Να λοιπόν που ήρθε η ώρα για ακόμα ένα Battlefield. Για όσους παρακολουθούν τη σειρά τα τελευταία (πολλά) χρόνια, μέχρι τώρα είναι περίπου προφανές το τι σημαίνει αυτό. Εκπληκτικά σκηνικά, χορταστικές μάχες, πληθώρα επιλογών σε εξοπλισμό, οχήματα και γενικότερα μια πλήρης εμπειρία competitive online shooter. Περίπου ένα χρόνο μετά το launch, αν όχι περισσότερο. Γιατί το launch κάθε battlefield που μπορούμε να θυμηθούμε ήταν πρακτικά ένας διαγωνισμός του ποιο ήταν σε χειρότερη κατάσταση. Κάτι που το Battlefield 2042 θα κέρδιζε. Με ευκολία.
Και ναι, είναι κάτι που πρέπει να ειπωθεί από την αρχή γιατί η κυκλοφορία ενός τίτλου εν έτει 2021 σε αυτήν την κατάσταση, και δη full price είναι σχεδόν προσβλητικό προς τον καταναλωτή. Δεν υπάρχει καν λόγος να μπούμε σε σύγκριση με τα trailers που διαφήμιζαν το προϊόν πριν από το launch, και το πώς η σκηνοθετημένη δράση έδινε ελπίδες για την αυθεντική αναπαραγωγή των σκηνών στις πραγματικές αναμετρήσεις, ενώ σε αντίθεση αυτό που δόθηκε σε κυκλοφορία ήταν ένα προϊόν ημιτελές. Για bugs δε θα κάνουμε ιδιαίτερο λόγο, γιατί από ένα σημείο και μετά αρχίσαμε να τα συνηθίζουμε στο BF, αν και θα πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι καθόλου απίθανο να χαθούν όλα τα loadouts και να κλειδώσει ένα συγκεκριμένο για όλη τη διάρκεια του αγώνα, ή να πέσεις από τον χάρτη. Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε να κάνουμε με ένα squad based tactical shooter (έμφαση σε όλες τις λέξεις του ορισμού) το οποίο χρειάστηκε update για να μπορείς να αλλάξεις squad και ομάδα. Κατά δεύτερον, δεν έχει scoreboard. Ναι, ναι, δεν έγινε κάποιο λάθος στη σύνταξη, απλά δεν έχει scoreboard. Πως πηγαίνει η ομάδα; Πρέπει κάποιος να αλλάξει εξοπλισμό/class; Δε μπορούμε να γνωρίζουμε μέχρι το τέλος του αγώνα, όπου και θα δούμε πόσα kills και assists (μαζί), πόσα captures κάναμε και ποια ήταν η κατάταξη του squad σε έναν απλό αριθμό (π.χ. 10/32).
Βέβαια, ο προβληματισμός για τα παραπάνω είναι εξελιγμένες καταστάσεις, αφού θα πρέπει πρώτα να πολεμήσουμε στο κεντρικό μενού, με ένα ομολογουμένως κακό layout, για να μπορέσουμε να κάνουμε τις επιλογές μας και την παραμετροποίηση των χαρακτηριστικών. Όπου προς μεγάλη έκπληξη, δεν υπάρχουν πια κλάσεις αλλά operators. Στη θεωρία θα μπορούσε να είναι ο Μανωλιός που φόρεσε τα ρούχα του αλλιώς, αλλά εν προκειμένω έχουμε μια σειρά από operators εκ των οποίων ο καθένας έχει μια προσωπική ικανότητα και ένα προσωπικό gadget. Launchers μπορούν να χρησιμοποιηθούν από όλους, όπως και med packs, ammo packs και vehicle repair kits. Κοινώς δεν υπάρχουν classes. Ο καθένας μπορεί να κάνει (σχεδόν) τα πάντα, με τον κάθε operator να έχει έναν «προσανατολισμό» σε κάποιο class. Ένας χαρακτήρας για παράδειγμα μπορεί να κάνει revive όλους τους συμπαίκτες και όχι μόνο τους squad-mates. Ένας άλλος μπορεί να μετακινηθεί γρήγορα με grapple και κινείται γρηγορότερα όταν στοχεύει (απ’ ότι συνήθως). Αυτό από μόνο του αλλάζει τελείως τη ροή του παιχνιδιού, τον ρυθμό και σε έναν βαθμό, τον χαρακτήρα του.
Και επειδή τα παραπάνω δεν ήταν αρκετά, η έλλειψη σε επιλογές οπλισμού παίζουν κι αυτές τον ρόλο τους στη διαμόρφωση μιας περίεργης meta. Για απλή αναφορά, έχουμε 3 πιστόλια, 4 assault rifles, 4 smg, 2 LMG (!), 3 marksman rifles, 3 sniper rifles, 2 shotguns και 1 lever action (στην ίδια κατηγορία με τις καραμπίνες). Από όλα τα παραπάνω, το 70% αυτή τη στιγμή παίζει με το PP-29 SMG και το SVT Marksman Rifle. Το υπόλοιπο 30% μάλλον δεν τα έχουν ξεκλειδώσει ακόμα. Τα οχήματα από την άλλη εμφανίζονται σε αρκετή καλύτερη κατάσταση με περισσότερες επιλογές που ξεκλειδώνουν γρηγορότερα, self-healing, και τα άρματα να έχουν λάβει ένα θεωρητικό buff. Θεωρητικό, γιατί το κάθε άρμα πλέον έχει να αντιμετωπίσει δυνητικά 64 αντιπάλους εξοπλισμένους με launchers. Τον έναν από τους δύο διαθέσιμους, δηλαδή, γιατί ο δεύτερος είναι για εναέρια οχήματα. Στα παραπάνω προσθέτουμε και το χαρακτηριστικά μικρότερο ΤΤΚ (Time To Kill) και ξαφνικά η φόρμα του Battlefield αποκτά μια διαφορετική διάσταση. Κάτι τέτοιο δεν είναι απαραίτητα κακό, ένα σχετικά αντίστοιχο πείραμα έγινε και με το Battlefield 3 και πλέον αναγνωρίζεται ως μια από τις λαμπρότερες στιγμές της σειράς. Το πρόβλημα βρίσκεται στο γεγονός ότι με την κατάσταση ως έχει, απλά δεν είναι διασκεδαστικό.
Μέχρι πρότινος, σε έναν μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, υπήρχε η αίσθηση στο πεδίο της μάχης ότι ο καθένας έχει τον ρόλο του και κάνει αυτό που μπορεί στα πλαίσια του class του. Αυτό δημιουργούσε την αίσθηση ότι μόνο σαν σύνολο μπορεί η ομάδα να είναι πραγματική απειλή για τον αντίπαλο. Ήξερες, για παράδειγμα, ότι όταν γίνεται charge σε ένα objective, υπάρχουν squads με παίκτες που -θεωρητικά- έχουν ο καθένας έναν ρόλο. Αν έρθει εχθρικό άρμα για υπεράσπιση, θα υπάρχει κάποιος με αντιαρματικές λύσεις, θα υπάρχει scouting του χώρου, medic για να κρατήσει όσο το δυνατόν σε καλύτερη κατάσταση τους επιτιθέμενους, κ.ο.κ. Εδώ τίποτα από τα παραπάνω είναι πιθανό να ισχύει. Μπορεί να γίνεται επίθεση σε ένα objective από κυριολεκτικά 15 άτομα, και ένα hovercraft των αντιπάλων να κάνει κανονική σφαγή. Και το αντίστροφο, με όλες τις διαφορετικές εκδοχές. Για παράδειγμα, το ότι ένας κουβαλάει sniper rifle δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να έχει μαζί του med packs ή ρουκέτες. Κι όμως, υπάρχουν στιγμές που δουλεύει. Γίνεται η επίθεση και καθώς τρέχεις προς το objective (κατά προτίμηση), τα άρματα τριγύρω προσφέρουν κάλυψη, ταυτόχρονα παίζοντας «κρυφτό» με τα αντίπαλα άρματα ανταλλάζοντας βολές με προσεκτικές τοποθετήσεις στο χώρο, και γενικά γίνεται ο ένας μικρός χαμός, εκεί είναι που αισθάνεσαι ότι αυτό είναι το Battlefield. Η κλίμακα του χάρτη και η εναλλαγή ανάμεσα στην μονάδα και το σύνολο είναι εκείνο το «μαγικό» σημείο που είχε βοηθήσει τη σειρά να γίνει αυτό που έγινε. Και ευτυχώς αυτό δεν το έχει χάσει τελείως. Πολλά από τα προβλήματα και τα θέματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή μπορούν να λυθούν και σίγουρα θα λυθούν. Όπως για παράδειγμα το πώς το μοτίβο του bullet spread είναι υπερβολικό σε όλο το φάσμα των όπλων, και σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό είναι ο λόγος για τον οποίο σε έναν τίτλο όπως αυτός, με την κλίμακα που έχει και τα μεγέθη των χαρτών, περισσότεροι από τους μισούς παίκτες στο παιχνίδι χρησιμοποιούν ένα SMG και σκοτώνουν από αποστάσεις που θα ζήλευε και το πιο op assault rifle. Σίγουρα, θα προστεθούν περισσότερα όπλα, θα γίνει rebalancing, θα μεγαλώσει η γκάμα των επιλογών για όλες τις καταστάσεις, και γενικά θα γίνουν τομές για μπορέσει να διαμορφωθεί στο Battlefield που γνωρίζουν οι περισσότεροι, τουλάχιστον όσον αφορά το τι προσφέρει και το ποια ήταν η γενικότερη κατεύθυνση που ακολουθήθηκε σε όρους σχεδιασμού.
Είναι όμως πραγματικά σαν να έχουμε να κάνουμε με ένα ημιτελές προϊόν, το οποίο «μαζεύτηκε» την τελευταία στιγμή για να μην χαθεί η προθεσμία και το παράθυρο των γιορτών. Και κατά πάσα πιθανότητα έτσι είναι, παίρνοντας υπ’ όψιν μας και το αντίκτυπο της πανδημίας που απασχολεί ολόκληρο τον πλανήτη εδώ και σχεδόν δύο χρόνια. Και αυτό φαίνεται γιατί υπάρχει ένα ολόκληρο mode που παρουσιάζεται ξεχωριστά από το Conquest/Breakthrough, τα μοναδικά modes διαθέσιμα για το 2042, το οποίο θα μπορούσε να είναι ένα ξεχωριστό concept, και να μοιράζεται την μηχανή και το «στήσιμο» του BF2042. Πρακτικά είναι ένα PvPvE Battle Royale, όπου και οι παίκτες θα πρέπει να βρουν data disks (drives? είναι πραγματικά ασήμαντο), και να καταφέρουν να φύγουν σε έναν από τους δύο γύρους extraction, όπου φυσικά δεν υπάρχει χώρος για όλους. Μέσα από μια σειρά δράσεων και contracts, μπορούν να μαζέψουν currency το οποίο θα χρησιμοποιήσουν για την αγορά καλύτερου εξοπλισμού στον επόμενο γύρο (και μόνο). Ακούγεται ενδιαφέρον στα χαρτιά, και θα μπορούσε να είναι κάτι πραγματικά ιδιαίτερο αν ήταν free-to-play ίσως, αλλά σε αυτήν την κατάσταση, και σαν μέρους του πακέτου, δεν ήταν και η καλύτερη ιδέα. Κάτι τέτοιο μάλλον αφουγκράζεται και το μεγαλύτερο ποσοστό της βάσης των χρηστών, αφού δεν υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το συγκεκριμένο mode.
Για αυτό που υπάρχει ενδιαφέρον είναι το Battlefield Portal, το πολυδιαφημισμένο Battlefield Portal, που πρακτικά προσφέρει 2 χάρτες από τα Battlefield 1942/Bad Company/3 σε συγκεκριμένα modes, με συγκεκριμένα όπλα και attachments. Προφανώς, όταν μιλάμε για επίπεδα που ξαναγίνανε από την αρχή με την τελευταία έκδοση της μηχανής, θα ήταν εξωφρενικό να απαιτούσαμε να είναι και οι τρεις τίτλοι στην πληρότητά τους διαθέσιμοι, αλλά η αλήθεια είναι πως σε σχέση με τα πράγματα που είχαν αφεθεί να εννοηθούν, το αποτέλεσμα δεν έχει ακριβώς το ίδιο αντίκτυπο από το αναμενόμενο. Από εκεί και το πράγμα αφήνεται στους private servers για να δημιουργήσουν όσο το δυνατόν customized περιεχόμενο. Τα όποια φαινόμενα δημιουργίας servers για xp farms αντιμετωπίστηκαν με πολύ αυστηρό τρόπο από την DICE, ελαχιστοποιώντας κατά (πάρα) πολύ το όποιο xp gain.
Γενικότερα όμως, αυτό που μένει είναι η εντύπωση ενός τίτλου που σίγουρα ήθελε κάποιους επιπλέον μήνες από πίσω του για να μπορέσει να σταθεί. Και μέχρι τώρα οι περισσότεροι ήταν σε θέση να κάνουν υπομονή όσο η ομάδα ανάπτυξης διορθώνει τις λεπτομέρειες, προσφέροντας ταυτόχρονα και δεδομένα μέσα από το ίδιο το παιχνίδι τους και τον τρόπο που παίζουν. Με το Battlefield 2042 η αίσθηση είναι πραγματικά αυτή ενός προϊόντος που είναι σε φάση beta. Από το error που μας χαιρετάει με το που πάμε να κάνουμε log in, τα bugs, το άβολο μενού, το ελλιπές περιεχόμενο, τον τρόπο που αντιδρούν τα όπλα και γενικότερα την όλη εμπειρία. Επιπρόσθετα, ακόμα και αν αυτό μπορούσε να «συγχωρεθεί» σε έναν μεγάλο βαθμό, που δεν γίνεται, είναι προφανές πως κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του τίτλου (ο οποίος πρακτικά ακόμα σε ανάπτυξη είναι), πάρθηκαν κάποιες αποφάσεις οι οποίες θα άλλαζαν ριζικά τον χαρακτήρα του, κάτι που στην πορεία προσπάθησε να αλλάξει ξανά για να επιστρέψει σε πιο συμβατικά μονοπάτια – αν δεν ήταν τελείως διαφορετικός τίτλος που απλά συγχωνεύτηκε. Σε πρώτη φάση οι operators έχουν δημιουργηθεί ξεκάθαρα για ένα battle royale concept. Κατά δεύτερον στους περισσότερους χάρτες υπάρχει μια δομή στο χώρο (και το πόσο μεγάλος είναι) που θυμίζει περισσότερο το layout ενός BR. Τα καιρικά φαινόμενα που εμφανίζονται είναι σίγουρα ενδιαφέροντα, αλλά αν δεν υπήρχαν αυτά και υπήρχε καλύτερος σχεδιασμός στην διαμόρφωση του χώρου και τον σχεδιασμό του, δύσκολα θα υπήρχαν παράπονα για κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει server browser για το «κύριο» mode, δεν υπάρχει VoIP, δεν υπάρχουν βασικά κομμάτια που θα έπρεπε να είναι απαραίτητα για έναν τίτλο αυτής της εμβέλειας και με αυτήν την κληρονομιά πίσω του.
Το πρόβλημα με τον Battlefield 2042 δεν είναι αν θα είναι ένα καλό Battlefield. Σε έναν βαθμό μικρό ή μεγάλο θα γίνει. Πιθανότατα. Το πρόβλημα είναι ότι στην κατάσταση που βρίσκεται, δεν είναι σίγουρο το κατά πόσο το κοινό του θα περιμένει την DICE να διορθώσει τα κακώς κείμενα αυτή τη φορά. Γιατί είναι στην καλύτερη περίπτωση ελλιπής, αν όχι προβληματικός ο τίτλος στην κατάσταση που βρίσκεται αυτήν την στιγμή. Και ναι, το shooting είναι συμπαγές (αν και ο ήχος είναι τελείως “flat” για κάποιο λόγο, σε όλο το φάσμα), η αίσθηση στο άρμα είναι ασύγκριτη, και η λίστα μπορεί να συνεχίζεται για πολύ ακόμα. Αλλά του λείπουν τόσα πολλά πράγματα ακόμα, και πράγματα που αγγίζουν τα θεμέλια του gameplay και δεν μπορούν παρά να προβληματίζουν όσους θέλουν να ασχοληθούν και να επενδύσουν χρόνο στον τίτλο, δεδομένου μάλιστα ότι δεν υπάρχει single-player κομμάτι και μιλάμε ξεκάθαρα για μια online εμπειρία. Σε κάθε περίπτωση, χωρίς να είμαστε με το ένα μάτι στο αύριο, αυτή τη στιγμή το Battlefield 2042 είναι μια από τις πιο αδύναμες κυκλοφορίες της σειράς μέχρι στιγμής.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity