Η σειρά Arctis της SteelSeries έχει σταθερά καλή φήμη.
Το headset, σχεδιαστικά, μένει στη γραμμή των υπολοίπων Arctis, με εμφανείς όμως τις κατασκευαστικές διαφορές. Η στέκα είναι φτιαγμένη από ατσάλι, ενώ τα στηρίγματα των ηχείων, που μπορούν να περιστραφούν για εκείνες τις περιπτώσεις που το headset βολεύει να μείνει επίπεδο σε μια κάποια επιφάνεια ή γύρω από το λαιμό, είναι φτιαγμένα από αλουμίνιο. Με λίγα λόγια αποφεύγεται το πλαστικό. Στη στέκα βρίσκουμε κούμπωμα velcro και υφασμάτινη λωρίδα η οποία εκτείνεται και στο πάνω και στο κάτω μέρος της στέκας. Το κούμπωμα φροντίζει να έχει ο χρήστης το περιθώριο να ορίσει το σφίξιμο, αν και, στην περίπτωσή μας, δεν χρειάστηκε. Όπως ήταν του κουτιού, το Arctis Pro ήταν έτοιμο για το κεφάλι του γράφοντος. Το ότι η υφασμάτινη λωρίδα βρίσκεται και κάτω από τη στέκα φροντίζει για καλύτερα εφαρμογή, όπως και να μην ακουμπά το κεφάλι στο ατσάλι. Είναι με διαφορά η καλύτερη λύση που μας έχει τύχει σε gaming headsets, αφού δεν οδηγεί σε πόνο ή δυσφορία ακόμη και ύστερα από ώρες συνεχόμενης χρήσης. Η απουσία πόνου και δυσφορίας συνδέεται, φυσικά, και με την κατάλληλη πίεση που ασκείται από τα ακουστικά στα αυτιά. Τα αποτελέσματα διαφέρουν ανάλογα με το σχήμα του κεφαλιού, αλλά με πλήρως αναλογική προσαρμογή, χάρη στην υφασμάτινη λωρίδα, θεωρούμε ότι τέτοιου είδους προβλήματα μπορούν να αποφευχθούν όπως και να έχει.
Εξάλλου, αναπαυτικά είναι και τα ηχεία με τις κάψες τους. Οι κάψες είναι από συνθετικό υλικό που αναπνέει πολύ καλά. Κατά την SteelSeries το ύφασμα αυτό βασίζεται στη λογική εκείνων που συναντούμε σε αθλητικό ρουχισμό. Δεν θα μπλέξουμε με την ορθότητα του ισχυρισμού, αλλά μπορούμε σίγουρα να μπλέξουμε με το αποτέλεσμα της επιλογής αυτής. Η θερμοκρασία στο αυτί ανέβηκε λιγότερο, σε σχέση με άλλα συνθετικά υλικά αλλά και δέρμα, οπότε, σε συνδυασμό με τα παραπάνω περί εφαρμογής, η πολύωρη χρήση των Arctis Pro, χωρίς να καταλήξει κανείς να βρίζει θεούς και δαίμονες, είναι αναπάντεχα απλή υπόθεση. Οι κάψες, που είναι αφαιρούμενες — για ευκολότερη αντικατάσταση αλλά και καθαρισμό—, είναι αρκετά μεγάλες ώστε να περιβάλλουν το αυτί του χρήστη με άνεση. Και μιας και λέμε για αφαιρούμενα τμήματα, εννοείται ότι αφαιρείται και η υφασμάτινη λωρίδα, ενώ αφαιρούνται και οι απαλές στο άγγιγμα εξωτικές επιφάνειες των ηχείων, που μένουν στη θέση τους με μαγνήτες, για να βγαίνουν και να επανατοποθετούνται εύκολα. Η SteelSeries έχει σχέδιο βέβαια, μιας και δεν πουλάει μόνο ανταλλακτικά για την περίσταση (λωρίδα και καλύμματα) αλλά τα διαθέτει και σε διαφορετικά σχέδια, για εκείνους που θέλουν να δώσουν μια διαφορετική νότα στα ακουστικά τους.
Κατά μία έννοια το κέντρο ελέγχου επί των ακουστικών βρίσκεται στο αριστερό ακουστικό. Στο μπροστινό μέρος βρίσκουμε το πτυσσόμενο μικρόφωνο, ενώ στο πίσω έχουμε ροδέλα για ρύθμιση της έντασης και μακρόστενο πλήκτρο με υφή για τη σίγαση του μικροφώνου (μεγαλύτερο από εκείνο που βρίσκουμε σε φθηνότερο μοντέλα Arctis). Όταν γίνεται σίγαση, ανάβει LED στην άκρη του μικροφώνου ώστε ο χρήστης να είναι απόλυτα σίγουρος αν είναι ακόμη ενεργό ή όχι. To μικρόφωνο εκτείνεται και μαζεύεται εύκολα με το ένα χέρι (όχι υπερβολικά εύκολα όμως, πράγμα καλό), μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ή χωρίς το μαξιλαράκι, ανάλογα με τις συνθήκες και τον τρόπο που συνηθίζει να μιλά κάθε χρήστης. Η θέση του μπορεί να ρυθμιστεί εύκολα, χάρη στο ελαστικό του καλώδιο. Η ροδέλα και το πλήκτρο είναι μεν καλής κατασκευής, βρίσκονται εύκολα και χρησιμοποιούνται επίσης εύκολα, αλλά η θέση τους καταλήγει να είναι «επικίνδυνη». Βάζοντας ή βγάζοντας τα ακουστικά είναι φυσικό να πηγαίνει στη ροδέλα και το πλήκτρο ο αντίχειρας, να γυρνά η πρώτη, να πατιέται η δεύτερη, πριν καλά καλά το καταλάβει κανείς, οπότε να χρειάζεται επιτόπου διόρθωση, αν δεν μείνει η έκπληξη για την επόμενη φορά που θα τα χρησιμοποιήσει ο χρήστης. Αυτή είναι σίγουρα η μεγαλύτερη σχεδιαστική αστοχία ή αδυναμία που βρίσκουμε στα Arctis Pro. Ούτε αυτό εκπλήσσει τόσο βέβαια διότι μιλάμε για την ίδια λογική που ακολουθείται και στα άλλα μοντέλα.
Λίγο πιο κάτω από τη ροδέλα βρίσκουμε δυο υποδοχές, δηλαδή δύο εισόδους ήχου: μια αναλογική, κλασικό mini jack δηλαδή, και μια «ας την πούμε micro USB», δηλαδή μη επίσημη παραλλαγή της θύρας με 8 απολήξεις. Δεν είναι τύπος σύνδεσης που χρησιμοποιεί μόνο η SteelSeries βέβαια. Αν μη τι άλλο βρίσκεται συχνά και σε φωτογραφικές μηχανές. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν προσαρμογείς εκεί έξω, ενώ, παρότι δεν του δείχνει, ο ακροδέκτης μπορεί να μπει σε θύρα micro USB, όχι όμως με ιδανική εφαρμογή προφανώς. Δεδομένου ότι υπάρχει και υποδοχή mini jack βέβαια, όλα αυτά είναι σχετικά. Το βασικό καλώδιο που δίνει η SteelSeries είναι για την ειδική θύρα. Η μια άκρη έχει ειδικό σχεδιασμό για να ταιριάζει ιδανικά στα ακουστικά (και να κάνει τη χρήση του ίδιου καλωδίου δυσκολότερη σε άλλες συσκευές) και η άλλη άκρη έχει το ίδιο βύσμα αλλά χωρίς πειράματα στο περίβλημά του. Πώς συνδέεται λοιπόν σε άλλη συσκευή με mini jack; Όχι, δεν θα χρειαστεί να βρείτε άλλο καλώδιο. Στην ίδια συσκευασία παρέχεται μικρό καλώδιο σε προσαρμογέα, που μετατρέπει το ειδικό βύσμα σε τετράπολο mini jack, με ακροδέκτη «γωνία» για τη χρήση των ακουστικών με χειριστήρια που έχουν έξοδο AUX, αλλά και κάθε άλλη συσκευή με τέτοια έξοδο, όπως υπολογιστές, smartphones, tablets κ.ο.κ. Φυσικά αν έχετε ήδη καλώδιο με mini jack και στις δυο του άκρες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτό, απλά στην άλλη θύρα των ακουστικών.Όλα αυτά δεν απαντούν στο πώς συνδέονται τα ακουστικά με ψηφιακή σύνδεση, σε θύρα USB. Υπάρχει ένα καλώδιο ακόμη, που ενσωματώνει τη ροδέλα ChatMix. Το πολύ μικρό αυτό «μικτάκι» έχει θύρα ειδικά για το 8-pin micro USB που βρίσκουμε στο βασικό καλώδιο, ενώ, από την άλλη, έχει το δικό του καλώδιο που καταλήγει σε θύρα USB. Η σύνδεση με θύρα USB έχει νόημα σε PC/Mac και PS4. Το σκεπτικό είναι πως με τέτοια σύνδεση τα συστήματα αυτά αντιλαμβάνονται το headset ως δυο συσκευές, μία πηγή και μια έξοδο αναπαραγωγής (μικρόφωνο κι ακουστικά αντίστοιχα), τα οποία μπορεί ο χρήστης να διαχειριστεί ξεχωριστά. Η σύνδεση με το αναλογικό τετράπολο δεν προσφέρει τέτοια πολυτέλεια. Πολυτέλεια που είναι αναγκαία για να πιάσει τόπο η ροδέλα ChatMix. Ουσιαστικά με το γύρισμά της ρυθμίζουμε την ισορροπία μεταξύ φωνητικής επικοινωνίας και ήχου πηγής/παιχνιδιού. Το ποια ισορροπία έχει νόημα, το πότε είναι σημαντικό να ενιισχύουμε το ένα ή το άλλο, είναι θέμα παιχνιδιού όσο και προτίμησης προφανώς. Η σύνδεση με USB είναι επίσης απαραίτητη για να λειτουργήσουν τα LED. Χωρίς κάποια ειδική ρύθμιση αυτά περνούν ομαλά από το ένα χρώμα στο άλλο, με τρόπο καλαίσθητο και κυρίως ανούσιο αφού, εφόσον έχουμε να κάνουμε με ακουστικά, ο φωτισμός υπάρχει για να τον βλέπουν όλοι εκτός από εμάς ή εμείς όταν τα έχουμε συνδεδεμένα μεν, παρατημένα κάπου δε. Καθόλου ανούσιο δεν είναι το LED στο μικρόφωνο βέβαια που και αυτό λειτουργεί μόνο σε περίπτωση ψηφιακής σύνδεσης.
Περαιτέρω ρυθμίσεις για τη συμπεριφορά των LED αλλά και ειδικά για διάφορα games και εφαρμογές που υποστηρίζουν voice chat διατίθενται μέσω της εφαρμογής SteelSeries Engine 3. Δεν είναι η πιο καλογραμμένη εφαρμογή όλων των εποχών, πράγμα που επίσης δεν εκπλήσσει κανέναν από τη στιγμή που έχουμε να κάνουμε με εταιρεία hardware, όχι εταιρεία software, ενώ, σε macOS Catalina, που τις έχει κι εύκολες κάτι τέτοιες ειδοποιήσεις, η συνειδητοποίηση πως το λογισμικό ζητά να παρακολουθεί κάθε πάτημα του πληκτρολογίου, ως άλλο keylogger, δεν είναι και η πιο ευχάριστη σκέψη, όσο απαραίτητη κι αν μπορεί να θεωρηθεί μια τέτοια μέθοδος για να κάνει αυτά που θέλει το λογισμικό. Όπως η ισοστάθμιση (που, σε PC, μπορεί να γίνει και με άλλες εφαρμογές) και η χρήση DTS Headphone:X v2.0 (που είναι αδύνατη διαφορετικά σε macOS, εφικτή με εφαρμογές τρίτων σε Windows). Δεν είναι η πρώτη συνάντηση του Enternity με την εφαρμογή αυτή, οπότε δεν θα μπούμε στη διαδικασία να την αναλύσουμε (ξανά) στο παρόν κείμενο. Να σημειώσουμε πάντως πως όλες οι λειτουργίες αυτές προσφέρονται και χωρίς το λογισμικό αυτό εφόσον προτιμήσει κάποιος το μοντέλο Arctis Pro + GameDAC, που αντί για το ChatMix έχει το δικό του DAC που προσφέρει περισσότερες θύρες αλλά και πρόσβαση σε όλες τις ρυθμίσεις χωρίς να μπλέξει κάποιος με υπολογιστή. Για αυτό κοστίζει και παραπάνω βέβαια. Ουσιαστικά το GameDAC είναι μια εξωτερική κάρτα ήχου, ειδική για την περίσταση.
Καλά όλα αυτά, θα πείτε, αλλά με τον ήχο τι γίνεται; Άλλωστε όλη η σειρά Arctis έχει καλό ήχο, τι νόημα έχει να επενδύσει κανείς σε Arctis Pro, ασχέτως έκδοσης; Κι όμως η SteelSeries καταφέρνει να εξασφαλίσει ακόμη καλύτερο ήχο, με ελάχιστο μόνο σπρώξιμο στις χαμηλές συχνότητες. Κοινώς όποιος θεωρεί το «υπερτουμπανόμπασα» ένδειξη ποιότητας δεν θα εντυπωσιαστεί αλλά, εδώ που τα λέμε, δεν δικαιούται κιόλας να ανοίγει κουβέντες για ήχο, αλλά μόνο για γούστο. Τα συγκεκριμένα ακουστικά φτιάχνουν αρκετά καλό θόλο, ενώ υποστηρίζουν μεγάλο εύρος σε συχνότητες, πράγμα αναμενόμενο αφού, τεχνικώς, υποστηρίζουν Hi-Res Audio. Και λέμε «τεχνικώς» διότι αυτό το μοντέλο, που δεν έχει το GameDAC, δεν έχει την απαραίτητη στάμπα, παρότι χρησιμοποιεί ακριβώς τα ίδια ηχεία των 40mm, έχει ακριβώς την ίδια απόκριση που φτάνει και τα 40kHz, ενώ τα περισσότερα ακουστικά στην κατηγορία βλέπουν ταβάνι στα 20kHz ή 22kHz. Η κανονική υποστήριξη Hi-Res Audio θα ήταν μια βοήθεια ακόμη, ωστόσο το εύρος αυτό φροντίζει και πάλι να αποδίδει λεπτομέρεια που διαφορετικά θα πήγαινε χαμένη, πάντα σε συνδυασμό με το αρκετά επίπεδο προφίλ των ακουστικών, που φροντίζει να μην πνίγονται μεσαίες και υψηλές συχνότητες από αλόγιστη απόδοση των χαμηλών. Με αυτά και με αυτά τα Arctis Pro είναι από τα καλύτερα gaming headsets που έχουν περάσει από τα αυτιά μας και, ταυτόχρονα, είναι και από τα καλύτερα ακουστικά για μουσική που έχουμε πετύχει στα 200 ευρώ και στα περίχωρά τους. Δεδομένου ότι τα gaming headsets σπάνια έχουν τέτοιες βλέψεις, θεωρούμε την εντύπωση αυτή ένα μικρό θαύμα από μόνη της.
Εξίσου καλές είναι και οι εντυπώσεις μας από το μικρόφωνο που η SteelSeries ονομάζει ClearCast. Περιέργως το μεγαλύτερό του πρόβλημα είναι ότι βιάζεται να φτάσει σε υψηλή ένταση. Οπότε όταν το εκτείνουμε μπροστά για να είναι πιο κοντά στο στόμα, είναι εύκολο να ενοχλήσουμε και λίγο όποιον είναι στην άλλη άκρη, χάρη στο πόσο δυνατά καταλήγουμε να ακουγόμαστε. Δεν είναι τυχαίο πως με το μικρόφωνο μαζεμένο η ένταση μένει σε λογικότερα επίπεδα, είναι ό,τι πρέπει για συνεννόηση και η καθαρότητα παραμένει. Το ηχητικό προφίλ δεν είναι το ίδιο επίπεδο εδώ βέβαια, οι χαμηλές δεν έχουν την τιμητική τους, ωστόσο, γενικά, το αποτέλεσμα είναι πάρα πολύ καλό, επίσης από τα καλύτερα που μας έχουν τύχει. Δεν είναι ιδανική επιλογή για podcasting, αλλά αν χρησιμοποιηθεί ακόμη και για κάτι τέτοιο σε περίπτωση αναποδιάς, η ζημιά δεν θα είναι μεγάλη. Άλλο ένα μικρό θαύμα δηλαδή.
Για αυτό και, τελικά, θεωρούμε τα Arctis Pro όχι μόνο πολύ καλό προϊόν αλλά και σωστά τιμολογημένο. Ξέρουμε και κατανοούμε ότι λίγοι βιάζονται να δώσουν 200 ευρώ για ακουστικά, παρότι βέβαια ο core gamer φαίνεται να δικαιολογεί ευκολότερα τέτοια επένδυση για το gaming, παρά για τη μουσική του, σε σχέση πάντα με το μέσο άνθρωπο που ακούει συστηματικά μουσική με κάποιο τρόπο. Είτε μιλάμε όμως για gaming headsets είτε για στερεοφωνικά ακουστικά, τα Arctis Pro είναι καλή περίπτωση για κάθε δουλειά, διάκριση που, στο χώρο του ήχου ειδικά, θα μπορούσε να σας κοστίσει τόσα και παραπάνω. Ταυτόχρονα, δεδομένου ότι η διαφορά από τα φθηνότερα μοντέλα Arctis δεν είναι σαν τη μέρα και τη νύχτα, τα Arctis Pro προφανώς και προσφέρονται ευκολότερα σε εκείνους που αγαπούν τον ήχο τους όσο αγαπούν και το gaming, αντί να βλέπουν το gaming headset ως ένα απλό εργαλείο. Ελπίζουμε να υπάρχουν πολλοί τέτοιοι. Για έναν καλύτερο κόσμο.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity