Τότε λοιπόν ήμουν κι εγώ μικρό δεινοσαυράκι και δεν θυμάμαι ακριβώς τιμές, αφήστε που στον Atari STFM πρέπει να είχα τρία αυθεντικά παιχνίδια που όλα μού τα είχε φέρει ο πατέρας μου από το εξωτερικό. Όταν όμως μπήκαμε στα 90s και ενηλικιωθήκαμε και είχαμε και τα δικά μας συστήματα και παιχνίδια, που τα αγοράζαμε με τα χαρτζιλίκια μας, τότε είδαμε τα ραδίκια ανάποδα. Από προσωπική εμπειρία θυμάμαι τον ντουβρουτζά που πάθαινα κάθε φορά που πήγαινα να πάρω παιχνίδι για το SEGA Game Gear: εάν θυμάμαι καλά μου κόστιζε περίπου τα μισά λεφτά που μου έδιναν οι γονείς μου για να περνάω ως φοιτητής στην Κέρκυρα. Εκεί που θυμάμαι χαρακτηριστικά ποσό δε, είναι το Resident Evil 2 για το PlayStation. Ήμουν στην Κέρκυρα, είχα τρέλα ατελείωτη και ήθελα να το παίξω day one, οπότε το είχα προπαραγγείλει σε τοπικό κατάστημα (τρελό γέλιο γενικά, το “βρίσκω αυθεντικό παιχνίδι στην επαρχία”). Το θυμάμαι σαν τώρα: 22.000 δραχμές. Οπότε το αυθεντικό gaming ήταν ένα σπορ πανάκριβο, με τον Αρχισυντάκτη και Διευθυντή σύνταξης να μπορούν να σας πουν εξαιρετικές ιστορίες για το πόσα άτομα της οικογένειάς σου έπρεπε να πουλήσεις για να πάρεις ένα παιχνίδι για NEO-GEO.
Σιγά-σιγά και χωρίς ποτέ το gaming να γίνει φθηνό άθλημα, η κατάσταση άρχιζε να αλλάζει, κυρίως στον υπόλοιπο πλανήτη, όχι στην μπανανία που ζούμε (δεν έχω τίποτα με τις μπανάνες, τις λατρεύω). Οι τιμές ή έπεφταν ή πολύ απλά δεν ακολουθούσαν την πορεία άλλων αγαθών, με αποτέλεσμα να είναι, όχι παντού, όχι πάντα, σχετικά πιο προσιτές. Ταυτόχρονα η μαζικοποίηση του «αθλήματος» επέτρεψε τη δυνατότητα της γρήγορης πτώσης τιμής των τίτλων αλλά και πλέον τη δημιουργία μιας παράλληλης αγοράς μεταχειρισμένων τίτλων, η οποία ανθεί απόλυτα στις μέρες μας. Οπότε, όπως καταλαβαίνετε, ο δεινόσαυρος δεν έχει κανένα λόγο να γκρινιάξει, όλα είναι καλά και ας φύγουμε γελαστοί χορεύοντας στο ηλιοβασίλεμα. Η σύγχρονη σκηνή του gaming είναι φθηνή και προσπελάσιμη σε όλους. Τι; Όχι; Γιατί;
Διότι κυρίες και κύριοι για να επιτευχθεί όλο αυτό έχουν γίνει αρκετές εκπτώσεις. Εκπτώσεις που περιλαμβάνουν σχεδόν κάθε κομμάτι της διάθεσης στην αγορά των τίτλων όπως τη ξέραμε, κάτι που πάει να αλλάξει τελείως, όχι απαραίτητα προς όφελος του καταναλωτή. Ο άνθρωπος που με έκανε να ξαναγυρίσω στα videogames μετά από μια σύντομη διακοπή για το διάβασμα στο Λύκειο και αυτός που με έθισε στο να αγοράζω αυθεντικά παιχνίδια, ο κουμπάρος και συνάδελφος Νίκος Παπακωνσταντίνου, έχει στην κατοχή του μια τεράστια συλλογή από τίτλους PC, την εποχή που στην Ελλάδα πιθανώς να τους αγόραζε και μόνος του. Ε λοιπόν εκεί μέσα υπάρχουν εξαιρετικά πακέτα, ακόμα και σχετικά άγνωστων τίτλων. Λεπτομερή manual, artbook, χάρτες, μερικές φορές από ύφασμα, όχι χαρτί, κάρτες, πιθανά και φιγούρες. Θυμάμαι σε πακέτο του Wing Commander να υπάρχουν blueprints όλων των σκαφών με αναλυτικές λεπτομέρειες. Προσέξτε, μιλάμε για τις standard εκδόσεις, δεν είχε μιλήσει κανείς για συλλεκτική. Πλέον για να τα βρεις όλα αυτά πρέπει να τα σκάσεις χοντρά σε συλλεκτική έκδοση. Όμως και εκεί πλέον έχει ξεφτιλιστεί η κατάσταση, μιας και ούτε manual βρίσκεις, ενώ η θρυλική Microsoft έκανε το απόλυτο μη βάζοντας καν μέσα στη συλλεκτική του Halo 5, η οποία ξεπερνούσε τα 110 ευρώ σε τιμή, physical copy του τίτλου.
Προσοχή, δε λέμε ότι όλες οι συλλεκτικές δεν έχουν value for money. Επισημαίνουμε απλά ότι ναι μεν πληρώνουμε λιγότερα αλλά παίρνουμε και λιγότερα, για να μη συζητήσουμε ότι οι τίτλοι είναι μισοτελειωμένοι σε αρκετές περιπτώσεις, πράγμα που θίξαμε στην δεύτερη Δεινή Σαύρα. Δεν θα σας το κρύψω, προσωπικά μού λείπουν τόσο πολύ τα manual ώστε στην σπάνια περίπτωση που βρίσκω σε κάνα παιχνίδι το διαβάζω ολόκληρο. Να, ας πούμε προχθές, έφαγα μια πετριά και έπαιζα (ακόμα παίζω) Call of Duty 3 (σειρά της οποίας έως τώρα έχω τερματίσει έναν τίτλο) και έκατσα και καταβρόχθισα το φτωχό είναι η αλήθεια manual.
Τώρα πια και, όσο το digital περιεχόμενο κερδίζει έδαφος, (ενώ δεν πέφτουν -αισθητά- οι τιμές) όλα αυτά πια θα είναι όνειρα θερινής νυκτός και πιθανότατα να χαθούν και να τα θυμούνται κάτι κακόμοιρα γεροντάκια σε καμιά παρατημένη γωνιά, την ώρα που ακόμα και οι συλλεκτικές το πολύ να περιέχουν κάνα mouse pad και κάνα DLC με την τυρόπιτα που θα τρώει ο ήρωας στο γεύμα του ή το στρινγκάκι της ηρωίδας στην -απαραίτητη πια- ερωτική σκηνή…
Αχ Blackstorm χτύπησες χορδή με το Game Gear. 26799 δραχμές το μηχάνημα και 21.999 το Asterix and the Great Rescue...και μετά με το Mega Drive, Saturn,Dreamcast έσκαγες εστά λεφτουδάκια αλλά έπαιρνες παιχνίδι με όλο το ιδανικό item box. Στο PC έπαιρνες κουτάρες με manual λες και ήταν μικρό μυθιστόρημα (Starcraft, Fallout, Diablo) και τώρα πάρε το παιχνίδι μέσα σε κουτί σκέτο. Πάλι καλά που δεν μας το πουλάνε retail σε φάκελο για ακόμα μεγαλύτερη οικονομία.
Καλό το gaming σήμερα αλλά έχει γίνει ένα αδηφάγο μέσον για τις εταιρείες. Δεν υπάρχει το delicate στυλάκι των παλαιότερων χρόνων, ακόμα και οι συλλεκτικές εκδόσεις έχουν γίνει ρουτίνα και παύουν να φαντάζουν ως κάτι ιδιαίτερο, αξιοπρόσεκτο. Τώρα ξέρεις, με κάθε τίτλο θα πάρεις και μια περιορισμένη έκδοση και μία ακόμα με περισσότερα καλούδια σε μια διόλου ευκαταφρόνητη τιμή. Κάποτε έπαιρνες την τελευταία σε τιμή standard edition γιατί τα manual boxes είχαν την Άρτα και τα Γιάννενα μέσα. Όντως ένας βραχιόσαυρος για την σημερινή εποχή του gaming δεν ξεχνάω τους συμβιβασμούς και υποχωρήσειες που έχουμε κάνει οι περισσότεροι για να συνεχίζουμε να ασχολούμαστε με το άθλημα.
Τρομερές εποχές. Ξυπνάς αναμνήσεις! Ακόμα θυμάμαι με πόση αγωνία περίμενα το περιοδικό του μήνα να διαβάσω για τις νέες κυκλοφορίες, τότε που περιοδικά σαν το PIXEL - PC Gamer - Pc Master (σίγουρα ξεχνάω / μπερδεύω εποχές) είχαν ουσία να τα αγοράζεις. Ήταν βλέπεις το μοναδικό μέσο ενημέρωσης για games και όχι μόνο. Walkthrough με δόσεις!
Ακόμα και παιχνίδια με δόσεις! Σου έδιναν μια δισκέτα, έπαιζες μέχρι ένα σημείο και μετά περίμενες τον επόμενο μήνα για το υπόλοιπο παιχνίδι...αν θυμάμαι καλά ήταν το XCOM, το πρώτο της σειρας... αλλά όπως είπα δεν είμαι σίγουρος πέρασαν και κάποια χρόνια.
Αγαπημένα παιχνίδια μιας άλλης εποχής, Rick Dangerous, Loom, Laura Bow:Dagger of Amon Ra, Alone in the Dark, Gobliins, Indiana Jones and the fate of the lost Atlantis....ρε γαμώ....δάκρυσα! Φυσικά η λίστα συνεχίζεται, αλλά είμαι ήδη offtopic xD
30.00δρχ που ουτε θυμαμαι ποσο καιρο τα μαζευα +καλαντα για να παρω το International superstar soccer deluxe στο super nintendo... το αξιζε ως την τελευταια του δραχμη, αλλες εποχες ομως, πιο αγνες.. τωρα σου ζητουν 40 ευρο για ενα μη ολοκληρωμενο παιχνιδι (που στο πασαρουν για ολοκληρωμενο)+40 για season pass +10 για Ingame πραγματακια(αχρειαστο) κλπ κλπ...
+ ενα τρομερο παιχνιδι για πισι ----> hocuspocus.exe --> enter κ ξεκινουσε η μαγεια..
Πραγματικα οταν ανοιγεις το κουτι και δεν υπαρχει ουτε ενα post it, νιωθεις τη ροχαλα του publisher στη μαπα σου. Mιλαμε για κοστος τσιχλας. Εδω η pizza fan κανει print χιλιαδες κουπονια, η Activision δε μπορει; Μπορει, αλλα τοσο τους νοιαζει. Σε αυτον τον τομεα τα unboxing videos οντως εχουν λογο υπαρξης.
Χαίρομαι που δεν είμαι μόνος μου. Δηλαδή ρε παιδιά αλήθεια, ακόμα χαζεύω την φωτό του Wing Commander...
30.000 δρχ. Shenmue στο Dreamcast.
Σίγουρα λογικότερη τιμολόγηση από τις 18.900 έως 21.900 δρχ. που ήθελε η EA για FIFA και NBA πριν από 20 χρόνια και κάτι.
Μάνο πες τιμές παιχνίδια NEO GEO
Το Wing Commander ήταν ένα εξαιρετικό πακέτο ακόμα και για τα δεδομένα της εποχής. Απίστευτες αναμνήσεις. Θυμάμαι να πηγαίνω στο κατάστημα της περιοχής και να αγοράζω Might and Magic II και Ultima IV. Το Might and Magic Από το κουτί, χωρίς να ξέρω περί τίνος πρόκειται. Φυσικά από κει και μετά τα πήρα όλα αυθεντικά (ναι ακόμα και το ΙΧ, για συλλεκτικούς λόγους και μόνο). Για το Ultima δε θα μιλήσω καν, είχα πάθει σοκ από τα περιεχόμενα του κουτιού.
@Blackstorm
Ε, καλά. Όταν είχε ξεπέσει αρκετά η τιμή του ίδιου του NEO GEO, έπαιρνες με 40.000 την κονσόλας, και κάθε παιχνίδι είχε 80.000 με 120.000.
Because that's how we roll.
27000δρχ το FIFA στο Ν64 και αλλα τοσα για το Zelda...To ενα το πηρα Χριστουγεννα και το αλλο Πασχα...χαχα
Αυτο με τα DLC ακομα δεν το εχω χωνεψει...τουλαχιστον τοτε εβγαινε expansion με μπολικο υλικο οχι μια δυο αποστολες..ουτε ηταν ετοιμο οταν εβγαινε το game και απλα κλειδωμενο..
@ yaponvezos: Για αυτό, άλλωστε, το NEO GEO κυριάρχησε στην αγορά και εξαφάνισε όλες τις άλλες κονσόλες. Αν το έχεις αυτό το επιχειρηματικό δαιμόνιο δεν κρύβεται.
28.000δρχ είχε πάει το μαλλί συν τα μεταφορικά για επαρχία για το Spyro: Year of the Dragon για PlayStation μιας και στο πειρατικό είχαν βάλει προστασία να σου μηδενίζει το save σε κάποιο σημείο του παιχνιδιού. Περίμενα σχεδόν ένα μήνα για να μου έρθει στο σπίτι ώστε να το βάλω και να το τερματίσω επιτέλους. Ακόμα το σε "Like New" κατάσταση.
Αυθεντικά άρχισα να αγοράζω στο PS3 αλλά κάποια αγαπημένα του PlayStation και του PS2 τα βρήκα αυθεντικά και τα τσίμπησα. ΚΑΙ στο PC έχω αυθεντικά κάποια καλά αγαπημένα παιχνίδια!!!
Γενικά το έχουν καβαλήσει πολύ(λοι) το καλάμι αφού όχι μόνο μας πουλάνε ψηφιακές εκδόσεις στην τιμή της κανονικής,λες και είναι το ίδιο ακριβό να το πουλάς στο δισκάκι από το να το ανεβάζεις στον σερβερ, αλλά πληρώνουμε και για τη κανονική έκδοση και παίρνουμε μια πλαστική θήκη με το δίσκο και στη καλύτερα ενα κωδικό trial ,πλην εξαιρέσεων βέβαια.
Ακόμα και η τιμή των 69,99 και 59,99€ που ισχύουν μεχρι και τώρα στα ελληνικά καταστήματα με ελάχιστες προσφορές είναι παρανοϊκή αφού η αγορά έχει παγώσει και η πλειοψηφία των αγοραστών είναι νέα παιδιά 15-25 ετών που όπως ξέρουμε τη βγάζουν με χαρτζιλίκια ή στη καλύτερη των περιπτώσεων που δουλευούν με 400-500 το μήνα.Άρα σπάνια θα δώσουν τα 70 εκει.Δε ξέρω ποιος καθορίζει αυτές τις τιμές στην ελληνική αγορά αλλά θα πρέπει να συνοντιστούν γιατί μπορεί κάλλιστα κάποιος να το παρει μεταχειρισμένο/ψηφιακό ή απο το εξωτερικό.
Είχα αγοράσει πρόσφατα το GTA V για το xone ψηφιακό στα 28€.Γιατί να δώσω ένα εικοσάρικο παραπάνω για το έχω σε θήκη και μεταχειρισμένο,μιας και τοτε είχε 70 καινούριο?ίδια περίπτωση και με το Halo MCC, 35€ από ebay και εδώ 70 τότε.Χαίρομαι που στην Ελλάδα διοργανώνονται πιο πολλά τουρνουά σε τέτοια εποχή και μεγαλώνει το gaming community αλλά θα πρέπει και οι εταιρείες να ξεκαβαλήσουν λίγο και να μας δίνουν ολοκληρωμένα παιχνίδια (μην μιλήσω για το Destiny) και οι δικοί μας εδώ να μειώσουν τιμές και να κάνουν καλυτερα deals.
@exifern Για το τελευταίο κομμάτι του σχολίου σου πάντως να ξέρεις ότι δεν φταίνε πάντα οι δικές μα εταιρίες διανομής. Με