Η σειρά P της Huawei έχει αγαπηθεί από το κοινό για τις φωτογραφικές δυνατότητες που προσφέρουν τα μοντέλα, κυρίως τα κορυφαία της εκάστοτε σειράς. Το P60 Pro που κυκλοφόρησε πέρυσι ήταν και αυτό ένα από τα κορυφαία φωτογραφικά τηλέφωνα της αγοράς. Φέτος, η εταιρεία προχώρησε σε μια τολμηρή κίνηση, αλλάζοντας την ονομασία όλη της σειράς η οποία πλέον θα ονομάζει Pura, με το όνομα να προέρχεται από τη λέξη Purity, το γεγονός ότι δηλαδή είναι «μοναδικό». Σαν να κάνει δηλαδή η εταιρεία μια επανεκκίνηση με τη σειρά να φέρνει νέο χαρακτήρα, ενσωματώνοντας κορυφαίες φωτογραφικές δυνατότητες, ξεχωριστό στυλ και μοναδικό σχεδιασμό. Το τηλέφωνο κυκλοφορεί σε δυο χρώματα, λευκό (αυτό της δοκιμής μας) και μαύρο. Αλλά ας τα πάρουμε όλα από την αρχή.
Το Huawei Pura 70 Pro έρχεται σε μια τυπική, για την εταιρεία, συσκευασία μέσα στην οποία βρίσκουμε την ίδια τη συσκευή, μια διάφανη προστατευτική θήκη, ένα εργαλείο για να ανοίξουμε τη θύρα υποδοχής καρτών SIM και ένα γρήγορο φορτιστή 100Watt παρέα με το σχετικό καλώδιο USB Type-C. Ο ίδιος ο φορτιστής διαθέτει τόσο Type-A όσο και Type-C έξοδο, αλλά μια από τις δυο μπορεί ανά πάσα στιγμή να λειτουργεί. Πάντως, η ύπαρξη και των δυο σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να διαλέξει με τι καλώδιο θα φορτίζει το τηλέφωνό του. Η φόρτιση είναι αρκετά γρήγορη ενώ υποστηρίζεται και ασύρματη φόρτιση στα 80Watt αν έχει κανείς συμβατό φορτιστή καθώς βέβαια και αντίστροφη ασύρματη φόρτιση. Όσον αφορά στην αυτονομία, αυτή είναι ικανοποιητική, βγάζοντας σχετικά άνετα τη μια μέρα χρήσης.
Το τηλέφωνο είναι λεπτό, με το βάρος των 220 γραμμαρίων να είναι το σύνηθες για συσκευές της κατηγορίας. Στη γυάλινη πλάτη συναντάμε το τριπλό σύστημα καμερών τοποθετημένο σε ένα καινούριας σχεδίας bump στο πάνω αριστερό μέρος, αλλά για τις κάμερες θα μιλήσουμε αργότερα. Το πλαίσιο είναι μεταλλικό και έχει γυαλιστερή όψη, με κυρτές όλες τις πλευρές, οι οποίες αγκαλιάζουν την κυρτή στις άκρες πλάτη και την επίσης, ελάχιστα, κυρτή σε όλες τις πλευρές οθόνη. Στη δεξιά πλευρά βρίσκουμε το πλήκτρα power και τα volume control πλήκτρα. Στο κάτω μέρος είναι η USB Type-C (USB 3.1 με δυνατότητα εξόδου εικόνας (με το EMUI να προσφέρει και desktop mode) παρέα με το ένα ηχείο, το ένα μικρόφωνο, και το tray για τη τοποθέτηση έως 2 καρτών nano SIM με υποστήριξη 4G δικτύων και από τις δυο.
Στο πάνω μέρος βρίσκουμε ακόμα ένα μικρόφωνο και έναν αισθητήρα υπερύθρων, ενώ στα όρια της οθόνης, δίπλα στο πλαίσιο έχουμε το ακουστικό που λειτουργεί σαν δεύτερο ηχείο. Το τηλέφωνο έχει στερεοφωνικό ήχο ο οποίος είναι δυνατός, ισορροπημένος μεταξύ των δυο καναλιών και με πραγματικά καλή ποιότητα. Η οθόνη του τηλεφώνου έχει διαγώνιο 6,8’’, όπως είπαμε διαθέτει κυρτές πλευρές και ελάχιστα bezel. Αξίζει να σημειώσουμε πως το γυαλί που προστατεύει την οθόνη είναι Super Durable Kunlun Glass το οποίο χρησιμοποιεί αποκλειστική η Huawei και σύμφωνα με αυτή, προσφέρει εξαιρετική αντοχή στις πτώσεις. Προφανώς και δε δοκιμάσαμε να επιβεβαιώσουμε αυτό τον ισχυρισμό, αλλά κάναμε όλες τις άλλες δοκιμές που αφορούν στην οθόνη. Αυτή λειτουργεί σε ανάλυση 2844x1260), είναι τεχνολογίας Amoled και τρέχει στα 120Hz, με δυνατότητα επιλογής μεταξύ τριών ρυθμίσεων (dynamic, high και standard). Σύμφωνα με τη Huawei, η οθόνη είναι LTPO και μπορεί να ρυθμίσει το refresh rate από 1Hz έως 120Hz. Ωστόσο, σε κανένα mode δεν είδαμε κάτω από 60Hz χρησιμοποιώντας τη σχετική επιλογή των developer options (μπορεί να φταίει και η συγκεκριμένη εφαρμογή).
Όσον αφορά τώρα στο πως συμπεριφέρεται η κάθε επιλογή του refresh rate, στις ρυθμίσεις dynamic και high αυτό αυξομειώνεται το refresh rate μεταξύ 60hz και 120Hz, ανάλογα με το περιεχόμενο. Τα 120Hz ενεργοποιούνται όταν κάνουμε scrolling στο λειτουργικό ή σε σελίδες web, ενώ το panel επιστρέφει στα 60Hz όταν έχουμε στατικές εικόνες ή δε κάνουμε κάτι με το τηλέφωνο. Στο standard έχουμε πάντα 60Hz. Η Huawei έχει φροντίσει ώστε όσοι παίζουν παιχνίδια να μπορούν να εκμεταλλευτούν τα 120Hz. Μέσα στην οθόνη έχουμε και τον αισθητήρα δακτυλικών αποτυπωμάτων, ο οποίος λειτουργεί γρήγορα και χωρίς προβλήματα. Καθώς έχουμε AMOLED panel, υποστηρίζεται πλήρως always on οθόνη, με το EMUI 14 (πάνω από Android 12, το οποίο όμως σαν όνομα δεν εμφανίζεται πουθενά) να προσφέρει αρκετές επιλογές για τη ρύθμιση της συγκεκριμένης λειτουργίας. Αρκετές είναι και οι επιλογές για τη ρύθμιση των χρωμάτων, με το Normal να είναι αυτό που δίνει τη πιστότερη χρωματική απεικόνιση και το Vivid να δίνει περισσότερη ζωντάνια στην οθόνη. Σε κάθε μια από τις δυο αυτές επιλογές μπορούμε πάντα να ρυθμίσουμε τη θερμοκρασία χρώματος. Μετρήσαμε την οθόνη στο Normal και αυτή μας έδωσε Average DeltaE 1.4 το οποίο σαν αποτέλεσμα είναι πρακτικά, τέλειο.
Το EMUI 14 έχει και επιλογή για ρύθμιση της ανάλυσης, καθώς πέρα από το High (που είναι η native ανάλυση της οθόνης στα 2700x1288) υπάρχει το Low (1896x840) για εξοικονόμηση ενέργειας και το smart resolution που εναλλάσσει αυτόματα την ανάλυση μεταξύ των δυο. Εμείς πάντως αφήσαμε τη συσκευή στο high. Γενικότερη η οθόνη είναι απόλυτα ικανοποιητική, τα χρώματα είναι ολοζώντανα η φωτεινότητα παραπάνω από ικανοποιητική ακόμα και για χρήση κάτω από το φως του ήλιου (μετρήσαμε 498 nits μέγιστης φωτεινότητας η οποία έφτασε στα 865nits στο auto mode), με το panel να είναι HDR/HDR10+ συμβατό. Στο Youtube το HDR παίζει κανονικά ενώ όσοι θέλουν να δουν Netflix με HDR μπορούν να το κάνουν μέσω GBOX. Εγκαθιστώντας την εφαρμογή στο κανονικό λειτουργικό και όχι σε Virtual Machine, το Netflix παίζει σε SD ανάλυσης καθώς το τηλέφωνο φαίνεται να είναι Widevine L3 συμβατό. Όμως εγκαθιστώντας το Netflix μέσω του GBOX, ενεργοποιείται Widevine L1 και παίζει και το HDR κανονικά!
Το Netflix όταν τρέχει μέσα από το GBox (αριστερά) υποστηρίζει Widevine L1 και άρα 1080p και HDR και όταν τρέχει native (δεξιά, κατεβασμένο σαν apk), υποστηρίζει Widevine L3 και άρα SD και χωρίς HDR!
Είναι ένα από τα κομμάτια της «μαγείας» που έχει κάνει η Huawei στο software, γιατί το Huawei Pura 70 Pro, παρόλο που υπόκειται στους περιορισμούς των ΗΠΑ και επίσημα δεν έχει πρόσβαση στις υπηρεσίες και τις εφαρμογές της Google, είναι συμβατό με αυτές! Πως γίνεται αυτό; Μέσω των MicroG services, μια open source εφαρμογή που υποκαθιστά τα επίσημα Google Services. Τα MicroG υπάρχουν χρόνια και χρησιμοποιούνται από πολλές εταιρείες, με τη Huawei να έχει βρει ένα τρόπο να λειτουργούν σε επίπεδο λειτουργικού συστήματος. Δεν είναι όμως προ-εγκατεστημένα, αλλά πρέπει να τα κατεβάσει και εγκαταστήσει μόνος του ο χρήστης, είτε μέσα από το AppGallery, είτε απευθείας από τη Github σελίδα των MicroG. Στη συνέχεια, μπορούμε να κατεβάσουμε από όπου θέλουμε (AppGallery, GBOX ή οπουδήποτε αλλού) τις εφαρμογές της Google και τα MicroG services θα αναλάβουν να κάνουν τη διαδικασία login στο Google account και ενεργοποίησης όλων των σχετικών service που απαιτούνται από τις διάφορες εφαρμογές. Όλες οι εφαρμογές της Google που δοκιμάσαμε δουλεύουν κανονικά: Maps, Gmail, Photos (με backup), Youtube, Calendar κ.α. Το μοναδικό που δε λειτούργησε (δεν έγινε καν εγκατάσταση) είναι το Android auto, όπως επίσης και το Wallet, αλλά για τις ηλεκτρονικές πληρωμές μπορεί κανείς να χρησιμοποιεί χωρίς πρόβλημα τη Curve. Πρακτικά, είναι σαν να έχει κανείς τηλέφωνο με Google Services, καθώς έρχονται και οι ειδοποιήσεις πχ του Gmail.
Εφόσον κάποιες εφαρμογές δεν τις βρίσκει κανείς μέσα από το AppGallery και δε θέλει να τις κατεβάσει από άλλο κατάστημα (όπως το Aurora πχ), υπάρχει όπως και σε παλαιότερες συσκευές, το Gbox, το οποίο το εγκαθιστά κανείς μέσα από το AppGallery. Είναι ένα virtual machine που δίνει στο χρήστη πρόσβαση στο Play Store (δε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το Play Store native στη συσκευή ούτε με τα MicroG), στο οποίο πρέπει να κάνουμε μια φορά άλλη μια φορά login, πέρα από αυτό για τα MicroG. Μέσα από αυτό μπορούμε να κατεβάσουμε ότι θέλουμε ενώ και οι αγορασμένες μας εφαρμογές λειτουργούν κανονικά. Η διαφορά σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι πλέον, οι περισσότερες εφαρμογές (μια εξαίρεση είναι το Netflix που αναφέραμε παραπάνω), δε τρέχουν μέσω του Gbox αλλά native από την επιφάνεια του λειτουργικού. Δε φαίνονται καν εγκατεστημένες στο virtual machine περιβάλλον του Gbox! Πραγματικά, η Huawei έχει κάνει τρομερή προσπάθεια και φαίνεται να τα έχει καταφέρει εξαιρετικά ως προς τη πρόσβαση των συσκευών της σε εφαρμογές που απαιτούν Google Services.
Στη πράξη, όπως αναφέραμε νωρίτερα, το τηλέφωνο τρέχει Android 12. Γενικότερα η εμπειρία χρήσης του EMUI 13 είναι εξαιρετική και θεωρούμε πως είναι μια από τις ομορφότερες και πλέον εύχρηστες που έχουμε δει. Ειδικά δε στο κομμάτι της συνεργασίας με άλλες συσκευές της Huawei, το EMUI 14 δίνει ρεσιτάλ. Ένα από τα αγαπημένα μας κόλπα είναι ο εξ αποστάσεως έλεγχος του P60 Pro από το Matepad 11, κυρίως για να μπορεί κανείς να αξιοποιήσει τις βασικές κάμερες του τηλεφώνου σαν vlog κάμερα. Συνδέοντας το Matepad 11 με το Pura 70 Pro, μπορούμε να βάλουμε το τηλέφωνο να μας «κοιτά» με τη πλάτη για να μας βλέπουν οι κάμερές του και εμείς μέσω του tablet να ξεκινάμε πχ την εγγραφή ενός βίντεο τύπου vlog με τις καλές κάμερες, έχοντας όμως εικόνα για το τι βλέπουν οι κάμερες. Στο EMUI 14 υπάρχουν δυνατότητες multitasking «τραβώντας» ένα συρτάρι με εφαρμογές που έχουμε επιλέξει από τη δεξιά ή αριστερή πλευρά, και να χωρίσουμε την οθόνη στα δυο με δυο εφαρμογές. Μπορούμε επίσης να φορτώσουμε και τρίτη σε pop up παράθυρο, πάνω από τις άλλες.
Βέβαια, οι περιορισμοί που έχουν επιβάλει οι ΗΠΑ στην εταιρεία δεν αφορούν μόνο τη Google πλέον, αλλά και το hardware. Αν και τα προηγούμενα χρόνια η Huawei είχε τη δυνατότητα να προμηθεύεται Snapdragon επεξεργαστές, έστω και χωρίς πρόσβαση σε 5G δίκτυα, η ίδια θέλησε να αλλάξει ρότα. Το περασμένο φθινόπωρο κυκλοφόρησε το Mate 60 Pro, μόνο στην αγορά της Κίνας, με το πρώτο της –εδώ και καιρό- επεξεργαστή, τον Kirin 9000. Ένα SoC κατασκευασμένο στην Κίνα από την SMIC, το οποίο χρησιμοποιεί λιθογραφία 7nm, καθώς οι ΗΠΑ έχουν βάλει και εδώ περιορισμούς όσον αφορά στη πρόσβαση σε κινεζικές εταιρείες όσον αφορά τη χρήση τεχνολογιών που επιτρέπουν μικρότερες λιθογραφίες. Το SoC του Pura 70 Pro είναι ο Kirin 9010, μια ελαφρώς βελτιωμένη έκδοση του 9000, με το τηλέφωνο να υποστηρίζει μεν 5G, αλλά αυτό να είναι ενεργό μόνο στην αγορά της Κίνας. Στο τομέα λοιπόν των επιδόσεων, το Pura 70 Pro είναι σίγουρα πίσω σε σχέση με τον ανταγωνισμό καθώς αποδίδει περίπου όπως ο Snapdragon 888, τον οποίο φορούσαν τα τηλέφωνα του 2021. Τα νούμερα των benchmark αυτό δείχνουν όσον αφορά στις επιδόσεις, τόσο σε επίπεδο CPU όσο και σε επίπεδο GPU, κάτι που σημαίνει ότι υπολείπεται σημαντικά σε επιδόσεις έναντι άλλων σύγχρονων flagship που έχουν πχ το φετινό Snapdragon 8 Gen 3. Για παράδειγμα, το God of War 2 του PS2 μέσω AetherSX2 μπορεί να παίζει στα 60fps σε ανάλυση 2.5x της native, όταν τα νέα τηλέφωνα παίζουν σε 4-4,5x. Το αποτέλεσμα του 3D Mark στα Wild Life/Wild Life Extreme είναι αντίστοιχα με τις τιμές που μας δίνει ένα
Αντίστοιχα, στο Geebench 6 οι 1334/4194 πόντοι σε single/multi core είναι αρκετά πίσω από τους 2000/5500 που βγάζει πχ ένας Snapdragon 8 Gen 2 και πολύ πιο κοντάΣτη πράξη πάντως, η Huawei έχει φροντίσει ώστε το λειτουργικό να είναι αρκετά optimized και τα πάντα να τρέχουν άνετα, χωρίς καθυστερήσεις. Το φόρτωμα των εφαρμογών, οι εναλλαγές μεταξύ των πολλών ανοιχτών –χάρη στη μπόλικη μνήμη-, το multitasking με 2 εφαρμογές ανοιχτές ταυτόχρονα, είναι λειτουργίες που γίνονται χωρίς καθυστερήσεις. Το μοναδικό που μας φάνηκε να αργεί κάπως είναι η ολοκλήρωση της λήψης νυχτερινών φωτογραφιών με το αντίστοιχο mode, καθώς μετά το χρόνο των 2-3 sec που απαιτούνται για τη λήψη (με ανοιχτό το κλείστρο), χρειάζονται 1-2 sec για να γίνει save η φωτογραφία.
Εκεί που φαίνεται το γεγονός ότι μιλάμε για ένα SoC των 7nm, είναι στις θερμοκρασίες που αναπτύσσονται. Όχι μόνο στα benchmarks, όπου είδαμε στα 5 λεπτά χρήσης του Wild Life Stress Test να φτάνουμε στις 48 βαθμούς κελσίου και τους 50 βαθμούς (στη περιοχή δίπλα στο camera bump) στα 10 λεπτά με αποτέλεσμα να έχουμε throttling, αλλά το γεγονός ότι όταν δουλεύουμε το τηλέφωνο έντονα, αυτό να ζεσταίνεται.
Θερμοκρασίες συσκευής την ώρα που ξεκινά το 3D Mark Wild Life Stress Test
Θερμοκρασίες συσκευής την ώρα που τελειώνει (19,5 λεπτά) το 3D Mark Wild Life Stress Test
Είτε μιλάμε για πολύωρο browsing, είτε κυρίως για έντονη χρήση των καμερών, νοιώθει κανείς το Pura 70 Pro να ζεσταίνεται στα χέρια του. Δεν είναι τόσο ενοχλητική, τουλάχιστον στη καθημερινή χρήση, αλλά είναι αν μη τι άλλο αντιληπτή. Στα παιχνίδια, αν παίξει κανείς κάτι που ζορίζει το hardware (πχ Genshin Impact ή PS2 emulators), θα το νοιώσει εντονότερα. Στο παραπάνω παράδειγμα του God of War 2, τα 60fps σε 2,5x ανάλυση το τηλέφωνο δε μπόρεσε να τα κρατήσεις για παραπάνω από 4-5 λεπτά πριν αρχίσει το throttling, οπότε και αναγκαστήκαμε να κατεβούμε σε 1/1.5 για να συνεχίσουμε να παίζουμε. Σίγουρα για αρκετό κόσμο, οι επιδόσεις επιπέδου 3ετίας flagship ή σημερινού upper midrange μπορεί να είναι αποτρεπτικός παράγοντας απόκτησης της συσκευής. Από τη στιγμή που η άλλη επιλογή της Huawei ήταν να αποσυρθεί από την αγορά των smartphones, καλύτερα να έχουμε τα τηλέφωνά της (και τις κάμερές του) με δικούς της επεξεργαστές, παρά να μην την έχουμε καθόλου. Ο ανταγωνισμός μόνο καλό κάνει. Και είναι πιθανό όπως κατάφερε μέσα σε 3-4 χρόνια να ξεπεράσει το θέμα με τη Google, να τα καταφέρει και στο τομέα των επεξεργαστών.
Τι παίζει όμως με το σύστημα καμερών; Όπως είπαμε νωρίτερα, το τηλέφωνο έχει ένα τριπλό σύστημα καμερών στο πίσω μέρος σε ένα τριγωνικό camera bump, με δυο μικρά module πάνω και κάτω και ένα μεγάλο στη μέση. Αν και θα περίμενε η βασική κάμερα των 50MP να είναι στο μεγάλο module, αντίθετα είναι στο κάτω, με τη περισκοπική telephoto κάμερα να είναι στο μεγάλο.
Κυρίαρχη κάμερα είναι η βασική με το μεταβλητό διάφραγμα από f/1.4 έως f/4.0. Μετά την αντίστοιχη υλοποίηση στο P60 Pro, η Huawei δίνει και στο Pura 70 Pro μεταβλητό διάφραγμα, το οποίο προσφέρει συνολικά 10 βήματα και δεν είναι stepless όπως το αντίστοιχο του Xiaomi 14 Ultra.
Λήψη σε f/1.4 - f/2.2 - f/2.8 - f/4.0
Σε γενικές γραμμές, ο βασικός αισθητήρας κάνει άριστη δουλειά, προσφέροντας ζωντανά χρώματα και αρκετή λεπτομέρεια. Την ημέρα, έχουμε πραγματικά άριστες λήψεις. Αλλά ακόμα και όταν ο περιβάλλον φωτισμός μειωθεί, δε θα απογοητευτεί κανείς με το αποτέλεσμα, καθώς μπορεί να έχει πάντα πραγματικά καλές φωτογραφίες, χωρίς να χρειάζεται κάποιος να ενεργοποιήσει το Night mode.
UW Vs Main Vs 2x Vs 3.5x Vs 10x
UW Vs Main Vs 3.5x
Η ύπαρξη οπτικής σταθεροποίησης κάνει τα πράγματα ακόμα καλύτερα και σε γενικές γραμμές ο χρήστης θα μείνει απόλυτα ικανοποιημένος από τη βασική κάμερα. Μάλιστα, παρατηρήσαμε ότι το Night Mode με το βασικό φακό μάλλον κάνει κάποιες φορές τα πράγματα δύσκολα καθώς ανάλογα με το περιβάλλοντα φωτισμό μπορεί να κρατήσει το κλείστρο ανοιχτό ακόμα και 20 δευτερόλεπτα κάτι που καθιστά αδύνατο να βγάλει κανείς καθαρή φωτογραφία χωρίς τρίποδο.
UW Vs Main Vs 3.5x (Night)
UW Vs Main Vs 3.5x (Nightmode)
Ο ultrawide πάλι, ο οποίος έχει auto focus και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν macro, δίνει και αυτός καλά αποτελέσματα τη μέρα, αν και παρατηρήσαμε ότι το white balance ρυθμίζεται κάποιες φορές, διαφορετικά σε σχέση με αυτό του βασικού φακού.
UW Vs Main Vs 2x Vs 3.5x Vs 10x
UW Vs Main Vs 3.5x
Οι φωτογραφίες είναι αρκετά ευρυγώνιες και έχουν εξαιρετικά χρώματα, λεπτομέρεια και αντίθεση. Ακόμα και το βράδυ πάντως, οι λήψεις είναι καλές. Ναι, υπάρχει περισσότερος θόρυβος και η λεπτομέρεια δε φτάνει στα επίπεδα του βασικού φακού, όμως το αποτέλεσμα είναι πλήρως αξιοποιήσιμο.
UW Vs Main Vs 3.5x
UW Vs Main Vs 3.5x
Πολύ καλά τα καταφέρνει και ο telephoto, τόσο την ημέρα όσο και την νύχτα.. Η κάμερα μας δίνει λήψεις με πολύ λεπτομέρεια, κυρίως στο 3,5x native zoom. Ακόμα όμως και το 10x που είναι το μέγιστο άμεσα διαθέσιμο με μορφή πλήκτρου ζουμ, το αποτέλεσμα είναι πραγματικά καλό.
UW Vs Main Vs 3.5x (Night)
UW Vs Main Vs 3.5x (Nightmode)
UW Vs Main Vs 2x Vs 3.5x Vs 10x
Αξίζει να σημειώσουμε πως η συγκεκριμένη κάμερα μπορεί να λειτουργήσει και σαν macro έχοντας τη δυνατότητα να εστιάσει ακόμα και από τα 5 εκατοστά πλέον. Και η αλήθεια είναι πως προτιμάμε αυτή σαν macro γιατί από τη μια δεν χρειάζεται να κολλήσουμε το τηλέφωνο για να βγάλουμε macro φωτογραφία/βίντεο το αντικείμενο που θέλουμε (κάτι που δίνει και στη κάμερα περισσότερο φως για να δουλέψει) ενώ από την άλλη η telephoto κάμερα είναι σίγουρα καλύτερη από την ultrawide.
Macro με το telephoto
Ένα νέο mode που έχει προσθέσει η Huawei είναι το snapshot, μέσω του οποίου ο χρήστης μπορεί –σύμφωνα με τη Huawei- να «σταματήσει» το χρόνο, όταν βγάζει φωτογραφίες αντικειμένων που κινούνται πολύ γρήγορα. Σκοπός του mode είναι πχ να βγάλει κανείς φωτογραφία ενός αυτοκινήτου την ώρα που κινείται, και το αυτοκίνητο να αποθανατιστεί χωρίς motion blur πάνω του, δηλαδή να είναι καθαρό. Το δοκιμάσαμε σε διάφορες συνθήκες, πχ ξεφυλλίζοντας ένα βιβλίο, βάζοντας ένα τηλεκατευθυνόμενο να κάνει βουτιές θανάτου «πηδώντας» από ψηλά και το αποτέλεσμα που πήραμε ήταν κοντά σε αυτό που αναφέρει η Huawei.
Snapshot mode με τη main κάμερα
Τέλος, η selfie κάμερα είναι απόλυτα ικανοποιητική ας μην έχει auto focus, ενώ υποστηρίζει και Night Mode. Μάλιστα, ο φακός μπροστά από τον αισθητήρα είναι εξαιρετικά ευρυγώνιος με τη βασική επιλογή φωτογράφισης 1x να είναι στη πραγματικότητα cropped λήψη, ενώ η Wide να χωράει ακόμα περισσότερη πληροφορία (υπάρχει μια ενδιάμεση ρύθμιση στο 0,8x που είναι και αυτή cropped).
Selfie UW Vs 0.8x Vs 1x Vs 1x Portrait
Όσον αφορά στο video, το τηλέφωνο μπορεί να τραβήξει σε 4K60 με όλους τους φακούς, ενώ ο βασικός και ο telephoto υποστηρίζουν και 4k60. Σε κάθε ρύθμιση μπορεί κανείς να εναλλάσσει τους διαθέσιμους φακούς με το software ελέγχου να έχει έτοιμα πλήκτρα για τον κάθε φακό κατά τη βιντεοσκόπηση και έτσι αν για παράδειγμα θέλουμε να πάμε από τον UW στον telephoto, να πατάμε το αντίστοιχο εικονίδιο και να πηγαίνουμε σε αυτό το φακό. Η ποιότητα του βίντεο όμως δεν είναι αντίστοιχα καλή με αυτή της φωτογραφίας. Το αποτέλεσμα είναι λίγο over exposed, ενώ υπάρχει έντονο sharpness το οποίο δίνει μια εντελώς digital όψη στο τελικό βίντεο.
Επίσης, σε όλες τις κάμερες είναι πάντα ενεργό το EIS (ακόμα και στο Pro Mode) κάτι που μπορεί να χαλάσει τα πλάνα όταν ο περιβάλλον φωτισμός μειωθεί. Υπάρχουν και άλλες επιλογές που αφορούν στο βίντεο, όπως το slow motion, αλλά και το Vlog mode παρέα με το Story Creator, τα οποία δίνουν την ευκαιρία στο χρήστη να δημιουργήσει ξεχωριστά βίντεο, με μουσική, την ώρα που τα τραβάει. Να σημειώσουμε επίσης ότι μπορούμε, στο Pro mode, να γράψουμε βίντεο με το βασικό φακό αλλάζοντας σε πραγματικό χρόνο το διάφραγμα, κάτι που πχ το Xiaomi 14 Ultra δε κάνει (αλλά όλα τα προηγούμενα τηλέφωνα της Huawei με μεταβλητό διάφραγμα έκαναν).
Σημαντική είναι και η ύπαρξη του Petal Clip, μια δυνατότητα που δίνει ο video player της Huawei για edit των video που έχει τραβήξει ο χρήστης, επιτρέποντας δε και τη συρραφή συνεχόμενων βίντεο, το ένα μετά το άλλο.
Κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος του review μας για το Huawei Pura 70 Pro, ένα τηλέφωνο που πραγματικά δείχνει τις ικανότητες της Huawei. Εξαιρετική κατασκευή (με πιστοποίηση IP68), γρήγορη φόρτιση, ωραίος ήχος, εντυπωσιακή οθόνη, έξοδος εικόνας από τη Type-C και με desktop interface αλλά πρώτα και πάνω από όλα ένα σύστημα καμερών που δίνει πολύ καλές φωτογραφίες. Από την άλλη βέβαια, το SoC είναι αδύναμο σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό και ζεσταίνεται ενώ και η απόδοση του βίντεο δεν είναι στα επίπεδα άλλων συσκευών της κατηγορίας.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity