Πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό ότι το Psychonauts 2 της Double Fine θα περιέχει έναν διακόπτη που θα ενεργοποιεί το λεγόμενο invincibility mode, μια λειτουργία που θα επιτρέπει στους παίκτες να παίζουν το παιχνίδι χωρίς ουσιαστικά να χάνουν. Ένα ας πούμε very easy mode. Στόχος της εταιρείας είναι να μπορούν όλοι να απολαύσουν το παιχνίδι, ανεξαρτήτως ηλικίας, δεξιοτήτων, προβλημάτων κ.λπ. Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εμένα αυτή η κίνηση, αυτή η επιλογή, μου φαίνεται αυτονόητη. Ότι είναι μια επιλογή που θα έπρεπε να υπάρχει εδώ και πολύ καιρό στα παιχνίδια γιατί, ό,τι και αν λέμε, ο καθένας θέλει και πρέπει να μπορεί να παίζει με τον τρόπο που αυτός επιθυμεί.
Αυτό που μου προκάλεσε το ενδιαφέρον είναι ότι η δήλωση της εταιρείας άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχουν περιπτώσεις τύπου bullying, δηλαδή παίκτες που κράζουν άλλους παίκτες ότι δεν είναι ιδιαίτερα καλοί ή μάγκες επειδή επιλέγουν το easy mode ή κάτι αντίστοιχο. Αλήθεια τώρα; Παίζει κάτι τέτοιο;
Ήξερα ότι υπάρχει ένα είδους κίνημα που, στηριζόμενο σε τίτλους όπως το Dark Souls, περηφανεύεται για τις ικανότητές του και, εδώ που τα λέμε, καλά κάνει και νιώθει περήφανο γιατί όντως είναι δύσκολοι τίτλοι κ.λπ. Αλλά bullying στους υπόλοιπους γιατί δεν μπορούν/δεν θέλουν να παίζουν τόσο δύσκολους τίτλους ή επιλέγουν να παίξουν σε πιο εύκολο επίπεδο, μου φαίνεται αδιανόητο.
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί παίζει κάτι τέτοιο. Ή μάλλον, γιατί το αυτονόητο (το invincibility/easy mode) δεν είναι ο κανόνας, αλλά η εξαίρεση. Έχω πολλά παραδείγματα για τη χρησιμότητά του, κανένα για τη λογική εκφοβισμού που παίζει από την άλλη πλευρά. Παραδείγματα όπως νεαρότεροι/αρχάριοι παίκτες που θέλουν να παίξουν κάτι αλλά τους φαίνεται περίπλοκο, άτομα με ειδικές ανάγκες και προβλήματα που επίσης θέλουν να απολαύσουν κάποιο παιχνίδι, αλλά δυσκολεύονται. Άνθρωποι που απλώς δεν τους ενδιαφέρει η πρόκληση της μάχης, αλλά θέλουν να δουν την όποια ιστορία.
Προσέξτε, είναι άλλο να υπάρχουν πολλές επιλογές δυσκολίας και άλλο να μειώνεται το επίπεδο γενικά, χωρίς δυνατότητα αλλαγής. Άλλωστε το έχω ξαναπεί. Ο παίκτης πρέπει να μπορεί να προσαρμόζει τον όποιο τίτλο στις ανάγκες και τις προτιμήσεις του. Και οι ομάδες ανάπτυξης πρέπει να του προσφέρουν αυτήν τη δυνατότητα.
Είχα μιλήσει και στο παρελθόν για το κομμάτι της προσβασιμότητας και τα βήματα που γίνονται εδώ και εκεί. Ε και το επίπεδο δυσκολίας στην ίδια κατηγορία εμπίπτει.
Προσωπικά είμαι φίλος του λεγόμενου επιπέδου normal. Το έχω στο μυαλό μου ως το επίπεδο που ισορροπεί την πρόκληση και την απόλαυση, το επίπεδο που είχαν στο μυαλό τους οι δημιουργοί όταν έφτιαχναν το εκάστοτε παιχνίδι. Εννοείται δεν ισχύει πάντα, υπάρχουν και στιγμές που θέλω μεγαλύτερη πρόκληση ή απλά το normal έχει καταντήσει το easy άλλων εποχών. Αλλά όταν υπάρχουν επιλογές, δεν υπάρχει πρόβλημα. Επιπλέον, όταν αυτές οι επιλογές επεκτείνονται για να περιλαμβάνουν νέες, τότε μάλλον κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση.
Μάλλον πρέπει να ξεκολλήσουμε από κάποιες παλαιότερες αντιλήψεις και να αφήσουμε τον καθένα να απολαμβάνει ό,τι θέλει, όπως το θέλει. Όσο εύκολο ή δύσκολο κι αν είναι αυτό.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity