Σε αντίθεση με τον κανόνα, το Roar 2 είναι σχεδιασμένο για να στέκεται, κυρίως, πλαγιασμένο, όχι όρθιο. Γίνεται και το τελευταίο, αλλά είναι η εναλλακτική, όχι η πρώτη επιλογή. Ενδεικτικά τα πλαστικά “ποδαράκια” είναι τοποθετημένα με βάση την πρώτη θέση, αλλά στη συσκευασία παρέχονται κι άλλα για εκείνους που θα προτιμήσουν τον άλλον προσανατολισμό. Άλλωστε τα πλήκτρα ελέγχου είναι τοποθετημένα αναλόγως, αφού στη μεγάλη επιφάνεια του ηχείου βρίσκουμε πλήκτρα ενεργοποίησης, αύξησης και μείωσης έντασης και το πλήκτρο που ξεκινά τη διαδικασία σύζευξης μέσω Bluetooth (μπορούν να συγχρονιστούν 2 συσκευές ταυτόχρονα). Παραδίπλα υπάρχει μια οπή για το ενσωματωμένο μικρόφωνο αλλά και τρία λαμπάκια που δείχνουν τα επίπεδα φόρτισης της ενσωματωμένης μπαταρίας. Μένει ο αισθητήρας NFC για ακόμη πιο απλή σύζευξη. Με το ηχείο πλαγιασμένο, όλα τα υπόλοιπα βρίσκονται στη ράχη του, δηλαδή στη μικρότερη επιφάνειά του. Και όταν λέμε “όλα τα υπόλοιπα” εννοούμε όντως “όλα τα υπόλοιπα”. Υπάρχει είσοδος τροφοδοσίας, θύρα mini jack ώστε το ηχείο μπορεί να συνεργαστεί με λογής-λογής συσκευές, αρκεί να υπάρχει το κατάλληλο καλώδιο. Υπάρχει κανονική θύρα USB που χρησιμοποιείται για τη φόρτιση άλλων συσκευών, προσφέροντας φόρτιση με 1 Ampere, που θα τα πάει καλά με smartphones, απλά μην περιμένετε και πολλά σε tablets.
Μια θέση παραπέρα υπάρχει θύρα micro USB αλλά…γιατί; Η συγκεκριμένη θύρα είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πτυχές του Roar 2. Μπορεί να συνδεθεί σε υπολογιστή, σε PlayStation 4 και άλλες πηγές που μπορούν να μεταφέρουν τον ήχο ψηφιακά, λειτουργεί ως DAC (Digital to Analog Converter) και χρησιμοποιεί το δικό του ενισχυτή για να παίξει το σήμα. Συνεπώς ένα laptop, ένα desktop, με Windows ή OS X, δεν έχει σημασία. ή το κοντινότερο PS4 δεν έχουν πρόσβαση στα καλύτερα ηχεία (άλλωστε στις τρεις αυτές κατηγορίες τα όποια παρεχόμενα ηχεία είναι για ανέκδοτα πιο συχνά από όσο θα έπρεπε), μπορούν να χρησιμοποιήσουν το Roar 2 και… να βρουν το φως τους. Αρκεί ο ακριανός διακόπτης να είναι γυρισμένος στην επιλογή USB Audio. Ειδικά για υπολογιστή μάλιστα υπάρχει και σχετικό utility για αυτές τις περιπτώσεις, το Sound Blaster Control Panel, που δίνει το περιθώριο να πειράξουμε τον ήχο, με εφέ του Sound Blaster Pro Studio αλλά και με επεμβάσεις στον ισοσταθμιστή για να φέρουμε τον ήχο πιο κοντά στα μέτρα μας.
Στη συγκεκριμένη κατηγορία τιμής ο ανταγωνισμός προσφέρει πότε ακόμη υψηλότερη ένταση, άλλοτε καλύτερο ζύγισμα, σπάνια και τα δύο μαζί, ακόμη πιο σπάνια με όλες τις υπόλοιπες λειτουργίες και ευκολίες που προσφέρει το Sound Blaster Roar 2 της Creative. Και σε αυτό ποντάρει και η Creative.
Λίγο παραπέρα συναντούμε μια θύρα για κάρτες microSD. Οι λόγοι τρεις και ο ένας είναι εκείνος που βγάζει περισσότερο νόημα. Αν λοιπόν έχετε μουσική σε τέτοια κάρτα μνήμης, μπορείτε να βάλετε την κάρτα στην υποδοχή και να χρησιμοποιήσετε το ενσωματωμένο MP3 player. Βέβαια δεν υφίσταται interface ή κανονικός έλεγχος των πραγμάτων, άρα πρέπει να είστε πολύ σίγουροι και πολύ καλοί στη σύνθεση των σωστών για την περίσταση playlists. Λειτουργεί μεν, αλλά δεν ξέρουμε τι είδους ανάγκη προσπαθεί να καλύψει. Παρόμοια είναι η σκέψη και για τη δεύτερη λειτουργία, την καταγραφή ήχου (υπάρχει και μικρόφωνο άλλωστε). Δεδομένου ότι το bitrate στην εγγραφή είναι μόλις 64kbps, η όλη ιδέα βολεύει μόνο για ομιλία, αλλά και εδώ δεν είμαστε σίγουροι για την ανάγκη που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει η διαδικασία αυτή. Τόσο για την αναπαραγωγή όσο και για την εγγραφή, ακριβώς δίπλα έχουμε δύο σετ με τα σχετικά πλήκτρα, δηλαδή mute, unmute, rec, play, pause, shuffle, repeat, previous, next και (ξανά) play, pause. Ο τρίτος λόγος σχετίζεται με το διακόπτη που βρίσκουμε στην άκρη αυτής της πλευράς με τις επιλογές USB Audio και Mass Storage. Τα του πρώτου εξηγήθηκαν ήδη, οπότε μένει να πούμε πως με την επιλογή Mass Storage και σύνδεση με υπολογιστή, το Roar 2 μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως card reader ως microSD. Στα δύσκολα μπορεί να βγει και σε καλό.
Φτάνουμε αισίως στο πλήκτρο ROAR/Tera Bass, το τελευταίο που βρίσκουμε στο ηχείο της Creative. Με το πρώτο πάτημα ενεργοποιείται το Tera Bass που σπρώχνει τα μπάσα πέρα από τα όρια της λογικής, άρα και τη χρησιμότητα της λειτουργίας κυρίως σε σενάρια περί ανούσιου εντυπωσιασμού. Στο επόμενο πάτημα φτάνουμε στο ROAR που “ανοίγει” το ηχητικό πεδίο χάνοντας λίγο σε ένταση, καλύπτοντας όμως, σε επίπεδο αντίληψης, περισσότερο χώρο. Ανάλογα με την παρέα, το κλίμα και την περίσταση το ROAR θα χρησιμοποιηθεί σίγουρα. Με ένα πάτημα ακόμη κλείνει ο κύκλος και επαναφέρουμε τον ήχο στα φυσιολογικά του. Με αυτά και με εκείνα καταφέραμε να φτάσουμε στον ήχο. Και ομολογούμε ότι μείναμε πολύ ευχαριστημένοι. Το Roar 2 δεν έχει ούτε βελτιώσεις ούτε και απώλειες σε σχέση με τον προκάτοχό του. Ακούγεται αδιάφορο συμπέρασμα μα δεν είναι, διότι ο μειωμένος όγκος προσθέτει προκλήσεις στο ηχητικό μέρος. Με πέντε drivers, πλαϊνά, ελαστικά radiators για να απλώνουν τον ήχο στο χώρο, ίδια ακριβώς με του προηγούμενου μοντέλου, όλα στοιβαγμένα σε ακόμη μικρότερη “καμπίνα” δεν είναι, σε τεχνικό επίπεδο, αδιάφορη εξέλιξη.
Το Roar 2 μπορεί να συνδεθεί σε υπολογιστή, σε PlayStation 4 και άλλες πηγές που μπορούν να μεταφέρουν τον ήχο ψηφιακά, λειτουργεί ως DAC (Digital to Analog Converter) και χρησιμοποιεί το δικό του ενισχυτή για να παίξει το σήμα.
Ο ίδιος ο ήχος είναι γεμάτος, με (μια ιδέα) άτονα μπάσα αλλά είναι τόσο συχνό φαινόμενο το αντίθετο, που προτιμούμε αυτήν την απόκλιση. Υποψιαζόμαστε ότι είναι σχετικά απαραίτητη αφού το Roar 2 ανεβαίνει ψηλά σε ένταση και με εξαίρεση τα απόλυτα άκρα των δυνατοτήτων του, αποφεύγει τις παραμορφώσεις. Ακόμη και στα πιο δύσκολα η παραμόρφωση δεν είναι απογοητευτική όσο αλλού. Στις μέρες που χρησιμοποιήσαμε το ηχείο πάντως, πολύ απλά, δεν χρειάστηκε να πάμε όντως στην υψηλότερη δυνατή ένταση παρά μόνο για την ίδια τη δοκιμή. Ήμασταν καλυμμένοι, και ευχαριστημένοι, σε χαμηλότερη στάθμη. Ιδανικά θα θέλαμε λίγο πιο ξεκάθαρες τις μεσαίες συχνότητες, αλλά, κακά τα ψέματα, από ένα σημείο κι έπειτα απλά πρέπει να δεχόμαστε ότι χρειάζεται μεγαλύτερη επένδυση για τέτοιες λεπτομέρειες. Στη συγκεκριμένη κατηγορία τιμής ο ανταγωνισμός προσφέρει πότε ακόμη υψηλότερη ένταση, άλλοτε καλύτερο ζύγισμα, σπάνια και τα δύο μαζί, ακόμη πιο σπάνια με όλες τις υπόλοιπες λειτουργίες και ευκολίες που προσφέρει το Sound Blaster Roar 2 της Creative. Και σε αυτό ποντάρει και η Creative.
Διότι μάλλον δεν ποντάρει στο σχέδιο που είναι πρώτα λειτουργικό και μετά οτιδήποτε άλλο. Ως κατασκευή πάντως τα πηγαίνει καλά, με στιβαρό πλαίσιο, μεταλλική γρίλια και ευχάριστα ελαστικά πλαϊνά. Εντός, πάλι παρά την αλλαγή στις διαστάσεις, χωρά μπαταρία ίδιας ακριβώς χωρητικότητας, δηλαδή 6000mAh. Η υποσχόμενη αυτονομία είναι 8 ώρες αλλά, όπως είναι φυσικό, όλα εξαρτώνται από τη χρήση. Με ένταση πάνω από τη μέση τα πράγματα αλλάζουν και οι 6 ώρες είναι πιο λογικό ενδεχόμενο. Εννοείται ότι τα πράγματα αλλάζουν πάλι αν χρειαστεί να φορτίσετε κάποια άλλη συσκευή από την μπαταρία του ηχείου. Όλα αυτά είναι απολύτως λογικά βέβαια. Ο μόνος τρόπος να εξασφαλιστεί κάτι παραπάνω σε αυτονομία είναι η μεγαλύτερη μπαταρία. Και με μεγαλύτερη μπαταρία φανταζόμαστε ότι το Roar 2 δεν θα ήταν τόσο μικρότερο από το πρωτότυπο Roar. Μπορεί να μη χωράει σε τσέπη, μπορεί να μην είναι ό,τι καλύτερο υπήρξε στην ιστορία της ανθρωπότητας. Αλλά λύνει προβλήματα. Κατά πάσα πιθανότητα περισσότερα από όσα έχετε.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity