Οι πρώτες εντυπώσεις είναι πολύ καλές. Η σχεδιαστική γραμμή του M4 Aqua ακολουθεί εκείνη του σημαντικά ακριβότερου Z3. Δύο κομμάτια γυαλί εμπρός και πίσω δένονται με -πλαστικό και όχι μεταλλικό- περίβλημα, με απαλές καμπύλες παντού, χωρίς καμία απολύτως γωνία. Για αυτό το λόγο όπως και να κρατήσει κανείς το τηλέφωνο στα χέρια του η αίσθηση καταλήγει να είναι ίδια. Στη μία πλευρά βρίσκουμε το πλήκτρο άμεσης ενεργοποίησης της φωτογραφικής μηχανής και αυτά για την αυξομείωση της έντασης, ένα ακόμα για το κλείδωμα της συσκευής καθώς και υποδοχή για κάρτα SIM. Από την άλλη πλευρά, βρίσκουμε υποδοχή για κάρτες microSD αλλά και θύρα micro USB. Στο πάνω μέρος φυσικά υπάρχει η απαραίτητη υποδοχή για ακουστικά. Οι υποδοχές microSD και SIM προστατεύονται από μαλακό πλαστικό κάλυμμα, κάτι που δεν ισχύει για τις υπόλοιπες θύρες. Ακόμη και έτσι, το Xperia M4 Aqua μπορεί κανονικά να αντέξει σκόνη, βροχή αλλά και κατάδυση σε βάθος έως και 1,5 μέτρο για 30 λεπτά, χωρίς να σας αναγκάζει παράλληλα να ανοιγοκλείνετε καπάκια κάθε φορά που θέλετε να χρησιμοποιήσετε ακουστικά, hands free, καλώδια φόρτισης και μεταφοράς δεδομένων.
Για το εσωτερικό, η Sony διάλεξε οκταπύρηνο Snapdragon 615, με τη μια τετράδα πυρήνων σε ταχύτητα 1,5GHz και τη δεύτερη στο 1GHz, και υποστήριξη 32bit/64bit, που συνοδεύεται από Adreno 305 GPU και προσφέρει υποστήριξη 4G LTE. Οι κάμερες είναι δύο φυσικά, μία στα 13MP με αισθητήρα Exmor RS και LED flash, και μία ακόμη στα 5MP. Και το αποτέλεσμα όλων αυτών καταλήγει βέβαια στην οθόνη IPS, με διαγώνιο 5” και ανάλυση 1280 x 720. Δεν είναι η πιο πυκνή οθόνη που είδαμε ποτέ αλλά μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί η πιο προσεγμένη πτυχή της συσκευής, μετά την ίδια την κατασκευή. Το χρώμα είναι πολύ καλό, η φωτεινότητα επαρκής στα περισσότερα σενάρια, οι γωνίες θέασης αυτές που περιμένουμε από IPS panels και η απόκριση του touch panel πολύ καλή. Όταν βέβαια δεν διαφωνεί το λογισμικό. Η Sony περνά πάντα το δικό της skin στα Android smartphones που κατασκευάζει και αυτό κάνει και στην περίπτωση του Xperia M4, το οποίο έρχεται κατά βάση με Android 5.0. Η αισθητική διαφορά στις home screens είναι εμφανής, ταιριάζει με το απανταχού software της Sony αλλά συνοδεύεται από πολλά widgets, διάφορες εφαρμογές και υπηρεσίες, μερικές εκ των οποίων δεν μπορούν να αφαιρεθούν πλήρως, μόνο να κρυφτούν. Πάντως το skin δεν ξεφεύγει εργονομικά από τα γνωστά και δεν πρόκειται να παιδέψει τον χρήστη Android που έρχεται από κάποια “καθαρότερη” έκδοση του λειτουργικού συστήματος. Οι εφαρμογές της ίδιας της Sony δεν είναι άσχημες. Τόσο η εφαρμογή για αναπαραγωγή video όσο και εκείνη για αναπαραγωγή μουσικής βρίσκουν τα τοπικά media αλλά και οτιδήποτε μπορούν να βρουν στο δίκτυο, με τη βοήθεια του DLNA. Αυτό, στην αρχή τουλάχιστον, αποδεικνύεται σημαντικό αφού ο ενσωματωμένος αποθηκευτικός χώρος είναι μόλις 8GB, εκ των οποίων διατίθενται στο χρήστη λιγότερα από 3GB. Η ανάγκη για επέκταση είναι γρήγορη και υπάρχει τουλάχιστον υποστήριξη για microSD χωρητικότητας έως και 128GB.
Καλά όλα αυτά αλλά σημασία έχει η πράξη. Και πιο συγκεκριμένα το κατά πόσο επιβεβαιώνεται ο ισχυρισμός ότι η ενσωματωμένη μπαταρία των 2400mAh είναι αρκετή για χρήση 2 ημερών, κάτι που τονίζει η Sony στην επικοινωνία της για το προϊόν. Η αυτονομία αυτή είναι εφικτή, αλλά δύσκολα χωρίς κάποιους αστερίσκους. Πέραν της κανονικής λειτουργίας του τηλεφώνου, υπάρχουν και δύο επιπλέον modes με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας. Από τη μία είναι το Extended Stand By mode που κλείνει εφαρμογές που βάσει συνήθειας προκύπτει ότι είναι απίθανο να ξαναχρησιμοποιηθούν σύντομα κ.λπ., κάθε φορά που σβήνει η οθόνη. Υπάρχει από την άλλη και το Stamina mode που είναι πολύ πιο επιθετικό, αφού μπλοκάρει πάρα πολλές λειτουργίες ώστε να μείνουν τα απαραίτητα όπως τηλεφωνικές κλήσεις και SMS. Είτε με πολύ ελαφριά χρήση είτε με το κάτι παραπάνω και παράλληλη αξιοποίηση των εν λόγω modes, οι δύο μέρες μακριά από πρίζα είναι εφικτές. Προφανώς και η κατάσταση δεν σώζεται αν κάποιος είναι αποφασισμένος να δει ολόκληρο το Amadeus χρησιμοποιώντας σύνδεση 4G. Σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και σε χρήση WiFi η μπαταρία ζορίζεται. Όπως συμβαίνει με κάθε νέο τηλέφωνο που παίρνουμε στα χέρια μας, ένα από τα πρώτα πράγματα που καλούμαστε να κάνουμε είναι update σε πολλές, ακόμη και δεκάδες, διαφορετικές εφαρμογές. Κάναμε το ίδιο, αφήσαμε το τηλέφωνο στην ησυχία του, ενίοτε κοιτάζαμε την πρόοδο των downloads και το άνω μισό του τηλεφώνου “καιγόταν” σταθερά. Η λειτουργία και η απόκριση της συσκευής δεν φάνηκε να επηρεάζεται, δεν μπορούμε όμως να πούμε το ίδιο για την μπαταρία. Τόση θερμότητα χωρίς αντίστοιχη κατανάλωση δεν γίνεται άλλωστε. Το συμπέρασμά μας είναι πως όταν data πάνε και έρχονται ασύρματα χωρίς σταματημό, η κατανάλωση, για κάποιο λόγο, είναι τέτοια που παίρνει μαζί της και την μπαταρία. Ειδάλλως η επτάωρη αντοχή στην αναπαραγωγή HD video δεν είναι καθόλου άσχημο στατιστικό.
Στη χρήση η γενικότερη συμπεριφορά είναι πολύ καλή. Όλα βαίνουν καλώς, αντιδρούν με τη σβελτάδα που χαρακτηρίζει την κατηγορία. Δεν αποφεύγονται πλήρως τα κομπιάσματα. Σε κάποιες περιπτώσεις είναι λογικό και αναμενόμενο, αφού κάποιες ιδιαίτερες εφαρμογές μπορούν να είναι πολύ απαιτητικές. Τρέχει άνετα τα διάφορα παιχνίδια αλλά δεν υποστηρίζει το Remote Play από PS4 με το PlayStation App. Τα πηγαίνει καλά με Photoshop Express αλλά η βαριά επεξεργασία video είναι άθλημα για άλλους, μεγαλύτερους, όπως βέβαια είναι απολύτως φυσικό. Από εκεί και πέρα προκύπτουν και κάποιες αστοχίες που οφείλονται στο hardware. Ο Chrome για παράδειγμα μπορεί να μείνει στάσιμος για λίγο, ο χρήστης να απορήσει, να κάνει πολλαπλά πατήματα και ξαφνικά να εκτελεστούν όλα διαδοχικά. Φανταζόμαστε ότι με κάποιο update θα στρώσουν θέματα σαν και αυτά. Διότι δεν τίθεται θέμα για την ευαισθησία της ίδιας της οθόνης. Η οθόνη άλλωστε είναι σίγουρα το πιο ευχάριστο τμήμα του Xperia M4 και, ευτυχώς, αξιοποιεί την πρότερη εμπειρία της ιαπωνικής εταιρείας σε θέματα επεξεργασίας εικόνας. Παρά το μέγεθός της και τα ελαφρώς μεγαλύτερα από όσο θα θέλαμε περιθώρια στο άνω και κάτω μέρος, η χρήση με το ένα χέρι δεν αποτελεί πρόβλημα, ούτε και δημιουργείται τελικά αίσθηση ότι η λαβή μας δεν είναι “σίγουρη”.
Μέχρι εδώ, βάζοντας την περιστασιακή άνοδο της θερμοκρασίας στην άκρη, όλα καλά. Οι κάμερες είναι η αναπάντεχη απογοήτευση, παρά το αρκετά καλό προηγούμενο της Sony και το γεγονός ότι οι αισθητήρες της είναι σταθερά πολυπόθητοι και από άλλους κατασκευαστές. Οι σχετικές εφαρμογές δεν έχουν πρόβλημα. Αντιθέτως προσφέρουν προγράμματα όπως το Intelligent Auto, HDR, χειροκίνητες ρυθμίσεις, ακόμη και AR mode. Το τελευταίο βέβαια αποδεικνύεται αρκετά βαρύ για το chipset της συσκευής, αλλά, κακά τα ψέματα, πόσο να ασχοληθεί κανείς ούτως ή άλλως; Και κάπως έτσι φτάνουμε στην ουσία, την ίδια τη φωτογραφία. Η εμπρόσθια κάμερα, παρά την ανάλυσή της, υπόκειται στην πραγματικότητα των “selfie cameras” που δεν είναι άλλη από τους ακόμη μικρότερους αισθητήρες και τις ποιοτικές απώλειες που αυτοί συνεπάγονται. Το σημαντικό είναι ότι οι selfies δεν θα έχουν πρόβλημα, οι συνομιλητές σε video calls δεν θα παραπονεθούν. Τα παράπονα μένουν για τη βασική κάμερα των 13MP. Η φωτομέτρηση δεν είναι και πολύ καλή με την αντίθεση να είναι κατώτερη των περιστάσεων και να επηρεάζει αρνητικά την ευκρίνεια. Μερικές φορές, ούτε η λειτουργία HDR λύνει το πρόβλημα της αντίθεσης. Το πιο παράξενο όμως είναι ότι όταν ο περιβάλλων φωτισμός δεν είναι έντονος, το χρώμα ξεφεύγει προς μπλε και ματζέντα, καταλήγοντας σε φωτογραφίες με προβληματικό, μη ρεαλιστικό χρώμα. Σίγουρα κάτι περίεργο συμβαίνει με τον αισθητήρα καθώς προσπαθεί να “ζυγίσει” τις συνθήκες πριν τη φωτογράφιση.
Οπότε φτάνουμε στη γενικότερη εντύπωση. Το Xperia M4 είναι ανθεκτικό, στιβαρό, καλαίσθητο, με καλή αίσθηση στο χέρι, σωστό μέγεθος και πολύ καλή οθόνη. Στις κλήσεις δεν έχει κανένα πρόβλημα, η λήψη είναι καλή και οι επιδόσεις κινούνται στα λογικά πλαίσια της μεσαίας κατηγορίας: είναι καλές, κάνουν για όλα, αλλά δεν κερδίζουν βραβεία. Με επίσημη τιμή που βρίσκεται στα €299 αλλά και δυνατότητα να το αποκτήσει κανείς με λίγο κάτω από τα €240 ψάχνοντας περισσότερο, είναι μια συσκευή που έχει το δικό της ενδιαφέρον.
Α ρε sony, 800 χρόνια να περάσουν τα ίδια και τα ίδια. Πατάς την οθόνη που κόλλησε και μετά ξαφνικά εκτελεί τα 2-3 προηγούμενα χοροπηδώντας σα τη μαϊμού. Ούτε να μου το χάριζαν.....