Το διάστημα μεταξύ Απρίλη εως Ιουνή τα τελευταία χρόνια χαρακτηρίζεται από μια ευχάριστη μελωδία που φέρει στο όνομα "A Game of Thrones". Με το παραπάνω, ως έναυσμα θα προσπαθήσω να στοχαστώ πως φτάσαμε στο σημείο ο πλανήτης να παραμιλάει πλέον από σειρές και οι ταινίες να έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια που το status quo ταρακουνήθηκε και θα τολμήσω να πω ότι πλέον βρισκόμαστε σ' ένα μεταβατικό σημείο τόσο για την βιομηχανία του κινηματογράφου όσο και των σειρών και με τις δύο να προσπαθούν να βρουν σταθερά πατήματα σε μια ιδιαίτερα ασταθής εποχή.
Αλήθεια, υπήρξε κανένας που να σταματήσει το βάδισμα του στην ροή του χρόνου και να αναρωτηθεί «πως έφτασε η βόλτα στο cinema να γίνει Netflix & Chill» (δεν υπάρχουν πονηρά μυαλά μόνο πονηρές λέξεις). Αναλυτικότερα, ανέκαθεν οι σειρές είχαν το πάνω χέρι στην πλοκή καθώς πάντοτε υποστήριζαν ένα ολοκληρωμένο "storytelling" χωρίς βιασύνη με τον σεναριογράφο/συγγραφέα να μπορεί να εκμαιεύσει από τον θεατή τα συναισθήματα που επιθυμεί. Με άλλα λόγια, ο θεατής μπορούσε να συνδεθεί με τους χαρακτήρες και ένα γεγονός σε μια σειρά κυριολεκτικά να του ξεριζώσει την καρδία χειρότερα και από χωρισμό με το ταίρι του *Stares blankly at Red Wedding* *Stares blankly at Opie*.
Βέβαια, από την άλλη πλευρά κάποιος υποστηρικτής του κινηματογράφου μπορεί να μου τρίψει στην μούρη το budget ως ένα αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα του σινεμά και όντως έχει δίκιο αλλά όσο προχωράμε και όσο ταινίες κυκλοφορούν το μόνο που παρατηρώ είναι μια έλλειψη φαντασίας και την ανάλωση σε ίδια θέματα. Tο Hollywood κολυμπάει σε ασφαλή νερά με αποτυχημένα sequels επιτυχημένων ταινίων, banal θρίλερ, μονότονα αστυνομικά, SUPERHEROES MOAR SUPERHEROES αρνούμενο να ρισκάρει, ειλικρινά που πήγαν ταινίες σαν το "Seven" που ο Denzel Washington αρνήθηκε τον ρόλο επειδή τον φρίκαρε η πλοκή ή το mindfuck που σου προκαλούσε το Memento!
Σημείωση: Για να μην παρεξηγηθώ υπάρχουν αρκετές ταινίες διαμάντια όπως π.χ. το Nolanverse αλλά προφανώς η ιδέα "με μέτρο" είναι άγνωστη για το Hollywood και όσο υπάρχουν λεφτά στην μέση. Ειλικρινά, σταματήστε για ένα δευτερόλεπτο και αναρωτηθείτε πραγματικά τις χρειαζόμαστε τόσες ταινίες με superheroes μας προσφέρει κάτι διαφορετικό πέρα από το να ικανοποιούμε το inner geek μας;
Η άποψη μου είναι ότι το Hollywood αθελά του άφησε να αναπτυχθεί το τέρας του Netflix & των σειρών σε συνδυασμό με τον καταιγιστικό παράγοντα της υιοθέτησης τεχνολογικών προϊόντων σε όλες τις γωνίες της Γης ανεξαρτήτου ηλικίας και τάξης την τελευταία πενταετία. Έτσι, οι ταινίες έχουν παγιδευτεί στην επιτυχία τους καθώς καλώς ή κακώς όταν συγκρίνουμε τα πιθανά κέρδη μιας σειράς και μιας ταινίας πάντα η δεύτερη θα έχει ΤΕΡΑΣΤΙΟ περιθώριο για κέρδη ΑΛΛΑ ο μήνας του μέλιτος δυστυχώς κατά την δικιά μου εκτίμηση θα έχει ημερομηνία λήξεως ήδη ηθοποιοί ΑΑΑ κάνουν δειλά δειλά τα πρώτα βήματα με το να πρωταγωνιστούν σε σειρές.
Τελικώς ο κινηματογράφος έχει θέση σε μια Εποχή της Πληροφόρησης που τα πάντα αλλάζουν γύρω του εκτός από εκείνον; Ο στοχασμός δικός σας.
Εις το επανειδείν μελωδικά. Valar Morghulis
Αποτυχία το editorial, δεν βαριέσαι at least I tried:P
Δεν πιστευω πως οι ταινιες και ο κινηματογραφος εχουν περασει σε δευτερη μοιρα αλλα ναι οι τηλεοπτικες σειρες εχουν ανεβει (παρα) πολλα επιπεδα και το game of thrones ειναι φαινομενο τεραστίων διαστασεων.
Απο οταν αρχισαμε να βλεπουμε παραγωγες επιπεδου ταινιας σε τηλεοπτικες σειρες και σε συνδυασμό με τον μη περιορισμο του χρονου οπως αναφερεις βλεπουμε θαυματα στις οθονες μας.
Μια προσεγμενη ταινια με μεγαλο budget θα ειναι παντα εντυπωσιακη και πολυ ποιοτικη, αλλα κασμοι οπως αυτος του westeros που θελει χρονο για αναπτυξη θελουν τηλεοραση και ευτηχως που πεφτει χρημα και βγαινει σωστα. Αλλες ιστοριες δουλευουν πολυ καλυτερα στο σινεμα.
Και πολυ σωστο και αυτο με τους μεγαλους ηθοποιους που κανουν βηματα στην τηλεοραση, καποτε θεωρούνταν βημα προς τα κατω αυτη η κινηση, νομιζω οχι πια.
Ναι,τα χρειαζόμαστε τόσα superhero movies και ακόμα περισσότερα.Έχουμε πολλές ωραίες ιστορίες να δούμε.