Διότι, διαφορετικά, θα ήμασταν αναγκασμένοι στο να σταθούμε στη λακωνικότητα των ports που έφτασαν στο Switch. Όχι πως έχουν κάτι κακό, απλά πρόκειται σχεδόν για απολύτως απλά ports, χωρίς καμιά διαφοροποίηση στο περιεχόμενο των τίτλων. Η μόνη διαφορά είναι ότι το Tag Climax, το co-op mode δηλαδή, ενώ προηγουμένως λειτουργούσε μόνο online, τώρα υποστηρίζεται και τοπικά, με δυο συστήματα και ισάριθμα αντίτυπα. Η μόνη άλλη και τελικά ουσιαστικότερη βελτίωση έχει να κάνει με το frame rate που είναι πολύ πιο σταθερό και, κατά κανόνα, πιάνει το στόχο των 60fps, σίγουρα όχι με την αστάθεια των εκδόσεων που είδαμε στο Wii U. Τεχνικώς, στην περίπτωση του Bayonetta 2, υποστηρίζονται και αρκετά amiibo που ανοίγουν το δρόμος προς κοστούμια θεματικής Nintendo αλλά και προς διάφορες αναβαθμίσεις εξοπλισμού που, διαφορετικά, εξασφαλίζονται με Halos, που συγκεντρώνονται κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Δεδομένου ότι υποστηρίζονται δεκάδες φιγούρες και μπορούν όλες να χρησιμοποιούνται από μια φορά τη μέρα, οι πιο μανιώδεις συλλέκτες μπορούν να κάνουν μετρήσιμα ευκολότερη τη ζωή τους. Όχι πως έχει νόημα βέβαια, αφού η τεχνική δεν αγοράζεται, ούτε αναπληρώνεται μαγικά. Ο καλός παίκτης ξεχωρίζει όπως και να ‘χει σε τέτοιους τίτλους.
Η Platinum κράτησε την ίδια ανάλυση σε docked και undocked mode, οπότε το ταβάνι είναι 720p. Με την κονσόλα στο χέρι το frame rate γίνεται πιο ασταθές, όχι βασανιστικά όμως, οπότε οι απώλειες κρίνονται επουσιώδεις. Έτσι κι αλλιώς μεγαλύτερο πρόβλημα είναι το ότι στριμώχνεται τέτοιος χαμός σε μικρότερη οθόνη, παρά τα καρέ. Αντίστοιχα, πρόβλημα είναι και τα Joy-Con, αλλά είναι λογικό κι αναμενόμενο. Κανείς με σώας τας φρένας δεν πρόκειται να υποστηρίξει ότι τίτλος που απαιτεί τόσους συνδυασμούς πλήκτρων σε μεγάλη συχνότητα και ταχύτητα επιβιώνει με οτιδήποτε άλλο πέραν του Pro Controller ή παρόμοιων λύσεων.
Γενικότερα πάντως, προτείνουμε να παίξει κανείς με τη σειρά τους δυο τίτλους. Σαφώς και ο δεύτερος είναι καλύτερος, αλλά η χρονολογική αυτή προσέγγιση κάνει καλό στην ευρύτερη εικόνα. Τα πιο μουντά χρώματα έδωσαν χώρο στα έντονα και ποικιλία στη δεύτερη εξόρμηση της Bayonetta, όπου είδαμε την Platinum να δείχνει πως δεν είναι ανάγκη να ξεχάσει η ηρωίδα καθετί που έμαθε στην πρώτη της περιπέτεια και να ξεκινήσει από το μηδέν για να σταθεί η εμπειρία του παίκτη. Προσθήκες όπως το Umbran Climax και διάφορες βελτιώσεις και αλλαγές στο σύνολο των συστημάτων, απλά στεγανοποίησαν έναν κύκλο ιδεών, διατήρησαν το φοβερό βάθος του συστήματος μάχης και τροφοδότησαν τελείως κουφές αναμετρήσεις, κόντρα σε αγγέλους και δαίμονες.
Η πραγματική επιτυχία και των δύο τίτλων όμως παραμένει, ακόμη και μετά από τόσα χρόνια. Συνδυάζουν βάθος που δεν χωρά στα tutorial, με τίποτα όμως, γεμίζει βιβλία το σύστημα μάχης και δεν πρόκειται για σχήμα λόγου, και είναι έτοιμοι να δεχτούν με ανοιχτές αγκάλες τον λιγότερο έμπειρο έως και συνειδητά περαστικό. Ακόμη και χωρίς τα touch controls που πραγματικά κάνουν οποιονδήποτε να προκαλεί εντυπωσιακά πράγματα επί της οθόνης, το Easy mode που υπήρχε εξ αρχής στους τίτλους είναι ό,τι πρέπει για εκείνους που θέλουν το θέαμα, θέλουν την τρέλα, αλλά δεν έχουν ώρα και υπομονή για την τέχνη που κρύβεται στον πυρήνα τους.
Τότε, όπως και τώρα, παρόμοιες προσπάθειες τείνουν να επηρεάζουν αρνητικά όλο το σύστημα μάχης, να ευτελίζουν το σύνολο αντί να διευκολύνουν σε ειδικές περιστάσεις, για αυτό και η γενικότερη αξία των Bayonetta, το επίτευγμα της Platinum δεν έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Μπορεί ως port, καθαρά σε τεχνικό επίπεδο, να μην κάνει θαύματα, αλλά για το συγκεκριμένο είδος, θεωρούμε καλύτερη την επιλογή της ομάδας να καλύψει τη διαφορά στο frame rate, που επηρεάζει το gameplay, ειδικά σε ικανότερα χέρια. Μπορεί ο ρεαλισμός να μην είναι η πρώτη έννοια που έρχεται κατά νου όταν βλέπει κανείς το Bayonetta, αλλά από αυτόν ακριβώς οδηγούνται οι πολύ καλές επιλογές του Hideki Kamiya και των συνεργατών του. Αν είχαμε καπέλο, θα το βγάζαμε (ξανά). Αλλά έχουμε μόνο Cappy.
Απο τα αγαπημένα μου παιχνίδια, κρίμα που έχουν αγοραστεί στο wiiu.
Εγώ χάρηκα που δεν το απόλαυσα στο Wii U και στο αεροπλάνο σε πρόσφατο ταξίδι μου έλιωσα :P
Πωπω τέτοια λέγε μου κι έχω παραγγείλει 128 gb micro sd ;)
Είναι πολύ καλή φάση αν προσπεράσεις αυτό με τα controls χωρίς το Pro Controller. Αλλά γενικά εξαιρετική πρόταση :)
Θα έχω το pro μαζί για tabletop mode!
δεν καταλαβαίνω πιο είναι το θεμα με τα controllers..mia Xara e;inai ta controllers του..χρόνο θέλει να συνηθίσουν τα χέρια..εκτός τι να πω κι αν έχει κάποιος έχει ελεφαντίαση στα χέρια1
Κάποια εργονομικά ζητήματα δεν είναι θέμα προτίμησης. Και ειδικά σε handheld mode, το κράτημα δεν ενδείκνυται για τέτοια παιχνίδια ή fighting games. Τα μεγαλύτερα πλήκτρα, το πιο εργονομικό κράτημα, οι σαφέστερες αποστάσεις στους διακόπτες κ.λπ. προτιμώνται σε skill based games. Γενικότερα.
Το «βολεύομαι» δεν είναι θεωρία περί εργονομίας και human interface design.
Παρά την εξήγηση και εγώ αδυνατώ να καταλάβω ποιο είναι το θέμα με τα Joy Con. Έχουν πολύ καλή εργονομία και human interface design. Σίγουρα το pro controller είναι ακόμα πιο άνετο αλλά είναι ακριβώς αυτό, ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ άνετο. Συμπερασματικά, η γνώμη σου είναι καθαρά υποκειμενική από μέρους σου και θέμα καθαρά προσωπικής σου προτίμησης.
Αγαπητέ clapiotis, με την ατάκα «παρά την εξήγηση», με την οποία δηλώνεις τη μη αποδοχή της σκέψης μου χωρίς αντεπιχείρημα, χωρίς επιχείρημα για τη δική σου θέση, απλά με δήλωση (γιατί το «έχουν καλή εργονομία» χωρίς εξήγηση και στήριξη είναι δήλωση, όχι επιχείρημα), με αναγκάζεις όχι να διαφωνήσω μαζί σου περαιτέρω, αλλά να εξηγήσω πώς γίνεται μια διαφωνία και πώς το «συμπερασματικά» στέκει όταν προηγουμένως έχεις εκφράσει γεγονότα και γενικές αλήθειες ή έστω ευνοϊκά στατιστικά, για να μπορέσεις να τα έχεις ως βάση για αυτό που θα κολλήσεις μετά το «συμπερασματικά».
Κι επειδή προφανώς θεωρείται ότι σε μια διαφωνία ο ένας κοπιάζει για συλλογισμό κι ο άλλος άμα θέλει, ορίστε κάτι βοηθητικό.
https://tassos-filologos.blogspot.gr/2011/04/blog-post.html?m=1
Επίσης, όταν κάποιος έχει επιχειρηματολογήσει μέχρι δακρύων (case in point - https://www.enternity.gr/Article/Gadgets/Reviews/Nintendo-Switch-Το-δέντρο-του-hardware/41588.html), μάντεψε ποιος πρέπει να κοπιάσει παραπάνω όταν θέλει να διαφωνήσει.
Βλέπεις ότι αυτή τη στιγμή δεν σχολιάζω καν την άποψή σου διότι υπάρχει ζήτημα που πρέπει να λυθεί πριν από αυτό. Η διαφωνία δεν με πειράζει. Ακόμη κι η έντονη διαφωνία δεν με πειράζει. Αλλά αν είναι ο ένας να εξηγεί κι ο άλλος να λέει «παρά την εξήγηση» και θεωρεί ότι έκανε dismiss τα πάντα, τότε αυτό που προκύπτει δεν είναι συζήτηση.
Κάνε λοιπόν τον απαραίτητο κόπο αν θες και συζητάμε μέχρι να παγώσει ο ήλιος κι ας μη συμφωνήσουμε και ποτέ. Εγώ θα το ευχαριστηθώ either way. Αυτό που δεν πρόκειται να αρχίσει ξαφνικά να με ενδιαφέρει, είναι να επιχειρηματολογώ μόνος μου για να εισπράττω ξερή, αστήριχτη άρνηση με την απαίτηση να την αντιμετωπίσω και ως πανανθρώπινη αλήθεια.
Και αυτά δεν τα περιμένω εγώ, δεν είναι δική μου απαίτηση. Είναι ο σωστός τρόπος να διαφωνήσει κάποιος και θέλω να εφαρμόζεται στον καθένα, και στους υπόλοιπους συντάκτες και μεταξύ των αναγνωστών και οπουδήποτε.
Αν βέβαια θεωρείς ότι είμαι τρελός και ο τρόπος σου έχει κάποιο συγκριτικό πλεονέκτημα, δεν μπορείς να συλλάβεις με πόσο ενδιαφέρον αναμένω να μου το αποδείξεις με λογικά επιχειρήματα.
Το μακροσκελες μηνυμα-απαντηση ειναι απλα εκπληκτικο...και με αφορμη αυτο καυτηριαζει και τις καθε ειδους διαφωνιες του συγχρονου Ελληνα.Ζηταει χιλιες δυο εξηγησεις και επιχειρηματα και στο τελος με μια λεξη τα απαξιωνει ολα γιατι απλα ειναι προκατειλλημενος,γιατι απλα εχει καταληξει στη δικη του αληθεια και οτιδηποτε δε συμφωνει με αυτη μοιαζει αιρετικο.Πολλες φορες το να κατσεις να συζητησεις-επιχειρηματολογησεις μοιαζει εντελως ανοητο οταν ο αλλος εχει ηδη καταληξει στις δικες του πεποιθησεις.Σαν να μιλας σε τοιχο ειναι.
Το θέμα είναι ότι α)) στο πρώτο σου σχόλιο ούτε εσύ επιχειρηματολόγησες, οπότε μη ζητάς από τον άλλον και β) δεν υπάρχει επεξηγηματικό επιχείρημα όταν ο άλλος σου λέει ότι κάτι είναι μια χαρά. Εσύ, που λες ότι δεν είναι, πρέπει να εξηγήσεις και το "σαφέστερες αποστάσεις (πώς γίνεται μια απόσταση σαφής?)" και το "πιο εργονομικό κράτημα [...] σε skill based games" δεν εξηγούν.
Μπορεί να καταλαβαίνω τι λες, αλλά η ουσία παραμένει ότι εσύ πρέπει να εξηγήσεις και όχι ο άλλος.
@Chased
Συνειδητοποιείς πως δεν άνοιξα ο ίδιος τη συζήτηση, δεν ξεκίνησα τη διαφωνία, άρα άλλος έχει την υποχρέωση να στηρίξει τη διαφωνία που ξεκινά ώστε να περιμένει και την ανάλογη προσοχή; Μπορεί να καταλαβαίνεις τι λέω μεν, ωστόσο άμα σου πω «καλημέρα» κι εσύ πεις ότι η μέρα είναι στραβή κι ανάποδη, δεν θα ξεκινήσω εγώ αγώνα για να σε πείσω στο άσχετο, χωρίς δεδομένα για το πού στηρίζεις τη δική σου εντύπωση για τη μέρα.
Δεν προκύπτει από πουθενά ότι ένας έχει την υποχρέωση να εξηγεί για πάντα και ο άλλος όχι.
Αλλά για να καταλαβαίνεις τι λέω τελικά, μάλλον ήμουν πιο ξεκάθαρος από όσο προσπαθείς να με παρουσιάσεις στην προκειμένη. Με καταλαβαίνεις γιατί προσπάθησες κι από τη μεριά σου. Και έτσι είναι οι συζητήσεις.
Έχω ήδη εξηγήσει πολλά, πολλά περισσότερα, από όσα αναλογούν σε μια δήλωση που κάνει κάποιος, την παρατά ως έχει και ρητά επιλέγει να αγνοήσει πλήρως τα προηγούμενά μου λόγια. Φαντάσου για πόσα άλλα θα είχα όρεξη έτσι και έβλεπα καλύτερη στάση.