Αλλά μιας και εμείς είμαστε του σοβαρού, η συντακτική ομάδα μοιράζεται τις δικές της εντυπώσεις για το θέμα.
Μάνος Βέζος
Ο ερχομός του επαρκώς ικανού game streaming δεν θα ταυτιζόταν με τον ερχομό του Google Stadia. Σε τεχνικό επίπεδο, καθαρά ως προς το streaming, η εταιρεία έχει κάνει αρκετά καλή δουλειά. Σε διάφορα επίπεδα, έκανε καλύτερη δουλειά από κάθε άλλον που επιχείρησε να ασχοληθεί με το ζήτημα μέχρι σήμερα. Αλλά αυτό δεν αποτελεί κι έκπληξη. Σε κάτι τέτοια εντοπίζεται η δύναμη της Google για αυτό και λίγοι αμφισβητούν τη δυνατότητά της να αποδώσει σε αυτά.
Ωστόσο η Google έχει δυο βασικά προβλήματα που ούτε ξεκίνησαν ούτε τελειώνουν με το Stadia. Από τη μία δεν πείθει πως όταν μπαίνει σε μια κατηγορία, σε μια αγορά, μπαίνει για να μείνει. Αυτό είναι πρόβλημα διότι από μόνη της έχει καταφέρει να την αμφισβητούν οι developers που η ίδια θέλει δίπλα της, αφού χωρίς developers καμια πλατφόρμα δεν επιβιώνει. Όσο σίγουρο θεωρείται εδώ και δεκαετίες ότι η Microsoft δύσκολα τα βάζει κάτω άπαξ και ξεκινήσει, τόσο αμφίβολο είναι το ίδιο για την Google. Η εταιρεία σκοτώνει προϊόντα σχεδόν όσο συχνά ανακοινώνει νέα. Και η εντύπωση αυτή αλλάζει με πράξεις, όχι απλά με την επίδειξη πλούτου και όγκου. Από την άλλη η Google δεν τα πηγαίνει καθόλου καλά με λανσαρίσματα και την κατάστρωση πλάνων και στρατηγικής για τα προϊόντα της και κυρίως όταν έχει να κάνει με hardware, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν επιδεικνύει τις ίδιες αδυναμίες σε software. Έχει επιχειρήσει ουκ ολίγες φορές να ρίξει στην αγορά πλατφόρμα messaging και δεν τα έχει καταφέρει να πάρει μερίδιο της προκοπής ούτε μια φορά. Κι αυτό παρότι με το Android κατέχει το μεγαλύτερο όγκο συσκευών στην αγορά στον οποίο όγκο μπορεί να βασιστεί, τον οποίο όγκο μπορεί να αξιοποιήσει. Χρόνια βγάζει δικά της τηλέφωνα κι έχει τεράστιο πρόβλημα να πετύχει καλή διανομή τους σε αρκετές χώρες, ακόμη και όταν τα τηλέφωνα αποδεικνύονται καλά κι έχουν ζήτηση. Οι αστοχίες είναι πάρα πολλές. Αν δεν ήταν δεν θα είχε τόσο μεγάλη εξάρτηση από το αιώνιο προϊόν της: το Google Search.
Το μόνο σχετικά απρόβλεπτο στην περίπτωση του Stadia ήταν το marketing plan που έταξε πράγματα που δεν ισχύουν στην πράξη, ακόμη και λειτουργίες που ο gamer αντιμετωπίζει ως αυτονόητες την εποχή αυτή, χωρίς να πιάσουμε καν θέματα ποιότητας εικόνας κ.ά.
Όλα αυτά όμως προέρχονται από την Google όχι επειδή η τεχνολογία του Stadia είναι στραβή, αλλά, περισσότερο, η Google έχει πρόβλημα σε όραμα και διοίκηση. Χωρίς αυτά κανείς δεν πάει πουθενά. Οπότε γιατί να πάει το Stadia;
Δημήτρης Βούρδας
Από την στιγμή που βγήκαν στην επιφάνεια οι πρώτες πληροφορίες για το Google Stadia που θα έφερνε την επανάσταση, ώστε να γίνει το Netflix του gaming, οι προσδοκίες δεν ήταν πολύ υψηλές. Οι προηγούμενες προσπάθειες που έγιναν για μοντέλα παιχνιδιού μέσω streaming, δεν ήταν πετυχημένες, το κάθε άλλο. Και μάλιστα έγιναν από εταιρείες που έχουν πολύ μεγαλύτερη επιρροή και αντίληψη του χώρου.
Ξεκινώντας με ένα δεδομένο μειονέκτημα, μαζί με τις επίσης αναμενόμενες δυσκολίες που υπάρχουν για τις απαιτήσεις που έχει μία υπηρεσία streaming, αναφορικά με το bandwidth, τις ταχύτητες και την καταλληλότητα της κάθε συσκευής, το Stadia συνέχισε να δυσκολεύει τον εαυτό του. Όταν αφήνεις την ασάφεια να κυριεύει σε τομείς του προϊόντος όπου έχεις εξ ολοκλήρου τον έλεγχο, ε κακό του κεφαλιού σου.
Μία αγορά, πόσο μάλλον αυτή του gaming με τις ιδιαιτερότητες που διαθέτει, δεν αντέχει τις αστοχίες που αφορούν την κοστολόγηση των συνδρομών κι ελλιπές και θεωρούμενο ως παραπλανητικό μάρκετινγκ αναφορικά με το περιεχόμενο. Η γκρίνια είναι πολλαπλή και, παρά τις αντιδράσεις της Google, η αποτυχία ενός launch θα κουβαλιέται για αρκετό καιρό στις μνήμες.
Προσωπικά, η υπηρεσία με άφησε εξ αρχής αδιάφορο. Όντας αρκετά παραδοσιακός στον τρόπο παιχνιδιού, η λύση του streaming για την ώρα δεν μου δίνει καμία προοπτική, ειδικά με τόσους παράγοντες που μπορούν να αποδειχθούν καταστροφικοί. Θα προτιμώ και θα συνεχίσω να προτιμώ υπηρεσίες που δίνουν το κάτι παραπάνω στον καταναλωτή, όπως είναι το Xbox Game Pass, κι όχι αυτές που θέλουν κάποια ριζική αλλαγή πριν την ώρας της.
Βέβαια, κάτι παρόμοιο ισχύει και για τις όποιες αντιδράσεις έχουν βγει τις προηγούμενες ημέρες από το κοινό. Το τρολάρισμα είναι δικαιολογημένο φυσικά, ταυτόχρονα όμως το Google Stadia, με όλα του τα προβλήματα, δείχνει την κατεύθυνση στην οποία ίσως θα θελήσει να κινηθεί η βιομηχανία στο μέλλον. Μπορεί η Google να αστόχησε εξ αρχής, όμως σε κάθε περίπτωση τόλμησε να κάνει μία κίνηση. Κι είναι σχεδόν δεδομένο πως η επόμενη που θα γίνει σε αυτήν την κατεύθυνση, είτε από την ίδια εταιρεία, είτε από κάποια άλλη, θα ενσωματώνει τουλάχιστον τη γνώση που χρειάζεται να αποφύγει τα λάθη που οδήγησαν το πρότερο προϊόν σε μια αποτυχία.
Λεωνίδας Μαστέλλος
Είχα ασχοληθεί και παλαιότερα με το φαινόμενο του Google Stadia στο Κόψε-Ράψε. Τότε είχα εκφράσει την αισιοδοξία μου για τη γενικότερη λογική της υπηρεσίας, θεωρώντας ότι τέτοιου είδους κινήσεις θα αποτελέσουν το μέλλον της βιομηχανίας. Άλλωστε καιρό τώρα θέλω μια γενιά χωρίς μηχανήματα, μόνο με τίτλους. Τότε είχα εκφράσει αμφιβολίες τόσο για την ίδια την Google, όσο και για τους τεχνικούς περιορισμούς, αλλά η αισιοδοξία, αισιοδοξία. Εννοείται ότι η Google έκανε ό,τι ήταν δυνατό για να καταστρέψει το λανσάρισμα της υπηρεσίας και να βγάλει αληθινούς όλους όσους είχαν εκφράσει τη δυσπιστία τους.
Αυτό όμως δεν έχει σημασία. Παρά την αποτυχημένη εκκίνηση, η ιδέα παραμένει συναρπαστική. Είναι πολύ μπροστά από την εποχή της και λογικά θα αποτύχει σε πρώτη φάση. Δεν με ενδιαφέρει ποια εταιρεία θα τα καταφέρει, αλλά σίγουρα με ενδιαφέρει κάποια να τα καταφέρει. Η αποτυχία της Google τρομάζει λίγο, γιατί το μέγεθος της εταιρείας και οι ικανότητες/δυνατότητές της στον τομέα των δικτύων και του web είναι πολύ ψηλά. Αλλά, όπως φαίνεται, κάποια πράγματα χρειάζονται κάτι άλλο για να πετύχουν.
Δεν θα χάσω την αισιοδοξία μου. Περιμένω να δω τις όποιες διορθωτικές κινήσεις της εταιρείας, αλλά και τις μελλοντικές αποτυχίες της. Και κρυφά θα ελπίζω ότι το μέλλον που θέλω θα γίνει αργά ή γρήγορα πραγματικότητα.
Πλάτων Πέππας
Όσο και αν η βιομηχανία προσπαθεί να δηλώσει έτοιμη, το Google Stadia (και οι λοιπές πλατφόρμες streaming) αποτελούν το μέλλον και όχι το παρόν. Ό,τι και να κάνουμε, ακόμα και στο εξωτερικό, οι συνδέσεις δεν είναι σε καμία περίπτωση έτοιμες να στηρίξουν καθολικό gaming μέσω stream από εξωτερική πηγή. Δεν είναι τυχαίο πως ακόμα και σε χώρες όπου το σύνηθες είναι η ύπαρξη ποιοτικότερων συνδέσεων σε σχέση με την Ελλάδα, τα πρώτα reviews του Stadia είναι αποκαρδιωτικά. Ακόμα και αν αφαιρέσουμε τον παράγοντα ping από την εξίσωση, μια σύγκριση της ποιότητας της εικόνας του Stadia σε σχέση με οποιαδήποτε κονσόλα αποκαλύπτει την αλήθεια. Δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι.
Λείπουν οι αλγόριθμοι συμπίεσης και αποσυμπίεσης που θα επιτρέπουν streaming με όσο το δυνατόν λιγότερο blocking επί της οθόνης και οι λύσεις που υπάρχουν για την ώρα είναι υπερβολικά κοστοβόρες, σε επίπεδο επεξεργαστικής ισχύος. Δεν είναι τυχαίο που ακόμα και το Netflix δεν πιστοποιεί την οποιαδήποτε συσκευή για αναπαραγωγή σήματος 4K.
Αφήνοντας τα τεχνικά λίγο στην άκρη όμως, ας προσεγγίσουμε και το Stadia λίγο ως λανσάρισμα νέας πλατφόρμας. Εδώ τα πράγματα κατορθώνουν να είναι ακόμα χειρότερα, αφού οι χώρες υποστήριξης είναι ελάχιστες σε παγκόσμιο επίπεδο και οι τίτλοι λιγοστοί. Αν προσθέσουμε και τις ελάχιστες αποκλειστικότητες, το αποτέλεσμα δεν μοιάζει να έχει θετικό πρόσημο για την πρώτη απόπειρα της Google στο gaming. Βέβαια, όπως λέω πάντα, το καλύτερο κριτήριο δεν αποτελεί ένα μάλλον φτωχό λανσάρισμα, αλλά η αποδοχή μιας πλατφόρμας από το κοινό σε βάθος χρόνου. Αυτό ήταν πάντα το στοίχημα. Μένει να δούμε αν το Stadia θα μείνει στην ιστορία ως η πρώτη πλατφόρμα gaming με βάση το streaming ή θα ξεχαστεί ως μια αποτυχημένη προσπάθεια, απέναντι σε ένα ανέτοιμο -τεχνολογικά κυρίως- κοινό.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity