Όταν ανακοινώθηκε το Twin Mirror ήμασταν στο σημείο μηδέν. Και όχι μόνο ανακοινώθηκε αλλά είχαμε και την ευκαιρία να δοκιμάσουμε το παιχνιδί κανονικά. Αρχικός στόχος ήταν να δούμε το παιχνίδι, έστω το πρώτο του επεισόδιο, μέσα στο 2019. Στην E3 2019 όμως προέκυψε ότι κάτι τέτοιο δεν θα συνέβαινε, οπότε το αναμένουμε πλέον εντός του 2020. Αν δεν πάει κάτι στραβά δηλαδή. Επιπλέον, μέσα στο 2020 μάθαμε ότι ο τίτλος δεν θα κυκλοφορήσει σε τρία επεισόδια, άρα σε τρεις δόσεις, αλλά θα εμφανιστεί ως ενιαίο, ολοκληρωμένο προϊόν. Εν τω μεταξύ η DONTNOD αναφέρει ότι το Twin Mirror θα είναι ο πρώτος τίτλος που διανέμει η ίδια, κάτι που ισχύει και δεν ισχύει, μιας και εμπλέκεται και η Bandai Namco, κάτι ξεκάθαρο από την πρώτη ανακοίνωση μέχρι και σήμερα. Μπορεί να άλλαξε η δυναμική της μεταξύ των συμφωνίας, αλλά λίγο αγγίζουν τον καταναλωτή τα διαδικαστικά. Αυτό που είναι σαφές από τα παραπάνω βέβαια είναι ότι το Twin Mirror έχει περάσει από κάμποσα κύματα, με αποτέλεσμα να μην ξέρει και κανείς τι έχει νόημα να περιμένει πλέον.
Αυτό επιχειρεί να αλλάξει αυτές τις μέρες η DONTNOD. Μας κάλεσε να δούμε (εξ αποστάσεως) μια νέα παρουσίαση για το Twin Mirror, η οποία καλύπτει τα πρώτα λεπτά του παιχνιδιού (καθώς αυτό τρέχει σε PC αγνώστου ταυτότητος) και μας συστήνει το πόνημα της ομάδας από την αρχή. Πρωταγωνιστής είναι ο Sam, με την ιστορία του να ξεκινά καθώς επιστρέφει στην κωμόπολη όπου μεγάλωσε. Την εγκατέλειψε ύστερα από ερωτική απογοήτευση και έκοψε κάθε επαφή με οτιδήποτε συνδεόταν με τον τόπο του. Ωστόσο αναγκάζεται να επιστρέψει, έστω και για λίγο, για την κηδεία του καλύτερού του φίλου, Nick. Ο Nick σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα -ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται- και προφανώς υπήρξε αρκετά σημαντικός φίλος ώστε να ξεπεράσει ο Sam, στιγμιαία ίσως, τα εμπόδια που τον κρατούν μακριά από όσα και όσους γνώρισε μεγαλώνοντας. Στη σύντομη παρουσίαση προλαβαίνει να συναντηθεί με την Joan, κόρη του Nick και βαφτιστήρι του Sam. Ακόμη και με την Joan είχε κόψει κάθε επαφή ο πρωταγωνιστής. Το Twin Mirror ακολουθεί, λοιπόν, κλασικά μοτίβα θρίλερ, με πρωταγωνιστή που δεν γλιτώνει από όσα ήθελε να αποφύγει, μικρό μέρος με ιδιαιτερότητες και περίεργους χαρακτήρες κ.λπ. Εκτείνεται η προσέγγιση αυτή και στη σκηνοθεσία -όπως διευκρινίστηκε και κατά τη σύντομη παρουσίαση- μιας και επιστρατεύονται ανοιχτά πλάνα, μακρόσυρτες λήψεις και ατμοσφαιρικός φωτισμός, πινελιές που έτσι κι αλλιώς δεν είναι άγνωστος τόπος για την ομάδα ανάπτυξης. Παραμένει η απορία για το πώς θα αποτυπώνονται αυτά στα διάφορα συστήματα βέβαια. Ό,τι είδαμε ήταν εντυπωσιακό για τα δεδομένα της ομάδας, ωστόσο υποβοηθούνταν από τη δύναμη ενός PC αγνώστων λοιπών στοιχείων. Αυτό που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι ότι όσα είδαμε στο βίντεο της παρουσίασης ήταν, σε τεχνικό επίπεδο πάντα, ήταν σαφώς ανώτερα από το πρώτο δείγμα που είχαμε διά ζώσης το 2018.
Ως καρδιά του παιχνιδιού λειτουργεί και χτυπά ο Sam φυσικά, τόσο αφηγηματικά όσο και μηχανικά. Ο πρωταγωνιστής μπορεί να παρατηρεί λεπτομέρειες και να τις συγκρατεί στη μνήμη του. Αυτό σημαίνει ότι και ο παίκτης βρίσκει πολλές πληροφορίες εδώ κι εκεί, ακόμη και σε αφίσες που συνδυάζουν φαινομενικά ασήμαντες και άσχετες ακόμη και μεταξύ τους πληροφορίες. Κατά την DONTNOD πολλές λεπτομέρειες μπορούν να καταλήξουν να παίζουν ρόλο παρακάτω, βοηθώντας τον Sam να βγάλει ασφαλέστερα συμπεράσματα. Φαίνεται λοιπόν πως η αναμενόμενη από το παιχνίδι συμπεριφορά του παίκτη είναι να ψάχνει και να απορροφά όση περισσότερη πληροφορία μπορεί να βρει όπου κι αν βρεθεί. Το μυαλό του Sam είναι ειδική περίπτωση έτσι κι αλλιώς. Από τη μία έχουμε το Mind Palace, ένα δημιούργημα του μυαλού του που περιλαμβάνει αναμνήσεις, πληροφορίες, στοιχεία, αντικείμενα με επιπλέον σημειώσεις για την προέλευση και τη σημασία τους, στιγμές που μπορεί να ξαναζήσει. Είχαμε δει το μηχανισμό αυτόν εν λειτουργία την πρώτη φορά και σε αυτόν θα βασιστεί ο παίκτης για να λύσει γρίφους, να βγάλει συμπεράσματα, να ξεσκεπάσει μυστήρια. Ωστόσο δεν έχουμε ιδέα πια τι ισχύει για το Mind Palace, αφού ναι μεν το δοκιμάσαμε στο πρώτο hands-on, αλλά η DONTNOD λέει πλέον πως ο μηχανισμός ανασχεδιάστηκε πλήρως, πως θα αποκαλύψει αργότερα τι έχει αλλάξει, τι λειτουργεί και πώς.
Αυτό που δεν έχει αλλάξει είναι η ύπαρξη του The Double. Πρόκειται για την άλλη προσωπικότητα του Sam που εμφανίζεται για να σχολιάσει από διαφορετική σκοπιά και να βάλει -τελικά- τον Sam δεν δίλημμα. Άλλοτε δικηγόρος του διαβόλου, άλλοτε ακριβώς το αντίθετο, ο The Double παραμένει μυστήριο στην παρούσα, ωστόσο φροντίζει να δίνει στον πρωταγωνιστεί και κατ’ επέκταση στον παίκτη κάτι ακόμη να σκεφτεί πριν διαλέξει πώς θα προχωρήσει. Kαι κάπου εδώ έρχεται η κλασική υπόσχεση που περιμένει κανείς από την DONTNOD και από το συγκεκριμένο είδος πια. Οι επιλογές που θα κληθεί να κάνει ο παίκτης θα είναι πολλές, άλλες μικρές, άλλες μεγάλες και η ιστορία θα προσαρμόζεται -κατά τους ισχυρισμούς της ομάδας- αναλόγως. Φυσικά σε κανένα demo δεν φαίνεται αν και κατά πόσο ισχύει κάτι τέτοιο. Η εμπειρία που μπορεί να έχει ο καθένας με ανάλογους ισχυρισμούς είναι πως σπάνια βγαίνει αληθινή στο βαθμό που υπονοείται μια τέτοια υπόσχεση, οπότε το τόξο ευστοχίας/αστοχίας μπορεί να αποδειχθεί ευρύ στο τέλος. Ένα πράγμα φαίνεται να είναι δεδομένο πάντως. Οι σημαντικότερες επιλογές ξεχωρίζουν και από το σχεδιασμό του UI, ενώ πριν καταλήξει ο παίκτης, μπορεί να θεωρεί αυτονόητο ότι θα εμφανιστεί ο The Double για να πει την άποψή του, να πιέσει Sam και παίκτη προς μιαν άλλη κατεύθυνση.
Στη συγκεκριμένη επίδειξη αυτό συνέβη καθώς ο Sam συζητούσε με την Joan μέσα στο αυτοκίνητο. Η μικρή είχε παράπονο που ο νονός της εξαφανίστηκε πλήρως δυο χρόνια νωρίτερα, έκοψε κάθε επαφής με τους πάντες και δη με την ίδια, κάτι που δεν άλλαξε ούτε όταν έμαθε για το χαμό του Nick. Οι δυο φάνηκε να γεφυρώνουν έως ένα σημείο το χάσμα, μέχρι που ο Joan είπε πως δεν πιστεύει ότι ήταν ατύχημα αυτό που κόστισε τη ζωή του πατέρα της και ζήτησε τη βοήθεια του Sam για να λύσει το μυστήριο. Σε αυτό το σημείο ο παίκτης πρέπει να διαλέξει αν θα υποσχεθεί πως θα βοηθήσει ή θα προσπαθήσει να εξηγήσει στην Joan πως σε αυτό το σημείο οι θεωρίες δεν ωφελούν κανέναν, δεν αλλάζουν τίποτα. Η επιλογή εδώ, λέει η DONTNOD, θα αλλάξει τη σχέση του πρωταγωνιστή με την Joan για όλο το υπόλοιπο παιχνίδι. Σε αυτό το δίλημμα ο ένας δρόμος βάζει τον Sam να υποσχεθεί πως θα βοηθήσει. Ο The Double εμφανίζεται, όμως, και θυμίζει ότι αυτές οι υποσχέσεις είναι επικίνδυνες, είναι καλύτερο να μη γίνονται, παρά την καλή πρόθεση, διότι όταν δεν εκπληρώνονται μπορεί να είναι χειρότερα, ειδικά για μια έφηβη. Λογική και η προσέγγιση του The Double, ταυτόχρονα όμως… σαν να προσφέρει και διέξοδο, σαν να εξομαλύνει κάπως το αρχικά πιο σκληρό δίλημμα. Με τεχνάσματα ή όχι οι διακλαδώσεις στην ιστορία, αυτό που περιμένει κανείς από την DONTNOD είναι μια καλογραμμένη ιστορία και ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Η γαλλική ομάδα έχει αρκετά καλό (ή, έστω, δημιουργικά ενδιαφέρον) προηγούμενο βέβαια ώστε να έχει σχεδόν στην τσέπη την καλή πίστη του κόσμου που έχει έρθει σε επαφή με παραγωγές της. Αναμενόμενα, πρέπει να ξεκαθαριστούν περισσότερα ακόμη για το νέο πρόσωπο του Twin Mirror. Όχι τίποτα άλλο, αλλά για να βγει και ο καταναλωτής από το όποιο δίλημμα.
Ανυπομονώ για το συγκεκριμένο game να βγει. Όπως επίσης και για το review (?) του deadly premonition 2. Μέχρι τώρα ούτε σαν είδηση δεν έχω διαβάσει εδώ ότι κυκλοφόρησε.
Το τρέχω και το Deadly Premonition 2. Ήρθε σχετικά νωρίς αλλά έπεσε πάνω στο Tsushima από άποψη φόρτου. Και το frame rate του Premonition είναι τόσο choppy που καταλήγω με πονοκέφαλο κάθε φορά.
Με αφορμή τα framerate issues που αναφέρεις για το dp2, αλλά και τα περισσότερα reviews που διάβασα στο διαδίκτυο, αποφάσισα να γράψω το παρόν. Φυσικά και δεν είμαι reviewer, αλλά ένας απλός gamer ο οποίος παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια αφενός για διασκέδαση και αφετέρου για διδαχή αλλά και για σάτιρα, η οποία πολλές φορές παραπέμπει και αυτή στη διδαχή. Για αυτούς τους λόγους σέβομαι και τιμώ με την αγορά των παιχνιδιών του, τον Suehiro-San. Οπότε περιττό να πω ότι αγόρασα το dp2, day 1 που λένε και στο χωριό μου, όντας λάτρης πέραν του swery65, και του πρώτου dp (deadly premonition, ετσι? μην παρεξηγηθώ με τη συντομογραφία), γιατί ήξερα εξ 'αρχής ότι θα συναντήσω στο παιχνίδι, αυτά τα τρία προαναφερόμενα συστατικά. Ξέρω βεβαίως ότι έχει framerate ακόμα και κάτω από το 10 πολλές φορές, το οποίο για να πω την αλήθεια εμένα δε με ενοχλεί, όμως του πιο πολλούς λογικά θα τους ενοχλήσει (φυσικά δεσμεύτηκε η rising star games και ο swery65 για patch/fix), αλλά είναι ένα cult game, love it or hate it (ανεξαρτήτως τεχνικού τομέα) και εν προκειμένω για εμένα είναι LOVE IT case και συνάμα μία όαση στο ''ρηχό'' σύγχρονο gaming. Σου (μου τουλάχιστον) δίνει κάτι διαφορετικό που δεν το συναντάς συχνά (έως καθόλου) ούτε σε ΑΑΑ games -- Last of Us 2 γκουχ γκουχ *κακία*--). Btw θα ήθελα Μάνο να έβλεπα ένα δικό σου review για το LoU2...Τέσπα... Κλείνοντας θα ήθελα να βγαίνουν συχνότερα παιχνίδια σαν το dp2 και να πω ότι αν κάποιος τολμήσει να μπει στον κόσμο του, παρά τις όποιες ατέλειες που θα συναντήσει, θα καταλάβει ότι ακριβώς αυτές οι ατέλειες, είναι που συνθέτουν μία gaming τελειότητα, η οποία θα τον συνεπάρει και θα του γεννήσει συναισθήματα τα οποία όπως προείπα σπάνια θα νιώσει σε άλλα ΑΑΑ ''perfect games''... Για αυτό κάποιες φορές (όπως για παράδειγμα τώρα με το deadly premonition 2) αξίζει να δοκιμάσουμε να ξεβολευτούμε (δεν απευθύνομαι σε εσένα Μάνο, αλλά στο μέσο gamer) από τον τέλειο τεχνικό τομέα που συναντάμε στα περισσότερα σύγχρονα παιχνίδια, όντας (και λογικό είναι) καλομαθημένοι εν έτει 2020, και να είστε σίγουροι ότι θα ανταμειφθείτε και με το παραπάνω..
Μια αδυναμία στον Swery την έχω. Αν μη τι άλλο κάνει επίδοση στις μπίρες. Κι έχει και φοβερό hashtag για την περίσταση: #DrinKING.
Χαχαχαχ ακριβώς το ίδιο.. Είναι μέγιστος μερακλής. Έχει και ένα κανάλι στο γιουτιουμπι , που καλει Ιάπωνες devs και συζητάνε σε μέρη της Ιαπωνίας. ε λοιπόν ο Σουερυ τον πηγε σε ένα tequila bar και μετά για after ποτό σε άλλο μαγαζί. Θεούλης..