Η πρώτη παρουσίαση του Nintendo Switch δείχνει ότι η Nintendo αποφάσισε ότι, από τη μία, οι φορητές κονσόλες δεν έχουν το πάτημα του παρελθόντος, και, από την άλλη…με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια. Η ενοποίηση διευκολύνει και την προσέγγιση των τρίτων εταιρειών, που, εφόσον είναι να ασχοληθούν με την Nintendo, θα έχουν μια πλατφόρμα να τις απασχολεί, αντί για δύο, άρα θα είναι αδύνατο να γείρουν προς τη μία, έναντι της άλλης. Η ίδια η Nintendo δεν χρειάζεται να ετοιμάζει έναν τίτλο Mario για το φορητό και ένα για οικιακή κονσόλα κάθε φορά, άρα θα είναι ελεύθερη να ετοιμάζει περισσότερες παραγωγές για το ένα σύστημα που θα έχει να στηρίξει. Ή, αν όχι περισσότερες, να προσέχει ακόμη περισσότερο αυτές με τις οποίες καταπιάνεται τελικά. Παραμένουν πολλά ερωτηματικά, αλλά η πρώτη παρουσίαση του συστήματος, στρέφει την προσοχή σε ορισμένα βασικά σημεία ενδιαφέροντος.
ARM
Όταν πέρυσι λέγαμε ότι είναι πιθανή η στροφή προς ARM άρα η περαιτέρω απομάκρυνση από το ενδεχόμενο των εύκολων ports από άλλα συστήματα, ήμασταν οι γραφικοί, αφού, φυσικά, κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο να συμβεί υποτίθεται. Φέτος εξακολουθούμε να είμαστε γραφικοί, με τη διαφορά ότι αποδεικνύεται ότι πέσαμε μέσα, άρα η γραφικότητά μας προκύπτει από πράγματα που δεν σχετίζονται με τις θεωρίες μας περί Nintendo. Ακόμη και σήμερα οι επεξεργαστές ARM δεν είναι σε θέση να συναγωνιστούν μια κονσόλα πλήρη σε “λιπαρά”, ακόμη και αν αυτά που καταφέρνουν στην κατανάλωση είναι όντως εντυπωσιακά. Ένας επεξεργαστής ARM για επιδόσεις που μπορούν να συναγωνιστούν σε οποιοδήποτε επίπεδο ένα ανθρώπινο gaming PC, κυρίως την GPU του, θα είχε τεράστια κατανάλωση, αφού η συγκεκριμένη αρχιτεκτονική είναι βελτιστοποιημένη για άλλα σενάρια.
Η επιλογή της αρχιτεκτονικής ARM σημαίνει πρόσβαση σε studio που ήταν ταγμένα τόσα χρόνια σε DS και 3DS, πρόσβαση σε developers που έδιναν ό,τι είχαν σε iOS και Android αλλά και δύσκολα ports από άλλα συστήματα αλλά (ας τα σκεφτόμαστε και αυτά) και προς άλλα συστήματα. Άπαξ και αναπτυχθεί κάτι πρώτα για Switch, η μεταφορά του σε συστήματα της Sony και της Microsoft, δεν θα είναι υπόθεση μερικών εβδομάδων για μια χούφτα ανθρώπους ξεχασμένους στη γωνιά ενός ορόφου. Επίσης όσοι publishers δεν είχαν πρόβλημα να ασχολούνται με το 3DS, δεν θα έχουν πρόβλημα και εδώ. Άλλωστε χίλιες φορές ένα πιο εντυπωσιακό Bravely Default παρά ένα από τα πιο πρόσφατα Final Fantasy.
Nvidia
Η επιλογή της Nvidia ήταν μονόδρομος. Άπαξ και στράφηκε προς ARM η Nintendo, αφού σε τέτοια μεγέθη οι επιλογές σε x86 είναι αστείες με τη χειρότερη έννοια, η μόνη της ελπίδα για custom SoC με ευαισθησίες που άπτονται του gaming ήταν η Nvidia. Η AMD έχει άδεια να σχεδιάσει επεξεργαστές ARM αλλά την εξασφάλισε σχετικά πρόσφατα και απέχει από την ολοκλήρωση οποιασδήποτε σχετικής προσπάθειας. Η Samsung ή η Qualcomm θα μπορούσαν να κάνουν πράγματα, αλλά από gaming δεν έχουν ιδέα. Η Apple τα πηγαίνει πολύ καλά σε custom design αλλά ο μόνος τρόπος να κάνει χάρη στην Nintendo θα ήταν να την εξαγοράσει πρώτα και, ακόμη και τότε, μάλλον θα προτιμούσε να μην ασχοληθεί με το gaming καν. Επομένως μένει η Nvidia που δεν ασχολείται πρώτη φορά με εστιασμένα σε gaming SoC, ακόμη και αν κάθε πιθανή έκφανση συσκευής Shield δεν έχει στον ήλιο (εμπορική) μοίρα, αλλά υπάρχει για να λέμε εμείς και η Nvidia. Ξέρει όμως τι έχει προτεραιότητα.
Το custom chip που ετοίμασε, παρότι, φυσικά, χρησιμοποιεί νεότευκτα API, ανανεωμένη μηχανή φυσικής και τεχνολογία που προέρχεται από την αρχιτεκτονική των αυτόνομων GPUs της εταιρείες, δεν μπορεί να τάξει επιδόσεις που να “νοιάξουν” τη Sony ή την Microsoft. Αυτό που πρέπει να κάνει είναι να ξεπεράσει σε κάποιο βαθμό το Wii U. Όχι επειδή πρέπει να κυλούν όμορφα τα πράγματα στην οθόνη που ενσωματώνει το Switch (θα έχει σίγουρα χαμηλότερη ανάλυση από τις τηλεοράσεις μας), αλλά θα πρέπει να κάνει και κάτι παραπάνω στη μεγάλη οθόνη.
Βέβαια η Nvidia είναι πιθανό να φέρει και κάποια κουσούρια στην όλη υπόθεση. Θυμάστε ότι έδωσε GPU στη Microsoft για το πρώτο Xbox; Θυμάστε ότι από τότε δεν ξανασχολήθηκε η Microsoft με την Nvidia σε Xbox; Θυμάστε ότι κάτι ανάλογο έγινε με το PS3 και τη Sony; Δεν είναι τυχαίο και δεν προκύπτει “απλά” από το ότι η AMD χτυπάει τιμές και μπορεί να αναλάβει ως πακέτο CPU και GPU. Η Nvidia έχει το όνομα να κρατά τιμές και ένα από τα προβλήματα των κονσολών με δική της GPU ήταν πως δυσκολεύονταν να πέσουν σε τιμή διότι η Nvidia, όσο φθηνότερη και να γινόταν η παραγωγή του ίδιου chip, δεν βιαζόταν να κάνει τη χάρη στον κατασκευαστή της κονσόλας.
Αυτό ίσως το αντιμετωπίσει αλλιώς η Nintendo. Μπορεί να κρατήσει σταθερή την τιμή του συστήματος η οποία, αν είναι αρκετά ενδιαφέρουσα εξ αρχής (αν και ποντάρουμε σε 350 με 400 ευρώ περίπου), θα κάνει πιο απλή υπόθεση την ανανέωση του hardware κάθε π.χ. 3 χρόνια. Μπορεί ακόμη να αναβαθμίσει τη βασική μονάδα χωρίς να σπάει η συμβατότητα με dock, χειριστήρια κ.λπ., άρα να μπορεί να πωληθεί φθηνότερα, μόνη της, η όποια βελτιωμένη έκδοση. Τείνουμε προς την πρώτη θεωρία μιας και η Nintendo, κυρίως στα φορητά της συστήματα, δεν δίστασε ποτέ να κάνει refresh και να βελτιώσει ή προσθέσει features και ισχύ, ενώ έχει ήδη δοκιμάσει να κρατήσει κονσόλα στην ίδια τιμή από την αρχή μέχρι το τέλος.
Memory Card/Flash/Loading
Όχι. Δεν είναι cartridge. Είναι memory card ή, game card, όπως λέμε τόσα χρόνια στα φορητά της Nintendo. Σημειολογικό το ζήτημα, όντως. Και μικρή σημασία έχει διότι η ψηφιακή διανομή είναι μονόδρομος. Απλά θα έχουμε, για μια φορά ακόμη, κάτι που μπορεί να βγει σε ράφι, απλά για να ταλαιπωρούμαστε προς όφελος της λιανικής πώλησης. Το σημαντικότερο είναι να μάθουμε για τον ενσωματωμένο αποθηκευτικό χώρο και πώς αυτός επεκτείνεται.
Και εξίσου σημαντικό είναι να μάθουμε για τις επιδόσεις του σε εγγραφή και ανάγνωση δεδομένων διότι εφόσον το Switch είναι η μόνη οικιακή κονσόλα με flash memory της προκοπής (και χωρίς optical drive - αμήν), που δεν κοστίζει πια όσο παλιά, θα μπορεί να έχει σαφές πλεονέκτημα στη φόρτωση δεδομένων και να μετατρέψει τη διαφορά αυτή σε κάτι που την ξεχωρίζει σε επίπεδο εμπειρίας. Το ότι υφίσταται game card βέβαια σημαίνει πως η Nintendo δεν περιμένει να αφιερώνει σε παιχνίδια πολύ περισσότερο χώρο από τα 25GB των Blu-ray Discs που χρησιμοποιούσε στο Wii U, αλλά και αυτό ακόμη δεν είναι το καλύτερο δυνατό σημάδι για τα περιθώρια τιμολόγησης του λογισμικού. Πρόκειται σίγουρα για ενδιαφέρον σημείο τριβής.
Dock
Το μέγεθος του dock δείχνει πως μάλλον αναλαμβάνει μόνο τροφοδοσία και τα των θυρών ήχου/εικόνας κ.λπ. χωρίς να προσθέτει τίποτα σε επιδόσεις. Βέβαια, με σταθερή παροχή ρεύματος, θα ανεβάζει ταχύτητα ο επεξεργαστής που θα πρέπει άλλωστε να “οδηγήσει” περισσότερο pixels στη μεγάλη οθόνη. Θα μπορούσε κάπου εκεί γύρω να υπάρχει και κάποια υποβοήθηση ψύξης, αλλά με το παρελθόν της Nintendo, ίσως είναι απίθανο να χρειάζεται τέτοιου είδους βοήθεια.
Το καλό με το “χαζό” dock είναι ότι όσο δεν αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο συνδέεται και επικοινωνεί με τη βασική μονάδα του Switch, μπορεί να ανανεώνεται αυτόνομα αλλά και να είναι συμβατό με βελτιωμένες εκδόσεις της βασικής μονάδας.
Που είναι η οθόνη αφής;
Ούτε στιγμή δεν φάνηκε αλληλεπίδραση με την αφή στο video-ανακοίνωση που ετοίμασε η Nintendo. Επομένως είτε δεν υφίσταται οθόνης αφής είτε ετοιμάζεται trolling. Και μιας και μιλάμε για την Nintendo, το πιθανότερο και λογικότερο είναι το πρώτο ενδεχόμενο. Από τη στιγμή που ένα παιχνίδι πρέπει να μπορεί να παιχτεί κανονικά στη μεγάλη αλλά και στη μικρή οθόνη, με χειριστήρια που, κατά βάση, ενσωματώνονται και στο tablet, η οθόνη αφής θα δημιουργούσε προβλήματα αντί να λύνει. Ο μόνος λόγος να προσφέρει κάτι η οθόνη αφής είναι τίτλοι DS, 3DS και Wii U που και οθόνη αφής απαιτούν αλλά και δύο οθόνες αντί για μία. Θα μπορούσε η μικρή να είναι η δεύτερη/αφής και η μεγάλη η πρώτη και μη αφής. Είναι θεωρητικά εφικτό μιας και σε εκείνες τις περιπτώσεις οι τίτλοι είναι και λιγότερο απαιτητικοί, άρα ίσως να υπάρχει περιθώριο να βλέπουμε πράγματα, και μάλιστα διαφορετικά, και στις δύο οθόνες. Να γίνει τέτοια επιλογή όμως μόνο για λόγω Virtual Console, μόνο περίεργο ακούγεται.
Ναι αλλά tablet χωρίς οθόνη αφής; Ναι. Γιατί είναι monitor πρωτίστως. Η ανυπαρξία οθόνης αφής κρατά το κόστος παραγωγής λίγο πιο χαμηλά. Η εξάρτηση από χειριστήρια καθιστά αδύνατο να δούμε τίτλους a la tablet και όσα κακά τους συνοδεύουν ίσως ακριβώς επειδή πρέπει να υποστηρίζεται έλεγχος μέσω οθόνης αφής. Επιπλέον διατηρείται η εντύπωση ότι έχουμε να κάνουμε με game console, όχι με κάτι σαν game console. Η απομάκρυνση από τις οθόνες αφής είναι κίνηση που “φωνάζει” Nintendo, όπως και η ουσιαστική εγκατάλειψη των motion controls αφού τσακίστηκε ο ανταγωνισμός για να προσφέρει κάτι παρόμοιο. Διότι έτσι trollάρει η Nintendo.
Επιπλέον η ανυπαρξία οθόνης αφής, σημαίνει ότι οι τίτλοι που ετοιμάζει η Nintendo για smartphones και tablets μπορούν να έχουν το δικό τους χαρακτήρα, αντί να είναι απλά φτωχοί μιμητές των μεγαλύτερων συγγενών τους.
Συμβατότητα με τίτλους παλαιών συστημάτων
Εδώ όλα είναι πιθανά. Η Nintendo είναι αρκετά περίεργη ώστε να αποφασίσει να κάνει port στα σημαντικά έστω, αν και θα πρέπει να αφήσει εκτός τίτλους που χρειάζονται δύο οθόνες αν ισχύουν οι προηγούμενες θεωρίες που αναφέρθηκαν. Το ότι ξέφυγε από PowerPC και γύρισε σε ARM κάνει τη διαδικασία ακόμη πιο δύσκολη. Βέβαια, από την άλλη PowerPC και ARM είναι κατά βάση RISC CPUs, σε αντίθεση με x86. Συν τοις άλλοις έχει ήδη κάνει τον κόπο να ετοιμάσει το νέο Zelda για δύο διαφορετικές γενιές, ενώ η εμφάνιση του Splatoon σημαίνει ότι δεν προσπαθεί να αποφύγει κάθε σχετικό κόπο η εταιρεία. Ως προς αυτό το θέμα δηλαδή, πολλά είναι δυνατά.
Online services
Αν έχει κάτι σχέση με online, οι πιθανότητες λένε ότι η Nintendo θα καταφέρει να τα κάνει μαντάρα μόνη της. Βέβαια το ότι το σύστημα είναι ένα αντί για δύο, σημαίνει ότι δεν θα χρειάζεται να κάνει δυο φορές τα ίδια πράγματα, δεν χρειάζεται λειτουργίες Cross Buy/Cross Play/Cross Save και άλλα παρόμοια. Το αν θα κάνει για μια φορά σωστά όσα μένουν είναι, όπως έχει αποδείξει, περισσότερο θέμα χαρακτήρα. Μπορούμε να ελπίζουμε πάντως.
Τρίτες εταιρείες
Αν ένα πράγμα μας έκανε κακή εντύπωση στο video-γνωριμία ήταν η εμφάνιση της επανέκδοσης του Skyrim. Διότι δεν νοείται στήσιμο hype με βελτιωμένη έκδοση ενός τίτλου που σχεδιάστηκε αρχικά ακόμη και για κονσόλες που κυκλοφόρησαν το 2005. Για τον ίδιο λόγο που δεν έχει νόημα να κάνει εντύπωση ότι ο συγκεκριμένος τίτλος θα μπορεί να τρέχει όντως σε 4K στο PS4 Pro, όχι σε περίπου 4K. Ακόμη και η εμφάνιση του NBA 2K ήταν ελαφρώς παράξενη, αφού δεν φάνηκε να είναι κάτι αντίστοιχο των εκδόσεων που βλέπουμε σε PS4, Xbox One και PC. Το ότι η 2K έχει μια έκδοση και για iOS, μας βάζει κάπως σε σκέψεις. Μπορεί βέβαια να είμαστε απλά παρανοϊκοί στην προκειμένη. Και ομολογούμε ότι το video δεν προσπαθεί να μας βοηθήσει να βγάλουμε άκρη ως προς αυτό.
Το θέμα είναι πως το ζήτημα δεν είναι το remaster του Skyrim, αλλά αν έχει σκοπό η Bethesda να ασχοληθεί με το σύστημα όταν έρθει η ώρα του επόμενου Elder Scrolls. Αυτά χρειάζεται να ξεκαθαριστούν για τον κόσμο.
Πάντως ισχύει ότι η αρχική λίστα υποστηρικτών του συστήματος είναι γεμάτη με μη αμελητέες ποσότητες. Όλα θα εξαρτηθούν όμως από τους τίτλους με τους οποίους θα επιχειρήσουν να στηρίξουν το σύστημα. Από Ιαπωνία είναι ασφαλής η Nintendo πάντως, αφού έχει στο τσεπάκι της πολλούς developers ενώ μην ξεχνάμε πως το Wii U τα πήγε πολύ καλύτερα εκεί σε σχέση με τη Δύση. Έζησε και διαδοχικούς μήνες ρίχνοντας κεφάλι στις πωλήσεις του PS4. Μπορεί η Δύση να μην αντιλαμβάνεται γιατί, αντιλαμβάνεται όμως το αποτέλεσμα.
Η μεγάλη εικόνα
Με το Switch η Nintendo στρέφεται στον core gamer πάντως. “Μα τι λέτε, δεν τρέχει Mario σε 4K, δεν έχει 16GB HBM2 RAM” θα σκεφτούν κάποιοι. Ισχύει. Δεν έχει όμως και υποσχέσεις για TVii, ταινίες σε 3D, video tours με video 360 μοιρών και άλλα παρόμοια. Δεν είναι tablet ουσιαστικά, αλλά monitor αυτό που παίρνει ο παίκτης μαζί του. Βρήκε τρόπο να μεταφέρονται πανεύκολα παντού τα χειριστήρια αλλά να μπορούν να κουμπώσουν σε κέλυφος που είναι παραδοσιακότερο, ενώ δεν άφησε στην άκρη και το Switch Pro Controller. Δεν έδειξε ούτε μισό παιχνίδι που να βασίζεται σε mini games ή κάποιο gimmick, δεν μοίρασε καν περίεργες υποσχέσεις, έδειξε σενάρια χρήσης. Και με τη σκέψη αυτή φτάνουμε στο ότι σίγουρα το Wii U ήταν πάθημα που έγινε μάθημα. Αυτήν τη φορά η μοναδικότητα της πρότασης της Nintendo είναι ξεκάθαρη και αδιαπραγμάτευτη, χωρίς να κρέμεται από την υποκειμενικότητα κανενός.
Ένα σύστημα εντός και εκτός σπιτιού, μία εμπειρία εντός και εκτός σπιτιού, multiplayer με τη χρήση πολλαπλών συστημάτων στον ίδιο χώρο, κονσόλα που στήνεται οπουδήποτε, κονσόλα που δίνει λόγο στον καθένα να φέρει τη δική του, δίνει πάτημα για μάζωξη όχι για την εμπειρία ενός φορητού αλλά ενός κανονικού Zelda. Η Nintendo ποντάρει στο social gaming που μπορεί να λειτουργήσει και offline αν χρειαστεί. Αυτό δεν μπορεί να το προσφέρει κανείς από τους ανταγωνιστές της, ούτε στην αγορά των κονσολών, ούτε σε εκείνη των tablets, ούτε καν σε αυτήν των TV set-top boxes.
Με το Switch έχει βάλει πείσμα να βρει τη γωνιά της και να μην αφήσει κανέναν να μπει στο ίδιο λημέρι. Τα ερωτηματικά που παραμένουν είναι άπειρα και εννοείται ότι η εταιρεία έχει δώσει πολλές δικαιολογίες για να τη φοβάται κανείς. Το σίγουρο είναι ότι προτιμούμε αυτήν την Nintendo από εκείνη που μας έμεινε από την εποχή του “it prints money!”.
Υ.Γ.: Τα amiibo πού πήγαν;
Σημαντική επένδυση του επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη στο gaming
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity