Ναι, οι πρώτοι τίτλοι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα και όλοι τρομάζουν στην ιδέα ενός Wii U: ελάχιστοι τίτλοι και πολλή σκόνη στο ενδιάμεσο. Πέραν του Zelda, η ιαπωνική εταιρεία θέλησε να δείξει παιχνίδια που θα προσπαθήσουν να επαναφέρουν τη δόξα του Wii, με την κρυφή ελπίδα ότι αυτήν τη φορά όλα θα δουλεύουν όπως πρέπει και κανείς δεν θα τα παρατήσει πριν καλά καλά αξιοποιήσει τις όποιες δυνατότητες. Φυσικά και δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τους ελάχιστους τίτλους του ξεκινήματος, κάτι που ίσως δικαιολογείται από την ανακατωσούρα που προκάλεσε ο “θάνατος” του Wii U και η αλλαγή των όποιων προγραμμάτων σε κυκλοφορίες, αλλά η κίνηση άφησε χώρο για αρνητική κριτική. Μπορεί οι υπεύθυνοι να πάσχιζαν τις επόμενες ημέρες να πείσουν ότι στοχεύουν σε ένα πιο στρωτό πρόγραμμα κυκλοφοριών, με τίτλους που θα φτάνουν στα χέρια των gamers ανά τακτά χρονικά διαστήματα και όχι μία φορά στο τόσο, αλλά η δυσπιστία του κόσμου είναι μεγάλη και σίγουρα έχει βάσεις.
Και έπειτα είναι η τιμή. Σχετικά χαμηλή αλλά χωρίς παιχνίδι και τα βασικά περιφερειακά αρκετά ακριβά. Το επιχείρημα ότι κάποιος με τα ίδια χρήματα μπορεί να αγοράσει μία από τις άλλες κονσόλες (πιο δυνατές και με εγκατεστημένη βάση χρηστών και πλούσια βιβλιοθήκη τίτλων) δεν άργησε να κάνει την εμφάνισή του. Ναι αλλά τις άλλες κονσόλες τις έχουμε ήδη. Και αν κάποιος έχει τη μία είναι μάλλον παράλογο να πάρει και την άλλη, όταν οι αποκλειστικότητες είναι ελάχιστες, οι τεχνικές δυνατότητες παρόμοιες (σε επίπεδο που απασχολούν τέτοια ζητήματα τη μάζα) και, γενικά, οι “ανάγκες” του gamer μπορούν να καλυφθούν εύκολα με ένα μόνο μηχάνημα. Η Nintendo φαίνεται να το ξέρει αυτό ή να το έμαθε σχετικά πρόσφατα, δεν έχει σημασία. Χρόνια προσπαθεί να δείξει ότι διαφέρει από τον ανταγωνισμό, ανεξάρτητα από το αν αυτό της έβγαινε σε καλό ή όχι. Με το Switch, η ιαπωνική εταιρεία θέλει και πάλι να δείξει ότι υπάρχει ουσιαστικός χώρος για μια δεύτερη κονσόλα σε ένα σπίτι, για ένα μηχάνημα που μπορεί να προσφέρει πράγματα που δεν μπορεί ο ανταγωνισμός (έστω κι αν αυτά φαντάζουν αστεία στους σκληροπυρηνικούς), για ένα μηχάνημα που μπορεί να παίζει εδώ αλλά και εκεί χωρίς προβλήματα.
Το Switch είναι μάλλον η τελευταία ευκαιρία για την εταιρεία να αποδείξει ότι η προσπάθειά της για διαφορετικά πράγματα έχει μέλλον, ότι η άποψή της είναι σωστή. Το Switch προσπαθεί να συνδυάσει πολλά δυνατά χαρτιά του παρελθόντος σε ένα μηχάνημα και προσπαθεί να το κάνει καλά. Αυτό που δεν προσπαθεί να κάνει είναι να κερδίσει την κεντρική θέση στο σαλόνι του καθενός. Κάποτε αυτό το θεωρούσα μεγάλο πρόβλημα. Όμως συνειδητοποίησα ότι η Nintendo δεν χρειάζεται να κοντραριστεί με τους άλλους δύο. Χρειάζεται να βρει το δικό της κοινό, αρκετά μεγάλο για να στηρίξει τις πωλήσεις και να πείσει τις ομάδες ανάπτυξης. Το δεν μπορεί ή δεν θέλει να κοντραριστεί, αυτό δεν έχει σημασία. Δεν έχει σημασία που το Switch δεν φτάνει σε απόδοση τους άλλους δύο. Αυτό που έχει σημασία είναι να αποφύγει τη σκόνη της αχρηστίας, να αποφύγει οι χρήστες του να νιώσουν αργότερα ότι πέταξαν τα λεφτά τους χωρίς να απολαύσουν κάτι το ιδιαίτερο.
Το Switch φαίνεται να ξεκινά σωστά, κερδίζει σίγουρα πιο εύκολα εντυπώσεις από τον προκάτοχό του, αλλά στην πραγματικότητα κανείς δεν είναι σίγουρος για day 1 αγορά. Η πρώτη αίσθηση από τις προπαραγγελίες (όχι από νούμερα αλλά από θετικές δηλώσεις) δείχνουν ότι η κονσόλα θα έχει ένα καλό ξεκίνημα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο κόσμος δεν νιώθει δυσπιστία απέναντί του. Και αυτό το γνωρίζει η Nintendo. Ή ελπίζω να το έχει μάθει μέχρι τώρα.
Αφήνοντας το θέμα τις τιμής και το περιφερειακών στην άκρη το λανσάρισμα και η πρώτη χρονιά του Switch πάσχει τρομερά όσο αφορά τις κυκλοφορίες παιχνιδιών. Μπορεί το Zelda να δείχνη απίστευτο αλλά είναι ό ίδιος τίτλος με το WiiU, τα Mario Kart & Splatoon μια από τα ίδια. Με μοναδική εξαίρεση το νέο Mario προς το τέλος της χρονιάς το Switch δεν παρουσιάζει τίποτα ουσιαστικό και νέο τουλάχιστον στην αρχή.
Το 1-2 Switch θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να είναι στο πακέτο όπως είχε γίνει και με το Wii sports εξάλλου είναι ένας τίτλος με πολύ χαμηλό μπάτζετ και δεν δικαιολογεί ούτε για αστείο τα 40-50 που κοστολογείται. Μιλάμε για τρελό άρμεγμα......
Ειλικρινά περίμενα πολύ περισσότερα μέσα στο πρώτο εξάμηνο καθώς η Ninty έχει πλέον όλα τα Studios της επικεντρωμένα σε μια πλατφόρμα και είναι παράδοξο να βλέπουμε απουσία και ποικιλία τίτλων την πρώτη χρονιά της κυκλοφορίας του.
Τουλάχιστον αφού δεν μπορούσε να έχει νέους τίτλους θα μπορούσε να κυνηγήσει 5-10 διαμάντια του Wii U να είναι διαθέσιμα μέσα στο πρώτο εξάμηνο με καλή τιμή πχ 29,99 για το κόσμο ο οποίος ήθελε αλλά δεν αγόρασε ποτέ WiiU Καθώς δεν εμπιστεύτηκε τη κονσόλα. ( όπως και εγώ).
Θα μπορούσε επίσης να διαθέσει μέσο VC πολλά από τα κορυφαία παιχνίδια του 3ds τα οποία θα ταίριαζαν απίστευτα στην οθόνη του Switch.
Επίσης στα νέα παιχνίδια της θα πρέπει να κοιτάξει σοβαρά τη τιμολογιακή πολιτική της η οποία είναι αν μη τη άλλο αστεία και τραγική. Μπορεί οι φίλοι της Ninty να μην το βλέπουν αλλά όταν βλέπουμε διαμάντια από Indie studios σε ΧΒΟΧ/PS4 & PC όπως Inside, Limbo, Bastion, The Journey,Trials, Shadow complex, Tales of two sons, Ori and the Blind forest και πολλά ακόμα με τιμές 15-19,99 ενώ στο Switch αρπαχτές σχεδόν Full price ( και όχι Switch αλλά και 3ds) με κάνει πραγματικά να αναρωτιέμαι αν οι φανς της Nintendo γουστάρουν τελικά το αρμέγμα και αισθάνονται ικανοποιημένοι με το τρόπο που η εταιρεία αντιμετωπίζει κυκλοφορίες πολύ μικρού budget.
συμφωνω με τον φιλο απο πανω 100% σε ολες τις παραγραφους......δεν εχω καν να προσθεσω κατι. σαν να τα εγραψα εγω.