Λίγα λόγια για το νέο βύσμα είναι απαραίτητα. Θα το βλέπετε όλο και πιο συχνά σε συσκευές παντός είδους, αν και όχι με τις ίδιες προδιαγραφές σε ταχύτητα, μεταφορά ενέργειας και λοιπά. Όπως και να έχει είναι σίγουρα πιο φιλικό από το βύσμα micro USB. Αν και μεγαλύτερο σε μέγεθος, έχει αρκετά χαμηλό προφίλ ώστε να χρησιμοποιείται σε κινητά τηλέφωνα και τοποθετείται με οποιοδήποτε προσανατολισμό. Δεν υπάρχει “πάνω” και “κάτω”, άρα μπορείτε να το τοποθετείται με ελάχιστη προσπάθεια ακόμη και στα τυφλά, όπως π.χ. τα καλώδια Lightning της Apple. Πέραν αυτού του οφέλους, η θύρα αυτή φέρνει και ένα ακόμη στην περίπτωση του Nexus 5X αφού επιτρέπει το πέρασμα περισσότερου ρεύματος. Ο μεγαλύτερος σε μέγεθος για τα συνηθισμένα δεδομένα της κατηγορίας φορτιστής παρέχει 15W. Σε συνδυασμό με software και τεχνολογία μπαταρίας, μπορεί να γεμίσει κατά ένα τέταρτο την μπαταρία, όταν αυτή έχει πέσει χαμηλά, μέσα σε 20 λεπτά περίπου. Θα χρειαστεί βέβαια κάτι παραπάνω από μιάμιση ώρα για πλήρη φόρτιση, αλλά και αυτός ο χρόνος είναι σίγουρα ικανοποιητικός. Άλλωστε όσο ανεβαίνει η στάθμη της μπαταρίας, η ταχύτητα της φόρτισης πέφτει, όπως συμβαίνει με όλες τις μπαταρίες. Η συσκευασία του Nexus 5X έχει μόνο το φορτιστή και καλώδιο από USB Type-C σε USB Type-C. Οι πιθανότητες λένε λοιπόν ότι δεν μπορείτε να το συνδέσετε έτσι απλά στον υπολογιστή σας. Χρειάζεστε διαφορετικό καλώδιο ή τον κατάλληλο προσαρμογέα που θα πρέπει να αγοράσετε ξεχωριστά.
Πάνω και κάτω υπάρχουν δυο ηχεία. Το πάνω χρησιμοποιείται για την ανοιχτή ακρόαση. Το κάτω για όλες τις άλλες περιπτώσεις. Ούτε το ένα, ούτε το άλλο κάνουν ιδιαίτερα καλή εντύπωση, πάντα για τα δεδομένα ενός smartphone. Ούτε βέβαια και δημιουργούν κάποιο ανήκουστο ή παράξενο πρόβλημα. Στο ένα υπάρχει και κρυφό LED που, εφόσον ενεργοποιηθεί, λειτουργεί ως φωτεινή σήμανση για τις ειδοποιήσεις. Στις συνομιλίες, ο δικός μας ήχος, στο ακουστικό, ήταν σίγουρα ικανοποιητικός, αλλά ακόμη καλύτερος ήταν για την άλλη άκρη της γραμμής αφού η ακύρωση θορύβου (με τη βοήθεια τριών μικροφώνων) φαίνεται να λειτουργεί εξαιρετικά. Μένοντας και πάλι στα εξωτερικώς εμφανή στοιχεία της συσκευής, στην πρόσοψη βρίσκουμε κάμερα ανάλυσης 5MP με διάφραγμα f/2.2. Ο φακός δεν είναι αρκετά ευρυγώνιος για όσους συνηθίζουν να το ρίχνουν σε ομαδικά selfies αλλά κατά τα άλλα τα πηγαίνει καλά. Στο πίσω μέρος και μέσα στο σαφές εξόγκωμα βρίσκουμε κάμερα με ανάλυση 13MP, λίγο μεγαλύτερα σε μέγεθος pixels, διάφραγμα f/2.0 και διπλό flash, και όλα λειτουργούν με τη βοήθεια του laser auto focus. Ο αισθητήρας είναι της Sony, άρα τα μαντάτα είναι καλά, ειδικά για τη σειρά Nexus που φημίζεται για διάφορα, όχι τόσο όμως για τις φωτογραφικές της μηχανές. Η κάμερα τα πηγαίνει αρκετά καλά λοιπόν και σε πιο δύσκολο φωτισμό, με ή χωρίς HDR που μπορεί να ενεργοποιείται και αυτόματα. Η λεπτομέρεια στο δύσκολο φωτισμό είναι αρκετά καλά, δεδομένου ότι δεν μεσολαβεί πραγματική σταθεροποίηση εικόνας. Σίγουρα το αποτέλεσμα είναι καλύτερο σε σχέση με πιο πυκνούς αισθητήρες που αναγκάζονται να έχουν μικρότερα pixels προκειμένου να έχουν να μιλούν για περισσότερα megapixels. Το διπλό flash, δεν κάνει θαύματα, απλά αποτελεί λύση όταν τα (καλά) περιθώρια του αισθητήρα παραστενέψουν. Τον αισθητήρα δεν τον συναντάμε πρώτη φορά. Το software όμως διαφέρει αρκετά. Δεν εμβαθύνει ιδιαίτερα, κάνει όμως ευκολότερη την εναλλαγή μεταξύ βασικών λειτουργιών, την ετοιμασία για καταγραφή video (4K@30fps μέχρι 720p120) ή την αποτύπωση πανοραμικών λήψεων 360 μοιρών. Παράλληλα η ίδια εφαρμογή, παρότι βελτιωμένη, δεν κινείται αρκετά…γρήγορα.
Και πάλι στο πίσω μέρος της συσκευής υπάρχει ένας μεταλλικός δακτύλιος που δεν είναι παρά αισθητήρας για δακτυλικά αποτυπώματα. Η Google, που υποστηρίζει πλέον κανονικά τέτοια λειτουργεί στο Android 6.0 Marshmallow, ονομάζει το σύστημα Android Imprint. Και λειτουργεί εξαιρετικά. Μπορούν να αρχειοθετηθούν πολλαπλά αποτυπώματα και κάθε δάχτυλο πρέπει να διαβαστεί έξι φορές με διαφορετικό προσανατολισμό για να ρυθμιστεί ως “γνωστό”. Από εκεί και πέρα, στην πράξη, ο αισθητήρας λειτουργεί πάντα, εξαιρετικά γρήγορα μάλιστα. Οι μόνες φορές που σημειώσαμε αστοχία, ήταν δική μας αφού το παρακάναμε με την παράξενη τοποθέτηση των άκρων των δαχτύλων. Η θέση του ίδιου του δακτυλίου είναι πολύ καλή αφού βρίσκεται στο πίσω μέρος, λίγο πάνω από τη μέση και κεντραρισμένο, κάτω από τη βασική κάμερα.
Το ζύγι της συσκευής είναι τέτοιο που ο δείκτης είναι φυσικό να βρίσκεται κοντά στον αισθητήρα όταν κρατάμε τη συσκευή, κάνοντας το ξεκλείδωμα και τη χρήση οποιασδήποτε υπηρεσίας δέχεται Android Pay ή δέχεται αποτυπώματα για log in πραγματικό παιχνιδάκι. Βέβαια, ακριβώς για τον ίδιο λόγο το δάχτυλό μας πήγαινε στον αισθητήρα και όταν δεν υπήρχε λόγος, είτε ξεκλειδώνοντας το τηλέφωνο χωρίς να έχουμε τέτοιο στόχο, είτε προκαλώντας δόνηση κατά την ανάγνωση χωρίς να συμβαίνει κάτι περαιτέρω. Ακόμη και στην τσέπη, όταν πηγαίναμε να πιάσουμε τη συσκευή, μας τύχαινε καμιά φορά κάτι ανάλογο. Η ταυτοποίηση με εναλλακτική μέθοδο επιβάλλεται αφού, για λόγους ασφαλείας, δεν γίνεται αποδεκτό το αποτύπωμα ύστερα από επανεκκίνηση ή στο ξεκίνημα της ημέρας. Πριν μπούμε στα…ενδότερα, επιβάλλεται μια στάση στην οθόνη. Στις 5,2” δεν είναι ακριβώς μικρή, αλλά σίγουρα όχι από τις μεγαλύτερες της αγοράς. Οριακά, μπορεί να χρησιμοποιηθεί αρκετά και με το ένα χέρι. Το panel είναι IPS LCD με ανάλυση 1920 x 1080. Είναι αρκετά φωτεινή όταν χρειάζεται, δηλαδή στο φως της ημέρας και αποδίδει ρεαλιστικά τα χρώματα.
Ώρα για…βουτιά όμως. Στο Nexus 5X βρίσκουμε τον εξαπύρηνο Snapdragon 808. Τέσσερις πυρήνες τρέχουν στο 1,4GHz με τους άλλους δύο να ανεβαίνουν στο 1,8GHz. Όπως συμβαίνει σε διατάξεις big.LITTLE σε επεξεργαστές ARM, οι πυρήνες είναι διαφορετικής δυναμικής και η συνεισφορά τους προσαρμόζεται ανάλογα με τις ανάγκες. Το αποτέλεσμα είναι απόλυτα ομαλή συμπεριφορά του τηλεφώνου, με μεγαλύτερη εξαίρεση την εφαρμογή της κάμερας που ζορίζεται χωρίς ιδιαίτερο λόγο. Έχουμε δει τηλέφωνα με μικρότερη ιπποδύναμη να τα πηγαίνουν καλύτερα και για αυτό είμαστε έτοιμη να ρίξουμε το φταίξιμο στο software. Ακόμη και το γεγονός ότι η RAM είναι 2GB, ένα GB λιγότερο δηλαδή από ακριβότερες έως και παρόμοιες προτάσεις, δεν είναι ικανή δικαιολογία, πάλι για τους ίδιους λόγους. Αν ήταν έτσι τότε θα βλέπαμε το τηλέφωνο να χωλαίνει πιο συχνά και σε περισσότερα σενάρια. Γενικότερα λοιπόν η συμπεριφορά θυμίζει ακριβότερα τηλέφωνα. Πάντως είναι αλήθεια ότι αν το παρακάνουμε με τις ανοιχτές εφαρμογές, η RAM αρχίζει να παίζει ρόλο στις επιδόσεις, κρατώντας τες πιο χαμηλά. Στο Nexus 5X βρίσκουμε πάντως και το Sensor Hub, συνεπεξεργαστή που διαχειρίζεται τα δεδομένα των διαφόρων αισθητήρων, προκειμένου να μην απασχολείται άσκοπα ο κεντρικός επεξεργαστής. Χάρη σε αυτόν αλλά και στη νέα έκδοση του λειτουργικού, η συσκευή αντιλαμβάνεται ότι δεν μετακινείται και ρίχνει την κατανάλωση απενεργοποιώντας τον επεξεργαστή και κόβοντας διεργασίες εφαρμογών. Αυτό είναι το λεγόμενο Doze Mode. Όταν μετακινηθεί πάλι το τηλέφωνο, η αλλαγή γίνεται αντιληπτή και όχι μόνο μπαίνει ξανά σε κανονική λειτουργία, αλλά εμφανίζει την ώρα και άλλες ειδοποιήσεις χωρίς να ενεργοποιήσει πλήρως την οθόνη. Ο συνδυασμός των συστημάτων αυτών αποδεικνύεται σημαντικός. Σε ηρεμία το Nexus 5X έχει πραγματικά πολύ χαμηλή κατανάλωση. Θετικό, διότι, σε κανονική λειτουργία η κατανάλωση είναι μάλλον υψηλότερη από αυτή που φανταζόμασταν. Με τις 8 ώρες αναπαραγωγής video, το Nexus 5X δεν απειλεί και τόσο τον ανταγωνισμό σε θέματα αυτονομίας, παρά τα 2700mAh της μπαταρίας του. Στην πράξη όμως, ακριβώς λόγω της έντονης οικονομίας σε περιόδους αδράνειας, το τηλέφωνο αντέχει να βγάλει τη μέρα, τουλάχιστον με τυπική χρήση. Αν είναι να τα δώσετε όλα σε κάποια δραστηριότητα, τότε, για καλό και για κακό, κρατήστε και το φορτιστή κοντά. Σίγουρα, αυτό ισχύει για οποιαδήποτε συσκευή λίγο-πολύ. Δεν το περιμέναμε σε τέτοιο βαθμό εδώ όμως, ειδικά με τη συγκεκριμένη χωρητικότητα μπαταρίας.
Στο πίσω μέρος της συσκευής υπάρχει ένας μεταλλικός δακτύλιος που δεν είναι παρά αισθητήρας για δακτυλικά αποτυπώματα. Η Google, που υποστηρίζει πλέον κανονικά τέτοια λειτουργεί στο Android 6.0 Marshmallow, ονομάζει το σύστημα Android Imprint. Και λειτουργεί εξαιρετικά.
Κανονικά το software δεν είναι το πρώτο μέλημα ενός τέτοιου review. Η σειρά Nexus όμως ξεχωρίζει πάντα για το γεγονός ότι “φορά” καθαρό Android, χωρίς περιττές προσθήκες για το θεαθήναι. Ξεχωρίζει επίσης και για το ότι είναι πάντα από τις πρώτες σειρές με πρόσβαση σε νέες εκδόσεις και το Nexus 5X έρχεται κατευθείαν με Android 6.0 Marshmallow. Οι λειτουργίες εξοικονόμησης ενέργειας που αναφέρθηκαν πιο πάνω εξαρτώνται ακριβώς από τη νέα αυτή έκδοση. Οι κοσμητικές διαφορές είναι μικρές και συχνά σημειακές. Για παράδειγμα το app drawer κυλά κάθετα, όχι οριζόντια όπως παλιά και η πρώτη τετράδα περιλαμβάνει πάντα, αυτόματα, τις εφαρμογές που χρησιμοποιούνται περισσότερο. Χωράνε πλέον σειρές από πέντε εικονίδια. Αλλαγή βλέπουμε και στο app switcher με όλα τα tabs, ακόμη και μεμονωμένα tabs του Chrome, να εμφανίζονται αλφαβητικά και να κινούνται κάθετα, όχι στο πλάι, αλλά καταλαμβάνοντας όλη την οθόνη. Αν ξεχωρίζει όμως κάτι στην πράξη είναι η λειτουργία Tap to Google. Όπου και αν βρίσκεστε, πραγματικά σε οποιαδήποτε εφαρμογή, αν κρατήσετε πατημένο το power button, η εφαρμογή Google διαβάζει ό,τι προβάλλεται στην οθόνη και προσπαθεί να εμφανίσει σχετικά αποτελέσματα. Όνομα ηθοποιού σε μήνυμα; Ώρα για IMDB και φωτογραφίες. Εστιατόριο; Να οι ώρες λειτουργίας, τηλέφωνο, reviews και το μενού. Αρκεί να υπάρχουν βέβαια κάπου στο δίκτυο. Δεν φέρνει τα πάνω κάτω στη χρήση και εννοείται ότι η χειροκίνητη αναζήτηση μπορεί να είναι καλύτερα εστιασμένη με την κατάλληλη μέθοδο. Είναι όμως θετικό το γεγονός ότι ξεκινώντας από το κυρίαρχο στοιχείο ανά πάσα στιγμή στην οθόνη, ανοίγονται πόρτες προς ατελείωτες πληροφορίες.
Φτάνοντας στο τέλος λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι όσον αφορά στο Nexus 5X που κατασκευάζει η LG για λογαριασμό της Google, αυτό που μετρά πάνω από όλα είναι αν η ισορροπία λειτουργιών και συμβιβασμών είναι η κατάλληλη για κάποιον. Καλή οθόνη, καλή φωτογραφική μηχανή, ανθεκτικό μα πλαστικό, περίβλημα και γενικά αεράτη συμπεριφορά συνθέτουν τη μια πλευρά. Η έλλειψη θύρας microSD παρά το γεγονός ότι το Android 6.0 Marshmallow τα πηγαίνει καλύτερα πλέον με συμπληρωματικά μέσα αποθήκευσης, οι εργονομικές επιλογές που πότε διευκολύνουν τα μέγιστα και άλλοτε μπερδεύονται μόνες τους, το ερωτηματικό για την αυτονομία κ.λπ. βρίσκονται στην άλλη πλευρά. Η μεσαία κατηγορία καταλήγει εξ ορισμού σε τέτοια διλήμματα. Πιστεύουμε όμως ότι, τελικά, μέγεθος και τιμή θα παίξουν σημαντικότερο ρόλο. Γιατί; Διότι η συσκευή διατίθεται με 16GB και 32GB αποθηκευτικού χώρου. Τα πρώτα είναι λίγα, τα δεύτερα φέρνουν την τιμή κοντά στο Nexus 6P με την ίδια χωρητικότητα. Αν μάλιστα ξοδέψετε κάτι παραπάνω για καλώδιο ή προσαρμογές από USB Type-C σε Type-A (αυτή είναι η τυπική ονομασία του κλασικού βύσματος), φτάνετε σε απόσταση αναπνοής. Και όταν γίνει τελικά αυτό, το μεταλλικό πλαίσιο του Nexus 6P, οι καλύτερες επιδόσεις, η αυξημένη RAM και το πώς στέκονται στο χέρι σας το μεγαλύτερο σε διαστάσεις μοντέλο θα καταλήξουν να οδηγούν την απόφασή σας. Αν λοιπόν έχετε συμπάθεια, αν όχι εμμονή με τη σειρά Nexus, προκύπτει ότι, λόγω περίεργης τιμολόγησης, ένα καλό τηλέφωνο σαν το 5X, δίνει μόνο του πατήματα για να καταλήξετε στο ικανότερο αδελφάκι του. Προς τέρψιν της Huawei φανταζόμαστε.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity