Ανάλογα με το πώς το βλέπει κανείς, η Ελλάδα ως τοποθεσία για games, μπορεί να φαντάζει αδικημένη ή κάπως αγνοημένη, μπορεί επίσης να είναι και τυχερή που επιλέγεται όσο συχνά επιλέγεται δεδομένου του μεγέθους, της δύναμης και της επιρροή στο σύγχρονο κόσμο.
Την εβδομάδα που πέρασε, λοιπόν, εμφανίστηκε gameplay trailer για το Fast & Furious Crossroads (που βγαίνει τον Αύγουστο), το οποίο θα περιλαμβάνει και την Αθήνα ως περιοχή. Οπότε αρχίσαμε να αναρωτιόμαστε κι εμείς πώς μας «κάθεται» κάθε φορά η αποκάλυψη ότι η Ελλάδα εμφανίζεται, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, σε οποιοδήποτε παιχνίδι. Ορίστε οι σκέψεις μας.
Μάνος Βέζος
Δεν θα έλεγα ότι η συμπερίληψη της Ελλάδας σε κάποιο παιχνίδι με αγγίζει με τρόπο διαφορετικό σε σχέση με την εμφάνισή της σε άλλα μέσα ψυχαγωγίας. Ειδικά όταν χρησιμοποιείται ως φόντο και μόνο, δεν είναι κάτι παραπάνω «μπιμπελό». Όταν λοιπόν κάνει την εμφάνισή της περισσότερο θα μου κάνει εντύπωση η καλώς εννοούμενη αξιοποίησή της παρά το ότι δηλώνει παρούσα. Και όπως και σε άλλες είδη και μέσα, αν είναι να έχω παράπονο στο τέλος δεν έχει να κάνει με κάποια συγκεκριμένη παραγωγή όσο το ότι η χώρα και ο λαός της έχουν ιστορίες να πουν, ιστορίες που κάνουν για κινηματογράφο, κάνουν για games, κάνουν για πολλά. Όχι επειδή μου αρέσει εμένα κάτι, αλλά διότι έχει τα χαρακτηριστικά που απαιτεί ένα είδος, ένα παιχνίδι, μια ταινία, μια σειρά, επειδή, δηλαδή, πιστεύω ότι θα οδηγούσε -στα σωστά χέρια- σε καλή παραγωγή, σε καλό αποτέλεσμα. Όταν πιάνει τόπο πέρα από την επιφάνεια, τότε είναι που με ενδιαφέρει και περισσότερο η απόδοση της χώρας και όσα τη χαρακτηρίζουν.
Βέβαια φροντίζω να θυμίζω στον εαυτό μου ότι, σε κάποιο βαθμό, αρκετή προσοχή μας δείχνει η βιομηχανία, πάντα τηρουμένων των αναλογιών. Χώρες λιγότερο ή περισσότερο «ανεπτυγμένες» από την Ελλάδα, με μικρότερο ή ακόμη και με μεγαλύτερο πληθυσμό, με μικρότερη ή και μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη, αγνοούνται περισσότερο έως και πλήρως, όσες ιστορίες κι αν έχουν τελικά να «πουν». Κάτι τέτοια είναι απόδειξη ότι ο χώρος της ψυχαγωγίας γενικότερα χωλαίνει, ενίοτε αρνείται και να αποδώσει μια ιστορία όπως τη βρήκε ή να την εντάξει στο πλαίσιο που τη διαμόρφωσε, προτιμώντας δάνεια ιδεών και προσαρμογή τους σε τυπικό δυτικό περιβάλλον, τάχα μου για να γίνουν έτσι πιο προσιτές, να μη μοιάζουν ξένες. Η βιομηχανία του gaming έχει λιγότερες δικαιολογίες από τον κινηματογράφο σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, μιας και πρόκειται για κλάδο που θεωρεί χρυσή την εποχή που δημιουργικά κυριαρχήθηκε από π.χ. την Ιαπωνία, οπότε μια χαρά τα πήγε υιοθετώντας το «ξένο» χωρίς να του αλλάζει τα φώτα πρώτα.
Όταν ένα παιχνίδι δεν μου δίνει καν λόγο να αναρωτηθώ, έστω για λίγο, για τα παραπάνω, τότε Ελλάδα ξε-Ελλάδα, σαν να έχω εκείνο το bitmap της Ακρόπολης στο πρώτο Tekken. Καλή φάση στις κλεφτές ματιές. Το combo να βγει και όλα καλά.
Νικήτας Καβουκλής
Δεν θα μπορούσε να με αφήσει πιο αδιάφορο η ανακοίνωση ότι το Fast & Furious Crossroads θα περιλαμβάνει και δράση από την Αθήνα. Πραγματικά δεν δίνω ποτέ σημασία σε ποια χώρα διαδραματίζεται το σενάριο για κάθε παιχνίδι. Είτε είναι η Ελλάδα, είτε είναι οποιαδήποτε άλλη. Σιγά μην εξυψωθεί το ηθικό μου επειδή η Χ εταιρεία διάλεξε να περιλάβει τη χώρα καταγωγής μου στο παιχνίδι της. Προφανώς είδε ήλιο, γαλάζιο ουρανό, θάλασσα και σου λέει, όμορφο σκηνικό, για δείξε και από εκεί μερικές εικόνες μπας και πουλήσουμε τίποτα περισσότερο.
Μάλλον βαρέθηκαν κι αυτοί να δείχνουν τα ίδια και τα ίδια, Νέα Υόρκη, Λονδίνο, Παρίσι, Λος Άντζελες, Τόκιο και είπαν να κάνουν και από εδώ ένα ταξιδάκι να αλλάξουν τον αέρα τους. Μουζάκα, φρες φις, παϊδάκι, συρτάκι και φωτογραφίες. Αυτά έχουμε να προσφέρουμε και μάλιστα επειδή η φράση «το ξένο είναι πιο γλυκό» γεννήθηκε στη χώρα μας, τα προσφέρουμε και τσάμπα, μη και χάσουμε τον οποιονδήποτε από τουρίστα.
Αν θέλεις να νιώσεις εθνικά υπερήφανος, να κάνεις κάτι χρήσιμο τώρα που έρχεται καλοκαίρι, βοήθησε να καθαριστεί μια παραλία, δώσε ένα μπουκάλι δροσερό νερό σε ένα παιδάκι που περιφέρεται κάτω από τον καυτό ήλιο και πουλάει χαρτομάντηλα, πες μια καλημέρα στο γείτονά σου που βγαίνετε και οι δυο στο μπαλκόνι να πάρετε λίγο αέρα και όποτε συναντιούνται οι ματιές σας κάνετε τους τυφλούς κι άσε όλες τις άλλες φανφάρες όπως το ότι να και ένα video game με την Ελλάδα, να τις χαίρονται όσοι βάζουν στην τσέπη το χρήμα. Εσύ, ακόμα και για να χαρείς αυτό που υποτίθεται ότι σου ανήκει, πάλι θα πληρώσεις.
Λεωνίδας Μαστέλλος
Ελλάδα και videogames. Πάντα με ξαφνιάζει όταν κάποια ομάδα ανάπτυξης θυμάται ότι υπάρχει αυτή η χώρα στο χάρτη και η έκπληξη είναι ακόμα μεγαλύτερη όταν η όλη προσπάθεια δεν έχει να κάνει με την Αρχαία Ελλάδα (δηλαδή σχεδόν ποτέ). Μετά την έκπληξη, ακολουθεί βαρεμάρα. Τα σχόλια σε social media για το πόσο «πιστή» μεταφορά έχει γίνει γρήγορα μεταμορφώνονται σε σχόλια για τη σωστή απόδοση της ιστορίας (εάν κάτι τέτοιο έχει νόημα στο όποιο παιχνίδι) και, φυσικά, σε καβγάδες. Η αλήθεια είναι ότι είμαστε κάπως παραμελημένοι. Οι «άλλοι» στην καλύτερη περίπτωση μας έχουν γραμμένους ή -στη χειρότερη- έχουν τόσα στερεότυπα για εμάς που με τίποτα δεν μπορούν να αποδώσουν σωστά το οτιδήποτε. Είτε όλη η Ελλάδα είναι η Ακρόπολη είτε όλοι είμαστε Ζορμπάδες (όπα). Ναι, ίσως υπάρχουν εξαιρέσεις, αλλά μάλλον είναι λίγες.
Οπότε όταν ακούω για Ελλάδα σε videogames, μάλλον κοιτάζω την όποια ανακοίνωση με αδιαφορία. Το Assassin’s Creed Odyssey κάτι φαίνεται ότι πήγε να κάνει, αλλά δεν έχω ασχοληθεί μαζί του και έτσι δεν έχω άποψη. Για τα υπόλοιπα, συνήθως τη λέξη «Ελλάδα» μπορείς να την αντικαταστήσεις με το οτιδήποτε, δεν θα έχει διαφορά στο παιχνίδι.
Τώρα δεν ξέρω πώς βλέπουν οι έξω τις δικές τους χώρες στα παιχνίδια, αν ισχύουν αυτά και γι’ αυτούς, αλλά το σίγουρο είναι ότι το έχουν συνηθίσει και -ίσως- οι προσπάθειες απόδοσης να είναι καλύτερες.
Ως έχει η κατάσταση, η συμπερίληψη της χώρας μας σε έναν τίτλο περισσότερο αποτελεί δικαιολογία για αστείους τίτλους στα ελληνικά sites και τα ΜΜΕ, παρά κάτι άλλο.
Φυσικά και θέλω να μας βλέπω στα games και σίγουρα από το τίποτα καλό είναι και αυτό που έχουμε, αλλά κάποια στιγμή θα ήθελα πιο ουσιαστικές προσπάθειες (και ίσως λιγότερα αρχαία).
Πλάτων Πέππας
Αυτονόητο είναι -μα πρέπει να αναφερθεί- το γεγονός πως είναι όμορφο να βλέπεις τη χώρα σου να περιλαμβάνεται σε διαφορετικές καλλιτεχνικές δημιουργίες, δεξιά και αριστερά. Είτε αυτό έχει να κάνει με την ψηφιακή απεικόνιση δύο νησιών μας στο Arma 3, είτε αφορά το Assassin’s Creed: Odyssey και τον τρόπο με τον οποίο προσπάθησε να χαρτογραφήσει την απίστευτη ποικιλία που έχουμε σε χλωρίδα και πανίδα.
Λογικό είναι κάποιες προσπάθειες να υλοποιούνται πιστότερα προς την πραγματική Ελλάδα, κάτι που για μένα έχει καθαρά να κάνει με τους πόρους και το χρόνο που έχει διαθέσιμους κάθε ομάδα ανάπτυξης. Παρόλα αυτά, μου είναι πολύ ευχάριστο να βλέπω τέτοιες προσπάθειες, μα κυριότερα να περιηγούμαι την Ελλάδα όχι όπως τη γνωρίζω εγώ, μα όπως την έχει φανταστεί ο κάθε καλλιτέχνης.
Από την άλλη σίγουρα δεν θα ήθελα να βλέπω το σκηνικό της Ελλάδας να χαραμίζεται συνεχώς σε διαφορετικούς τίτλους, αντί να χρησιμοποιείται με σωστές σεναριακές αφορμές οπουδήποτε. Ευτυχώς, κάτι τέτοιο το θεωρώ μάλλον απίθανο, καθώς η χώρα μας δεν είναι και από τις πιο εύκολες, αν θέλετε, να χαρτογραφηθεί και να μεταφερθεί στον ψηφιακό κόσμο. Εξαιρώντας κάποια νησιά του Αιγαίου, που διατηρούν συγκεκριμένη αισθητική με τα στενά τους σοκάκια και τα λευκά σπίτια με τα μπλε παντζούρια, η ηπειρωτική Ελλάδα αλλά και τα μεγαλύτερα νησιά μας παρέχουν περιβαλλοντική ποικιλία που χρειάζεται αρκετή δουλειά να ψηφιοποιηθεί. Το παραπάνω χαρακτηριστικό κάνει και τη δουλειά της Ubisoft στο Assassin’s Creed: Odyssey αρκετά ξεχωριστή και ποιοτική στα δικά μου μάτια.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity