Το Mi 10 Pro έρχεται σε μια μεγάλη συσκευασία στην οποία ο αριθμός 10 είναι τυπωμένος με μεγάλα γράμματα στο κέντρο. Το λογότυπο Hi-Res Audio πάνω αριστερά σημαίνει πως το τηλέφωνο υποστηρίζει την αναπαραγωγή τέτοιων αρχείων ήχου σε συμβατές συσκευές (πχ ακουστικά της Sony), ενώ στο πλάι υπάρχει μια φράση για την οποία έχει γίνει μεγάλος ντόρος: «with ease access toy Google apps toy use most» γράφει, ένα ξεκάθαρο… “τρολάρισμα” προς τη Huawei και το γεγονός ότι η τελευταία δεν μπορεί να «δουλέψει» με τη Google. Πηγαίνοντας στο εσωτερικό της συσκευασίας, βρίσκουμε την ίδια τη συσκευή, μια σχετικά σκληρή διάφανη προστατευτική θήκη, ένα εργαλείο για να ανοίξουμε τη θύρα υποδοχής SIM (δυστυχώς το τηλέφωνο δέχεται μόνο μια SIM, ενώ δεν έχει δυνατότητα επέκτασης του αποθηκευτικού χώρου) και ένα εξαιρετικά γρήγορο φορτιστή 65Watt παρέα με το σχετικό καλώδιο USB Type-C. Το τηλέφωνο όμως φορτίζει ενσύρματα τη μπαταρία των 4500mAh στα 50Watt που και πάλι είναι κάτι πάρα πολύ γρήγορο, ενώ υπάρχει και δυνατότητα για ασύρματη φόρτιση στα 30Watt (με τη συσκευή να προσφέρει και αντίστροφη ασύρματη φόρτιση). Στη συσκευασία δεν υπάρχουν ακουστικά, αλλά μόνο ένας μετατροπέας Type-C σε 3,5mm για να συνδέσει κανείς τα υπάρχοντα ενσύρματα ακουστικά του.
Παίρνοντας τώρα το τηλέφωνο στο χέρι, αυτό που παρατηρεί κανείς αμέσως είναι το μέγεθος και το βάρος του, το οποίο είναι πάνω από τα 200 γραμμάρια. Ποιοτικά και κατασκευαστικά, η συσκευή παίρνει άριστα, συνδυάζοντας αρμονικά γυαλί (μπρος πίσω) και μέταλλο περιμετρικά. Στο χέρι αφήνει μια premium αίσθηση, αλλά τόσο λόγω των curved πλευρών (και της οθόνης και της πλάτης) όσο και του μεγέθους, είναι προτιμότερο να το έχει κανείς μέσα στη θήκη για να μη γλιστρά τόσο. Στη δεξιά πλευρά βρίσκονται τα πλήκτρα power και volume control στο σωστό ύψος ώστε να τα φτάνει κανείς εύκολα με το δάχτυλό του, ανεξαρτήτως με ποιο χέρι κρατάει το τηλέφωνο. Στο κάτω μέρος είναι η θέση για τη nano sim και η USB Type-C (USB 2.0 όμως) παρέα με το ένα ηχείο και το ένα μικρόφωνο. Στο πάνω μέρος βρίσκεται το δεύτερο ηχείο και το δεύτερο μικρόφωνο, παρέα με μια IR Blaster. Το γεγονός ότι η Xiaomi χρησιμοποιεί δυο ξεχωριστά ηχεία και όχι το ακουστικό (που βρίσκεται στο πάνω μέρος της πρόσοψης) σαν δεύτερο ηχείο δίνει στη συσκευή ένα πλεονέκτημα που συνήθως βρίσκουμε σε καθαρά gaming phones. Ισορροπημένο ήχο και από τις δυο πλευρές, ο οποίος είναι ταυτόχρονα καθαρός και δυνατός. Πραγματικά, η εμπειρία ήχου που προσφέρει είναι μοναδική και δεν την έχουμε συναντήσει ξανά σε τηλέφωνο.
Είτε κανείς βλέπει ταινία, είτε ακούει μουσική, είτε παίζει παιχνίδια, δε θα χρειαστεί ακουστικά αφού ο ήχος είναι επιπέδου μικρού φορητού ηχείου: δυνατός και καθαρός. Μάλιστα, το γεγονός ότι τα ηχεία είναι τοποθετημένα ακριβώς το ένα απέναντι από το άλλο, στην ίδια πλευρά, επιτρέπει στο κάτοχο της συσκευής να το κρατά χωρίς να καλύπτει τις γρίλιες των ηχείων.
Η πρόσοψη καλύπτεται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από την οθόνη 6,67’’ ανάλυσης Full HD + (2340x1080) τεχνολογίας Super AMOLED, η οποία μάλιστα μπορεί να λειτουργήσει στα 90Hz. Ελάχιστα bezel υπάρχουν στο πάνω και κάτω μέρος, ενώ η μοναδική front facing κάμερα καταλαμβάνει πολύ μικρό χώρο μέσα στην οθόνη, στο πάνω αριστερό μέρος. Μέσα στην οθόνη βρίσκεται και ο οπτικός αναγνώστης δακτυλικών αποτυπωμάτων, ο οποίος είναι εξαιρετικά γρήγορος και ας μη του φαίνεται τόσο όταν το χρησιμοποιούμε, λόγω του animation ξεκλειδώματος. Όπως αναφέραμε, το ακουστικό βρίσκεται στο πάνω μέρος της πρόσοψης, ακριβώς στην άκρη του μετάλλου της περιμέτρου. Πηγαίνοντας στο πίσω μέρος, από τη μια θαυμάζουμε το Alpine White χρώμα της συσκευής, το οποίο είναι ιριδίζον ενώ ταυτόχρονα εντύπωση κάνει η ματ επίστρωση του γυαλιού, η οποία έχει το πλεονέκτημα ότι δεν είναι μαγνήτης δακτυλικών αποτυπωμάτων. Επιπλέον, στην πλάτη υπάρχει το τετραπλό σύστημα καμερών της συσκευής, με τις τρεις (εκ των οποίων η κυρίαρχη είναι αυτή με τον αισθητήρα των 108Mpixel που είδαμε και στο Mi Note 10 Pro) να είναι τοποθετημένες σε ένα oval εξόγκωμα στο πάνω αριστερό και τη τέταρτη (η ultra-wide) να βρίσκεται από κάτω μόνη της, ενώ παρακάτω βρίσκεται και το τριπλό led dual-tone flash. Αλλά για τις κάμερες θα μιλήσουμε παρακάτω.
Η ίδια η οθόνη είναι πραγματικά πανέμορφη. Όμορφα χρώματα, καλή μέγιστη φωτεινότητα και αρκετές επιλογές από το MIUI 11 όσον αφορά στην αλλαγή χρωμάτων και γενικότερα την παραμετροποίησή της, καθώς μεταξύ άλλως υποστηρίζεται λειτουργία Anti-flicker, λειτουργία ανάγνωσης, ακόμα και dark mode. Μια από τις ξεχωριστές λειτουργίες είναι και η always on, η οποία επιτρέπει στο κάτοχο του τηλεφώνου να αλλάξει το τι θα δείχνει η οθόνη όταν το τηλέφωνο είναι σε κατάσταση stand by. Πραγματικά, η Xiaomi προσφέρει πλήθος από ρυθμίσεις ώστε η εικόνα να μην είναι ποτέ μονότονη. Με τη κάμερα μάλιστα να είναι πραγματικά σε σημείο που δεν ενοχλεί, μπορεί κανείς να απολαύσει άνετα βίντεο περιεχόμενο, ακόμα και επιπέδου HDR10 (η οθόνη είναι HDR10+ συμβατή, αλλά το Netflix αναφέρει απλά HDR10). Για παράδειγμα, το trailer για την επερχόμενη ταινία Black Widow δείχνει πανέμορφο στην οθόνη, με κορυφαία αντίθεση και όμορφα ζωντανά χρώματα, αλλά η εμπειρία πραγματικά απογειώνεται χάρη στον ήχο. Το ίδιο συμβαίνει με ότι και αν παίζει, με το Xiaomi Mi 10 Pro να μετατρέπεται σε μια κορυφαία συσκευή ψυχαγωγίας.
Η εμπειρία ψυχαγωγίας που προσφέρει η συσκευή συνεχίζεται και στο τομέα του gaming, καθώς το τηλέφωνο μπορεί να προσφέρει πολλά χάρη στο hardware που ενσωματώνει. Είναι η πρώτη συσκευή που φτάνει στα χέρια μας (και η πρώτη που κυκλοφορεί στην Ελληνική αγορά και ίσως και την Ευρωπαϊκή αγορά γενικότερα) που έρχεται με τον Snapdragon 865 SoC και το Andreno 650 GPU. Το οχταπύρηνο CPU δε μασάει πουθενά, ενώ το υποσύστημα γραφικών δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα να τρέξει παιχνίδια όπως πχ το Call of Duty mobile με φουλ ποιότητα γραφικών στα 90fps, ώστε να ματσάρει τα 90Hz στα οποία τρέχει η οθόνη. Δοκιμάσαμε και άλλα παιχνίδια, με το τηλέφωνο να μη ζεσταίνεται καθόλου, ενώ και η μπαταρία αντέχει. Κάτι που έχει ενδιαφέρον για τους gamers είναι η εφαρμογή Game Booster, που αντίστοιχες πλέον διαθέτουν πολλά τηλέφωνα.
Call of Duty Mobile, με το GameTurbo
Εδώ, πέρα από το να μπορεί κανείς να ρυθμίσει τι θα κάνει το τηλέφωνο όταν ο κάτοχός του παίζει παιχνίδια, δίνεται η δυνατότητα για να βλέπουμε σε πραγματικό χρόνο το frame rate του παιχνιδιού και το φόρτωμα της GPU, πράγματα δηλαδή που κανείς τα βλέπει μόνο σε desktop υπολογιστές. Κάτι άλλο που δοκιμάσαμε στη συσκευή είναι οι διάφοροι emulators που κυκλοφορούν για παιχνιδομηχανές όπως το PSP, το PS1, το Gamecube, το Wii και το 3DS. Και εδώ το Mi 10 Pro εντυπωσιάζει, αφού από την μια η ωμή δύναμη του διδύμου SD865/Adreno650 και από την άλλη η μέγιστη συμβατότητα με τους emulators του Adreno, κάνουν τους emulator να τρέχουν άνετα.
Παιχνίδια Gamecube με το Dolphin Emulator, παίζουν σε 1080p με max fps.
Το να παίζεις παιχνίδια όπως τα God of War στο PSP σε ανάλυση 5x από αυτή του PSP, ή Mario Kart στο Wii σε ανάλυση Full HD είναι εξαιρετική εμπειρία. Κάτι άλλο που πρέπει να γνωρίζουν όσοι παίζουν παιχνίδια είναι ότι η Qualcomm, με τον Snapdragon 865, ξεκινάει για πρώτη φορά τη δυνατότητα να κατεβάζει κανείς νέους «driver», για βελτίωση των επιδόσεων ή/και καλύτερη συμβατότητα, κάτι που θα γίνεται μέσα από το Play Store.
Όσον αφορά τώρα στη καθημερινή χρήση της συσκευής, δεν πρόκειται να έχει κανείς πρόβλημα με τις επιδόσεις του. Το τηλέφωνο λειτουργεί άνετα στα δίκτυα 4G μας, ενώ είναι συμβατό και με 5G δίκτυα, ώστε να είναι future proof για όταν αυτά κάνουν την εμφάνισή τους και στην Ελλάδα. Επιπλέον υποστηρίζει και δικτύωσης WiFi 6 (802.11ax). Τα 8Gb μνήμης LPDDR5x είναι μια χαρά ποσότητα ενώ τα 256GB αποθηκευτικού χώρου USF 3.0 φτάνουν και περισσεύουν. Μπορεί κανείς να κλειδώσει αρκετές εφαρμογές στη μνήμη ώστε να μη χρειάζεται να φορτώνουν ξανά, ενώ η λειτουργία splti screen λειτουργεί χωρίς προβλήματα με δυο εφαρμογές να τρέχουν ταυτόχρονα. Οι εναλλαγές μεταξύ εφαρμογών δε καθυστερούν καθόλου και γενικά η εμπειρία χρήσης είναι εξαιρετική λόγω ταχύτητας. Κάτι ακόμα που προσφέρει πόντους στην εμπειρία χρήσης είναι η μηχανή haptic feedback που χρησιμοποιεί το τηλέφωνο κατά τη διάρκεια της πληκτρολόγησης, η οποία δίνει μια εξαιρετική αίσθηση απόκρισης, σαν να γράφεις πάνω σε μηχανικό πληκτρολόγιο. Εκεί που θέλει δουλειά η συσκευή είναι στο software που τρέχει πάνω από το Android 10. Το MIUI 11 χρειάζεται να κάνει αρκετά βήματα ακόμα, καθώς δεν υποστηρίζει app drawer οπότε όλες οι εφαρμογές τοποθετούνται στις κεντρικές οθόνες. Ακόμα, το search που διαθέτει φορτώνει την αναζήτηση της google ταυτόχρονα, οπότε και να θες να αναζητήσεις μια εφαρμογή γιατί δε τη βρίσκεις με τη μια, σε καθυστερεί γιατί πρώτα ψάχνει στο internet. Επιπλέον, το γεγονός ότι έρχεται με προεγκατεστημένες εφαρμογές και παιχνίδια (που αφαιρούνται πάντως) δεν ταιριάζει με μια flagship συσκευή, ούτε επίσης link σε εξωτερικές σελίδες (πχ Best Free Games). Κάτι άλλο που επίσης μας λείπει από το software είναι ένα desktop mode, έστω και wireless, καθώς δεν υποστηρίζεται έξοδος HDMI, κάτι που ανταγωνιστικά προϊόντα από Samsung και Huawei έχουν. Πολλά από τα παραπάνω θέματα λύνονται χρησιμοποιώντας ένα τρίτο launcher, με το Poco Launcher (επίσης της Xiaomi) να είναι μια λύση αλλά τον Lawnchair να είναι η καλύτερη. Πάντως, όντως πρέπει η Xiaomi να βελτιώσει τη software εμπειρία που προσφέρει ή έστω να δώσει μια λύση ώστε το λειτουργικό να έχει μια εμφάνιση περισσότερο stock Android, ειδικά από τη στιγμή που πλέον παίζει «μπάλα» με τους μεγάλους.
Φτάσαμε πλέον σε ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά το Mi 10 Pro που δεν είναι άλλο από τον τομέα της κάμερας. Το τετραπλό σύστημα καμερών μοιάζει σε κάποιο βαθμό με αυτό του Mi Note 10 Pro, του πρώτου τηλεφώνου της αγοράς εδώ και αρκετά χρόνια που κυκλοφόρησε με μεγάλο αισθητήρα σε φυσικό μέγεθος (1/1,33’’) και με 108Mpixel. Έχουμε λοιπόν το βασικό αισθητήρα των 108Mpixel με f/1.7 και ενσωματωμένο OIS, ένα telephoto 2x στα 12Mpixel με f/2.0, ένα δεύτερο telephoto 5x στα 8Mpixel με φακό f/2.0 και ενσωματωμένο OIS καθώς επίσης έναν ultrawide με αισθητήρα 20Mpixel και φακό f/2.2 ο οποίος αναλαμβάνει να λειτουργήσει και σαν macro φακός. Κεντρικό ρόλο στο σύστημα έχει ο βασικός αισθητήρας των 108Mpixel ο οποίος, μέσω pixel bining 4:1, δίνει φωτογραφίες στα 25Mpixel (αντί για 27), προφανώς κάνοντας κάποιο μικρό crop . Δοκιμάζοντας άλλη εφαρμογή (ακόμα και το G Cam λειτουργεί), οι φωτογραφίες είναι στα 27MPixel. Μπορεί κανείς αν θέλει, να τραβήξει στα 108Mpixel, αλλά κάτι τέτοιο είναι δε το προτείνουμε, γιατί τα MP που καταλαμβάνει η κάθε λήψη είναι πολλά και γεμίζει ο αποθηκευτικός χώρος, ενώ ταυτόχρονα δε κερδίζει κανείς κάτι σε ποιότητα (μάλιστα σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, σίγουρα χάνει).
Σε γενικές γραμμές, ο βασικός αισθητήρας κάνει εξαιρετική δουλειά, με πολύ καλά χρώματα, μπόλικη λεπτομέρεια, ελάχιστο θόρυβο (αν και εμφανίζεται σε σκοτεινά σημεία μια λήψη ακόμα και την ημέρα) και μεγάλο δυναμικό εύρος, ακόμα και όταν κάποιος φωτογραφίζει κόντρα στον ήλιο. Την ημέρα, δεν θα απογοητευτεί κανείς με το αποτέλεσμα. Ακόμα και το βράδυ όμως, χωρίς καν να χρειαστεί να χρησιμοποιήσει κανείς το εξειδικευμένο nigh mode, έχουμε όμορφες λήψεις με λεπτομέρεια και σωστά χρώματα, χωρίς απαραίτητα πολύ θόρυβο. Πάντως, σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού, το P40 Pro είναι ανώτερο. Αν βάλεις το Night Mode, ειδικά σε πολύ χαμηλό φωτισμό, το σύστημα χρησιμοποιεί τη σταθεροποίηση για να κρατήσει περισσότερη ώρα το κλείστρο (2-3 δευτερόλεπτα) αλλά αν αμέσως θελήσει κανείς να δει τη φωτογραφία, θα πρέπει να περιμένει κάποια δευτερόλεπτα ακόμα για να γίνει η απαραίτητη επεξεργασία. Να σημειώσουμε πως το Night Mode λειτουργεί μόνο με το βασικό φακό, ο οποίος τουλάχιστον δίνει και την επιλογή για 2x zoom (προφανώς μέσω crop του αισθητήρα), δίνοντας πάλι φωτογραφίες 25Mpixel και κάτι τέτοιο μάλλον δεν έχει νόημα να κάνει κανείς.
Η αριστερή φωτογραφία είναι απλή λήψη σε εσωτερικό χώρο με λίγο φωτισμό, η δεξιά είναι με το Nigh Mode.
Κάτι που αξίζει να αναφέρουμε έχει να κάνει με το auto focus, το οποίο είναι πραγματικά εξαιρετικό. Δουλεύει γρήγορα και καταφέρνει να έχει σχεδόν πάντα εστιασμένο το αντικείμενο που θέλει κανείς. Επιπλέον, χάρη στο μέγεθος του αισθητήρα, επιτυγχάνεται και όμορφο, φυσικό, bokeh, ειδικά αν υπάρχει βάθος πίσω από το πρόσωπο/αντικείμενο που φωτογραφίζουμε.
Πηγαίνοντας τώρα στους δυο τηλεφακούς, και εδώ τα πράγματα είναι πραγματικά καλά. Ο φακός 2x παίρνει φωτογραφίες με μεγάλη ευκρίνεια και καλά χρώματα, τα οποία μάλιστα ταιριάζουν αρκετά με τη κύρια κάμερα. Αυτός είναι και ο φακός που χρησιμοποιείται όταν ενεργοποιήσουμε το portrait mode, το οποίο κάνει πολύ καλή δουλειά στο διαχωρισμό και χάνει μόνο κάποιες τρίχες που πετάγονται από το κεφάλι. Όλες τις φωτογραφίες που βγαίνουν με το portrait mode, μπορούμε να τις επεξεργαστούμε μετά και να αλλάξουμε το επίπεδο θολώματος, βάζοντας και διάφορα εφέ.
Bokeh effect με τις πίσω κάμερες (οι δυο πρώτες φωτογραφίες) και με τη selfie camera (η τρίτη φωτογραφία).
Χρωματική αντιστοιχία πετυχαίνει και ο 5x zoom, ο οποίος τα καταφέρνει και αυτός καλά όσον αφορά στην ευκρίνεια αν και τα επίπεδα θορύβου αυξάνονται ακόμα και με καλό φως. Μπορεί κανείς όμως να βγάλει πραγματικά καλές φωτογραφίες.
Zoom 1x / 2x / 5x / 10x
Όταν ο φωτισμός μειωθεί, ο 2x δεν καταρρέει αλλά συνεχίζει να έχει καλά χρώματα, καλό δυναμικό εύρος αλλά αυξάνεται ο θόρυβος, κάτι λογικό. Τέλος, ο 5x σαφώς και χάνει αρκετή ποιότητα το βράδυ, αλλά μπορεί κανείς να έχει αξιοποιήσιμο αποτέλεσμα. Ο ultra wide πάντως είναι μια καλή περίπτωση αυτής της κατηγορίας, ειδικά από τη στιγμή που προσφέρει και autofocus, κάτι σπάνιο σε αυτούς τους φακούς. Είναι αρκετά ευρυγώνιος (13mm), ωστόσο το software διορθώνει χωρίς πολλά προβλήματα τις γωνίες. Τα χρώματα είναι καλά και σε γενικές γραμμές αποτελεί μια άριστη ultrawide υλοποίηση. Επιπλέον, είναι ο φακός που χρησιμοποιείται για να λήψεις macro, καθώς μπορεί να εστιάσει κοντά. Στη περίπτωση αυτή όμως, το software κάνει crop (με το οπτικό πεδίο να είναι ποιο κοντά σε αυτό του βασικού φακού), αλλά και πάλι, οι λήψεις που παίρνουμε είναι στα 20Mpixel, οπότε το software κάνει και upscale. Σε γενικές γραμμές όμως, το αποτέλεσμα είναι πολύ καλύτερο από αυτό που θα έδινε ένα macro φακός των 2Mpixel (όπως αυτός που έχει το Mi Note 10 Pro). Θα μπορούσε όμως η Xiaomi να επιλέξει να μη κανει upscale, δίνοντάς μας τη cropped λήψη. Πάντα βέβαια μπορεί απλά ο χρήστης να χρησιμοποιήσει την ultrawide ρύθμιση, να πάει κοντά σε αυτό που θέλει να τραβήξει και να πάρει όλη τη πληροφορία.
Όσον αφορά τώρα στο video, το σύστημα καμερών πραγματικά μπορεί να δώσει εξαιρετικό αποτελέσματα, ειδικά από τη στιγμή που υπάρχει σταθεροποίηση σχεδόν παντού και πάντα, είτε οπτική στο βασικό φακό και τον 5x, είτε ηλεκτρονική παντού. Η αλήθεια είναι πως ο περισσότερος κόσμος θα χρησιμοποιήσει για το βίντεο κυρίως τη βασική και την ultrawide, οι οποίες τα καταφέρνουν τέλεια με κορυφαία αντίθεση και εξαιρετικά χρώματα και είναι και αυτές που υποστηρίζουν λήψεις σε 4K/60fps (ρύθμιση η οποία δε υποστηρίζεται από την ηλεκτρονική σταθεροποίηση). Το παράπονό μας είναι πως δεν είναι δυνατό να αλλάξουμε φακό από τη στιγμή που θα ξεκινήσουμε τη βιντεοσκόπηση. Γράφουμε με τον ultra wide; Μόνο ψηφιακό zoom έως 2x μπορούμε να κάνουμε (από 0,6x). Γράφουμε με τον βασικό; Πάλι, ψηφιακό zoom μέχρι 6x. Το software (ή το hardware) δεν επιτρέπει τη μετάβαση από φακό σε φακό. Δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα αυτό, αφού αυτό που έχει σημασία είναι η ποιότητα, η οποία είναι εξαιρετική. Ειδικά με το κεντρικό φακό, έχουμε άριστο βίντεο, με κορυφαία σταθεροποίηση, όμορφη αντίθεση και μπόλικη πληροφορία. Υπάρχει και δυνατότητα για super slow motion βίντεο μέχρι 960fps, το οποίο σε καλές συνθήκες φωτισμού δίνει όμορφο αποτέλεσμα, αλλά για κάποιο λόγο η Xiaomi επέλεξε αυτή η λειτουργία να υλοποιείται από τον ultrawide φακό και όχι από το βασικό. Επίσης, προσφέρεται και η ρύθμιση steady video (μόνο 1080p/30fps) η οποία θεωρητικά προσφέρει τη καλύτερη δυνατή σταθεροποίηση (μέσω του βασικού φακού) χωρίς όμως να μπορούμε να πούμε ότι κάποιος πρέπει να καταφύγει σε αυτή για να έχει σταθερό βίντεο.
Επιπλέον, το τηλέφωνο έχει δυο βασικά πλεονεκτήματα. Το πρώτο είναι πως μπορεί να γράψει 8K video (χωρίς ηλεκτρονική σταθεροποίηση), με το αποτέλεσμα να είναι πανέμορφο. Ναι, δεν έχει όλος ο κόσμος 8Κ τηλεοράσεις και ναι, τα βίντεο καταλαμβάνουν πολύ χώρο (στα 100Mbps είναι το bit rate, πολύ υψηλό για κινητό). Όμως, κάποιος που ασχολείται και με post production, μπορεί να έχει υψηλής ανάλυση πρώτη ύλη για να κάνει ακόμα περισσότερα πράγματα. Πάντως, στη ρύθμιση αυτή, παρατηρήσαμε αρκετό θόρυβο και την ημέρα, κυρίως σε εκτός εστίασης αντικείμενα, κάτι που γίνεται αντιληπτό μόνο όταν παίξει το βίντεο σε μεγάλη οθόνη, αφού στην οθόνη του κινητού φαίνεται εξαιρετικό. Το δεύτερο είναι το manual mode (το οποίο υποστηρίζεται και στις φωτογραφίες). Εδώ μπορούμε να ρυθμίσουμε χειροκίνητα ότι θέλουμε, ακόμα και τη ταχύτητα κλείστρου, με το software μάλιστα να προσφέρει επαγγελματικές ρυθμίσεις όπως είναι το focus peaking και η παρακολούθηση του exposure για να βλέπουμε που γίνεται clipping! Οι manual ρυθμίσεις μάλιστα είναι διαθέσιμες ακόμα και όταν θέλουμε να γράψουμε βίντεο σε ανάλυση 8K. Πραγματικά εντυπωσιακά και πολύ χρήσιμο χαρακτηριστικά. Αξίζει να σημειώσουμε πως το software της κάμερας προσφέρει μια σειρά από εργαλεία editing για το βίντεο όπως δυνατότητα trip, προσθήκη φίλτρων, ήχου και watermark αλλά το πλέον ενδιαφέρον είναι τα effect που βάζουν μόνα τους συγκεκριμένα φίλτρα και μουσική ανάλογα με το εφέ που επιλέγουμε, και επιταχύνουν ή επιβραδύνουν το βίντεο (κατά προτίμηση αυτό πρέπει να είναι 120fps). Η selfie κάμερα είναι καλή, αλλά όχι κάτι ξεχωριστό. Βγάζει όμορφες φωτογραφίες αλλά υστερεί στο τομέα του βίντεο, ειδικά σε σχέση με τις άλλες κάμερες, καθώς υποστηρίζει μόνο 1080p/30 fps ή 120fps στα 720p.
Κάπου εδώ φτάνουμε στο τέλος του review μας για το Xiaomi Mi 10 Pro, μιας πολύαναμενόμενης συσκευής για πολύ κόσμο και της πρώτης για την εταιρεία που τοποθετείται στο ίδιο ύψος του πήχη με τα υπόλοιπα flagship και όχι σαν ένα οικονομικό flagship killer. Τα €1099 δεν είναι λίγα χρήματα και σίγουρα δεν είναι χρήματα που είχε συνηθίσει να δίνει ο μέσος αγοραστής των προϊόντων της εταιρείας. Με τα ίδια χρήματα παίρνει κανείς το S20+ της Samsung, το οποίο όμως στην Ελλάδα δεν με 5G, φοράει το Exynos SoC το οποίο και throttling κάνει και δεν έχει τόσο γρήγορη GPU, ούτε τόσο γρήγορη φόρτιση/ασύρματη φόρτιση. Περισσότερο με το S20 Ultra μπορεί να συγκριθεί το Xiaomi Mi 10 Pro, λόγω του συστήματος καμερών που είναι παραπλήσιο, με το Samsung να είναι αρκετά ακριβότερο, έχοντας 5G αλλά λιγότερο αποθηκευτικό χώρο (και όλες τις άλλες διαφορές που υπάρχουν). Έτερος ανταγωνιστής είναι φυσικά το P40 Pro με παραπλήσια τιμή, το οποίο έχει καλύτερο σύστημα καμερών αναμφίβολα, αλλά η έλλειψη των Google Services είναι για κάποιους σημαντικό μειονέκτημα. Μια άλλη συσκευή με την οποία σύγκρινε κανείς είναι το Oneplus 8 Pro, το οποίο ανακοινώθηκε μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα. Είναι φθηνότερο, με περισσότερη μνήμη, μεγαλύτερης ανάλυσης οθόνη που τρέχει και στα 120Hz και έχει αδιαβροχοποίηση. Βέβαια, δεν υπάρχει τοπικός αντιπρόσωπος και το αγοράζει κανείς μόνο online (προς το παρόν τουλάχιστον) και σίγουρα δεν έχει τόσο προηγμένο σύστημα καμερών ούτε τον ήχο του Mi10 Pro. Από εκεί και πέρα, το Xiaomi Mi 10 Pro είναι από μόνο του μια εξαιρετική συσκευή. Κορυφαία ποιότητα κατασκευής, όμορφη οθόνη, ταχύτατο SoC, καλή αυτονομία με εξαιρετικά γρήγορη ενσύρματη και ασύρματη φόρτιση, κορυφαίο σύστημα καμερών και ο καλύτερος ήχος σε smartphone εδώ και χρόνια. Λείπουν 1-2 πραγματάκια, όπως η δυνατότητα για χρήση 2 sim και η πιστοποίηση αδιαβροχοποίησης, ενώ σίγουρα θα θέλαμε η USB Type-C να είναι USB 3.0 και να υποστηρίζει έξοδο HDMI. Όσον αφορά στο software, το MIUI συνηθίζεται μετά από κάποιο διάστημα. Γενικά πάντως, είναι μια ισορροπημένη συσκευή και δίκαια μπορεί να συγκρίνεται άμεσα με τα υπόλοιπα flagship που κυκλοφορούν εκεί έξω.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity