Οι παλιότεροι, δεν γίνεται να ξεχάσουμε τις στιγμές όπου σαν παιδιά ζητούσαμε από τους γονείς μας διακαώς άλλο ένα νόμισμα των 50 δραχμών, μέσα σε κάποιο καράβι ή καφενείο. Ο λόγος; Μα φυσικά για να μη χάσουμε το continue στο The Punisher, όταν ο γιατρός προσπαθούσε να επαναφέρει τον Frank Castle μετά από το πολύ ξύλο που είχε φάει!
Ήταν εκείνες οι ξένοιαστες εποχές των 80s και 90s που η νεολαία εκτός από το μπιλιάρδο, τα γήπεδα και τις κρυφές βόλτες με μηχανές, επεδίωκε (αναλόγως ηλικίας) να βρεθεί και σε μια λέσχη, bar ή καφενείο για να παίξει τα αγαπημένα της Arcades, με τις χούφτες ή τις τσέπες γεμάτες νομίσματα με σκοπό να ταΐσουν τα αδηφάγα μηχανήματα!
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το 1971 ο Nolan Bushnell και ο Ted Dabney σχεδιάζουν το πρώτο arcade που λειτουργούσε με κέρματα. Το παιχνίδι ονομαζόταν Computer Space και ήταν το πρώτο από τα χιλιάδες που θα ακολουθούσαν τις επόμενες δεκαετίες. Σαν ιδέα έτυχε μεγάλης απήχησης από το κοινό αλλά το παιχνίδι δεν ήταν κάτι...ιδιαίτερο. Αξίζει να σημειωθεί, πως πριν τα arcade games υπήρχαν ήδη από τα 60s, τα γνωστά Pinballs καθώς και άλλα άλλα αντίστοιχα μηχανήματα που λειτουργούσαν με διάφορους εσωτερικούς μηχανισμούς (μοχλικά, ελατήρια, γρανάζια που κόμπλαραν κινήσεις στο ταμπλό κτλ).
Το 1972 είναι η χρονιά που σχεδιάζεται το πασίγνωστο Pong από την ATARI καθώς πλέον ο Nolan Bushnell είναι ο οραματιστής και συν-ιδρυτής της εταιρείας που πρωτοπόρησε και δημιούργησε τα video games. Η ιδέα του ήταν τόσο καλή, που εκτός από την υλοποίηση του Pong σε τεράστιες ξύλινες καμπίνες για εμπορική χρήση, το παιχνίδι αυτό ενσωματώθηκε και στην πρώτη κονσόλα που κατασκευάστηκε ποτέ, με την ονομασία Magnavox Odyssey. Ήταν τόσο μεγάλη η επιτυχία του που σχεδόν αμέσως άρχισαν στην αγορά να εμφανίζονται δεκάδες κλώνοι της κονσόλας με το Pong εγκατεστημένο. Η συνέχεια λίγο-πολύ γνωστή, το Space Invaders αλλά και το Pac Man, προκαλούν ντελίριο στους νέους ανά την υφήλιο, σχηματίζοντας μεγάλες ουρές έξω από τα εμπορικά καταστήματα ή τα Arcades, για να βιώσουν το νέο αυτό είδος διασκέδασης!
Φυσικά τα προαναφερθέντα παιχνίδια μεταφέρθηκαν στα σαλόνια του κόσμου μέσω του ATARI VCS ή 2600. Tα χρόνια περνάγανε και φυσικά τα arcades εξελισσόντουσαν δεόντως, με την SEGA να δίνει τον καλύτερο της εαυτό ως νέος παίκτης στο προσκήνιο, χαρίζοντας καταπληκτικές στιγμές με παιχνιδάρες όπως Wonder Boy, Alien Syndrome, Altered Beast, Golden Axe, After Burner, Outrun και φτάνει στο peak της με καμπίνες όπως Sega Rally, Virtua Racing, Virtua Fighter 2, Daytona USA, Virtua Cop 2 και η λίστα είναι ατελείωτη. Φυσικά, όλες αυτές τις επιτυχίες τις μετέφερε με μεγάλη επιτυχία στις arcade ready κονσόλες τις.
Στην Ελλάδα, προσωπικά έχω τις πρώτες αναμνήσεις μαζί τους το 1987 η 1988, ζητώντας από τον νονό μου απεγνωσμένα 20 δραχμές (με τον Περικλή) για να συνεχίζω να παίζω Double Dragon σε μια ψαροταβέρνα έξω από την Κόρινθο. Ήμουν μόνο 6 ετών. Ένας νέος κόσμος φανερωνόταν στα παιδικά μου μάτια, καθώς δεν είχα πάρει ακόμα την 1η μου κονσόλα (κλώνος 2600 Junior, 1989).
Έκτοτε, όσο μεγάλωνα δεν έχανα ευκαιρία να κρυφτώ πίσω από κάποια καμπίνα και να ζήσω την ένταση που μου προσέφεραν coin-op τίτλοι όπως το The Punisher, Cadillac and Dinosaurs, Street Fighter 2 και πόσα άλλα που θέλω αρκετές παραγράφους για να τα αναφέρω! Διπλάκι με συμμαθητές στο Sega Rally και τις εντυπωσιακές διπλές καμπίνες που ''κουμπώναμε'' οδηγώντας με το πόδι μόνιμα κολλημένο στο γκάζι της θρυλική Deltona, ή ξυλίκι ατελείωτο στο Golden Axe 3 και το κόλπο με την πετονιά να μη πιάνει και να χάνουμε στον Death Adder. Το χαρτζιλίκι ολόκληρης της εβδομάδας είχε κάνει φτερά σε μισή ώρα! Θεωρώ τον εαυτό μου λίγο πιο τυχερό, ως κάτοικος Αθήνας, μιας και πρόλαβα τις χρυσές εποχές του Palladium, εικόνα που αντίστοιχη του βλέπαμε μόνο σε ταινίες η περιοδικά. Εκατοντάδες arcades σε ένα τεράστιο και περιποιημένο χώρο να λάμπουν με τις οθόνες τους και τις εντυπωσιακές μαρκίζες τους! Το τι γινόταν εκεί μέσα, μόνο όσοι το βίωσαν μπορούνε να το καταλάβουν!
Δυστυχώς η τροποποίηση αρκετών arcades που με ένα διακόπτη γίνονταν παράνομα φρουτάκια τζόγου από bubble boble, ξεσκεπάστηκε από γνωστό δημοσιογράφο στις αρχές του 2000 και σύντομα τέθηκε σε ισχύ ένας νόμος του Παπαθεμελή που απαγόρεψε τα arcades σε χώρους εστίασης κτλ. Αυτό ήταν δυστυχώς το άσχημο τέλος των Arcades στη χώρα μας, που πραγματικά κόστισε σε όσους ήμασταν gamers με αυτά και όχι τζογαδόροι...
Στο παρακάτω βίντεο του Retro καναλιού Console Hunter, ο Νίκος παίζει σε μια πανέμορφη custom καμπίνα της 8pins, τα 10+1 αγαπημένα του arcade games, εξιστορώντας παράλληλα τις αναμνήσεις του με το κάθε παιχνίδι. Ένα πολύ όμορφο και νοσταλγικό επεισόδιο που αξίζει να δείτε! Εάν σας αρέσει το επεισόδιο ένα like share και subscribe βοηθάει για την συνέχεια αντίστοιχων επεισοδίων. Enjoy!
Καταπληκτικό κείμενο από το Νίκο! Συγχαρητήρια