Σε κάθε έκθεση ένα πράγματα είναι σίγουρο: ποτέ δεν πάνε όλα βάσει προγράμματος, παρότι το πρόγραμμα στήνεται για ενάμιση με δύο μήνες πριν καν ανοίξει τις πόρτες της η όποια έκθεση. Το καλύτερο όλων είναι το πόσο στραβά μπορούν να πάνε κάποια πράγματα ακόμη σε μια κατά τα άλλα καλή μέρη. Θα περιοριστούμε σε φετινά περιστατικά και λεπτομέρειες, απλά για να πάρετε μια ιδέα από το δράμα, τη συγκίνηση, την παράνοια.
Η Gamescom είναι στημένη σαν να αποτελείται από δυο εκθέσεις, μια για το κοινό, μια για επαγγελματίες, η καθεμιά στο δικό της αλλά πάντα σε συγκοινωνούντες χώρους. Όλο το αχανές εκθεσιακό που μπορεί να «σηκώσει» 350.000 επισκέπτες σε διάστημα 5 ημερών σε αυτήν την έκθεση είναι διαθέσιμο μόνο σε επαγγελματίες για μία μέρα. Ύστερα ανοίγουν οι πόρτες για το κοινό και μια διαδρομή που πριν έπαιρνε 5 λεπτά με τα πόδια μπορεί να πάει 15 και 20 ανάλογα με τη φάση της ημέρας. Η πλειοψηφία της δουλειάς όμως γίνεται στο business area, στο χώρο για τους επαγγελματίες, όπου έχουν δεύτερο περίπτερο οι εταιρείες, σαφώς ταπεινότερο από αυτά που βλέπει κανείς στο χώρο για καταναλωτές, μιας και ο δημοσιογράφος δεν περιμένει να εντυπωσιαστεί από το ντεκόρ καθώς τρέχει πανικόβλητος από ραντεβού σε ραντεβού. Και αυτό το τρέξιμο ξεκινά 9 το πρωί και τελειώνει 7 ή 8 το βράδυ, ανάλογα με την ημέρα. Χωρίς ανάσα για φαγητό πολλές φορές και, το χειρότερο, σε χώρα που δεν ξέρει πως αν ρίξουμε πάγο σε καφέ δεν προκαλούμε πυρηνικό όλεθρο. Αν πει κανείς ότι θέλει “Ice Coffee”, ελπίζοντας να καταλάβει η άλλη πλευρά ότι θέλει κρύο καφέ φίλτρου (άλλο σενάριο δεν περνάει από το μυαλό Γερμανού barista), συχνά το γερμανικό αυτί καταλαβαίνει “Eis Kaffe” που μεταφράζεται σε…καφέ φίλτρου με μια μπάλα παγωτό βανίλια. Χρειάζεται διεθνής πιστοποίηση επάρκειας χιούμορ. Μακάρι βέβαια να ήταν μόνο αυτό το θέμα.
Πριν αραδιάσουμε περιστατικά, να σημειώσουμε πως όταν κλείνουμε ένα ραντεβού εκ των προτέρων μαθαίνουμε διαθέσιμες ώρες, δηλώνουμε όποια μπορούμε και το ραντεβού θεωρείται κανονισμένο αφού εμφανιστεί ρητή επιβεβαίωση από την όποια εταιρεία με την οποία συνεννοούμαστε. Δεν χωρά δηλαδή ιδιαίτερη παρανόηση που να κάνει τη μια πλευρά να νομίζει ότι συνεννοήθηκε και την άλλη πως όχι.
Φτου. Έχουμε και λέμε:
• Publisher επέμενε ότι όλα του τα ραντεβού είναι δεκάλεπτα. Όταν πήγαμε στην έκθεση άνθρωποι του ίδιου publisher μας ενημέρωσαν ότι όλα τα ραντεβού που κλείσαμε είναι μισάωρα. Εμείς τα κλείσαμε διαδοχικά όμως, άρα καθήμενοι στο πρώτο μισή ώρα αντί για δέκα λεπτά, καίγαμε τα επόμενα δύο. Δεν πειράζει. Δυο previews λιγότερα. Δεν χάνουμε εμείς.
• Publisher επιβεβαίωσε συγκεκριμένο ωριαίο ραντεβού και άφησε και οδηγίες συγκεκριμένες για το ποιον ζητάμε και υπό ποίες συνθήκες εφόσον ο κλασικός μας γνωστός δεν είναι πρόχειρος. Πάμε στην ώρα μας. Δεν είναι εκεί ο ένας γνωστός. Δεν είναι ο αναπληρωματικός. Δεν είμαστε καν στη λίστα για το ωριαίο ραντεβού, οπότε δεν μπορούσαμε να περάσουμε το χώρο της υποδοχής. Άκρη βγήκε, επειδή ένας άλλος από την ίδια εταιρεία είδε το ουράνιο τόξο να περνά από την επιδερμίδα του γράφοντος και ίσως σκέφτηκε ότι κάτι πρέπει να γίνει πριν πεθάνει κάποιος.
• Σε άλλον publisher σημειώσαμε οι ίδιοι τα στοιχεία μας σε συγκεκριμένη μέρα και ώρα. Πάμε εκεί. Δεν υπάρχει το όνομά μας πουθενά.
• Σε μια ακόμη περίπτωση είχαμε ένα ραντεβού, είχαμε πάρε γραπτή επιβεβαίωση, πάμε την ώρα μας, πουθενά το όνομά μας, κανείς δεν αναγνωρίζει το όνομα αυτού με τον οποίο είχαμε συνεννοηθεί για το ραντεβού. Και πάλι δεν πειράζει. Ένα preview λιγότερο.
• Αλλού είχαμε 6 ραντεβού. Υποτίθεται ότι το ένα ήταν παρουσίαση με χρόνο για Q&A και τα άλλα 5 ήταν ομαδικές συνεντεύξεις με τρεις δημοσιογράφους παρόντες της φορά. Τελικά όλα ήταν παρουσιάσεις με χρόνο για Q&A στο τέλος. Παρουσιάσεις με 20 έως 30 άτομα τη φορά. Ήμασταν πολύ χαρούμενοι για την προετοιμασία που είχαμε κάνει για τις συνεντεύξεις και πήγε στράφι. Διότι αν έχουμε ένα πράγμα στη ζωή αυτή, αυτό είναι χρόνος για χάσιμο.
• Μια μέρα πριν ξεκινήσει η έκθεση μας ρώτησε μια εταιρεία αν έχουμε ένα συγκεκριμένο άνοιγμα για να δούμε ένα παιχνίδι παραπάνω από αυτά που είχαμε ήδη συμφωνήσει. Είχαμε, το ρυθμίσαμε. Πάμε στην ώρα μας. Δεν είμαστε στη λίστα. Τελικά, βέβαια, ρεφάραμε στο τέλος με νέα συνεννόηση σε τελείως κουφή ώρα που δεν έκλεινε καμία εταιρεία ραντεβού παρά μόνο η συγκεκριμένη.
• Άλλη εταιρεία, άλλη περιπέτεια. Ωριαία παρουσίαση και hands-on μας λένε. Πάμε. 15 λεπτά hands-on αντί για μία ώρα από οτιδήποτε. Το πραγματικά εξοργιστικό; Η συγκεκριμένη εκδότρια εταιρεία κάνει τα ίδια κάθε χρόνο, κάθε χρόνο ζητάμε διπλότριπλη επιβεβαίωση, θυμίζουμε τι είχε γίνει τις προηγούμενες χρονιές, επιμένουν στα αρχικά στοιχεία, πάμε, δεν ισχύουν ούτε κατά προσέγγιση.
Με λίγα λόγια, φανταστείτε να βρίσκαμε χρόνο για φαΐ και να είχαμε περισσότερες δυνάμεις για να διοχετεύσουμε κάπου όταν παθαίνουμε διάφορα σαν τα παραπάνω. Κάποια στιγμή έπρεπε να δοκιμάσουμε ένα rhythm game με τρεμάμενα χέρια. Για να μην πούμε τι έγινε ψήνοντας εικονικά φιλέτα στο νέο Mario Party. Κουνάγαμε τηγάνι για να γυρίσει το φιλετάκι, από την τσίτα το στέλναμε σε άλλη έκθεση. Είναι να μην κατεβούν μπίρες με πρώτη ευκαιρία; Και κάλμα και υδατάνθρακας.
Όλες αυτές οι ασυνεννοησίες είναι ξεκαρδιστικές :D να κλείνεις τα ραντεβού σου και να πηγαίνεις με την κρυφή ελπίδα ότι ίσως και να πάνε τα πράγματα καλά χαχα.
Καλά, αν πιάσουμε περιστατικά και από άλλες χρονιές, εκεί να δεις.
Highlight το να είμαι εκεί που πρέπει την ώρα που πρέπει, να έχω περάσει από δύο ονομαστικούς ελέγχους για να φτάσω μέχρι εκεί, PR rep που είναι ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΩΡΟ ΜΕ ΜΕΝΑ να είναι σίγουρος ότι ΔΕΝ εμφανίστηκα, να παίρνει τηλέφωνο Ελλάδα για να γκρινιάξει στο διανομέα, ο διανομέας να με καλεί από Ελλάδα για να μου πει ότι τον εξέθεσα που δεν εμφανίστηκα. ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ. Και όλο αυτό για παρουσίαση που κόπηκε στη μέση επειδή έπεσε το ρεύμα στο μισό business booth της εταιρείας.
Λες, παιδιά, ή κερνάτε ή πεθαίνετε.
Χαχαχα αυτά ούτε στις ταινίες δε γίνονται.Οκ καταλαβαίνω πως πάντα μπορούν να γίνονται λάθη αλλά τα συγκεκριμένα μοιάζουν τόσο ερασιτεχνικά λες και το κάνουν επίτηδες.
Είναι όλα τόσο οικεία που είναι σαν να συνέβησαν εδώ.
Σαν στο σπίτι μας στη Γερμανία.
Όμορφες gamesκωμικές στιγμές :p Τουλάχιστον οι μπίρες στην Κολωνία βοήθησαν στην συνολική εbeerία :p
Υ.Γ.Είδα από Gamescom κάποια hands-on για τo Miami level του Hitman 2!!Ήταν και η ΙΟΙ (WB games) σε αυτά τα ''συναρπαστικά'' ραντεβού που αναφέρεις , γιατί δεν βρήκα preview..
Yep.
Καλοπερνάς μπαγάσα.
Καλά ναι, αυτό που το πας. :D