Η λεπτομέρεια στα μοντέλα των εχθρών είναι ένα από τα highlights του Resident Evil: Revelations 2, με το δυναμικό μοντέλο φωτισμού να αναλαμβάνει δράση μόλις βρούμε τον πρώτο μας πυρσό.
Αν και το άλμα ανάμεσα στο ντεμπούτο του Resident Evil (1996) και το remake του GameCube είναι περισσότερο εντυπωσιακό, το σημερινό remaster διαθέτει πολλά θετικά στοιχεία. Χωρίς να ζορίζει το hardware του PS4, ο επανασχεδιασμός των χαρακτήρων χαρίζει νέες λεπτομέρειες στα in-engine μοντέλα του Chris και της Jill, φέρνοντας τους ένα βήμα πιο κοντά στις απαιτήσεις ενός τίτλου της τρέχουσας γενιάς. Η Capcom παραμένει πιστή στα πρωτότυπα renders, ωστόσο καταφέρνει να βρει χώρο ούτως ώστε να προσθέσει ρυτίδες, ουλές και μοτίβα στα υφάσματα των σχεδίων της. Είναι ένα "απτό" upgrade, με την προσεκτικότερη εξέταση να φανερώνει την έκταση των αλλαγών. Για την ακρίβεια, τα περισσότερα τρισδιάστατα πολυγωνικά μοντέλα έχουν ανανεωθεί σε σύγκριση με την κυκλοφορία του GameCube (και κατ' επέκταση την παρόμοια 'Archive' έκδοση του Wii, η οποία και χρησιμοποιείται στις εικόνες των συγκρίσεων). Το παραπάνω ισχύει για το κεντρικό καστ, τα πλάσματα που απαντώνται στην έπαυλη, τις πόρτες κατά την διάρκεια των μεταβάσεων και τα αντικείμενα στην οθόνη του inventory, όπως τα όπλα και τα herbs. Με την υπόσχεση των 1920x1080 στα 30 καρέ το δευτερόλεπτο σε PS4 και Xbox One (κάτι που επιβεβαιώνεται βάσει των captures μας), αυτές είναι οι πτυχές του τίτλου που κερδίζουν περισσότερο από την αύξηση του αριθμού των pixels και εμφανίζονται ευκρινέστερες.
Το περιβάλλον χαρακτηρίζεται από θλιβερούς και ζοφερούς τόνους, κάτι αναμενόμενο για την σειρά - χωρίς ωστόσο να ενθουσιάζει με την πληθώρα λεπτομερειών του τοπίου.
Ωστόσο, η ίδια προσέγγιση δεν ακολουθείται πάντα με τα pre-rendered περιβάλλοντα ή τα cut-scenes. Ακολουθώντας την πρωτότυπη τριλογία του PlayStation, το περιβάλλον έχει σχεδιαστεί ως στατικές σκηνές - με την έκδοση του PS4 (όπως δοκιμάστηκε) να βασίζεται στα backdrops του GameCube remake. Πέρα από κάποιες αλλαγές στην ισορροπία χρωμάτων, αυτά αντικατοπτρίζουν την πρωτότυπη κυκλοφορία στο σύστημα της Nintendo σε όρους λεπτομέρειας, αυτή τη φορά βέβαια σε 1920x1080, ούτως ώστε να αποκαλυφθεί η πλήρης έκταση της αρχικής ποιότητας.
Ανάλυση του frame-rate του Resident Evil remaster στο PS4. Τρέχει στα 30 καρέ το δευτερόλεπτο, παρά την χρήση pre-rendered περιβάλλοντος και cut-scenes. Το τρεμόπαιγμα κατά την αλλαγή της γωνίας λήψης κάνει την επανεμφάνισή του και εδώ, προκαλώντας πτώσεις κάτω από τα 30 καρέ.
Έχει γίνει όμως επανασχεδιασμός κάποιων από τα backgrounds για την HD κυκλοφορία; Η καταμέτρηση των pixels σε 2D art δεν είναι εύκολη, και από τις εισαγωγικές περιοχές υπάρχει μια ξεκάθαρη μίξη προσεγγίσεων. Ο παραγωγός Yoshiaki Hirabayashi εξηγεί ότι η διαδικασία του remaster πράγματι επιτυγχάνεται σε βάση σκηνής κατά σκηνή, και ότι τρία διαφορετικά είδη επεξεργασίας χρησιμοποιούνται για κάθε περιοχή, ανάλογα με την φύση της σκηνής. Ουσιαστικά, ορισμένες περιοχές απολαμβάνουν περισσότερων βελτιώσεων σε σύγκριση με άλλες, κάτι που συχνά είναι προφανές. Πρώτα απ' όλα, μια μεγάλη μερίδα των backgrounds έχουν ληφθεί απευθείας από το GameCube remake, με την πρόθεση της πιστής μεταφοράς της ατμόσφαιρας και του σχεδιασμού του πρωτότυπου. Ωστόσο, ορισμένες σημαντικές περιοχές έχουν επανασχεδιαστεί από την αρχή, όπως αυτή του κεντρικού χωλ, με τους πολυέλαιους και το μαρμάρινο δάπεδο. Σε αυτή η σκηνή χρησιμοποιείται ένα νέο εφέ φωτισμού bloom στα κεριά και τις λάμπες, ενώ πολύ βελτιωμένο παρουσιάζεται και το μοντέλο φωτισμού από τις αστραπές της καταιγίδας.
Ο τίτλος τρέχει στα 1080p στο PS4, με ευκρίνεια και post-process antialiasing.
Επιπρόσθετα, οι χαρακτήρες φωτίζονται άμεσα από τις πηγές φωτός καθώς αυτοί τις διασχίζουν, ενώ στη προηγούμενη έκδοση οι χαρακτήρες δεν επηρεάζονταν από το φωτισμό. Στην συγκεκριμένη σκηνή το παιχνίδι παρουσιάζει μια εξαιρετική εικόνα στα 1920x1080. Αλλά σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις η ομάδα ανάπτυξης κάνει την υπέρβαση, αντικαθιστώντας σχεδόν τα πάντα. Μια από αυτές τις περιοχές που απολαμβάνει αυτή την επεξεργασίας είναι το κελάρι (με τον κλίβανο στο κέντρο) στις πρώτες περιοχές. Το κίνητρο εδώ είναι η αποφυγή της χρήσης των προκαθορισμένων animations του GameCube για την εξομοίωση των σκιών που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα αρχείο video που παίζει σε λούπα. Είναι μια προσέγγιση που δεν μπορεί να σταθεί βάσει των σύγχρονων standards, η οποία αντικαθίσταται στην συγκεκριμένη σκηνή με ένα μοντέλο πραγματικού φωτισμού, κάτι που απαιτεί ένα πλήρως τρισδιάστατο σκηνικό για επιτύχει το αντίστοιχο εφέ.
Στα cut-scenes προστίθεται επιπλέον processing στο ήδη υπάρχον framebuffer, λιγοστεύοντας τις αιχμές και δημιουργώντας ένα πιο κινηματογραφικό αποτέλεσμα. Αυτά δένουν απρόσκοπτα με το gameplay.
Αλλαγές έχουν γίνει και σε συγκεκριμένες σκηνές των φυτών του παιχνιδιού, τα οποία και κινούνται στον αέρα σε κάποιες σκηνές του νεκροταφείου. Αντί να χρησιμοποιηθούν τα αρχικά animations χαμηλής ανάλυσης, επίσης υιοθετείται η γεωμετρική προσέγγιση - αυτή τη φορά όμως τρέχοντας μπροστά από ένα στατικό φόντο. Όλα αυτά υπογραμμίζουν την πολυπλοκότητα του έργου, καθώς και την ανάγκη οικοδόμησης γύρω από τα συστατικά του μέρη ούτως ώστε να επιτευχθεί η αύξηση της ποιότητας.
Σημαντικό για κάθε τίτλο τρόμου είναι η μικρή χρήση φωτός. Οι σκιές πέφτουν δυναμικά από τον φακό της Claire εν προκειμένω, κάτι που αποτελεί ένα μεγάλο στοιχείο της εξερεύνησης του περιβάλλοντος.
Αν και εν μέρει, η απόφαση της Capcom να δουλέψει στα στατικά σκηνικά και τα videos του GameCube βγάζει νόημα. Αντί να επανασχεδιάσει κάθε σκηνή για ακόμη μια φορά, ή να προβεί σε πλήρως τρισδιάστατο rendering, η παραπάνω απόφαση αποδεικνύεται μάλλον αποδοτικότερη. Δυστυχώς, κάποιες από τις περιοχές στέκονται καλύτερα στα 1080p σε σύγκριση με άλλες, με την προσεκτικότερη εξέταση να φανερώνει περιοχές χαμηλότερης ανάλυσης. Ένα από τα πρώτα παραδείγματα είναι τα texture maps σε δύο κινούμενους τοίχους, με τα ραφιναρισμένα σχέδια των χαρακτήρων να προκαλούν μεγάλη αντίθεση. Τυπικά, περιοχές σαν κι αυτήν είναι οι χειρότερες. Το αποτέλεσμα είναι ένα άνισο επίπεδο ποιότητας εικόνας ανάμεσα σε κάθε σκηνή, με τις γεωμετρικές και επανασχεδιασμένες σκηνές να ξεχωρίζουν σε σύγκριση με τα υπόλοιπα υλικά που χρησιμοποιούνται. Το ίδιο ισχύει και για τα cut-scenes. Την μια στιγμή η απλοποιημένη, pre-rendered Jill Valentine τρέχει προς την έπαυλη και την επόμενη εμφανίζεται σε νέο, φανερά βελτιωμένο in-engine render. Δεδομένης της φύσης του project, κάτι τέτοιο είναι αναμενόμενο εν μέρη, ενώ το κατά πόσο κάτι τέτοιο μπορεί να θεωρηθεί πλήρες remake παραμένει ως ένα θέμα ανοιχτό προς συζήτηση. Αν μη τι άλλο, η Capcom υπόσχεται ένα remaster, και αυτό είναι ακριβώς που λαμβάνουμε. Η απόλυτη έκδοση του καλύτερου Resident Evil που ξέρουμε, σε μειωμένη τιμή. Σε συνδυασμό με το 5.1 surround mix και ένα νέο, προαιρετικό σύστημα χειρισμού (με τα 'tank' controls να μην απουσιάζουν), οι αλλαγές στον πυρήνα του gameplay παρουσιάζονται ελάχιστες - κάτι που δεν θα απογοητεύσει τους fans.
Σε όρους τεχνικού σχεδιασμού, το Resident Evil: Revelations 2 δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο διαφορετικό από το remaster του πρωτότυπου. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί πλήρως τρισδιάστατο περιβάλλον για να εκμεταλλευτεί το hardware του PS4, στοχεύοντας στα 1080p και 60 καρέ το δευτερόλεπτο, αλλά στην έκδοση που είδαμε, παρατηρήσαμε εκτεταμένα drops στα 50fps και χαμηλότερα.
Ένα άλλο από τα αξιοσημείωτα χαρακτηριστικά του remaster είναι το 16:9 mode. Εδώ γίνεται cropping στο πάνω και κάτω μέρος κάθε περιοχής, ούτως ώστε να "γεμίσει" η οθόνη οριζόντια. Δεν είναι ιδανικό, αλλά η Capcom κάνει το καλύτερο που μπορεί στο παραπάνω mode, υπαγορεύοντας ποια μέρη κόβονται από το οπτικό πεδίο (διασφαλίζοντας, για παράδειγμα, το ότι τα πρόσωπα των χαρακτήρων είναι πλήρως ορατά). Επίσης, μεταφέρει την κάμερα ούτως ώστε να αποκαλύπτονται διαφορετικά μέρη της εικόνας, βάσει του που κινείται ο χαρακτήρας. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τα παραπάνω αποτελούν έναν συμβιβασμό, αλλά αυτές οι προσαρμογές βοηθούν στην πληρέστερη δυνατή εκμετάλλευση των pre-rendered λεπτομερειών. Φυσικά, το αυθεντικό 4:3 είναι διαθέσιμο για όσους το επιθυμούν.
Το motion blur επίσης κάνει την εμφάνισή του στους χαρακτήρες, τα αντικείμενα, ή ακόμα και ολόκληρη την οθόνη.
Ως ένα από τα πρώτα βήματα της σειράς στην τρέχουσα γενιά, το remaster δεν αντικατοπτρίζει το τεχνικό αποτέλεσμα που θα παρουσίαζε ένα πλήρες remake στο PS4. Τα 30 καρέ το δευτερόλεπτο είναι μια περίεργη επιλογή για το PS4, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς πόσο λίγο περιεχόμενο γίνεται rendered on-screen σε όρους γεωμετρίας, physics και εφέ. Δεδομένου όμως του αργού χαρακτήρα της δράσης και της προκαθορισμένης κάμερας, η απώλεια των 60 καρέ το δευτερόλεπτο δεν είναι τόσο μεγάλη εν προκειμένω. Οι συγκρίσεις με την PC έκδοση (η οποία προσφέρει το πλήρες frame-rate) θα μπορούσαν να ρίξουν περισσότερο φως.
Το Revelations 2 δεν τα καταφέρνει καλά σε όλους τους τομείς, με ορισμένα πολύ texture maps αρκετά χαμηλής ανάλυσης στις πόρτες και τους τοίχους της φυλακής.
Αφήνοντας τις δόξες του παρελθόντος και ατενίζοντας τις προοπτικές του μέλλοντος, η σειρά Resident Evil ξαναχτυπά αργότερα μέσα στη χρονιά με την κυκλοφορία του Revelations 2 στις κονσόλες της τρέχουσας και της προηγούμενης γενιάς - και το PS Vita. Το ερώτημα βέβαια παραμένει, αν αυτό είναι το μεγάλο Resident Evil της τρέχουσας γενιάς που όλοι περιμένουμε. Από οπτικής άποψης, το σκηνικό της εγκαταλελειμμένης φυλακής θέτει ένα όριο στις δυνατότητες της μηχανής γραφικών. Οι πρώτες εντυπώσεις δείχνουν ότι τα θέματα του cross-gen αποτελούν προτεραιότητα, με το νεότερο hardware να ανεβάζει την ποιότητα της ανάλυσης και των εφέ. Η native ανάλυση του PS4 εύκολα μετριέται στα 1920x1080, αλλά τα χαμηλής ποιότητας textures και τα επαναλαμβανόμενα, scripted animations ακυρώνουν τον χαρακτήρα ενός πραγματικά προοδευτικού current-gen project. Ορισμένες όμορφες πινελιές είναι προφανείς, όπως το per-object motion blur στα χέρια κατά την διάρκεια του τρεξίματος, η φυσικά των μαλλιών και τα μοντέλα των εχθρών. Δεν είναι σίγουρο ότι τα PS3 και Xbox 360 θα επιτυγχάνουν το ίδιο επίπεδο τεχνικής λεπτομέρειας, αλλά ο γενικός σχεδιασμός του επιπέδου δίνει μια ελαφρώς κενή αίσθηση για τίτλο του PS4, κάτι που υποδηλώνει ότι ο πήχης θα τεθεί χαμηλά, για χάρη των παλαιότερων μηχανημάτω. Παράλληλα, αυτό μπορεί να αποτελέσει έναν θετικό οιωνό για του χρήστες του PS Vita όσον αφορά τις επιδόσεις του port για το φορητό σύστημα.
Μια απλοϊκή μορφή physics χρησιμοποιείται στο σπάσιμο μικρών αντικειμένων όπως τα τραπέζια, ενώ ένα σύστημα κρούσης ragdoll στους εχθρούς.
Στα θετικά, είναι ευχάριστο το γεγονός ότι ο τίτλος έχει ως στόχο τα 60 καρέ το δευxτερόλεπτο για το PS4, παρά το γεγονός ότι σε αρκετές περιπτώσεις αυτός δεν επιτυγχάνεται. Χρησιμοποιώντας τα εργαλεία ανάλυσης frame-rate στην έκδοση που δοκιμάσαμε (η οποία μπορεί και να βελτιωθεί σημαντικά μέχρι την κυκλοφορία του παιχνιδιού), ο λόγος για τις προαναφερθείσες πτώσεις μπορεί να είναι συχνά τόσο απλός όσο η πλήρης προοπτική ενός σκονισμένου διαδρόμου, ενώ παρατηρούνται και drops μέχρι τα περίπου 45 καρέ χωρίς κάποιον εχθρό στο οπτικό πεδίο. Τα πρώτα δείγματα αποκαλύπτουν ένα Resident Evil που δεν αποτελεί τον ιδανικό current-gen τίτλο, ο οποίος όμως βελτιώνει τον οπτικό τομέα σε σύγκριση με την προηγούμενη γενιά σε έναν μεγάλο βαθμό. Με βάση τα πορίσματα αυτών των δύο παιχνιδιών, οι κονσόλες της τρέχουσας γενιάς μπορούν να περιμένουν μια σταθερή, αν και όχι ιδιαίτερα θεματική επιστροφή της σειράς Resident Evil που στοχεύει στους φανατικούς της σειράς. Γενικά, η HD απόδοση του αρχικού τίτλου κρατιέται καλά στο PS4 με την εικόνα σε 1080p, κάτι που αποτελεί ένα αξιοπρεπές βήμα μπροστά σε σύγκριση με τα 720p της περασμένης γενιάς. Από την άλλη, είναι δύσκολο να διώξεις την αίσθηση ότι η cross-gen ανάπτυξη επηρεάζει το τελικό αποτέλεσμα -ιδιαίτερα στην περίπτωση του Revelations 2. Όπως φαίνεται, η αναμονή για μια πραγματικά next-gen Resident Evil εμπειρία συνεχίζεται, αν και η διπλή δόση survival horror δράσης θα ικανοποιήσει τους fans του franchise μέχρι αυτή τελικά να έρθει.
Το κείμενο εστιάζει στα τεχνικά χαρακτηριστικά των παιχνιδιών. Τώρα περιμένουμε τα reviews ;)
γενικά το περίμενα από την capcom να μην κάνει τέλεια δουλειά στο remake του 1(το καλύτερο παιχνίδι ever).βέβαια αυτό δεν θα με σταματήσει από την αγορά.ωραίο το κείμενο με την ανάλυση του παιχνιδιού.τώρα θα περιμένω τα review όπως είπε και ο φίλος από πάνω.
korko με χάζεψες και λέω καλά τόσο έχω ξεχάσει το χέσιμο του πρώτου resident evil.....
To Resident Evil: Revelations 2 είναι αυτό...
Εφόσον η εμπειρία του Residen Evil Remake του GameCube μπορεί να μεταφερθεί αυτούσια στην HD κυκλοφορία, αυτό πρέπει να είναι επιτυχία. Όσον αφορά για τα γραφικά δεν ξέρω, ίσως και να υπερβάλουμε μιας και μιλάμε για ένα τίτλο 12 με 18 χρόνια πριν. Τουλάχιστον να θυμηθούμε εμείς οι παλιοί (και να μαθαίνουν φυσικά οι νεότεροι) τα παλιά καλά χρόνια μέχρι να βρει η σειρά το δρόμο της αν τον ξαναβρεί φυσικά ποτέ...
Για εμένα τα καλύτερα Resident evil ήταν τα zero, 1 και 2. Μετά έπεσε η ομάδα.
Θα προτιμήσω Silent Hills. Άλλο survival horror και άλλο action. Με αυτά που βλέπω θα έβαζα...6.5-7.