Οι God Eaters βγαίνουν πρώτη φορά για κυνήγι εκτός φορητών κονσολών. Το τρίτο core παιχνίδι του franchise είναι και το πρώτο που δημιουργήθηκε με βάση το PlayStation 4 και το PC, ξεφεύγοντας από τα σύνορα των PSP και PS Vita (που πλέον ολοκλήρωσαν τον κύκλο ζωής τους αμφότερα). Εξαιρούμε φυσικά τα ports/remakes των πρώτων δύο παιχνιδιών. Είναι πάντως αξιοσημείωτο το πώς η προσοχή που τράβηξε το Monster Hunter με το περσινό Monster Hunter World κάνει τόσο οφθαλμοφανή την ομοιότητα μεταξύ των δύο franchises, τη στιγμή που το προκείμενο έδειχνε εξ αρχής τις επιρροές του. Προφανώς όμως αυτήν τη φορά το κάνει περισσότερο από ποτέ, χωρίς να ξεπερνά το όριο της αντιγραφής, παραδίδοντας έτσι στους παίκτες την καλύτερη και πιο άμεση εμπειρία God Eater που υπήρξε μέχρι σήμερα.
Έχουμε λοιπόν την… anime εκδοχή του προαναφερθέντος franchise της Capcom, ό,τι θα έλεγε κανείς πως είναι και το Code Vein για τα Dark Souls - God Eater και Code Vein άλλωστε εκδίδονται από την Bandai Namco. Συνεχίζοντας με το storyline να μας πηγαίνει σε ένα δυστοπικό μέλλον όπου Aragami (τέρατα με δυνάμεις που αντλούν την ενέργειά τους από την ίδια τη Γη, οδηγώντας την ανθρωπότητα στα όρια της εξαφάνισης) καταβροχθίζουν κάθε μορφή ζωής που βρίσκουν μπροστά τους, το God Eater 3 ακολουθεί τα γεγονότα μετά την εμφάνιση μιας νέας καταστροφής που οδηγεί στη δημιουργία των Ashlands, αλλά και των Ash Aragami (πολύ δυνατότερα κτήνη και main bosses του παιχνιδιού). Οι God Eaters έχουν ως μοναδικό μέσο μετακίνησης στα Ashlands τα Caravans, που είναι στην ουσία κινητά φρούρια-σπίτια για να μεταφέρονται από το ένα σημείο στο άλλο (και άρα ένα τέτοιο αποτελεί και τη βάση των χαρακτήρων που πλαισιώνουν τον πρωταγωνιστή, αλλά και του ίδιου). Η ύπαρξη και μόνο αυτού του φαινομένου είναι και η βάση του παιχνιδιού ως προς το gameplay, αφού από μεριάς ιστορίας το God Eater 3 είναι μια ιδέα καλύτερο από «αδιάφορο», πράγμα που μάλλον αντιλαμβάνεται κιόλας και γι’ αυτό δίνει τη δυνατότητα στον παίκτη να προσπερνά κάθε διάλογο και κάθε cut-scene για να προχωρήσει με τις πρακτικές του δραστηριότητες, χωρίς στην ουσία να χάνει κάποιο σημαντικό ποσοστό από την όλη εμπειρία.
Έτσι λοιπόν ο παίκτης αναλαμβάνει να φτιάξει τις ιδανικότερες προϋποθέσεις για να αντεπεξέλθει στις δυσκολίες που βρίσκει μπροστά της η ομάδα που διαχειρίζεται και κυρίως ο ίδιος ο χαρακτήρας που δημιουργεί στην αρχή. Στη συνέχεια, μέσω των Terminals -κάτι σαν ATM- δίνεται ο πλήρης έλεγχος των όπλων, των skills και των αντικειμένων που θα χρησιμοποιηθούν. Οτιδήποτε μπορεί να δημιουργηθεί (crafting), να αναβαθμιστεί (upgrading), να μπει στον εξοπλισμό του παίκτη για τα επόμενα missions (equip), να «εγκατασταθεί» σαν έξτρα δύναμη ή δυνατότητα (skills) στον ίδιο και την ομάδα του, όλα είναι εύκολα προσβάσιμα και διατηρήσιμα από εκεί ανά πάσα στιγμή (εκτός mission), μαζί με ένα πραγματικά ζάμπλουτο database που θα τον ενημερώσει για το παραμικρό πράγμα στον κόσμο του παιχνιδιού. Τα missions χωρίζονται φυσικά στα βασικά και τα προαιρετικά συν τα Assault Missions που αφορούν στον online τομέα του παιχνιδιού. Τα Story Missions που προοδεύουν την ιστορία θα φέρουν τον παίκτη αντιμέτωπο με τις πιο δύσκολες μάχες του παιχνιδιού και, βεβαίως, με τα Ash Aragami. Για κάθε ένα από αυτά δίνονται 40 λεπτά προθεσμία, όμως πάντα περισσεύει αρκετός χρόνος (όσο πιο γρήγορα ολοκληρωθούν, τόσα περισσότερα και οι ανταμοιβές). Ας είναι καλά η εκτενή, αλλά καθόλου φλύαρη εισαγωγή του τίτλου που μας μαθαίνει τα πάντα γύρω από τις επιθέσεις που μπορούμε να εκτελέσουμε.
Οι τρεις τύποι επιθέσεων (melee, guns, shields - ναι, και οι ασπίδες πραγματοποιούν επιθέσεις) είναι διαθέσιμοι κάθε ώρα και στιγμή με τις εναλλαγές μεταξύ των να είναι πανεύκολες βοηθώντας στη μάχη και κάνοντας τα πράγματα και πιο απλά και πιο διασκεδαστικά. Για κάθε κατηγορία όπλου υπάρχει τεράστια ποικιλία, αλλά και διάφορα upgrades που στοχεύσουν σε αντίστοιχες αδυναμίες σε Aragami. Το God Eater 3 προσθέτει το dive, με το οποίο ο χαρακτήρας του παίκτη εκτοξεύεται με δύναμη προς τα μπρος, με την ασπίδα του υψωμένη, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να αποφύγει εύκολα επικείμενη επίθεση, ή να και να «ξαλαφρώνει» κάποιο κάποιο Aragami από HP αν καταλήξει πάνω του με αυτήν. Έχουμε όμως και τα Burst Arts -κάτι παρόμοιο με τα Blood Arts- τα οποία ενεργοποιούνται όταν ο παίκτης καταβροχθίσει ένα πεσμένο Aragami, πράγμα που στη συνέχεια του δίνει τη δυνατότητα να εκτελέσει δυνατότερες επιθέσεις, προσθέτοντας και ολίγον τι gore στις οθόνες μας.
Οι προαιρετικές αποστολές αφορούν περισσότερο στην εύρεση σπάνιων ανταμοιβών και αντικειμένων που είναι σκορπισμένα στην κάθε πίστα που τοποθετούν τον παίκτη. Ακόμα και αν η δουλειά τους δεν είναι να προοδεύσουν την ιστορία του τίτλου, η ολοκλήρωση τους προσθέτει σημαντικά αντικείμενα και δυνατότητες που εν τέλει επηρεάζουν ολόκληρο το παιχνίδι. Το γεγονός ότι κάθε αποστολή έχει μικρή διάρκεια λειτουργεί θετικά εδώ, αφού δεν κουράζει τον παίκτη και ο παίκτης κερδίζει πολλά περισσότερα με λίγο παραπάνω κόπο. Όσο για τα Assault Missions, αν μιλάμε για παίκτες που προτιμούν single-player, σε περίπτωση μη αποδοχής σύνδεσης online το παιχνίδι δανείζει 7 δικούς του παίκτες για… πεντάλεπτες μάχες. Αυτό είναι σίγουρα φάουλ, μιας και οι μάχες με τις προϋποθέσεις να σταθούν ως οι πιο εντυπωσιακές περιορίζονται από αυτό το πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
Κατά τη διάρκεια των αποστολών, ο παίκτης θα συναντήσει πολλά διαφορετικά Aragami σε πίστες με διαφορετικό περιβάλλον, κλίμα και εμπόδια, γεγονός που επηρεάζει και αυτό τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να εφοδιαστεί πράγματα πριν ριχτεί στον κόσμο τους. Τα πάντα είναι σχεδιασμένα με προσοχή, με την απαραίτητη λεπτομέρεια, αλλά όχι πολύ παραπάνω. Η anime φύση του art-style βοηθά σε αυτό, σε συνδυασμό με τον πολύ καλό τεχνικό τομέα του παιχνιδιού που αφήνει καλές εντυπώσεις, ακόμα και στις πιο απαιτητικές μάχες. Αν και τα πάντα φαίνονται απλά, όταν πολλές επιθέσεις από πολλούς παίκτες συμβαίνουν ταυτόχρονα και όταν ένα Aragami συμβάλει στον όλο χαμό με τις πιο ισχυρές επιθέσεις του, ο παίκτης δεν θα χαθεί σε ένα συνονθύλευμα χρωμάτων, ούτε και θα ενοχληθεί από τυχόν frame drops, διότι πολύ δύσκολα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τέτοια.
Αν εξαιρέσουμε το γεγονός ότι, λειτουργώντας πολύ στιβαρά σε ό,τι κάνει, αποτελεί ένα απλό παιχνίδι (από όποια μεριά και αν το κοιτάξουμε) παρόλη την ποικιλία που προσφέρει σε ξεχωριστούς τομείς, το God Eater 3 είναι σίγουρα μια απολαυστική εμπειρία που χωλαίνει σε ιστορία (ευτυχώς γλιτώνουμε την πολυλογία των χαρακτήρων με ένα πλήκτρο). Από τη μια δίνει στον παίκτη ένα πολύ καλό και προσιτό σύστημα μάχης και, ομολογουμένως, άκρως εντυπωσιακές μάχες -αν και πολύ σύντομες- αποτελώντας ένα άμεσο και γρήγορο RPG που δεν επιχειρεί να κλέψει χρόνο με αχρείαστο και επαναλαμβανόμενο grinding, από την άλλη όμως, λόγω της ελάχιστα ενδιαφέρουσας πλοκής και κατά συνέπεια της δυσκολίας που ενδέχεται υπάρχει στο δέσιμο του παίκτη με τους χαρακτήρες, μπορεί να φανεί ψυχρό και απόμακρο.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity