Τα έχουμε ξαναπεί από αυτήν εδώ τη στήλη. Στην εποχή των κωδικών εξαργύρωσης η έγκαιρη απόκτηση review copy ενός τίτλου έχει γίνει δυσκολότερη υπόθεση σε σχέση με τότε που τα promo copies και τα review codes που έτρεχαν σε ειδικά συστήματα ήταν μονόδρομος. Έχουμε ξαναπεί επίσης πως στην Ελλάδα (και σε άλλες χώρες που δεν είναι εμπορικές προτεραιότητες ασφαλώς), παιδευόμαστε ακόμη περισσότερο. Όπως έχουμε ξαναπεί ότι κάποιες εταιρείες το έχουν σύστημα να φροντίζουν να είναι αδύνατο ολόκληρες χώρες να έχουν κριτικές στη γλώσσα τους εγκαίρως, πριν το λανσάρισμα, άρα είναι αδύνατο να ακυρώσει κάποιος προπαραγγελία αν δεν ψάξει κριτικές σε άλλη γλώσσα που γνωρίζει. Γενικά έχουμε πει πολλάκις ότι οι αντικαταναλωτικές πολιτικές των εκδοτών σε αυτό το ζήτημα είναι πολιτικές που άλλοι κλάδοι δεν ανέχονται ούτε από λάθος, αλλά εμείς εδώ υπομένουμε τα πάντα και φταίμε κιόλας αν παραδιαμαρτυρηθούμε.
Και μετά ήρθε το Sekiro: Shadows Die Twice και μάθαμε πως η Activision δεν έχει κανένα πρόβλημα να ξεπεράσει τα κατορθώματα της Bethesda.
Να θυμίσουμε πως η Bethesda είχε εφαρμόσει για ένα διάστημα πολιτική βάσει της οποίας όλοι οι κριτικοί θα λάμβαναν παιχνίδι την ημέρα κυκλοφορίας του ή μια μέρα μετά. Οι μόνοι που μπορούσαν να λάβουν νωρίτερα ήταν διαλεγμένοι influencers. Επισήμως, το σκεπτικό ήταν πως η εταιρεία θέλει ο κριτικός και όλοι οι υπόλοιποι να ζουν το παιχνίδι ταυτόχρονα. Δεν είναι τυχαίο πως η θέση αυτή δεν συνοδευόταν από καμία εξήγηση. Όπως δεν είναι τυχαίο πως ο τίτλος της ανακοίνωσης της πολιτικής αυτής ήταν “Bethesda & Game Reviews” και ο υπότιτλος είναι ο ακόλουθος:
“At Bethesda, we value media reviews. We read them. We watch them. We try to learn from them when they offer critique. And we understand their value to our players”.
Το παραπάνω είναι το λεγόμενο χρύσωμα του χαπιού μιας και παρακάτω η μόνη αντιπρόταση που έχει η Bethesda για τους gamers ήταν να περιμένουν παραπάνω για να διαβάσουν κριτικές από τους reviewer’s που εμπιστεύονται. Λογικό, αλλά ένας φρόντιζε τότε να καθυστερήσει η διαδικασία αυτή και δεν ήταν ούτε ο καταναλωτής, ούτε ο κριτικός.
Μετά από πολύ διαμαρτυρία από τα Μέσα, και συνεχή υπενθύμιση της πολιτικής αυτής σε κάθε review για τίτλο Bethesda, η εταιρεία (μισο)άλλαξε ρότα μιας και κατάλαβε άλλο ένα αυτονόητο: όλα κοστίζουν και το κόστος μια τέτοια κίνησης ήταν το «κακό» PR.
Είναι τουλάχιστον περίεργο λοιπόν που η Activision κατάφερε να τα κάνει ακόμη χειρότερα. Με εξαίρεση την περίπτωση της Blizzard, που εντάσσεται επίσης στην ομπρέλα της Activision Blizzard, η Activision το έχει σύστημα να στέλνει, ειδικά στην Ελλάδα, κατόπιν εορτής τα review codes στα Μέσα. Έχει επίσης σύστημα να στέλνει αδιανόητα λίγα αντίτυπα για τα δεδομένα οποιασδήποτε αγοράς, πόσο μάλλον της ελληνικής. Χαρακτηριστικά, στο λανσάρισμα του Crash Bandicoot N. Sane Trilogy έστειλε δύο (2) κωδικούς για την Ελλάδα. Το Enternity εξασφάλισε τον έναν, οπότε το ζήτημα δεν το εξετάζουμε από τη σκοπιά «μείναμε στην απ’ έξω». Είτε πήραμε είτε δεν πήραμε η κατάσταση αυτή εξακολουθεί να είναι απαράδεκτη.
Με τα πολλά, όμως, φτάνουμε στο Sekiro: Shadows Die Twice. Στην προκειμένη το πρόβλημα δεν είναι η Ελλάδα ή οποιαδήποτε αγορά με τη σημασία της Ελλάδας. Εδώ έγινε το κάτι παραπάνω βλέπετε. Η Activision άρχισε να ειδοποιεί τον Τύπο ανά τον κόσμο ότι θα δώσει κωδικούς μία μέρα πριν το λανσάρισμα ή ακριβώς τη μέρας της κυκλοφορίας. Είχαμε προειδοποιηθεί κι εμείς στην Ελλάδα. Αυτό είναι πρόβλημα από μόνο του, αλλά δεν είναι το πρόβλημα που θα μας απασχολήσει εδώ. Έχουμε κάτι νέο.
Με αναφορές από μεγάλα Μέσα του εξωτερικού ότι λαμβάνουν την ίδια προειδοποίηση που λάβαμε κι εμείς, θεωρήσαμε ότι α) το παιχνίδι χοντραίνει και β) περιέργως δεν θα γκρινιάζουν μόνο αγορές όπως η Ελλάδα. Δεν θα ήμασταν μόνοι στη γραφικότητά μας δηλαδή. Αφού και οι «μεγάλοι» στο ίδιο καζάνι θα βράζουν. Έχουμε πει ήδη τη γνώμη μας για το συγκεκριμένο καζάνι, οπότε πάμε παρακάτω. Η προειδοποίηση αυτή, πάντως, προέκυψε σε media preview event, σε εκδήλωση δηλαδή όπου κλήθηκαν επιλεγμένα media, άρα media που ήδη η Activision είχε λόγο να ξεχωρίσει από άλλα. Και τι νόημα πρέπει να βγάλουμε εμείς από αυτό; Ότι τα έξοδα της φιλοξενίας και των αεροπορικών εισιτηρίων καλύπτονται ευκολότερα από τη ζήτηση κωδικών εξαργύρωσης; Σε ορισμένα μυαλά, μπορεί να ισχύει κι αυτό.
Κοντά στο λανσάρισμα του Sekiro: Shadows Die Twice προκύπτει ότι, ακόμη κι έτσι, ορισμένα Μέσα πήραν κώδικα νωρίτερα, ότι υπήρχε συγκεκριμένο review embargo, άρα αναμένονταν και reviews λίγο πριν την κυκλοφορία, άσχετα με το αν αυτά θα ήταν καλά ή όχι και θα προέρχονταν από αρκετή ενασχόληση με το παιχνίδι, μιας και σε εκείνη τη χρονική στιγμή δεν ήταν σαφές και πότε είχαν ξεκινήσει οι αποστολές.
Σε τελική ανάλυση ο καταναλωτής είχε πρόσβαση σε έγκαιρα reviews από κάπου όμως. Καλό δεν είναι αυτό; Ναι. Από το τίποτα, κάτι είναι κι αυτό. Ταυτόχρονα, δεν αλλάζει τίποτα στην ουσία των πραγμάτων. Τεχνητός περιορισμός κωδικών εξαργύρωσης εξακολουθεί να υφίσταται και να προτάσσεται ως απροσπέλαστο εμπόδιο. Ε βέβαια. Δυσκολότερο από το να τυπωθεί οπτικό μέσο, έτσι δεν είναι; Επιπλέον, τι σημαίνει όλο αυτό όταν και μερικά από τα μεγαλύτερα Μέσα στον κόσμο, μένουν εκτός και ακούν από την Activision όχι ότι εκείνοι δεν θα πάρουν εγκαίρως αλλά πως, γενικότερα, δεν θα αποσταλούν κωδικοί νωρίτερα. Κάτι που δεν ανταποκρίθηκε στην πραγματικότητα.
Κάπου εδώ είναι κλισέ να λέμε ότι μια εταιρεία δεν έχει την υποχρέωση να στείλει τίποτα σε κανέναν. Ισχύει. Αλλά πηγαίνει πακέτο με το ότι μια εταιρεία βασίζεται και στα media για τη μεταφορά πληροφορίας προς το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Κι εδώ που τα λέμε οι τίτλοι δεν έρχονται για review επειδή μια εταιρεία κάνει χάρη. Έρχονται επειδή η εταιρεία έχει και κάποια υποχρέωση στο κοινό. Στο ίδιο κοινό που έχει υποχρέωση και το Μέσο.
Εμείς, αν είναι να παραλαμβάνουμε τίτλους κατόπιν εορτής (ή και ποτέ) έχουμε λύση: να αγοράσουμε το παιχνίδι και να γράψουμε για αυτό. Αν όμως αποφασίσουμε ότι δεν ξαναγράφουμε τίποτα για μια εταιρεία, εκείνη δεν μπορεί να κάνει πραγματικά κάτι για να μας αναγκάσει να ασχοληθούμε. Σταγόνα στον ωκεανό, θα πείτε. Ακόμη κι οι σταγόνες ξεχειλίζουν κανένα ποτήρι πότε πότε, θα πούμε εμείς.
Γενικά πάντα παιδιά αναρωτιόμουν τι αντιμετώπιση έχει ο gaming (ας πούμε?) Τύπος στην Ελλάδα, επειδή είναι μικρή αγορά. Ίσως δεν έχει τύχει να διαβάσω κάποιο άλλο άρθρο; ( αν υπάρχει στείλτε link)
Πάντως πολλοί μεγάλοι Publishers μπορούν να τα κάνουν μπάχαλο.Αν και πρώην μεγαλος Fan της Konami η εταιρία πολλά χρόνια τώρα γενικά....γκρεμίζει γέφυρες με τον Gaming Τύπο γενικα. Τι έμεινε; Panchinko Slot machines με themes από Castlevania, MGS και Silent hill ( Τι ωραία!!!! )
Είτε ακόμα και λόγω.... Blacklisting που το κάνουν πάρα πολύ....πάρα πολλοι ΑΑΑ Publishers όχι μόνο σε youtubers αλλά και σε μεγαλύτερα δίκτυα ή sites . Βέβαια το IGN βάζει παντού 8 με 8.5 και είναι για να γελάς. Πιστεύω ότι το Kotaku μετά το άρθρο του για το Anthem θα έχει θεματάκια με την Bioware.
Η Bethesda όταν ήταν να βγει το DOOM (2016) είχε νομίζω εμπάργκο παντού μέχρι την launch day λες και το παιχνίδι ήταν κακό και ήθελαν να το κρύψουν οσο γίνεται περισσότερο. Το παιχνίδι κατέληξε να είναι για εμένα το καλύτερο fps εδω και πολλα χρόνια .Οπότε γιατί το κάνανε; Μάλλον για να δικαιολογηθεί παρόμοια συμπεριφορά στο μέλλον αλλα για όντως κακό game.
Τώρα όσο για το "σταγόνα στον ωκεανό " που αναφέρθηκες στο τέλος φοβάμαι οτι πιο πολύ είναι " τρύπα στο νερό " περίπτωση.
Η βιομηχανία του gaming είναι νο1 αλλά μάλλον είναι και η πιο brutal απ ό,τι μαθαίνουμε.
Ψυχραιμία και αποφασιστικότητα!!!
Blacklisting καλά κάνει και υπάρχει, αρκεί να χρησιμοποιείται σωστά. Αν π.χ. υπογράψω συγκεκριμένους όρους και κάνω μετά ότι δεν το θυμάμαι, λογικό είναι να την πληρώσω κάπως. Κάπως πρέπει να μετρά κι ο λόγος του καθενός που και που αλλιώς δεν μπορούμε ούτε για καφέ να κανονίσουμε.
Το Kotaku δεν θα έχει κανένα πρόβλημα. Ο όγκος του το προστατεύει. Και το προστατεύει και ο νόμος.
Αυτά τα embargo της τελευταίας στιγμής έχουν ξεκάθαρο στόχο: να μην έχει κάποιος την ευκαιρία να ακυρώσει παραγγελία ή να αλλάξει γνώμη για την αγορά που θα κάνει πριν προλάβει ενδεχομένως να διαβάσει. Και η ασυνέπεια στη διαλογή όσων έχουν κάθε φορά προτεραιότητα (γιατί, ΟΚ, συμβαίνει να υπάρχουν προτεραιότητες αλλά παίζει ρόλο και πώς ορίζονται όχι μόνο το αν υπάρχουν) επιχειρεί να επηρεάσει προς όφελος της εταιρείας το metascore κατά τις πρώτες μέρες κυκλοφορίας.
Γενικά είναι μύλος όλα και προχωράμε χωρίς να γίνονται μαθήματα τα περισσότερα παθήματα. Αυτό είναι το πιο λυπηρό όλων. Η έλλειψη προόδου στα θέματα αυτά.
By the way, η στήλη αυτή τρέχει καιρό και ανεβαίνει την πρώτη Παρασκευή κάθε μήνα. Εκτός απροόπτου τουλάχιστον.
Πραγματι ειναι αποριας αξιο πως γινεται σε αλλους κλαδους το παραμικρο λαθος να λαμβανεται σοβαρα υποψιν κι εδω οι εταιριες να ειναι ενα απεραντο χυμαδιο με PR συμπεριφορες που παραπεμπουν σε αυτοκτονικες καταστασεις.Μακαρι τα media να ειχαν μια κοινη σταση και να εφτιαχναν την κατασταση αλλά...μπροστα στο οφελος των πρωιμων review κωδικων ποιος τη λογαριαζει τη συμπνοια.
Κι αυτο ειναι το λυπηρο οταν τα media εχουν τοση δυναμη πλεον.Και κατι τελευταιο,ανεκαθεν ημουν κατα των προπαραγγελιων ή του λεγομενου day 1 μιας και ουσιαστικα δε ξερεις τι αγοραζεις.Οταν ομως βλεπουμε να δημιουργειται απο τις εταιριες τεχνητη παραπληροφορηση με "δικα μας παιδια" και influencers(αληθεια τι αλλη ΜΑΛΑΚΙΑ θα ξερασει η εποχη του ιντερνετ;)μηπως φταιει ο καταναλωτης πρωτα απ'ολα που στηριζει τετοιες καταστασεις αντι να τις καταδικαζει;
Σαφώς και φταίει και ο καταναλωτής. Ωστόσο ο καταναλωτής είναι πάντα σε αδυναμία συγκριτικά με μια εταιρεία ή τα ΜΜΕ, οπότε, για την προστασία του αλλά και το ηθικό του θέματος, του αποδίδεται δυσκολότερα ευθύνη. Ανάλογα με την περίπτωση προφανώς.
Ο κανόνας είναι να μην ξέρει άλλωστε πώς λειτουργούν τα πράγματα. Η ευθύνη του είναι λογικότερο να ξεκινά από τότε που μαθαίνει πώς λειτουργούν. Διότι όταν ξέρεις τι γίνεται, δεν είναι δυνατό να μην έχεις και καμία ευθύνη για τις επιλογές σου από εκεί και πέρα.
Κι αυτό βέβαια δεν αλλάζει πάλι την ευθύνη όλων των άλλων.
Σιγουρα δεν αλλαζει την ευθυνη των αλλων αλλα ειναι αυτο που λεμε,βρισκουν και κανουν.Και το χειροτερο ειναι πως οντως πολλες φορες ο καταναλωτης εχει γνωση τι συμβαινει αλλα ειναι τετοια η ανυπομονησια του που δε λογαριαζει ουτε το ιδιο το καλο του.
Ακομη να περασει το boss ο Καλκανης;
Όχι, εντάξει, ξεμπέρδεψε. Η διόρθωση μένει.