Ξεκινώντας από την πρώτη αποστολή, ουσιαστικά καταλαβαίνει κανείς κατευθείαν πώς παίζει το παιχνίδι στη συνέχεια. Βρισκόμαστε μέσα στο κόκπιτ ενός διαστημοπλοίου, έχοντας την ελευθερία να βλέπουμε είτε μέσα από εκεί, είτε ολόκληρο το σκάφος από έξω. Κάθε φορά εξερευνούμε τμήματα στο αχανές του διαστήματος (που ποτέ δεν είναι ίδια) και καλούμαστε να κάνουμε διάφορα πραγματάκια. Το βασικό είναι να περιμένουμε να εμφανιστεί το jump point για το επόμενο section, αλλά μέχρι να γίνει αυτό έχουμε χρόνο να εξερευνήσουμε, για να μαζέψουμε υλικά και χρήματα και, φυσικά, να δώσουμε μάχες. Οι εχθροί που συναντάμε ονομάζονται Okkar και είναι κάποια εξωγήινη φυλή που παλιά ήταν σε πόλεμο με τους ανθρώπους και τώρα είναι απλά αντίπαλοι. Υπάρχουν όμως και άλλα σκάφη, όπως αυτά που προστατεύουν τις ανασκαφές ορυκτών. Δε πρόκειται να μας επιτεθούν αν δε το κάνουμε εμείς πρώτα ή αν δεν προσπαθήσουμε να κλέψουμε από αυτούς.
Οι μάχες έχουν το ενδιαφέρον τους, καθώς πραγματικά νιώθουμε πως βρισκόμαστε στο διάστημα. Έχουμε στη διάθεσή μας τρία όπλα: βασικό, δευτερεύον και πυραύλους. Επιπλέον έχουμε κάποιες ακόμη δυνατότητες που μπορούν να βοηθήσουν, όπως την ενεργοποίηση της ασπίδας και την ενεργοποίηση αύξησης απόδοσης των ενεργών όπλων. Βέβαια, αρκετές φορές θα βρεθούμε αντιμέτωποι με μπόλικους εχθρούς που έρχονται από παντού, γρήγορα θα πέσει η ασπίδα, θα εξαντληθούν οι -αποτελεσματικοί είναι η αλήθεια- πύραυλοι, θα πάθει ζημιά το πρωτεύον όπλο και έτσι θα ρίχνει με μικρότερο ρυθμό, θα χαλάσει το σύστημα οξυγόνου και τελικά θα καταστραφεί το σκάφος. Εκτός και αν έχουμε βρει μέχρι εκείνο το σημείο απαραίτητα υλικά για να κάνουμε επισκευές. Στην αρχή του παιχνιδιού κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο και μόνο αν έχουμε προχωρήσει σε βαθύτερα μέρη του διαστήματος υπάρχει περίπτωση να έχουμε βρει τις απαραίτητες ποσότητες υλικών, ψάχνοντας καλά κάθε τμήμα που επισκεπτόμαστε. Οπότε, πολλές φορές θα πρέπει να αποφύγουμε μερικές μάχες. Άλλωστε, μπορούμε να δούμε μέσα από το κόκπιτ τι βρίσκεται στο συγκεκριμένο κομμάτι του διαστήματος.
Πέρα από το να καταλάβουμε πού βρίσκονται οι εχθροί, βλέπουμε αν υπάρχει κάποιο σκάφος για να κάνουμε trading ή αν υπάρχουν αστεροειδείς, κατεστραμμένα σκάφη ή άλλα μέρη για να κάνουμε loot υλικών. Όλα αυτά αποθηκεύονται στο σκάφος, ενώ παράλληλα βρίσκουμε όπλα και χρήσιμα αντικείμενα που είτε έχουν «πέσει» από κατεστραμμένους αντιπάλους, είτε απλά υπάρχουν εκεί. Ωστόσο, για να τα χρησιμοποιήσουμε, πρέπει να έχουμε ελεύθερο slot στο σκάφος. Αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, τότε μπορούμε να αλλάξουμε θέση με κάποιο υπάρχον αντικείμενο (πάντα όμως του αντίστοιχου slot) ή να το καταστρέψουμε (το νέο ή το παλιό) για να αποκτήσουμε ορυκτά, χρήσιμα για κατασκευές όπλων και επισκευές του σκάφους. Ολοκληρώνοντας ένα τμήμα ή απλά αποφασίζοντας να φύγουμε από αυτό, εμφανίζεται ένας χάρτης με τις πιθανές διαδρομές που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να φτάσουμε στο τέλος του mega section (όπως ακριβώς γινόταν στο FTL).
Σε κάθε νέο τμήμα κάνουμε πάνω-κάτω τα ίδια πράγματα. Εφόσον πεθάνουμε σε κάποια από τις μάχες (κάτι που συμβαίνει συχνά), επιστρέφουμε στην αρχική οθόνη του τίτλου, κρατώντας όμως τα χρήματα που είχαμε μαζέψει μέχρι εκείνο το σημείο για να αναβαθμίσουμε το σκάφος. Και αν έχουμε μαζέψει αρκετά χρήματα, γίνονται διαθέσιμα και νέα σκάφη. Το πρόβλημα είναι πως το κόστος της αναβάθμισης, και κυρίως το κόστος εξέλιξής της στο επόμενο επίπεδο, γίνεται συνεχώς μεγαλύτερο και για να δούμε πραγματικές διαφορές στις ικανότητες του σκάφους, πρέπει να μαζέψουμε πολλά χρήματα, το οποίο είναι όντως δύσκολο. Όπως και να έχει, ουσιαστικά το παιχνίδι αρχίζει πάλι από την αρχή, αλλά από τη στιγμή που οι κόσμοι του δημιουργούνται τυχαία, δεν παίζουμε ποτέ στα ίδια τμήματα του διαστήματος. Το μέγεθος, οι εχθροί, το loot και ό,τι άλλο δεν είναι ποτέ ίδιο και το μόνο που πρέπει εμείς να κάνουμε είναι να επιμένουμε προχωρώντας, να μαζεύουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε, να προσπαθούμε να επιζήσουμε ακόμα περισσότερο για να μαζέψουμε χρήματα και, αν πάμε πάλι από την αρχή, τουλάχιστον να μπορούμε να κάνουμε αρκετές αναβαθμίσεις ώστε την επόμενη φορά να αντέξουμε περισσότερο.
Τα γραφικά του παιχνιδιού είναι όμορφα και φωτεινά και, τουλάχιστον στο PS4 Pro, το frame rate είναι σταθερό. Γενικότερα το παιχνίδι μάς δίνει αρκετά καλά την αίσθηση του διαστήματος, με τον ήχο των όπλων και τη μουσική να παίζουν και αυτά το δικό τους ρόλο. Σίγουρα θα ήταν ακόμα καλύτερο αν υποστηριζόταν το PSVR (μόνο στο PC υποστηρίζεται VR), αλλά, όπως φαίνεται, στη βασική έκδοση του PS4 υπάρχει πρόβλημα με το frame rate, οπότε το VR μάλλον δε θα ήταν εφικτό. Επίσης, κάποιοι θα θελήσουν να αλλάξουν το βασικό setup του χειριστηρίου, αλλά τουλάχιστον υπάρχουν αρκετές προεπιλογές για να βρει κανείς αυτό που του ταιριάζει. Αξίζει ακόμα να αναφέρουμε πως η έκδοση του PS4 έρχεται παρέα με το πακέτο επέκτασης ονόματι Encounters, το οποίο φέρνει στον παίχτη ακόμα περισσότερο περιεχόμενο για να παίξει. Όλα τα παραπάνω καθιστούν το Everspace μια ενδιαφέρουσα επιλογή και μάλιστα μια από τις ελάχιστες του είδους στο PS4, καθώς είναι σαφώς πιο απλοϊκό από το Elite Dangerous, έχει περισσότερες μάχες από το No Man’s Sky και ταυτόχρονα είναι πληρέστερο και ομορφότερο από το FTL (το οποίο ποτέ δεν βγήκε σε κονσόλα). Έχει τα θεματάκια του, τα οποία κυρίως αφορούν στον περίεργο χειρισμό και την αυξημένη δυσκολία, τουλάχιστον στην αρχή, αλλά μόλις πάρει κανείς τη πρώτη κρυάδα, θα μπορέσει να ανακαλύψει ευκολότερα τα βάθη του διαστήματος.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity