Drustvar questing zone
Αν κάποιος έχει δει το Blair Witch Project και κατ' επέκταση έχει ασχοληθεί με την ιστορία των μαγισσών του Harlem, τότε το Drustvar θα είναι η αγαπημένη του περιοχή. Πρώτα όμως να μιλήσουμε για το υπόβαθρο του Kul Tiras, της ηπείρου που θα περάσουν τον περισσότερο χρόνο τους οι παίκτες του Alliance. Όταν οι παίκτες φτάσουν για πρώτη φορά στο Kul Tiras, θα μάθουν πως οι τέσσερις οίκοι που το διοικούν βρίσκονται εν μέσω μιας διαμάχης à la Game of Thrones και σκοπός των παικτών θα είναι να ενώσουν τους οίκους υπό το λάβαρο του Alliance. Ένας από τους κυρίαρχους οίκους, ο οίκος Waycrest, ελέγχει το Drustvar αλλά εδώ και αρκετές εβδομάδες, κανείς δεν έχει ακούσει νέα τους. Οι παίκτες καλούνται λοιπόν να ταξιδέψουν στο Drustvar, να βρουν τους Waycrest για να τους φέρουν στο προσκήνιο.
Φτιάξαμε έναν Human Warrior και πατήσαμε play στο demo. Η περιπέτειά μας ξεκινάει στο Fallhaven, ένα χωριό με κλασική αρχιτεκτονική των Humans. Όμως καθώς προχωράμε στους δρόμους, όλοι οι κάτοικοι φαίνεται να είναι παγωμένοι στο χρόνο. Κανείς δεν κουνιέται. Στη μέση του χωριού, ένα τεράστιο και φριχτό είδωλο στέκεται όρθιο, με μορφή που ελάχιστα θυμίζει κάτι ανθρώπινο, φτιαγμένο από κλαδιά, ρούχα και κόκαλα. Πιο δίπλα, ο δήμαρχος του Fallhaven που μας διέταξαν να συναντήσουμε στέκεται και εκείνος παγωμένος στο χρόνο καθώς ετοιμαζόταν να καρφώσει μια ανακοίνωση σε έναν πάσσαλο. Διαβάσαμε την ανακοίνωση και φαίνεται πως παράξενα συμβάντα λάμβαναν χώρα εδώ και αρκετό καιρό στο χωριό. Ξεκινήσαμε λοιπόν μια αναζήτηση στοιχείων για να λύσουμε το μυστήριο του Fallhaven. Στην κοντινή φάρμα μάθαμε από το ημερολόγιο του ιδιοκτήτη πως ένα σμήνος από μύγες εμφανιζόταν κάθε μέρα και έτρωγε το φαγητό των χοίρων που έκτρεφε. Πίστευε πως το φταίξιμο ήταν μιας γριάς που έμενε εκεί κοντά. Μια γυναίκα είχε αφήσει ένα σημείωμα στον άντρα της, κατηγορώντας τον πως τα βράδια ξεγλιστρά από το σπίτι για να επισκεφτεί μια γυναίκα έξω από το χωριό. Μια επιστολή ενός χοιροτρόφου έλεγε πως τα γουρούνια του είχαν γίνει επιθετικά αφού τα τάισε φαγητό που του έδωσε η γριά. Έχοντας μαζέψει τα στοιχεία που χρειαζόμασταν, ψάξαμε στο αρχείο του δημάρχου και μάθαμε πως μια γριά γυναίκα είχε πρόσφατα μετακομίσει λίγο έξω από το Fallhaven και αποφασίσαμε να την επισκεφτούμε.
Στην κορυφή του λόφου μας έξω από το Fallhaven βρισκόταν το σπίτι της ύποπτης κυρίας. Μας καλωσόρισε μόλις φτάσαμε και μας κάλεσε να καθίσουμε σε ένα σκαμπό για να μας πει την ιστορία της. Αλλά με το που καθίσαμε ξαφνικά μαύρη μαγεία μας καθήλωσε και η κυρία μεταμορφώθηκε σε μια παραμορφωμένη άσχημη γριά. Αφού μας φοβέρισε πως ήμασταν ανόητοι που ήρθαμε στο χωριό, την έκανε στα βιαστικά αλλά για καλή μας τύχη ξέχασε πίσω της το βιβλίο με τα ξόρκια της. Εκεί μάθαμε πως τρία μικρότερα είδωλα υπήρχαν εκεί κοντά, που προστάτευαν το μεγαλύτερο στο κέντρο του χωριού. Ξεκινήσαμε λοιπόν να τα καταστρέφουμε και ταυτόχρονα σκοτώσαμε και μερικούς λύκους που είχαν διαφθαρεί από σκοτεινή μαγεία. Συνέχεια στο φονικό μας είχε η ίδια η μάγισσα, που αφού τη βρήκαμε σε ένα ξέφωτο περικυκλωμένο από μενίρ την ξεπαστρέψαμε δίχως πολλά πολλά. Ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στο Fallhaven και να δώσουμε τέλος στο είδωλο. Όταν όμως το καταστρέψαμε, ο κόσμος γύρω μας σκοτείνιασε, σαν να βρισκόμασταν στο Upside Down από το Stranger Things. Τότε καταλάβαμε πως το είδωλο αναπαριστούσε το τέρας που εμφανίστηκε. Τεράστιο, σκοτεινό με αδύνατα χέρια και κοκάλινο κεφάλι. Η μάχη με το τέρας, όπως γινόταν και με τα elite mobs στο Legion, είχε μερικούς μηχανισμούς που έπρεπε να προσέχουμε ενώ το πολεμάγαμε. Έπρεπε να φύγουμε μακριά του όταν ετοιμαζόταν να χτυπήσει το έδαφος και έπρεπε να διακόπτουμε τα spells. Με το που πέθανε το τέρας, ο κόσμος επέστρεψε στο φυσιολογικό του και οι κάτοικοι του Fallhaven έπαψαν να είναι παγωμένοι στον χρόνο. Ο δήμαρχος μάς πλησίασε και μας ευχαρίστησε που βοηθήσαμε τους κατοίκους, αλλά είχε άσχημα νέα για μας. Λίγο πριν ξεκινήσουν τα περίεργα γεγονότα στο χωριό, είχε λάβει γράμμα, που είχε έρθει με κοράκι, πως η κόρη των αρχόντων Waycrest είχε συλληφθεί υπό την κατηγορία πως είναι μάγισσα. Έπρεπε να φύγουμε αμέσως αν θέλαμε να προλάβουμε τη δίκη. Σε εκείνο το σημείο πολλαπλά quests έκαναν την εμφάνισή τους στο χάρτη. Ένας έμπορος λουκάνικων μας ζήτησε να πάμε να βρούμε τους χασάπηδές του καθώς οι παραγγελίες είχαν αργήσει. Μια κυρία μάς ζήτησε να βρούμε το παιδί της που είχε φύγει και τον άντρα της που είχε πάει να το βρει. Καβαλήσαμε λοιπόν και εμείς το mount μας και αφήσαμε πίσω μας το Fallhaven.
Απομακρυνόμενοι από το χωριό αποκτήσαμε και μια γενικότερη εικόνα για την περιοχή του Drustvar. Ορεινό έδαφος και κατάφυτο με δέντρα, τα φύλλα στα κλαδιά είχαν φθινοπωρινά χρώματα. Μια συννεφιά κάλυπτε τον ουρανό και ο χλωμός ήλιος φώτιζε αδύναμα. Σαν περιοχή θύμιζε αρκετά τις βορειοδυτικές περιοχές των ΗΠΑ όπως τις πολιτείες Oregon και Washington. Δεν είναι τυχαία αυτή η ομοιότητα καθώς οι περισσότερες ιστορίες του υπερφυσικού τόσο σε βιβλία αλλά και σε ταινίες εκεί λαμβάνουν χώρα. Οι Ευρωπαίοι είχαν ερείπια παλαιότερων εποχών και απομεινάρια κατεστραμμένων πολιτισμών που τους τους εξήπταν τη φαντασία και τους προκαλούσαν φόβο. Όμως οι Αμερικανοί ένιωσαν αντίστοιχα τον τρόμο του άγνωστου δάσους, των απειλητικών βουνών και της αφιλόξενης και φοβερής υπαίθρου. Και αυτό η τοποθεσία είναι εκπληκτικό για θεματική horror.
Παρά τη γοητεία του περιβάλλοντος, το κακό με το Drustvar ήταν πως ήταν τεράστια περιοχή και οι αποστάσεις θα μας έτρωγαν τον περιορισμένο χρόνο που είχαμε για να παίξουμε το demo. Έπρεπε λοιπόν να διαλέξουμε με ποιο από τα τρία quest θα ξεκινήσουμε. Θέλαμε σίγουρα να δούμε τι γίνεται με τους Waycrest, άλλωστε αυτό φαίνεται να ήταν το κεντρικό quest line του zone, αλλά ταυτόχρονα ήταν και το πιο μακρινό από το Fallhaven. Ειλικρινά, το παιδάκι που χάθηκε και το έψαχνε και ο πατέρας του μας άφησε αδιάφορους. Δεν θα τρέχαμε εμείς επειδή κάποιοι απέτυχαν ως γονείς. Ας πρόσεχαν. Όμως το πρόβλημα με την έλλειψη των λουκάνικων μας έκανε κλικ, μας άγγιξε. Σκεφτήκαμε το δράμα των ανθρώπων που δεν είχαν πρόσβαση στον υπέροχο αυτό μεζέ και κάτι λύγισε μέσα μας. Έπρεπε να δράσουμε. Όλοι οι άνθρωποι έχουν το απαράβατο δικαίωμα να τρώνε ό,τι ποθούν και τίποτα δεν πρέπει να στέκεται εμπόδιο ανάμεσα σε έναν πεινασμένο και στα λουκάνικά του. Αφήστε που το quest με τα λουκάνικα ήταν και κοντά σε αυτό των Waycrest.
Το σφαγείο σε κρίση βρισκόταν κοντά στη θάλασσα και σε μια κατασκήνωση εκεί κοντά, ο απελπισμένος αρχιχασάπης μάς περίμενε. Μας είπε λοιπόν τα προβλήματά του. Οι εργαζόμενοι στο σφαγείο είχαν μεταμορφωθεί σε γουρούνια, οργισμένα ξύλινα τέρατα που θύμιζαν λύκους κυκλοφορούσαν στην περιοχή και ο καλύτερος χασάπης της ομάδας είχε τρελαθεί και έπρεπε να δώσουμε τέλος στη μιζέρια του. Έτσι και εμείς σώσαμε τους μεταμορφωμένους χασάπηδες και σκοτώσαμε τα τέρατα που σουλατσάριζαν εκεί που δεν έπρεπε. Ο χασάπης που είχε τρελαθεί, είχε τα σημάδια από τη σκοτεινή μαγεία που συναντήσαμε και στους λύκους κοντά στο Fallhaven. Μας έκανε εντύπωση το καινούριο Human model αυτού του χασάπη, καθώς ήταν ψηλότερος, πιο μυώδης και με μια γοητευτική μπάκα, αρκετά διαφορετικός από τα models των Humans που υπάρχουν μέχρι τώρα στο WoW. Αφού τον σκοτώσαμε μπήκαμε στο χασάπικο και εκεί βρήκαμε ένα φρικτό είδωλο που αποτελείτο από δύο γουρουνοκεφαλές και έλαμπε από σκοτεινή μαγεία. Το πήραμε μαζί μας και γυρίσαμε πίσω στην κατασκήνωση. Εκεί ο αρχιχασάπης που είχε ζητήσει τη βοήθειά μας, μας παρότρυνε να καταστρέψουμε το είδωλο ρίχνοντάς το στη φωτιά και μόλις το κάναμε, οι δύσμοιροι εργαζόμενοι επέστεψαν στην ανθρώπινή τους μορφή. Ευτυχώς με την παρέμβασή μας η κρίση απετράπη και οι κάτοικοι του Drustvar θα είχαν πάλι λουκάνικα. Θυμίσαμε στον εαυτό μας να πάμε να φάμε ένα hot dog μετά το demo ως επιβράβευση για την πολύ καλή δουλειά που κάναμε. Μπράβο μας. Συνέχεια είχε το quest line με τους Waycrest. Ο δρόμος μέχρι το σημείο της δίκης ήταν μακρύς. Περάσαμε γέφυρες, ανεβήκαμε και κατεβήκαμε λόφους και όσο ταξιδεύαμε δυτικά, η ατμόσφαιρα γινόταν όλο και πιο creepy. Το φως του ήλιου γινόταν πιο θαμπό, τα δέντρα ήταν γυμνά από φύλλα και καταμεσής του δρόμου ήταν καρφωμένα κατάρτια από πλοία, με μαύρα κοράκια να παρακολουθούν την πορεία μας. Μπροστά από ένα τεράστιο ξεραμένο δέντρο είχε στηθεί η εξέδρα με τις κρεμάλες. Εκεί στεκόταν η Lucille Waycrest, με το δήμιο να της έχει περάσει ήδη τη θηλιά και τον όχλο που είχε μαζευτεί να απαιτεί το θάνατό της. Ο χωροφύλακας που ήταν επικεφαλής της εκτέλεσης, μετά από παράκλησή μας, μας παρότρυνε να μιλήσουμε στα γρήγορα με την κατηγορούμενη ώστε να ξεκινήσει η εκτέλεση. Πριν προλάβουμε όμως να κάνουμε κουβέντα με την Lucille, καβαλάρηδες πλησίασαν την εξέδρα. Ο επικεφαλής των ιππέων ήταν σερίφης και διέταξε το χωροφύλακα να παραδώσει τη νεαρή Waycrest στη φύλαξή του. Ο χωροφύλακας αρνήθηκε, τα αίματα άναψαν και τότε μας μίλησε η Lucille. Αρνήθηκε τις κατηγορίες που της είχαν προσάψει και δήλωσε αθώα, αλλά δεν ήθελε να ελευθερωθεί με τη βία. Μας ζήτησε να ηρεμίσουμε το σερίφη και να την αφήσουμε να μιλήσει με το λαό της ώστε να έχει μια δίκαιη δίκη.
Και πάνω στο καλύτερο, τελείωσε ο χρόνος που είχαμε για να δοκιμάσουμε το demo. Ήταν κρίμα που δεν μπορέσαμε να δούμε τη συνέχεια της ιστορίας αλλά όχι απλά οι αποστάσεις που έπρεπε να καλύψουμε ήταν μεγαλύτερες απ' ότι στο Nazmir αλλά υπήρχαν και πολλά περισσότερα mobs που μας καθυστερούσαν. Ευτυχώς για μας, ικανοποιήθηκε η περιέργειά μας, ρωτώντας έναν από τους εργαζομένους στην Blizzard που βρίσκονταν στην περιοχή του demo. Μάθαμε λοιπόν πως, τα παλιά χρόνια, στην περιοχή ζούσε ένας σκληροτράχηλος λαός που ονομαζόταν Drust, εξ ου και το όνομα Drustvar. Όταν οι άνθρωποι φτάσανε εκεί ξεκίνησαν τη γενοκτονία των γηγενών. Όμως οι Drust δεν εξαφανίστηκαν οριστικά από το χάρτη, καθώς οι ψυχές τους συνέχιζαν να παραμένουν στο Drustvar, κατοικώντας στο αντίστοιχο Upside Down, τη διάσταση των νεκρών, και σταδιακά προσπαθούν να επιστρέψουν στον κόσμο των ζωντανών. Οι μάγισσες που επιλέγουν να κλείσουν συμφωνία με τα πνεύματα των Drust αυτοκτονούν τελετουργικά πριν αποκτήσουν τις δυνάμεις τους, χάνοντας όμως στη συνέχεια τα λογικά τους. Αυτό συμβαίνει γιατί τα πνεύματα των Drust ζητούν να κυριεύσουν τα σώματα των ζωντανών και σκοπός τους είναι να πάρουν εκδίκηση από αυτούς που τους κατέστρεψαν. Η Αρχόντισσα Waycrest, μητέρα της Lucille, αποφάσισε να κλείσει συμφωνία με τους Drust, ώστε με τη δύναμή τους να αποκτήσει μια καλύτερη θέση στο συμβούλιο των Αρχόντων του Kul Tiras. Μάλιστα μάθαμε πως θα έχουμε την ευκαιρία να αντιμετωπίσουμε την Αρχόντισσα Waycrest στο dungeon Waycrest Manor για να σταματήσουμε μια και καλή τα σχέδιά της.
Τώρα, αυτό που κρατάμε από το demo του Drustvar είναι κυρίως η ατμόσφαιρα της περιοχής. Δεν συμβαίνει συχνά να πηγαίνει το World of Warcraft σε μονοπάτια horror. Ήταν καταπληκτικό πώς μεταφέρθηκε η ατμόσφαιρα του Blair Witch Project στο παιχνίδι. Δεν στάθηκαν όμως στο lore της ταινίας, αλλά εμβάθυναν στη μυθολογία των μαγισσών, από τις μάγισσες του Χάρλεμ, στη Babayaga μέχρι και την Κίρκη της Οδύσσειας. Πέραν όμως των επιρροών των παλαιότερων ιστοριών, το γενικότερο storyline του Kul Tiras δανείζεται και πολλά στοιχεία από το Game of Thrones, με τις μάχες εξουσίας στο συμβούλιο του νησιού και τα power plays των πρωταγωνιστών μέχρι και τα γράμματα που ταξιδεύουν με κοράκια. Αν μη τι άλλο, φαίνεται πως η Blizzard φυλάει πραγματικά ενδιαφέρουσες ιστορίες για την πλευρά του Alliance.
Freehold Dungeon
Πέρα από το questing zone του Drustvar, είχαμε την ευκαιρία κατά τη διάρκεια της BlizzCon 2017 να δοκιμάσουμε και το dungeon Freehold. Το συγκεκριμένο dungeon βρίσκεται στο Tiragarde Sound, ένα από τα τρία zones της ηπείρου Kul Tiras. Το Freehold είναι μια άνομη πόλη, όπου πειρατές, παράνομοι και όλοι όσοι θέλουν να ζουν ελεύθεροι από τον έλεγχο του Kul Tiras έχουν εγκατασταθεί εκεί. Όμως το τελευταίο διάστημα οι Irontide Raiders έχουν καταλάβει την πόλη και έχουν υποτάξει τα υπόλοιπα πληρώματα και τις διάφορες συμμορίες. Οι παίκτες καλούνται να διεισδύσουν στο Freehold και να εξολοθρεύσουν την ηγεσία της πόλης ώστε να διασπαστεί αυτή η συμμαχία των παρανόμων. Επιλέξαμε να δημιουργήσουμε έναν Lightforge Draenei, ένα από τα νέα allied races που θα κάνουν την εμφάνισή τους στο νέο expansion. Από τα class που ήταν διαθέσιμα, διαλέξαμε paladin για να παίξουμε ως healer. Το dungeon ξεκινούσε στα πρόθυρα της πόλης και εκεί συναντήσαμε τα πρώτα trash. Δεν ήταν δύσκολο να τα αντιμετωπίσουμε αν δεν υπήρχε στον ουρανό ένας παπαγάλος να μας χέζει. Οι κουτσουλιές έπεφταν βροχή και οι παίκτες έπρεπε να τις αποφύγουν. Και ο συγκεκριμένος μηχανισμός θα ξαναέκανε την εμφάνισή του σύντομα. Όσοι έχουν ασχοληθεί με Hearthstone, πολύ πιθανό να γνωρίζουν το πρώτο boss του Freehold, τον Skycap'n Kragg που έκανε το ντεμπούτο του στο Grand Tournament. Και πόσο πιο καταπληκτικό boss μπορεί να υπάρχει από έναν Orc-πειρατή που καβαλάει έναν τεράστιο παπαγάλο που ονομάζεται Sharkbait και το ένα του πόδι είναι γάντζος; Η μάχη ξεκινάει με τον Skycap'n Kragg καβαλάρη που έκανε charrrrge (σωστά γρρρραμμένο, με τέσσερα r) σε κάποιον παίκτη. Όταν τον φτάσαμε στο 75% της ζωής του, το boss ξεκαβάλησε και ο παπαγάλος ανέβηκε στον ουρανό και ξεκίνησε τον βομβαρδισμό με κουτσουλιές. Ο Skycap'n Kragg, σαν όλους τους καλούς πειρατές που ξέρουν πως το αλκοόλ κάνει καλό στην υγεία, ξεκίνησε να πίνει το Revitalising Brew που του επαναφέρει ένα μέρος των health points που έχει χάσει και τους παίκτες να πρέπει να τον διακόψουν. Αφού λοιπόν ξεμπερδέψαμε από το πρώτο boss, συνεχίσαμε την πορεία μας στο dungeon.
Μια τεράστια αλλά προχειροφτιαγμένη ξύλινη γέφυρα μάς οδήγησε στην καρδιά του Freehold. Στους δρόμους της πόλης είχαμε και την πρώτη συνάντηση με τις διάφορες συμμορίες και τα πληρώματα των πειρατών, το καθένα από τα τελευταία αποτελούμενο από συγκεκριμένες φυλές. Οι Cutwater Corsairs αποτελούνταν από Humans, οι Blacktooth Brawlers αποτελούνταν από Ettins και Ogres, με τους Bilge Rats να αποτελούνται από Hozen, και τη νέα φυλή των αλεπουδόμορφων Vulpera που καβαλούσαν γιγάντιους αρουραίους. Δεν ήταν όμως όλοι οι κάτοικοι του Freehold επιθετικοί προς το group. Οι περισσότεροι τα πίνανε ή συνέχιζαν κανονικά την πορεία τους και τις αγγαρείες τους. Μάλλον σε μια πόλη γεμάτη παρανόμους οι καβγάδες, η αιματοχυσία και οι τσακωμοί αποτελούν καθημερινό φαινόμενο που δεν προκαλεί εντύπωση. Ένας άντρας βρισκόταν φυλακισμένος σε ένα κλουβί και μας παρακάλεσε να τον ελευθερώσουμε. Για ανταμοιβή θα κανόνιζε μια συνάντηση με το συμβούλιο των καπετάνιων. Όμως τα κλειδιά του κλουβιού τα είχε βουτήξει ένα pug με το όνομα Myrphy και αναγκαστήκαμε να κυνηγούμε τον σκύλο για να τα πάρουμε πίσω. Μέχρι να καταφέρουμε να πιάσουμε τον σκύλο και να πάρουμε πίσω τα κλειδιά, είχαμε σκοτώσει σχεδόν όλα τα packs των trash και είχαμε γυρίσει την περισσότερη πόλη. Ο φυλακισμένος που ελευθερώσαμε ανήκε στους Cutwater Corsairs και μας υποσχέθηκε πως ο καπετάνιος και το πλήρωμά του θα έπαιρναν το μέρος μας. Μας έδωσε και ένα πειρατικό καπέλο στον καθένα μας και από εκείνο το σημείο και έπειτα τα μέλη των Cutwater Corsairs έπαψαν να είναι επιθετικά απέναντί μας. Όπως μάθαμε από τους developers, όταν το Battle for Azeroth κυκλοφορήσει, οι παίκτες θα έχουν την επιλογή να διαλέξουν ποιο πλήρωμα θα βοηθήσουν, κατά συνέπεια και ποιος καπετάνιος θα προδώσει τους υπολοίπους για να θα έρθει με το μέρος μας στο boss fight αλλά και ποια trash θα γίνουν φιλικά από εκεί και πέρα. Μαζεμένο λοιπόν μπροστά από ένα μεγάλο τραπέζι το συμβούλιο των καπετάνιων, ο Captain Raoul των Blacktooth Brawlers, η Eudora των Blige Rats και ο Captain Jolly των Cutwater Corsairs. Αναμενόμενα λοιπόν με το που ξεκίνησε το boss fight, ο Captain Jolly πήρε το μέρος μας και άρχισε να πολεμάει μαζί μας τους άλλους δύο καπετάνιους. Ο Captain Raoul πετούσε βαρέλια στους παίκτες που σφήνωναν στο κεφάλι τους και τους έκαναν disoriented με το υπόλοιπο group να πρέπει να σπάσει το βαρέλι για να τους ελευθερώσει. Η Captain Eudora, οπλισμένη με ένα μουσκέτο, είχε το ability Powder Shot, με το οποίο άφηνε στο έδαφος μια γραμμή με φωτιά που έπρεπε να αποφύγουμε. Δίχως πολλά προβλήματα ξεμπερδέψαμε εύκολα με το Council of Captains.
Συνεχίζοντας στο dungeon, συναντήσαμε περισσότερα μέλη των Blacktooth Brawlers, θηριώδη Ettins που μας έκοβαν τον δρόμο. Αφού τα σκοτώσαμε φτάσαμε και στο σημείο όπου θα λάμβανε χώρα το επόμενο boss fight, το Ring of Booty. Για όσους θυμούνται το Ring of Blood, έτσι και στο Ring of Booty οι παίκτες καλούνται να πολεμήσουν μια σειρά από bosses για να αποδείξουν την αξία τους. Μάλιστα οι εκφωνητές του Ring of Blood βρίσκονται στο Freehold αλλά είναι φυλακισμένοι σε κελιά και από εκεί περιγράφουν τις μάχες. Θυμάστε που αναρωτιόμασταν αν υπάρχει πιο καταπληκτικό boss από τον Skycap'n Kragg; Και όμως υπάρχει και είναι η πρώτη αναμέτρηση του Ring of Booty. Και στην πρώτη αναμέτρηση έπρεπε να πιάσουμε ένα γουρούνι με το όνομα Lightning που ήταν καλυμμένο με γράσο και έτρεχε πανικόβλητο. Η αλήθεια είναι πως μας παίδεψε περισσότερο απ' ό,τι θα θέλαμε να παραδεχτούμε αλλά αφού το πιάσαμε ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουμε τον επόμενο αντίπαλο. Μια χελώνα που περπατούσε στα δύο της πόδια, κρατούσε δύο σπαθιά και φορούσε το απαραίτητο πειρατικό καπέλο, ο Ludwig van Tortollan πήδηξε στην αρένα. Κατά τη διάρκεια της μάχης με τον Tortollan, ο «χελώνος» έκανε αυτό που κάνει κάθε χελώνα που σέβεται τον εαυτό της: ξεκίνησε να πετάει στριφογυριστά καβούκια που έκαναν damage και stun στους συμπαίκτες μας. Ευτυχώς τον σκοτώσαμε γρήγορα πριν ενεργοποιηθεί το PTSD που έχουμε από το Mario Kart. Τρίτη και τελευταία αναμέτρηση του Ring of Booty ήταν κόντρα ένα τεράστιο Ogre και πρωταθλητή του ρινγκ, τον Trothak Sharkpuncher. Και αν ο Skycap'n Kragg ήταν καταπληκτικός, το γουρούνι Lightning ανεπανάληπτο, τίποτα δεν ξεπερνά ένα Ogre που έχει δεμένο σε κάθε του γροθιά από έναν καρχαρία. Δεν ξέρουμε βέβαια αν το παρατσούκλι Sharkpuncher προέρχεται από τις γροθιές που ρίχνει στους καρχαρίες ώστε να τους φορέσει για γάντια ή επειδή ρίχνει γροθιές φορώντας καρχαρίες. Αλλά, τέλος πάντων, το πρώτο ability του Sharkpuncher είναι η δυνατότητσ να εκτοξεύει καρχαρίες προς τους παίκτες. Το δεύτερο ability φανταζόμαστε είναι εύκολο να το μαντέψετε. Ναι, το λένε Sharknado. Ο Sharkpuncher περιστρεφόταν κάνοντας damage σε όλους όσους βρίσκονταν γύρω, μοιράζοντας φάπες με τους καρχαρίες. Μάλλον κάποιος στην Blizzard παραέχει ελεύθερο χρόνο. Δεν κατακρίνουμε απλά θέλουμε να πούμε «ευχαριστώ».
Μετά το Ring of Booty, φύγαμε από τους δρόμους της πόλης και περνώντας άλλη μια γέφυρα φτάσαμε στο νησί όπου κατοικεί ο αρχηγός των Irontide Raiders και τελικό boss του Freehold, ο Harlan Sweete. Ο Sweete είναι τόσο πλούσιος και το πλοίο του είναι τόσο γεμάτο με χρυσό και λάφυρα που πλέον δεν πλέει στη θάλασσα καθώς οι θησαυροί τού έχουν σπάσει το σκαρί και ξεχύνονται από το αμπάρι. Πέρα από το καταπληκτικό μουστάκι, σαν εκείνο του Wario, ο Sweete κραδαίνει δύο σπαθιά και εντάσσεται στο spec των Outlaw Rogues. Χαρακτηριστικό του συγκεκριμένου spec είναι το ability Roll the Bones, που όταν το χρησιμοποιούν οι παίκτες παίρνουν και ένα τυχαίο αριθμό από buffs. Όμως ο Sweete, που δεν αφήνει στην τύχη ούτε τα τυχερά παιχνίδια, έχει πειράξει τα ζάρια που χρησιμοποιεί για το Roll the Bones ώστε να κερδίζει αυτό που θέλει. Όταν τα ζάρια έπεφταν στο Man-O-War, τα κανόνια του πλοίου ξεκινούσαν να βομβαρδίζουν τους παίκτες και οι κανονόμπαλες άφηναν κάτω λίμνες φωτιάς ενώ ταυτόχρονα το boss έστελνε ανεμοστρόβιλους προς πάσα κατεύθυνση. Όταν τα ζάρια πάλι έρχονταν στο All hands, πειρατές του Sweete έκαναν την εμφάνισή τους και κατευθύνοντας προς το group κρατώντας βόμβες, με τους παίκτες να πρέπει να τους σκοτώσουν πριν τους πλησιάσουν. Σαν fight, ο Harlan Sweete ήταν και το δυσκολότερο του dungeon, καθώς το group δεχόταν συνέχεια damage από διάφορες πηγές και όσο ο χρόνος περνούσε τόσο περισσότερο έδαφος καλυπτόταν με φωτιά από τα κανόνια.
Το περιβάλλον του Freehold δεν ήταν το ίδιο εκθαμβωτικό όσο το Atal'Dazar, και οι περιοχές της πόλης των πειρατών του ήταν αρκετά απλές, σχεδόν μονότονες. Όμως οι χαρακτήρες που το γεμίζουν είναι εκπληκτικοί. Ειδικά τα bosses είναι από τις πιο τρελές δημιουργίες της Blizzard και η ποικιλία των μηχανισμών των boss fights είναι πλούσια. Τώρα, όταν κυκλοφορήσει το Battle of Azeroth μπορούμε να φανταστούμε πως τα bosses θα έχουν παραπάνω κόλπα στις δυσκολίες Heroic και Mythic. Αυτό που περιμένουμε να δούμε είναι πώς θα είναι το Freehold σε Mythic+. Ειδικά στο σημείο όπου οι παίκτες κυνηγούν το pug, το group θα χρειάζεται να κάνει συνεχόμενα pulls καθώς στο συγκεκριμένο μέρος του dungeon έχει πάρα πολλά mobs. Δεν θέλουμε να φανταστούμε τι θα γίνεται με Teeming affix. Το τελευταίο boss στις μεγάλες δυσκολίες προβλέπεται να είναι και από τα δυσκολότερα fights που έχουμε δει μέχρι στιγμής, καθώς όλα τα roles του group θα πρέπει όλη την ώρα να ασχολούνται και με κάποιο διαφορετικό μηχανισμό. Ακόμα και να wipeάρουμε δίχως αύριο δεν θα είναι και η πρώτη φορά. Θα είναι όμως η πρώτη φορά που θα wipeάρουμε από κουτσουλιές.
Faction Leaders και Allied Races
Όπως περιγράψαμε και στο αφιέρωμα για το Horde, υπάρχουν αλλαγές και στο Stormwind. Στο βόρειο μέρος της πόλης, στο Wolelrton Stead, υπάρχει το Embassy για τα Allied Races. Εντός του κτιρίου οι παίκτες θα βρουν τους Faction Leaders του Alliance, τον Anduin Wrynn, την Tyrande Whisperwind, τον Genn Greymane, τον Gelbin Mekkatorque, τον Prophet Velen, τον Muradin Bronzebeard και την Aysa Cloudsinger, ενώ μαζί τους θα είναι τόσο ο High Exarch Turalyon αλλά και η Alleria Windrunner. Έκπληξη ήταν και η παρουσία του Wration, γιου του Deathwing, που δεν είχε εμφανιστεί καθόλου κατά τη διάρκεια του Legion. Ο Wrathion δεν καθόταν μαζί τους αλλά φαινόταν να τους παρακολουθεί. Μόλις μπήκαμε μέσα στο κτίριο ο Anduin ξεκίνησε να μιλάει προς τους υπόλοιπους αρχηγούς. Ζητούσε συμμάχους για τη μάχη με το Horde και ο πρώτος που απάντησε ήταν ο Turalyon. Με το Burning Legion να έχει εξουδετερωθεί, το Army of the Light μετά χαράς θα έπαιρνε το μέρος του Alliance και Lightforge Draenei θα προσχωρούσαν στο στρατό του Anduin. Στη συνέχεια μίλησε η Alleria λέγοντας προς προσπάθησε να πείσει τα Blood Elves να ξαναγυρίσουν στο Alliance, όμως οι παρακλήσεις της δεν εισακούστηκαν. Ωστόσο στη διπλωματική της αποστολή συνάντησε και μερικά Blood Elves που είχαν εξοριστεί από το Silvermoon επειδή χρησιμοποιούσαν Void Magic. Η Alleria πίστευε πως μπορούσε να πείσει αυτά τα εξόριστα Void Elves να σταθούν στο πλευρό του Alliance. Ο Anduin συμφώνησε και για τις δύο περιπτώσεις και κάλεσε τον παίκτη να διαλέξει ποιο faction θα στρατολογήσει πρώτο. Παρ' ότι έχει ενδιαφέρον η συνομιλία καλό θα ήταν να θυμόμαστε πως το demo είναι μια πολύ αρχική έκδοση του Battle for Azeroth και τόσο τα πρόσωπα αλλά και το ίδιο το κτίριο μπορούν να αλλάξουν πριν τηγν κυκλοφορία του expansion.
Θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να πούμε πως από τα dungeons και τα questing zones που είδαμε στην BlizzCon, η πλευρά του Alliance φαίνεται να κερδίζει τις εντυπώσεις έναντι του Horde. Όσο ενδιαφέρον και να είχε το Nazmir, δεν έχει την ατμόσφαιρα και την ίντριγκα του Drustvar. Το Atal'Dazar, όσο όμορφο και θαμπωτικό και αν είναι, εν συγκρίσει με το Freehold, η πόλη των ανόμων πειρατών έχει από τους πιο ιδιάζοντες χαρακτήρες που έχουν υπάρξει ποτέ στο World of Warcraft. Παρ' όλα αυτά δεν μπορούμε να βγάλουμε ολοκληρωμένα συμπεράσματα αφού δεν έχουμε δει τα υπόλοιπα dungeons και zones των δύο πλευρών. Και στο κάτω κάτω της γραφής στο max level όλο το περιεχόμενο θα είναι προσβάσιμο και από τα δύο factions. Το Battle of Azeroth φαίνεται μαγευτικό. Ποιός κάνει υπομονή τώρα μέχρι να κυκλοφορήσει;
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity