Ο Nikolai διαθέτει πάντα μαζί του sniper rifle, το οποίο χρησιμοποιείται μεν παντού και κατά βούληση, αλλά και σε συγκεκριμένα sniping points.
Το Assassin's Creed Chronicles: Russia είναι η πιο σύγχρονη (από πλευράς setting) κυκλοφορία της σειράς μιας και λαμβάνει χώρα στη Ρωσία του 1918, λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Όπως και με τα 2 προηγούμενα Chronicles, θα πρέπει να έχετε πιο συνολική γνώση του σύμπαντος της σειράς για να αντιληφθείτε στο 100% τι συμβαίνει, μιας και τα δικά του γεγονότα τοποθετούνται ανάμεσα στα comics Assassin's Creed: The Fall και Assassin's Creed: The Chain. Τόσο η ιστορική περίοδος στην οποία τοποθετείται το Russia, όσο και το σύνολο των γεγονότων που απασχολούν τον πρωταγωνιστή, Nikolai Orelov, προσφέρουν τελικά μια κάπως πιο ενδιαφέρουσα ιστορία σε σχέση με άλλους τίτλους της σειράς, αν και πάλι αυτή δεν μπορεί με τίποτα να πρωταγωνιστήσει. Την πρωταγωνιστική θέση μοιράζεται το ίδιο το gameplay μαζί με την αισθητική, με τη δεύτερη να δίνει πολύ έντονα την εντύπωση πως βρίσκεστε μέσα σε μια προπαγανδιστική αφίσα της Σοβιετικής Ένωσης, με τεράστιες δόσεις κόκκινου και γκρίζου, συνδυασμός που κάνει πολύ πιο εύκολο το platforming μιας και είναι πολύ πιο απλό να διακρίνετε τις επιφάνειες που σας επιτρέπουν να σκαρφαλώσετε πάνω τους. Η ίδια η εποχή όπου λαμβάνει χώρα το Assassin's Creed Chronicles: Russia φέρνει αλλαγές στο gameplay μιας και ο πιο προηγμένος εξοπλισμός που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε οδηγεί σε λίγο διαφορετικούς μηχανισμούς. Ο Nikolai διαθέτει πάντα μαζί του sniper rifle, το οποίο χρησιμοποιείται μεν παντού και κατά βούληση, αλλά και σε συγκεκριμένα sniping points για να καθαρίσετε π.χ. ένα ολόκληρο κτίριο από αντιπάλους πριν εισέλθετε σε αυτό. Μπορείτε να βρείτε επίσης νάρκες που μόνο αν έχετε κλέψει από φύλακα συγκεκριμένο magnetic key θα απενεργοποιηθούν για να περάσετε από πάνω τους με ασφάλεια, αντιπάλους που δεν μασάνε από το rifle σας, ηλεκτρικές παγίδες στα παράθυρα (αλλά και εξοπλισμό για να τις βραχυκυκλώσετε ή να τις χρησιμοποιήσετε ενάντια στον αντίπαλό σας) κ.λπ. Όλα τα παραπάνω έχουν μια πολύ ευχάριστη επίπτωση, που τη συναντήσαμε και στο India: έμφαση στο stealth. Εδώ αυτή η “μανία” είναι πιο έντονη σε σχέση με τα άλλα Chronicles, με το σύνολο των επιπέδων να δίνουν λιγότερη έμφαση στο platforming και περισσότερο στη σιωπηλή προσέγγιση που προσφέρει σίγουρα και τη μεγαλύτερη ικανοποίηση. Κάτι που βέβαια σημαίνει και πολύ trial and error. Αν πάλι δεν τα καταφέρετε να είστε όσο αθόρυβοι πρέπει, η ώρα της μάχης είναι το ίδιο άχαρη με τις προηγούμενες φορές, τόσο λόγω του ίδιου του συστήματος μάχης, όσο και της AI που, αν σας χάσει, αδυνατεί να σας βρει ένα “layer” πιο μέσα. Το σημαντικότερο όμως που θα σας δυσκολέψει στη μάχη είναι η έλλειψη της Helix bar.
Η τελευταία δεν εξαφανίζεται αλλά μεταφέρεται ποικιλοτρόπως. Θα μπορέσετε να τη χρησιμοποιήσετε όταν πάρετε τον έλεγχο του δεύτερου χαρακτήρα. Αν αυτό δεν το περιμένατε, δεν μιλάμε για έναν ακόμα παντοδύναμο assassin, αλλά για χαρακτήρα που ουσιαστικά μόνο η Helix bar και η απόλυτα σιωπηλή προσέγγιση μπορούν να τον βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Οι στιγμές που ο τίτλος σάς δίνει τον έλεγχό του είναι πολύ συγκεκριμένες και δυστυχώς η χρήση της Helix bar χάνεται στη λανθασμένη προσέγγιση που της αποδίδεται. Αυτό γιατί κάθε φορά που σας δίδεται ο έλεγχος του έτερου χαρακτήρα και απαιτείται να χρησιμοποιήσετε τη συγκεκριμένη μπάρα, ο τίτλος περισσότερο σας επιτάσσει να τη χρησιμοποιήσετε με συγκεκριμένο τρόπο παρά σας επιτρέπει να την αξιοποιήσετε όπως εσείς θέλετε.
Το Assassin's Creed Chronicles: Russia είναι η πιο σύγχρονη (από πλευράς setting) κυκλοφορία της σειράς μιας και λαμβάνει χώρα στη Ρωσία του 1918, λίγο μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση
Μοιάζει έτσι κάθε φορά περισσότερο με tutorial παρά με πραγματικό εργαλείο και δεν προλαβαίνει ποτέ να σας δώσει πλήρη ελευθερία κινήσεων. Τελικώς αυτή η διαφορά στην “προσφορά” της Helix bar στους 2 χαρακτήρες δίνει στον κάθε έναν τους διαφορετικό ρόλο στις (όχι πολλές) περιπτώσεις που πρέπει να συνεργαστούν για να περάσουν μαζί από ένα σημείο (με τον παίκτη να τους ελέγχει εναλλάξ για όσο διαρκεί το συγκεκριμένο set piece). Ο ένας ανοίγει δρόμο στο δεύτερο με τη βία και ο άλλος πιο ύπουλα και ίσως ουσιαστικά. Και οι δυο τους πάντως θα βρεθούν σε στιγμές που τρέπει απλά να τρέξουν για να ξεφύγουν από κάποια απειλή ή καταστροφή που τους κυνηγά και εκεί ο τίτλος σάς δυσκολεύει (μερικές φορές) αδικαιολόγητα. Είναι σίγουρα πιο διάχυτη η λογική του trial and error στο Russia σε σχέση με τους προηγούμενους τίτλους (λόγω και της μεγαλύτερης έμφασης στο stealth), όμως στη φάση των κυνηγητών το περιθώριο καθυστερημένης σας αντίδρασης δεν απέχει και πολύ από το μηδέν, φέρνοντας πάρα πολλές επαναλήψεις και μπόλικες ευκαιρίες για να πετάξετε το χειριστήριο στον τοίχο (αν και ο γράφων δεν θα το έκανε ποτέ αυτό).
Οι στιγμές που ο τίτλος σάς δίνει τον έλεγχό του είναι πολύ συγκεκριμένες και δυστυχώς η χρήση της Helix bar χάνεται στη λανθασμένη προσέγγιση που της αποδίδεται.
Από εκεί και πέρα μπορείτε να θεωρήσετε μερικά πράγματα γνώριμα από τους άλλους 2 τίτλους της σειράς. Σύστημα που ανάλογα με τον τρόπο που παίζετε ανοίγει το δρόμο συγκεκριμένα upgrades, ουσιαστικά απόλυτη απουσία boss fights αλλά και μια μικρή διαφορά που, αν έχετε αρκετή υπομονή, αλλάζει τα πάντα: Μετά το πρώτο σας playthrough ο Nikolai μπορεί να χρησιμοποιήσει και εκείνος Helix bar, κάνοντάς τον ουσιαστικά πολύ πιο αποτελεσματικό, αλλά και ταυτόχρονα ίσως υπερβολικά δυνατό. Μιλάμε όμως πάντα για το δεύτερο πέρασμά σας από τον τίτλο, οπότε και η αυθεντική γεύση που θέλει να σας δώσει η Ubisoft έχει σίγουρα περάσει από τα χέρια σας.
Το Assassin's Creed Chronicles: Russia αποτελεί σίγουρα τον πιο καλό τίτλο της σειράς Chronicles και ταυτόχρονα αυτόν που αδικεί περισσότερο τον εαυτό του. Η τόσο κοντινή κυκλοφορία με το India σίγουρα δεν άφησε το παραμικρό περιθώριο βελτιώσεων μετά από feedback του κοινού, κρατώντας το σύστημα μάχης και πάλι κατώτερο των περιστάσεων. Ταυτόχρονα φαίνεται πως υπήρχε εξ αρχής πλάνο για περισσότερο stealth και η ενσωμάτωσή του δεν είναι λανθασμένη. Από την άλλη υπάρχουν καλές προθέσεις για πειράματα με τη Helix bar αλλά και τη χρήση 2 χαρακτήρων. Η δεύτερη δεν μπορεί να γίνει ποτέ όσο οργανική θα έπρεπε (αν και εξακολουθεί να είναι καλύτερη από αυτή του Assassin's Creed Syndicate) και η πρώτη τελικώς δεν αξιοποιείται ιδιαίτερα σωστά μιας και δεν ενοχλεί η πιο περιορισμένη χρήση της στο πρώτο σας playthrough, όσο ότι αυτή δεν υλοποιείται ιδιαίτερα καλά. Αυτό που σίγουρα μένει είναι πως το Assassin's Creed Chronicles: Russia αποτελεί την “επιτομή” των Chronicles που η αλήθεια είναι πως θα μπορούσε να είναι πολλά περισσότερα. Αλλά τώρα που ξεκινούν τα διαλείμματα ίσως μας φέρουν καλύτερα αποτελέσματα. Στο μέλλον.
Αξίζει να το πάρω στο Vita, τον Απρίλιο ή όχι?
Μόνο αν είσαι βαμμένος Assassin's Creed fan και θες να παίξεις τα πάντα. Διαφορετικά θα περάσεις λίγες ώρες ευχάριστα και that's it. Τίποτα παραπάνω, όσες δυνατότητες και αν φαίνεται να έχει. Στο PS Vita ίσως να "κουμπώνει" καλύτερα μιας δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητηικό συνολικά, ούτε χρειάζεται απαραίτητα μεγάλα play sessions για να παιχτεί όπως πρέπει.
Υπάρχει λόγος που τα Chronicles δεν κυκλοφόρησαν και για PS3/360;