Όπως είχε ήδη γίνει γνωστό, οι παίκτες επιλέγουν από έναν Operator, ο καθένας με διαφορετικές ικανότητες και εξοπλισμό.
Σε αντίθεση λοιπόν με την closed alpha, στην beta οι παίκτες έχουν τη δυνατότητα να αναμετρηθούν σε 2 διαφορετικά competitive modes, πιο συγκεκριμένα στα “Bomb” και “Secure Area”, τα οποία θα μπορούσαν και να θεωρηθούν και ως παραλλαγές της ίδιας ιδέας. Αυτό γιατί στο πρώτο οι αμυνόμενοι αναλαμβάνουν να υπερασπιστούν 2 διαφορετικές βόμβες και οι επιτιθέμενοι να αφοπλίσουν τη μία από αυτές (με τη χρήση ειδικού diffuser kit και τη διαδικασία να διαρκεί 45 δευτερόλεπτα), ενώ στο δεύτερο η βόμβα είναι μία - και η νίκη επιτυγχάνεται με την παρουσία των επιτιθέμενων στον άμεσο χώρο για δέκα συνεχόμενα δευτερόλεπτα. Για όσους θέλουν ένα…διάλειμμα από τις μάχες με πραγματικούς αντιπάλους την επιστροφή του κάνει το Terrorist Hunt Classic, όπου και οι παίκτες καλούνται να εισβάλλουν σε ένα σημείο και να εξολοθρεύσουν συγκεκριμένο αριθμό ΑΙ bots. Αν και το βασικό concept πίσω από την δράση του Rainbow Six: Siege είναι πλέον σαφές, αξίζει να σημειωθεί για ακόμη μια φορά πως η τακτική προσέγγιση και η συνεργασία είναι το άλφα και το ωμέγα για την επικράτηση. Ίσως ακούγεται κλισέ, ωστόσο δε χρειάζεται παρά ένας αγώνας για να συνειδητοποιήσει κανείς πόσο μεγάλη διαφορά έχει στο πεδίο της μάχης μια ομάδα που συντονίζει τις κινήσεις της εν αντιθέσει με πέντε lone wolves. Για τους…οργανωμένους, οι δυνατότητες εντυπωσιακών plays και επιχειρήσεων που μοιάζουν βγαλμένες από χολιγουντιανό blockbuster είναι πάρα πολλές, ενώ η αμεσότητα του χειρισμού εξασφαλίζει τη -σχετικά- γρήγορη εξοικείωση των παικτών.
Ίσως ακούγεται κλισέ, ωστόσο δε χρειάζεται παρά ένας αγώνας για να συνειδητοποιήσει κανείς το πόσο μεγάλη διαφορά έχει στο πεδίο της μάχης μια ομάδα που συντονίζει τις κινήσεις της εν αντιθέσει με πέντε lone wolves.
Θα πρέπει να σημειωθεί βέβαια ότι η δράση δεν θυμίζει (για παράδειγμα) Call of Duty. Μάλλον το αντίθετο. Η κάθε κίνηση εδώ είναι προσχεδιασμένη και θα πρέπει πάντα να υπάρχει ένα σχέδιο και μια εναλλακτική για το οτιδήποτε γίνεται, είτε από πλευράς επιτιθέμενων, είτε αμυνόμενων. Κάτι τέτοιο γίνεται πολύ γρήγορα αντιληπτό από το «βάρος» των χαρακτήρων, αλλά και φυσικά από το γεγονός ότι 1-2 σφαίρες μπορούν κάλλιστα να σημάνουν το τέλος για το υπόλοιπο του γύρου, αφού οι θάνατοι είναι οριστικοί και δεν υπάρχουν respawns μέχρι το πέρας του round. Ένα ακόμα στοιχείο του gameplay που αποσαφηνίζεται είναι οι Operators και ο ρόλος τους στις επιχειρήσεις. Όπως είχε ήδη γίνει γνωστό, οι παίκτες επιλέγουν από έναν Operator, ο καθένας με διαφορετικές ικανότητες και εξοπλισμό, με αυτούς να χωρίζονται σε αμυντικούς και επιθετικούς, αντίστοιχα. Θεωρητικά ακούγεται ενδιαφέρον, ωστόσο προκύπτει πρόβλημα από το γεγονός ότι οι Operators κοστίζουν Renown Points, τα οποία κερδίζονται κατά τη διάρκεια της μάχης (και χρησιμεύουν και στην αγορά attachements/τροποποίησης των όπλων). Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος έχει ξεκλειδώσει μικρό αριθμό χαρακτήρων και δεν προλάβει να επιλέξει κάποιον από αυτούς στην αρχή του γύρου, τότε «ξεμένει» με τον Recruit, ο οποίος φυσικά δεν έχει κάποιο από τα ειδικά gadgets των Operators. Επιπρόσθετα, το πρόβλημα με το συγκεκριμένο σύστημα είναι ότι σε ένα βαθμό περιορίζεται η ελευθερία των παικτών να τροποποιήσουν την προσέγγισή τους κατά πως θέλουν οι ίδιοι. Για το τελευταίο βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος, ότι δηλαδή με αυτόν τον τρόπο «επιβάλλεται» η συνεργασία ανάμεσα στους συμπαίκτες, ωστόσο θα πρέπει κανείς να λάβει υπ’ όψιν του ότι δεν είναι πάντα εφικτό για ορισμένους να παίξουν με φίλους.
Οι βελτιώσεις στην AnvilNext είναι εμφανείς, με τον τίτλο να δείχνει αρκετά καλό scalability.
Όσον αφορά τα καθαρά τεχνικά θέματα, η beta του Rainbow Six: Siege ομολογουμένως δεν είναι από τις πλέον ομαλές που έχουν εμφανιστεί. Τα θέματα αρκετά και σε πολλούς τομείς. Αν και το matchmaking δικαιολογείται (σε ένα βαθμό), αυτό που προβληματίζει είναι το γεγονός ότι από την alpha φαίνεται να μην έχει υπάρξει απολύτως καμία διόρθωση σε hit detection και registration. Αυτό, σε συνδυασμό με τις -κατά κανόνα- κακές συνδέσεις, έχει ως αποτέλεσμα στιγμές που κυριολεκτικά χαλάνε ολόκληρη την εμπειρία. Οι βελτιώσεις στην AnvilNext είναι εμφανείς, με τον τίτλο να δείχνει αρκετά καλό scalability, ενώ ο ηχητικός τομέας αναμένεται να είναι το δυνατό χαρτί του Siege, με ηχητικά εφέ εξαιρετικής πιστότητας που βάζουν τους παίκτες στο επίκεντρο της μάχης.
Η αλήθεια είναι πως το Rainbow Six: Siege είναι από τη φύση του ένας «δύσκολος» τίτλος. Όχι τόσο με την παραδοσιακή έννοια της λέξης, όσο γιατί απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένο κοινό, ή έστω σε όσους θέλουν να ασχοληθούν με ένα πολύ συγκεκριμένο είδος multiplayer FPS. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι η Ubisoft έχει επιδοθεί σε streamlining των μηχανισμών ούτως ώστε να εξυπηρετήσει τους νεοεισερχόμενους στη σειρά που τώρα γνωρίζουν για πρώτη φορά το όνομα Rainbow Six - και μάλλον δεν θα είχε άδικο. Το αποτέλεσμα, βέβαια, δεν παύει να ισχύει: Είναι ένας τίτλος που μπορεί να προσφέρει απολαυστική, τακτική δράση και άφθονη διασκέδαση σε αυτόν που θα το επιλέξει. Ακόμα και αν θυμίζει περισσότερο SWAT, παρά Rainbow Six. Σε κάποιες φάσεις, τουλάχιστον.
Αριστο Preview ! Ανάμεικτες τα συναισθήματα από το παιχνίδι, άμα η ubisoft διορθώσει ορισμένα προβλήματα τεχνικής φύσεως ( net code, net registration-detection, servers tickrate ) και λειτουργικότητας θα έχουμε έναν καλό multiplayer τίτλο διαφορετικό του είδους.