Από τους νέους χάρτες, ξεχωρίζει με διαφορά ο, μεσαίου μεγέθους, Noir. Τόσο λόγω της εξαιρετικής αισθητικής, μιας και βρισκόμαστε δίπλα από μια γέφυρα του Brooklyn, με το φουτουριστικό και διανθισμένο από νέον πινελιές Manhattan, να απλώνεται στον ορίζοντα, όσο όμως και λόγω του ότι η επιλογή στη δόμηση, θυμίζει περισσότερο τα κλασικά CoD. Ο Noir ξεφεύγει σε γενικές γραμμές από την αποστειρωμένη προσέγγιση των τριών lanes αλλά ως συνέπεια, κατευθύνει τη δράση προς το κέντρο του χάρτη μέσα και γύρω από ένα διώροφο κλαμπ. Σε αυτόν το χάρτη, αναλόγως της επιλογής του Mode, οι μάχες είναι χαοτικές, οι δυνατότητες πλαγιοκόπησης πολλές και η δράση συνήθως αρκετά διασκεδαστική. Ο αμέσως πιο ενδιαφέρων χάρτης του πακέτου είναι ο Neon. Εδώ η Infinity Ward επέλεξε να δώσει μια υφή που θυμίζει Tron, με το χάρτη να λαμβάνει χώρα σε εικονική πραγματικότητα. Ακολουθώντας αυτήν τη λογική, προστέθηκαν χαριτωμένες λεπτομέρειες π.χ. οι παίκτες, όταν εξοντωθούν, εξαϋλώνονται σε μικρά πίξελ ή τα οχήματα, αφού ανατιναχθούν, αναπλάθονται με ένα ψηφιακό εφέ. Ο Neon ακολουθεί την δοκιμασμένη αρχιτεκτονική σχήματος "Ζ". Αυτό σημαίνει επί της ουσίας πως προσφέρονται περισσότερες ευκαιρίες για μακρινές βολές στον άξονα που διατρέχει τις δύο γωνίες του χάρτη και, επίσης, η ανοιχτή φύση του και η έλλειψη γωνιών δίνουν ευκαιρίες σε παίκτες να κινηθούν πιο δημιουργικά σε όλους τους άξονες, αξιοποιώντας τις μεγάλες επιφάνειες που έχουν διαθέσιμες. Το μυστικό πίσω από το ρυθμό του Neon αλλά παράλληλα και το μεγάλο μείον του, είναι το χείριστο σύστημα spawn. Τα spawn points βρίσκονται παντού στο χάρτη και μονίμως τοποθετούν τους παίκτες πολύ κοντά, υπερβολικά κοντά, στη δράση, πράγμα που εκμηδενίζει τις απόπειρες τακτικής και κάνει τα πάντα αρκετά χαοτικά ακόμα και στα πιο δομημένα modes όπως το domination.
Τρίτος και πιο αδιάφορος χάρτης του Sabotage, είναι ο, κάπως παράταιρος στην ιδιοσυγκρασία του Infinite Warfare, Renaissance. Ο εν λόγω χάρτης, θυμίζει περισσότερο τη λογική των παραδοσιακών χαρτών, με ελάχιστη κίνηση στον κάθετο άξονα, πολλές γωνίες και φυσικά απεριόριστες ευκαιρίες για ενέδρες στους εχθρούς. Δυστυχώς τόσο ο σχεδιασμός εικαστικά (με μια χλιαρή αναπαράσταση ενός βενετσιάνικου σκηνικού) όσο και ο περιορισμός της κίνησης, δίνει στο χάρτη την αίσθηση κοινοτυπίας και σίγουρα δεν του προσφέρει ελπίδες στις ψηφοφορίες των playlist. Τελευταίος χάρτης του DLC είναι το remake του κλασικού "Afghan" από το MW 2, ονόματι Dominion. Η αλλαγή του skin, δυστυχώς, δεν είναι αρκετή για την αναβίωση αυτού του χάρτη. Με τον Dominion, είναι εύκολα αντιληπτή η μετατόπιση του franchise από τους πιο ανοιχτούς και ευμεγέθεις χάρτες στις πιο κλειστές και γρήγορες εμπειρίες εκ του συστάδην. Οι παίκτες, τόσο οι νέοι όσο και οι παλιοί, δύσκολα θα ασχοληθούν με τον Dominion καθώς δεν προσφέρεται για την εμπειρία του Infinite Warfare αλλά περισσότερο την περιορίζει, και όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούσαν διασκεδαστικό στο Modern Warfare 2, όπως η κατάκτηση των υπερυψωμένων θέσεων, εδώ είναι λίγο πιο απλοϊκές διαδικασίες που δεν απαιτούν ιδιαίτερη τακτική σκέψη. Συνοψίζοντας, θα έλεγε κανείς πως μιλάμε για μια ατυχή και αρκετά πρόχειρη επιλογή για remake χάρτη, τηρουμένων των νέων αναλογιών σε επίπεδο gameplay.
Τελευταία παροχή του Sabotage είναι ο χάρτης ονόματι Rave in the Redwoods, για το Zombie Mode. Εδώ η Infinity Ward δείχνει πως μπορεί να δουλέψει ουσιωδώς και να προσφέρει αρκετά διασκεδαστικό περιεχόμενο όπως απέδειξε εξάλλου και με την 80s θεματική του Zombies in Spaceland. Εδώ η εικαστική προσέγγιση μετατοπίζεται στα 90s σε μία παρωδία ενός τυπικού slasher φιλμ. Για άλλη μια φορά, τα voice-overs και οι αναφορές κερδίζουν τους πόντους για το Rave in the Redwoods, που τοποθετεί τους παίκτες σε εγκαταλελειμμένο θέρετρο στις όχθες μιας λίμνης. Οι βασικότερες διαφορές σε αυτόν το χάρτη, είναι οι προσθήκες των melee όπλων (που προσφέρουν μια ανέξοδη αν και σχετικώς αμελητέας σημασίας, επιλογή άμυνας, ενάντια στις ορδές) και τα challenge stations που δίνουν στον παίκτη την ευκαιρία να κερδίσει bonus ολοκληρώνοντας διάφορες δοκιμασίες. Δεν θα ήταν άτοπο να πούμε πως, άλλες εποχές, το Sabotage θα κρινόταν κάπως πιο επιεικώς. Είναι εξάλλου μια τίμια προσπάθεια να τονώσει το multiplayer σκέλος του Infinite Warfare. Το πρόβλημα ωστόσο, δεν εντοπίζεται στην ίδια την προσπάθεια όσο στη νοοτροπία της Infinity Ward που δείχνει εγκλωβισμένη στην απλή αναπαραγωγή των ιδεών της Treyarch που έχει αναλάβει το πηδάλιο του franchise.
Πέραν λοιπόν του βασικού στοιχείου της ανανέωσης, της απλής αλλαγής δηλαδή του μικρού thumb που βλέπει ο παίκτης όταν θέλει να ψηφίσει τον επόμενο χάρτη στο rotation, δεν βλέπουμε πραγματικά για ποιό λόγο να μπει κανείς στη διαδικασία να τιμήσει το Sabotage εκτός αν έχει ήδη το Season Pass.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity