχίσουμε να παραβλέπουμε πράγματα λέγοντας, “αν βάλεις στην άκρη αυτό”, “αν βάλεις στην άκρη εκείνο” κ.λπ., “τότε θα μπορέσεις να ευχαριστηθείς” κάποια άλλα, είναι κάτι που δεν εξυπηρετεί στην περίπτωση του Grow Up, μιας και η λίστα με τα αρνητικά χαρακτηριστικά "βαραίνει" ιδιαίτερα. Δεν πρόκειται απλά για Καβαφικούς Λαιστρυγόνες και Κύκλωπες, αλλά για πραγματικά και σημαντικά προβλήματα που θα ταλαιπωρήσουν τους παίκτες από την αρχή της ενασχόλησής τους με τον τίτλο. Ούτε καν πρόκειται για έμμεση/τεχνητή αύξηση της πρόκλησης. Σε καμία περίπτωση δεν νοείται να θυσιάζεται ένας από τους βασικούς πυλώνες ενός video game, ο χειρισμός, για χάρη του οτιδήποτε, όσο σημαντικό και αν είναι αυτό. Δυστυχώς, όσο φιλόδοξη και αν φαίνεται η ιδέα σε κάποιον που θα διαβάσει το σενάριο, άλλο τόσο πρόχειρη είναι η υλοποίηση. Κι όταν ένα project χωλαίνει στα βασικά, τότε, δεν θα πρέπει να υπάρχει η παραμικρή φιλοδοξία. Εκτός αν το marketing κάνει τα δικά του θαύματα.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity