Για τους υπολοίπους μια εισαγωγή είναι σίγουρα απαραίτητη. Η σειρά Disgaea είναι, θεωρητικά τουλάχιστον, το περίεργα αστείο ξαδελφάκι του Final Fantasy Tactics και του Fire Emblem, (σχεδόν) αποκλειστικά για PlayStation. Ολόκληρη η σειρά διακρίνεται για το χιουμοριστικό της ύφος, τα sprites σε τρισδιάστατο ταμπλό και τους τόνους (ΤΟΝΟΥΣ) αλληλένδετων μηχανισμών που κάνει τις πρώτες δέκα ώρες κάθε παιχνιδιού να μοιάζουν με (καλοδομημένο) tutorial. Όλα εκτυλίσσονται πάνω σε πλέγμα, αλλά πρώτα κινούνται όλα τα μέλη της μιας πλευράς πριν έρθει η ώρα για να κάνει και η άλλη ακριβώς το ίδιο, κάτι που δεν είναι κανόνας στα εξ Ανατολάς SRPGs. Κάθε χαρακτήρας μπορεί να κινηθεί σε συγκεκριμένο σύνολο τετραγώνων κάθε φορά και η τοποθέτηση των πάντων στο χώρο είναι σημαντικό ζήτημα, ως συνήθως.
Η σειρά Disgaea είναι, θεωρητικά τουλάχιστον, το περίεργα αστείο ξαδελφάκι του Final Fantasy Tactics και του Fire Emblem, (σχεδόν) αποκλειστικά για PlayStation.
Το grind είναι μέσα στη ζωή πάντως. Τόσο ώστε να επιστρέφουν τα λεγόμενα Item Worlds, με τον παίκτη να μπαίνει “μέσα” σε αντικείμενο και να περνά μάχες και δοκιμασίες προκειμένου να κάνει πιο αποτελεσματικό και χρήσιμο το συγκεκριμένο αντικείμενο. Αυτός ο μηχανισμός από μόνος του υπογραμμίζει τα περιθώρια εξειδίκευσης που μπορεί να πετύχει κανείς αν το πάρει πραγματικά απόφαση. Εξάλλου μπορεί κανείς να στρατολογήσει δεκάδες χαρακτήρες και να πληρώσει ώστε να ξεκινήσουν σε level που να βρίσκεται πιο κοντά στο level του πιο πεπειραμένου ήρωα, να συντεθούν squads με τους squad leaders να απολαμβάνουν buffs ανάλογα με το ποιόν, την εγγύτητα των μελών και πολλά πολλά άλλα. Νέα character classes, fusion kills που ενεργοποιούνται με το συνδυασμό συγκεκριμένων ηρώων και νέες ειδικές κινήσεις ονόματι Maougis, θα μπορούσαν να είναι η βάση αλλά είναι, πάντα, η κορυφή του παγόβουνου.
Κάθε χαρακτήρας μπορεί να κινηθεί σε συγκεκριμένο σύνολο τετραγώνων κάθε φορά και η τοποθέτηση των πάντων στο χώρο είναι σημαντικό ζήτημα, ως συνήθως.
Η σημαντικότερη, μακράν, προσθήκη στο Disgaea 5 είναι ο μηχανισμός Revenge που, παρά την ελαφρότητα που χαρακτηρίζει τον εικονικό κόσμο (παρότι είναι γεμάτος δαίμονες - καλούς και κακούς), καταφέρνει να είναι εξαιρετικά λογικοφανής και να αλλάζει σημαντικά τη ροή της μάχης, ειδικά στα κατάλληλα χέρια. Αν ένα μέλος της ομάδας πέσει στη μάχη, τότε όλοι εκείνοι οι χαρακτήρες που ήταν μάρτυρες του χαμού του μπορούν να μπουν σε revenge mode. Σε αυτή τη φάση οι επιθέσεις είναι ισχυρότερες, οι άμυνες το ίδιο και ανοίγει ο δρόμος για επιθέσεις που μπορούν να κάνουν ζημιά σε όλους τους αντιπάλους ταυτόχρονα. Φυσικά το ίδιο ισχύει και στην αντίπερα όχθη. Η μία αυτή σημαντική προσθήκη αλλάζει λοιπόν, έως και ολοκληρωτικά, την προσέγγιση της μάχης, προσθέτοντας διεξόδους αλλά και ρίσκο. Αυτή είναι η αλλαγή που χαρακτηρίζει, πάνω από όλα το Disgaea 5: Alliance Of Vengeance.
Διότι τα κατά τα άλλα όλα είναι λίγο πολύ αναμενόμενα. Το σενάριο και η κόντρα με τον Void Dark, η προσπάθεια συνένωσης της Overlords από διάφορα Netherworlds προκειμένου να αντισταθούν στην εκτεινόμενο αυτοκρατορία του προηγούμενου είναι απλή και λειτουργεί περισσότερο ως φόντο. Η πλοκή είναι παραδοσιακά πιο ενδιαφέρουσα αφού περιλαμβάνει κουφές καταστάσεις, πιο κουφούς διαλόγους και πάνω από όλα, περίεργους χαρακτήρες. Οι τελευταίοι δεν είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η σειρά πάντως, είτε κοιτάξει κανείς την αρχή της είτε τον αμέσως προηγούμενο τίτλο της στο PS3. Επιπλέον η μετάβαση του franchise στο PS4 φέρνει “εύκολες” τροποποιήσεις. Κάπου μέσα στα ανακυκλωμένα animations φαίνεται κάπως η διαφορά στην ανάλυση, δεν έχει γίνει όμως εκ βάθρων ανανέωση, ούτε κατά διάνοια. Αφού υπάρχουν όμως διαθέσιμοι πόροι ανέβηκε ο αριθμός των χαρακτήρων που χωρούν στην ίδια οθόνη από 10 σε 100. Το “μπούγιο” είναι η παρηγοριά εν αναμονή μεγαλύτερης τεχνικής ανανέωσης.
Και κάπως έτσι διατηρείται η ιδιαιτερότητα του franchise. Πρόκειται για απίστευτα, τρομακτικά σχεδόν, βαθύ SRPG, τόσο που χρησιμοποιεί το χιούμορ για να ελαφρύνει λίγο την κατάσταση. Πρόκειται για μείγμα που, και σήμερα, δεν συναντούμε εύκολα αλλού, συνεπώς το Disgaea 5 καταλήγει να συναγωνίζεται με τους…άμεσους συγγενείς του. Οι πιστοί δεν θα πουν όχι σε ακόμη περισσότερο grind με σκέρτσο, οι υπόλοιποι κάτοχοι PS4, που είναι πάρα πολλοί πια, έχουν την ευκαιρία να μάθουν γιατί έχαναν τόσο καιρό κάτι τόσο διαφορετικό. Και οι παράξενοι θα γυρίσουν στο παρελθόν και θα αναρωτηθούν, ξανά, πότε θα ξαναβρεί η ομάδα ανάπτυξη την ιδανική σχεδόν ισορροπία που πετύχαινε στο παρελθόν.
Μου αρέσει η σειρά αλλά δεν μπορώ αυτό το ανελέητο grinding ρε παιδάκι μου.. Θυμάμαι στο D4 είχα φτάσει σε ένα boss και επειδή χρειαζόμουν κάμποσα lvls ακόμα και για αρκετούς χαρακτήρες μάλιστα, κάπου με κούρασε και το άφησα. Το demo του D5 με άφησε ικανοποιημένο και μάλιστα βρήκα ένα exploit όπου παίρνεις exp x1.5 κάθε φορά που χρησιμοποιείς ένας αντικείμενο. Κάποια στιγμή στο μέλλον θα το αγοράσω σίγουρα για να ασχοληθώ σε περίοδο ξηρασίας.
Ωραιο review, αγορασα το 5 στο PS4 και το 4 στο vita τον Δεκεμβριο, ωραια παιχνιδακια και τα 2 εάν θες κατι σε Fire Emblem style Με ωραιοτερα γραφικα και καλυτερο ηχο, μεχρι εκει όμως, καθως γρηγορα τα βαρεθηκα και τα δυο, οι διαλογοι οντως διασκεδαστικοι και με "εξυπνο" χιουμορ, τα dlcs που κυκλοφορουν για το 5 προσθετουν χαρακτήρες "γρηγορα αναβαθμισμένους" οι οποιοι ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ σου χρειαζονται και μαλιστα ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ εάν δεν επιδοθείς στο grinding....