Στα χέρια μας έφτασε η δεύτερη εκδοχή του BB-8, η πιο “μπαρουτοκαπνισμένη”. Οι διαφορές με την πρώτη είναι καθαρά αισθητικές, αφού η βάση φόρτισης και το ίδιο το droid δείχνουν ταλαιπωρημένα και πολυκαιρισμένα, ενώ το πλαστικό που χρησιμοποιείται εδώ είναι πιο ματ από αυτό που βλέπουμε στην απλούστερη έκδοση. Η πιο πολύπαθη αυτή έκδοση διατίθεται σε πακέτο με το Force Band όμως. Το τελευταίο προσφέρεται και ξεχωριστά για τους κατόχους της πρώτης έκδοσης και λειτουργεί κανονικά αφού τίποτα δεν αλλάζει ουσιαστικά σε τεχνικό επίπεδο.Συν τοις άλλοις, ο BB-8 δεν είναι παρά μια ενισχυμένη παραλλαγή του κλασικού Sphero, με τις βασικές διαφορές να υφίστανται για να ταιριάξει στον κόσμο στον οποίο αναφέρεται αλλά και να “φορέσει” κεφάλι πάνω από την κινούμενη σφαίρα. Το κεφάλι του BB-8 στερεώνεται εύκολα στη σφαίρα, με τη βοήθεια μαγνήτη. Χάρη σε αυτόν μπορεί να μένει στη θέση του, να στρέφεται για να κοιτάξει εδώ κι εκεί και σε αυτό βασίζεται μέρος της γοητείας των αντιδράσεων του BB-8. Είναι σχετικά εύκολο να φύγει από τη θέση του σε περίπτωση σύγκρουσης αλλά, όπως και το σώμα του droid, αντέχει, εκτός πια αν αρχίσει να κάνει βουτιές. Ακόμη και οι δυο κεραιούλες του αποδεικνύονται πιο ανθεκτικές από ό,τι δείχνουν, και πάλι όμως, φυλάμε τα ρούχα μας για να μας μείνουν τα μισά. Η ίδια η σφαίρα είναι ερμητικά κλειστή, οπότε τίποτα δεν προεξέχει και τίποτα δεν τη διαπερνά. Είναι φτιαγμένη από πολύ καλής ποιότητας πλαστικό, που επιτρέπει τη χρήση του droid σε διαφορετικές επιφάνειες, χωρίς τη μόνιμη συνοδεία άγχους για την ακεραιότητα της κατασκευής. Ακόμη και η βαφή είναι αρκετά καλή ώστε να μην ξεφτίζει με την αναμενόμενη χρήση. Ενώ η νέα, πιο ταλαιπωρημένη διακόσμηση της συγκεκριμένης έκδοσης, κάνει και αρκετές πιθανές μικροφθορές να ξεχωρίζουν πιο δύσκολα, αν μάλιστα δεν συμπληρώνουν το συγκεκριμένο ύφος μάλιστα. Αφού λοιπόν το droid είναι σφραγισμένο, το μόνο λογικό είναι ότι η παρεχόμενη βάση φροντίζει για την επαγωγική φόρτισή του. Τρεις ώρες φόρτισης εξασφαλίζουν περίπου μια ώρα χρήσης με πολύ πέρα-δώθε. Η ίδια η βάση έχει υποδοχή micro USB, μπορεί να φορτιστεί δηλαδή από υπολογιστές, φορτιστές άλλων φορητών συσκευών κ.λπ. Πράγμα που προφανώς σημαίνει ότι θα καταλήξει στο γραφείο ο BB-8, για να μην τον αποχωρίζεστε ποτέ. Έχει κι ένα νόημα αφού και όταν είναι στη βάση του μπορεί να γυρνά το κεφάλι του με τρόπο αστείο και πιστό στην αρχική του σύλληψη. Συνοδευτικοί ήχοι κάνουν ακόμη και αυτές τις μικρές εκφράσεις πιο χαριτωμένες. Μιας και έγινε η πρώτη αναφορά σε ήχο, να ξεκαθαρίσουμε κάτι σχετικά με το θέμα. Το ίδιο το droid δεν έχει κάποιο ενσωματωμένο ηχείο, άρα δεν μπορεί να βγάλει οποιοδήποτε ήχο. Όλοι οι ήχοι προέρχονται από τη φορητή συσκευή στην οποία τρέχει η απαραίτητη σε γενικές γραμμές συνοδευτική εφαρμογή ή από το ίδιο το Force Band.
Βγάζοντας τα πάντα από τη συσκευασία και αφού φροντίσουμε για την τροφοδοσία, είναι η ώρα για το software. Στην κανονική του μορφή ο BB-8 δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς την εφαρμογή του σε κάποιο smartphone ή tablet. Επικοινωνεί με τις φορητές συσκευές μέσω Bluetooth και η εμβέλεια φτάνει στα περίπου 30 μέτρα. Το ανάλογο ισχύει και για το Force Band φυσικά. Ελπίζουμε πάντως να μην ονειρεύεστε ότι θα ανοίξετε το κουτί και θα ξεκινήσει με τη μία η περιπέτεια, διότι χρειάζεται να γίνει δουλειά πρώτα. Όχι μόνο πρέπει να κατεβεί η κανονική εφαρμογή και εκείνη για το Force Band, αλλά, στο πρώτο τρέξιμο αυτών, έχουν να κατεβούν δεδομένα και ήχοι, πάρα πολλοί διαφορετικοί ήχοι. Η όλη διαδικασία γίνεται ξεχωριστά για την κανονική εφαρμογή και για εκείνη του Force Band και χρειάζεται σίγουρα μιάμιση ώρα με τυπική σύνδεση ADSL. Δεν είναι ο όγκος των δεδομένων μόνο που κάνει την αναμονή μεγάλη, αλλά και η εγκατάστασή τους και η μετέπειτα επικοινωνία τους στο ίδιο το droid που κάπως πρέπει να ξέρει σε τι έχει πρόσβαση και τι όχι. Η κλασική εφαρμογή είναι απολύτως απαραίτητη αφού περιλαμβάνει και ορισμένες λειτουργίες που δεν είναι δυνατές με τη χρήση Force Band. Η ύπαρξη του τελευταίου δηλαδή, δεν ακυρώνει την αρχική χρησιμότητα της εφαρμογής.
Στη λειτουργία Drive, το BB-8 γίνεται το τηλεκατευθυνόμενό μας. Ένας εικονικός μοχλός φροντίζει για την κίνηση γενικότερα, αλλά ο έλεγχος του προσανατολισμού στα δεξιά του είναι ό,τι σημαντικότερο επί της οθόνης. Οι κατευθύνσεις κατά την κίνηση είναι αυτές που αντιλαμβάνεται ο χρήστης, μόνο αν το droid τον χρησιμοποιεί ως σημείο αναφοράς. Μέσα στη σφαίρα υπάρχει μπλε φως. Αν κοιτά προς το χρήστη, τότε όλα βαίνουν καλώς. Αν κοιτά αλλού, τότε όλα χάνονται στη μετάφραση. Και ο προσανατολισμός καθορίζεται χειροκίνητα όποτε χρειαστεί. Παραδίπλα βρίσκουμε και πλήκτρο επιτάχυνσης. Βέβαια όσο πιο πολύ πατάμε το “μοχλό” τόσο πιο γρήγορα επιταχύνει ο BB-8. Το πλήκτρο τι χρειάζεται τότε; Ο BB-8 επιταχύνει πιο αργά από το κανονικό Sphero, αν και φτάνει σε παρόμοια τελική ταχύτητα, διότι κάπως πρέπει να μη χάσει το κεφάλι του πάνω στον ενθουσιασμό το αγαπητό ρομπότ. Αν το πεδίο είναι ελεύθερο όμως, τότε με το πάτημα του πλήκτρο επιταχύνει κανονικά, χωρίς τεχνητές επιφυλάξεις. Η λειτουργία Patrol είναι σίγουρα η αστειότερη, πότε για καλό και πότε για κακό. Εδώ δεν έχουμε τον έλεγχο του BB-8 και η οθόνη του τηλεφώνου δείχνει κυρίως πληροφορίες όπως ταχύτητα, τροχιά κ.λπ. Ουσιαστικά ο BB-8 κάνει τα δικά του και εξερευνά το χώρο. Επειδή δεν έχει αισθητήρες για ανίχνευση εμποδίων βέβαια, ας πούμε ότι ανιχνεύει το χώρο με… κουτουλιές.
Στην εφαρμογή φαίνεται σε ποιο σημείο βρήκε εμπόδιο, το οποίο σημειώνεται με εικονίδιο Stormtrooper, αφού γίνεται αντιληπτό ως εχθρός. Αν το πόδι σας ήθελε ποτέ να γίνει Stormtrooper, να η ευκαιρία. Μόνο μην περιμένετε να θυμάται και πολλά ο BB-8 στην επόμενη εξερεύνηση. Αυτό που μπορείτε να περιμένετε είναι πως αν κολλήσει κάπου, τότε θα κάνει μόνος του προσπάθειες να ξεφύγει, αν και υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες αποδεικνύεται αδύνατο, άρα χρειάζεται τη δική σας χείρα βοηθείας. Η πλέον μη συναρπαστική λειτουργία είναι η δυνατότητα καταγραφής και προβολής ολογραφικών μηνυμάτων. Με την κάμερα της φορητής συσκευής ο χρήστης καταγράφει εαυτόν να λέει το ποίημά του, το οποίο προβάλλεται ως AR, εφόσον στοχεύσουμε την κάμερα προς τον BB-8. Έτσι μπορεί να φανεί στην οθόνη ότι η προβολή γίνεται τάχα από το droid. Δεν κακίζουμε την προσπάθεια, διότι, ούτως ή άλλως, θα ήταν αδύνατο το ονειρικό, ποθητό αποτέλεσμα. Ισχύει όμως ότι λίγες φορές θα κάνετε τον κόπο να καταγράψετε και να προβάλλετε μηνύματα με αυτόν τον τρόπο, πριν δεχτείτε ότι έχει περισσότερη πλάκα να βλέπετε τον BB-8 να κουτουλά εδώ κι εκεί σαν να μην υπάρχει αύριο.
Εκτός από τις κλασικές εντολές με πλήκτρα, υποστηρίζονται και φωνητικές, αρκεί να προλογίζονται από “OK, BB-8” ή “Come in BB-8”. Η απόκριση δεν είναι και η καλύτερη για δύο λόγους. Είναι γνωστό ότι η αναγνώριση φωνής δεν είναι τέλεια, βάλτε και πως το σύστημα δεν τα πηγαίνει καλά με την ελληνική προφορά, προσθέστε ότι δεν έχουν όλες οι συσκευές τα καλύτερα μικρόφωνα για να βοηθήσουν την κατάσταση, οπότε άλλοτε τα πράγματα πηγαίνουν καλά, άλλοτε όχι. Μετά τις πρώτες 10 φορές βέβαια που θα φωνάξετε “It’s a trap!” και θα δείτε τον BB-8 να τρέχει πανικόβλητος προς τυχαία κατεύθυνση μήπως και σωθεί, δεν θα επενδύσετε και πολύ παραπάνω στην όλη ιδέα. Επέκταση της ιδέας ότι το droid μπορεί να ακούσει με τη βοήθεια αυτών των μικροφώνων, είναι μια πολύ αστεία λειτουργία. Μπορείτε να ξεκινήσετε προβολή του Star Wars: The Force Awakens, να φροντίσετε να μην είναι θαμμένο το τηλέφωνο (για να φτάνει στο μικρόφωνό του ο ήχος της ταινίας, άρα να φτάνει και στα “αυτιά” του BB-8) και να περιμένετε. Τι; Περιμένετε τον BB-8 που όχι μόνο ακούει τι γίνεται αλλά αντιδρά με βάση όσα συμβαίνουν στην ταινία. Οι αντιδράσεις δεν είναι τυχαίες μάλιστα αφού έχουν προγραμματιστεί αναλόγως με τα γεγονότα που προβάλλονται επί της οθόνης. Θα μπορούσε να είναι ενοχλητικό το αποτέλεσμα αλλά ταιριάζει τόσο στο κλίμα και είναι όντως τόσο χαριτωμένο που όλοι θα θέλουν και από μια επίδειξη ακόμη.
Η ζωή με το Force Band
Και το Force Band μοιράζεται την “ταλαιπωρημένη” αισθητική του πακέτου, είναι φτιαγμένο από πλαστικό, έχει λουράκι με βέλκρο, μαγνητικό κούμπωμα και φορτίζει, αναμενόμενα, με σύνδεση micro USB. Ένα και μοναδικό πλήκτρο μένει που συνοδεύεται και από το απαραίτητο LED. Με το πλήκτρο αυτό ενεργοποιείται ή απενεργοποιείται το Force Band, ενώ με διαδοχικά πατήματα μεταπηδούμε από τη μια λειτουργία του στην άλλη. Κάτι που πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι πως το Force Band πωλείται και ως ξεχωριστό, αυτόνομο προϊόν και δεν υπάρχει μόνο για χάρη του αγαπητού droid. Θα σταθούμε σε αυτήν του την πτυχή πρώτα, αφού έχει τρεις διαφορετικές λειτουργίες και ένα game.
Το τελευταίο ενσωματώνεται στην εφαρμογή, είναι μια μικρή περιπέτεια του BB-8, με τρισδιάστατα γραφικά και απλές κυρίως δοκιμασίες, που προβάλλεται στην οθόνη του smartphone ή tablet που χρησιμοποιεί ο χρήστης. Ουσιαστικά λειτουργεί και ως tutorial για τον έλεγχο του BB-8 σε περίπτωση που υπάρχει ήδη ή δεν έχει σβήσει και η τελευταία ελπίδα να εμφανιστεί για να ολοκληρωθεί το σετ. Από εκεί και πέρα, παίρνει μπρος η φαντασία. Στο Battle Training “κουνάμε το χέρι και βγαίνουν οι ανάλογοι ήχοι”. Και η αλήθεια είναι ότι υπάρχει ποικιλία σε blasters, lightsaber κ.ά., ενώ οι αισθητήρες φροντίζουν να αντιληφθούν και τι είναι λογικό για την περίσταση αλλά και ποιος ήχος θα ταίριαζε στην κίνηση που κάνει ο χρήστης. Αναλογιζόμενος κανείς τα πιθανά ενδεχόμενα ως προς τον ήχο, καταλαβαίνει γιατί παίρνει τόση ώρα η πρώτη ρύθμιση και η εγκατάσταση των ηχητικών πακέτων. Η ιδέα είναι απλή στην πραγματικότητα, ικανή όμως να κάνει γόνατα διαφόρων ηλικιών να λυγίσουν καθώς κάνουν ό,τι και παλαιότερα, μόνο που φαντασία τους μπορεί να κάνει χώρο για πολύ πιο ταιριαστούς ήχους.
Μιας και έχουμε ήδη κάνει τόπο στη φαντασία, ας κάνουμε τόπο και για υποκατάστατο του Pokémon GO, τη λειτουργία Holocrons (Scavenger Hunt). Το Force Band μετράει βήματα/απόσταση και κάθε τόσο ειδοποιεί το χρήστη ότι μάλλον κάπου εκεί γύρω θα βρει ένα Holocron. Τότε πρέπει να ανεμίσει το χέρι εδώ κι εκεί για να βρει την ακριβή φανταστική τοποθεσία του και το προσθέτει στη συλλογή. Υπάρχουν δεκάδες και όντως υφίσταται συλλογή που προβάλλεται στη συνοδευτική εφαρμογή. Η δραστηριότητα η ίδια όμως δύσκολα κρατά το ενδιαφέρον μετά από τις πρώτες φορές. Τέλος, το Force Band υποστηρίζει διάφορα σενάρια αξιοποίησης της δικτυακής υπηρεσίας If This Then That. Υποστηρίζει πάρα πολλές εφαρμογές, από Outlook και Slack έως επαφές σε κινητά Android ή iOS και τις λάμπες Hue της Philips. Οι χρήστες μπορούν μάλιστα να φτιάχνουν και τις δικές τους “συνταγές” με μια κάποια ευελιξία. Με λίγα λόγια, πολλά μπορούν να γίνουν με Force Push ή Force Pull. Μπορούμε να κάνουμε κλήση με Force Push. Ή να αλλάξουμε το φωτισμό από έξυπνες λάμπες σε τυχαίο χρώμα. Ή να ξεκινήσει η αναπαραγωγή του The Imperial March.
Μιας και πιάσαμε τις χειρονομίες, ώρα για το Force Mode σε συνδυασμό με BB-8. Με το Force Band στο χέρι υποστηρίζονται συγκεκριμένες χειρονομίες: Force Push (σαν να σπρώχνουμε προς τα εμπρός), Force Pull (σαν να τραβάμε κάτι προς το πρόσωπό μας) και Force Stop (σαν να θέλουμε να πιέσουμε το έδαφος προς τα κάτω). Με το πρώτο στέλνουμε τον BB-8 προς ό,τι θεωρεί “εμπρός”. Όπως και με τη βασική εφαρμογή, ο προσανατολισμός είναι απαραίτητος, μόνο που εδώ γίνεται με περιστροφή του καρπού και αφήνει μεγαλύτερο περιθώριο για κακό υπολογισμό που καταλήγει να δυσκολεύει ύστερα τον έλεγχο και, φυσικά, να απαιτεί εκ νέου προσαρμογή. Με Force Pull καλούμε τον BB-8 προς το μέρος μας όπως μπορείτε να φανταστείτε, ενώ με Force Stop τον σταματούμε. Όσο ο BB-8 κινείται, μπορούμε να τον κάνουμε να στρίψει “δείχνοντας” ουσιαστικά με τον καρπό. Επιπλέον η επιτάχυνση και η ταχύτητα εξαρτώνται από το πόσο ψηλά κρατάμε το χέρι μας. Άρα εκτός από κίνηση του χεριού αριστερά και δεξιά, έχουμε προς τα πάνω και προς τα κάτω για να ελέγξουμε επαρκώς τον BB-8. Η όλη υπόθεση απαιτεί εξάσκηση και, ακόμη και μετά από αυτήν, είναι εύκολο να στείλουμε τον BB-8 σε τοίχο. Για αυτό δεν τον βάζουμε να κινηθεί σε επιφάνειες από τις οποίες μπορεί να πέσει κάτω ή σε μέρη που του επιτρέπουν να καταλήξει σε επικίνδυνα σημεία, π.χ. γούβα με νερό κ.λπ. Διότι μπορεί να κάνουμε φιλότιμες προσπάθειες, να βελτιωθούμε, αλλά μια φορά να ξεφύγει με τρόπο που δεν πρέπει, άντε να δικαιολογηθούμε στον εαυτό μας. Είναι ξεκάθαρο ότι η ακρίβεια στο χειρισμό δεν είναι κάτι που προσφέρει το Force Band. Από την άλλη βέβαια, ποιο παιδί νοιάζεται τόσο για την ακρίβεια στο χειρισμό όταν έχει το δικό του ρομπότ από τον κόσμο του Star Wars; Το μεγαλύτερο πρακτικό κέρδος που φέρνει στο τραπέζι ένα Force Band είναι πως ο BB-8 παύει να απασχολεί μια φορητή συσκευή κάθε τρεις και λίγο. Μπορεί για μεγάλα “παιδιά” να μην υπάρχει ποτέ λόγος να αποχωριστούν τη συσκευή τους, τα πραγματικά παιδιά όμως δεν είναι αυτονόητο ότι έχουν την κατάλληλη που να θεωρούν δική τους και να τη χρησιμοποιούν όποτε θελήσουν χωρίς να έχουν ανάγκη κανέναν.
Σαφώς και δεν είναι όλα ιδανικά ούτε με το droid ούτε με το βραχιόλι της υπόθεσης. Αλλά κι αυτό ήταν αναμενόμενο. Κάποια πράγματα απλά δεν γίνονται ή, και αν γίνονται, σίγουρα δεν γίνονται σε τέτοια τιμή, είτε δούμε το όλο ως πακέτο ή ως ξεχωριστές αγορές. Αυτό που σίγουρα θα θέλαμε βέβαια είναι λίγο καλύτερο έλεγχο με το Force Band και τη δυνατότητα για καταγραφή του χώρου και αποθήκευσή του για να αποφεύγονται οι πολλές κουτουλιές στο μέλλον. Κατανοούμε ότι ο BB-8 δεν έχει τους κατάλληλους αισθητήρες για τη δουλειά αυτή, θα μπορούσε όμως να αξιοποιεί λίγο καλύτερα τις πληροφορίες που μπορεί και συγκεντρώνει και τώρα. Για ένα πράγμα δεν υπάρχει αμφιβολία πάντως. Το συγκεκριμένο πακέτο είναι το καλύτερο παιχνίδι Star Wars που μπορεί να βρει κανείς εκεί έξω. Σε αντίθεση με ένα ομοίωμα lightsaber που η “λάμα” του και μόνο δεν αφήνει κανέναν να ξεχάσει έστω για λίγο το φτιαχτό της υπόθεσης, ο BB-8 έρχονται ώρες που δείχνει να έχει λίγη από την απλή αλλά αξιολάτρευτη προσωπικότητα που βλέπαμε στη μεγάλη οθόνη. Εκεί οι τεχνικοί έσπρωχναν το ρομπότ για να το κάνουν να τρέξει, εμείς απλά χρησιμοποιούμε τον καρπό μας ή το ένα εργαλείο που έχουμε πάντα στην τσέπη. Το άλμα αυτό δεν είναι και λίγο.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity