Περιέργως ο γράφων θυμάται κυρίως παλιές περιπτώσεις ειδικού βεληνεκούς, ίσως επειδή από ένα σημείο κι έπειτα επιβάλλεται και μια κάποια αναισθησία. Δεν είναι πρωτότυπο το συμπέρασμα αυτό, ούτε και κάτι τέτοια θέματα είναι αποκλειστικό προνόμιο του δικού μας κλάδου. Ωστόσο η μπάρα εισόδου στην αστήριχτη αμφισβήτηση και στην προσωπική επίθεση είναι αρκετά χαμηλή. Άλλη συζήτηση κι αυτή βέβαια μιας και το φαινόμενο δεν είναι και τόσο τυχαίο.
Ένα χαριτωμένο περιστατικό που έχει μείνει από τις καλές εποχές του εντύπου σχετιζόταν με τη θεωρία που είχε κάποιος ότι λειτουργούσαμε ομαδικώς ως «φάμπρικα κατά της Nintendo». Είχε και επιχειρήματα βέβαια. Αποδείξεις. Στοιχεία ακράδαντα. Επιπέδου Τράγκα. Η απόδειξη ήταν λοιπόν πως επί σειρά μηνών η αντιπροσωπεία της Nintendo διαφήμιζε τα προϊόντα της Nintendo στο οπισθόφυλλο, δηλαδή στη δεύτερη καλύτερη διαφημιστική θέση που είχε να προσφέρει το περιοδικό. Και το έλεγε ξερά, σαν να είναι αυτονόητο ότι αυτό αποδεικνύει τον ισχυρισμό του.
Φυσικά, επειδή όλα εδώ πληρώνονται, αργά ή γρήγορα, οι δρόμοι μας διασταυρώθηκαν σε τουρνουά και τότε ο γράφων έπιασε το φοβερό αυτό άτομο, του θύμισε τι αδιανόητο ισχυριζόταν και τον ρώτησε πώς εξηγεί στον εαυτό του την τρομερή αυτή θεωρία. Η απάντηση; «Δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο». Διότι 5 άνθρωποι στο περιοδικό είχαμε παραισθήσεις και για την αρχική του δήλωση και για το ότι επέμενε σε αυτήν και στο ότι όλα αυτά σημαίνουν ότι είμαστε πουλημένοι. Διότι, αγαπητοί, ούτε για τέτοια κατηγορία δεν κάνουν ορισμένοι τον κόπο να μη κινηθούν τελείως ερασιτεχνικά.
Αλλά ας το αφήσουμε αυτό. Όχι τίποτα άλλο, έχουμε και κάτι καλύτερο. Όταν παρουσιάστηκε το PSP, ο υποφαινόμενος είχε γράψει το σχετικό πολυσέλιδο αφιέρωμα. Και, ομολογουμένως, έμεινε εκτός η αναφορά ενός τόσο συγκλονιστικού αξεσουάρ που είχε παρουσιάσει, ως concept βέβαια, η Sony για το PSP, που κάποιος πήρε την παράλειψη πολύ προσωπικά. Δεχτήκαμε ότι έγινε παράλειψη. Τεχνικώς, ισχύει. Αυτό δεν έφτανε όμως διότι έπρεπε να πεισθούμε ότι αυτό που ξεχάστηκε είναι φοβερό και τρομερό και θα φέρει την επανάσταση. Ήταν τόσο ξεκάθαρα επαναστατικό που δεν κυκλοφόρησε ποτέ στην αγορά.
Ωραία όλα αυτά αλλά περί ποίου αξεσουάρ ο λόγος;
3…
2…
1…
Wait for it…
Wait for it λέμε…
Τα καλύτερα κακά κόποις κτώνται λέμε.
Drum roll…
Fap roll…
Ο λόγος για το ενσύρματο media remote του PSP. Ενσύρματο. Για έλεγχο της αναπαραγωγής εικόνας και ήχου, από απόσταση. Σε σύστημα κομμένο και ραμμένο για φορητή χρήση. Και πριν πει κανείς «μα αν χρησιμοποιήσουμε έξοδο εικόνας και το συνδέσουμε στην τηλεόραση, μήπως θα βόλευε κάτι τέτοιο»; Στην οποία σκέψη απαντούμε πως το πρώτο μοντέλο PSP δεν είχε έξοδο εικόνας. Αλλά σκεφτείτε το και λίγο χωροταξικά το θέμα. Θα καταλάβετε.
Η σκέψη του αγαπητού αναγνώστη ήταν πως για να είναι εφικτό κάτι τέτοιο, τότε μπορεί να είναι εφικτή, στο μέλλον, και η σύνδεση κανονικού χειριστηρίου DualShock. Διότι, προφανώς, χωρίς έξοδο εικόνας, όλοι θέλουν να μένουν σε απόσταση από τις 4,3 ίντσες της οθόνης, για να έχουν την ευκαιρία και τιμή να παίξουν με χειριστήριο. Μετά την ευγενική εξήγηση ότι δεν βλέπουμε κάτι επαναστατικό στο όλο θέμα, άρχισαν οι ερωτήσεις για το αν έχουμε πτυχίο δημοσιογραφίας και από πού το πήραμε. Τότε ρωτήσαμε αν ο Νίκος Χατζηνικολάου θεωρείται δημοσιογράφος. «Ναι» ήταν η απάντηση. «Τι κρίμα. Δεν έχει πτυχίο δημοσιογραφίας».
Εκείνη τη μέρα χάσαμε έναν αναγνώστη. Κερδίσαμε όμως μερικά χρόνια ζωής.
Διότι δεν γίνεται να τσακωθούμε κανονικά κιόλας εδώ που τα λέμε, δεν είναι σωστό από τη θέση μας, ούτε και θα είναι ποτέ. Απλά κάποια πράγματα δικαιούνται και ανάλογη απάντηση.
Μακράν το πιο λυπηρό περιστατικό που έχει μείνει στη μνήμη πάντως είναι μια συζήτηση με αναγνώστη που ξεκίνησε πολύ απλά και όμορφα, online φυσικά και από την ασφάλεια ψευδώνυμου, ασφάλεια που δεν έχουμε εμείς (και δεν πρέπει να την έχουμε έτσι κι αλλιώς). Στην πορεία φάνηκε ότι επιχειρούνταν κάποιοι ελιγμοί με την ελπίδα να παραδεχθούμε άθελά μας κάποιου είδους μεροληψία. Με την προσπάθεια αυτή εξαιρετικά διαφανή, για εμάς μόνο όπως φάνηκε, απλά στρέφαμε την κουβέντα οπουδήποτε αλλού από που είχε βαλθεί να την σπρώξει ο αναγνώστης. Νευρίασε ο άνθρωπος που δεν έβγαινε το σατανικό του σχέδιο και κατέληξε να απειλεί ανοιχτά σωματική ακεραιότητα, οικογένεια κ.λπ.
Κανένα πρόβλημα λοιπόν. Διότι ξέραμε τελικά με ποιον μιλούσαμε. Και την επόμενη φορά που πήγε να κάνει δημοσίως τάχα μου φαντασμαγορικό ελιγμό, του απαντήσαμε με το όνομά του. Στην οποία περίπτωση άρχισε να εξανίσταται και να διαμαρτύρεται ότι αποκαλύπτουμε προσωπικά δεδομένα. Επειδή οι απειλές σε οικογένεια πρέπει να προστατεύονται. Και επειδή το ονοματεπώνυμο είναι τόσο προσωπικό δεδομένο που μπαίνει πρώτο πρώτο σε κάθε πιθανό δημόσιο έγγραφο, με ιδανικό παράδειγμα την αστυνομική ταυτότητα. Την οποία, φανταζόμαστε, άμα θέλουμε τη δείχνουμε όταν ζητηθεί. Μας την εκδίδουν για να την κρατάμε μυστική και να την κοιτάμε.
Αλλά έτσι είναι. Όλοι έχουν ψυχή. Απλά κάποιοι ξέρουν να βγάζουν και καμία. Τι σόι βιομηχανία ψυχαγωγίας είμαστε;
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity