Μία που βγήκε η αναφορά του Bloomberg ότι το τρέχον κοστολόγιο του PS5 είναι $450 για την Sony και μία που πήρε φωτιά η συζήτηση στο Enternity Game Room για την τελική τιμή της κονσόλας. Οπότε μόλις ήρθε η σειρά της συντακτικής ομάδας να συνεισφέρει.
Δημήτρης Βούρδας
Κάθε φορά που μία εταιρεία βγάζει στην αγορά τη νέα της κονσόλα έχει να αντιμετωπίσει κοινό το οποίο πρέπει να πείσει για την αγορά του. Αυτό το κοινό αποκτά πρόσβαση σε ένα νέο προϊόν, το οποίο υφίσταται σε ευθεία αντιπαραβολή με τον προκάτοχο του αλλά και με τους άμεσους ανταγωνιστές του.
Από τη μία, έχει να αντιμετωπίσει το γεγονός πως αναπόφευκτα η τιμή της προηγούμενης κονσόλας είναι πολύ χαμηλότερη, ενώ ταυτόχρονα έχει φτάσει το ταβάνι της απόδοσής της και δεν έχει τα αναμενόμενα προβλήματα νεότητας. Από την άλλη έχει τον κάθε ανταγωνιστή, στον οποίο οι τιμές θα πρέπει να προσαρμοστούν καθώς εάν υπάρχει αρκετή διαφορά στην τιμή, όσο καλύτερα κι αν είναι τα όσα προσφέρει η κονσόλα αυτή, ένα μέρος της αγοράς θα προτιμήσει την άλλη πρόταση.
Τώρα, στην περίπτωση της Sony και του PS5, η εταιρεία έχει να διαχειριστεί επιπλέον και το γεγονός πως, σύμφωνα με τα ρεπορτάζ πάντα, το κόστος κατασκευής είναι υψηλότερο και θα πρέπει να προσαρμόσει τις τιμές ανάλογα. Η αλήθεια είναι πως το κόστος αυτό δεν οφείλεται πάντοτε σε παράγοντες που μπορεί να διαχειριστεί εύκολα. Η ύπαρξη μιας τεχνολογίας σε πιο προσιτή τιμή μπορεί να απέχει λίγο καιρό και να λύσει τα χέρια της εταιρείας, όμως οι πιθανότητες κι η λογική λένε πως κάθε κονσόλα, πόσο μάλλον στην αρχή της ζωής της θα είναι πιο ακριβή στην παραγωγή της από την προηγούμενη.
Όμως επειδή στην αγορά οι παράγοντες που απευθύνονται στη λογική της παραγωγής δεν εφαρμόζονται σχεδόν ποτέ, θα είναι δύσκολο να δικαιολογηθεί μία διαφορά στην τιμή που θα χαρακτηριστεί από το ίδιο κοινό ως υπερβολική. Στον κόσμο των fanboys και του hating που εστιάζει μόνο στα αρνητικά του εκάστοτε αντιπάλου, κάθε γεγονός που μπορεί να ερμηνευτεί ως αδυναμία πολλαπλασιάζει την αντίδραση εναντίον του. Είτε αφορά την πιθανότητα για έλλειψη αποκλειστικοτήτων από τη μία, είτε την πιθανότητα για υψηλότερη τιμή από την άλλη.
Κατά πάσα πιθανότητα αυτό δεν θα λυθεί. Η ύπαρξη μιας τέλειας κονσόλας που θα περιείχε όσα θα θέλουμε να παίξουμε και ταυτόχρονα θα κόστιζε ελάχιστα είναι ουτοπική, ειδικά για έναν κόσμο και μία αγορά που παραμένει τόσο ανοιχτή. Απλώς, κάποιες φορές, ίσως θα πρέπει η λογική να υπερτερεί του συναισθήματος.
Μάνος Βέζος
Ας πιάσουμε ορισμένα δεδομένα. Το hardware είναι το μικρότερο έξοδο που αντιστοιχεί σε μια πλατφόρμα εφόσον την επιλέξει ο καταναλωτής. Παλιά λέγαμε το ίδιο κι εννοούσαμε ότι όλοι δίνουμε περισσότερα χρήματα στα games που αγοράζουμε για όσα χρόνια μένει εν ενεργεία και στα χέρια μας ένα σύστημα. Κάτι που εξακολουθεί να ισχύει. Και πριν από αυτά έχουμε υπηρεσίες όπως Xbox Live Gold, Xbox Game Pass και τις παραλλαγές του, PS Plus και Nintendo Switch Online. Αλλά και στα games να μείνουμε, οι μεγάλες παραγωγές που ενδιαφέρουν και αρκετό κόσμο μας κοστίζουν επίσης περισσότερο, αρκετές αν και όχι όλες τις φορές. Η αρχική τιμή μιας μεγάλης παραγωγής μπορεί να μην έχει αλλάξει εδώ και χρόνια, αλλά οι «συλλεκτικές» και «ειδικές» εκδόσεις δίνουν και παίρνουν, ενώ έχουν πάντα μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους. Ύστερα έχουμε τα season/battle/something/other passes.
Καμία γενιά hardware δεν ξεκίνησε με τόσους τρόπους να φέρει έσοδα σε κατασκευαστές και εκδότες όσο αυτή που έρχεται. Και καμία γενιά δεν ξεκίνησε με τόσους «έτοιμους» συνδρομητές.
Τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά όμως; Ότι μπορεί μια εταιρεία να πουλήσει ευκολότερα με ζημία; Πιθανό. Τεχνικά βλέποντάς το, μπορεί να το κάνει πιο εύκολα από ό,τι πριν. Το πρόβλημα με τις υψηλές πωλήσεις με ζημία ανά μονάδα, είναι ότι σε κλίμακα η χασούρα καταλήγει να είναι μεγάλο ποσό που ο οποιοσδήποτε θα προτιμούσε να το αποφύγει. Διαφορετικά όσο περισσότερο πουλάει, τόσο περισσότερο «μπαίνει μέσα».
Ένα πράγμα που εξασφαλίζει πιο αργές πωλήσεις, μέχρι να βρεθεί μια καλύτερη ισορροπία, είναι η υψηλότερη μέση τιμή. Με υψηλότερη τιμή η ενδεχόμενη χασούρα στο hardware περιορίζεται (όπως και η ενδεχόμενη κερδοφορία στο hardware βέβαια) ενώ και η μετάβαση της αγοράς σε νέα γενιά συστημάτων προχωρά πιο αργά. Δεν είναι τυχαίο -πιστεύω- που η Sony κάνει λόγο, χωρίς να γίνεται ξεκάθαρη, σε «ομαλή» μετάβαση που μπορεί να πάρει περισσότερο χρόνο αυτήν τη φορά και ότι είναι έτοιμη για αυτήν. Η υψηλή τιμή μπορεί να είναι και εργαλείο σε τέτοιες περιπτώσεις.
Συν τοις άλλοις η αγορά δεν είναι απαίδευτη. Ακόμη κι αν οι νέες κονσόλες κινηθούν μεταξύ €500 και €600 ευρώ, το PS3 πάλι δεν θα το φτάσουν και να μην ξεχνάμε ότι άλλο το ευρώ του 2007 κι άλλο το ευρώ του 2020. Από τότε μέχρι σήμερα έχουμε ξεφύγει κι από άλλες παραδόσεις όπως την επιθετική μείωση τιμής σε κονσόλες κατά τον κύκλο της στην αγορά, ενώ είχαμε μάθει στα τελειώματα να πέφτει στα €100 με €150 ευρώ. Αυτά πάνε. Και δεν άνοιξε και μύτη καθώς… «πήγαιναν».
Βέβαια η γκρίνια είναι σίγουρη σε τέτοια ενδεχόμενα. Οπότε αυτό που χρειάζεται είναι καθησυχασμός και αποπροσανατολισμός. Νομίζω ότι το ποια τιμή «καταπίνεται» θα εξαρτηθεί από το κατά πόσο η αγορά ενός νέου παιχνιδιού είναι ξεχωριστή για τα συστήματα του σήμερα και για τα συστήματα του αύριο. Κατά πόσο δηλαδή θα μπορεί να αγοράσει κάποιος ένα παιχνίδι για το σύστημα που έχει τώρα και να ξέρει, με σιγουριά, πως δεν θα χρειαστεί να το αγοράσει πάλι όταν αλλάξει σύστημα. Σε τέτοιο ενδεχόμενο ο καταναλωτής δεν θα νιώθει ότι χάνει πρόσβαση σε περιεχόμενο, ότι εμπλουτίζει μια συλλογή που δεν θα έχει ιδιαίτερη αξία ή χρησιμότητα μόλις αλλάξει μηχάνημα. Και μια τέτοια σκέψη, μαζί φυσικά με ό,τι παροχές μπορεί να τάξει κάθε συνδρομητική υπηρεσία, μπορεί να κάνει τον καθένα να δει την αρχική τιμή μιας νέας κονσόλας, οποιασδήποτε κονσόλας, με άλλο μάτι.
Λεωνίδας Μαστέλλος
Αν θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι οι νέες κονσόλες θα είναι πιο ακριβές από ό,τι έχουμε συνηθίσει έως τώρα, το ζήτημα που τίθεται δεν είναι αν υπάρχει λογική σε αυτήν την κίνηση των εταιρειών, αλλά αν θα ακολουθήσει η αγορά. Μπορεί κάποιος να πει ότι το hardware των δύο μηχανημάτων που γνωρίζουμε έως τώρα δικαιολογεί την υψηλότερη τιμή, μιας και το κόστος του θα είναι πολύ υψηλότερο από αυτό των συστημάτων της προηγούμενης γενιάς και η αλήθεια είναι ότι δεν θα έχει άδικο.
Για μένα, πάντως, ξαναλέω, δεν έχει νόημα να ψάχνει κανείς τη λογική. Άλλωστε, η ιστορία έχει δείξει ότι όποια και αν είναι η τιμή του εκάστοτε συστήματος, κανείς δεν πρόκειται να μείνει ευχαριστημένος. Δεν υπάρχει ούτε μία στο εκατομμύριο να μην ακούσουν γκρίνιες οι εταιρείες, ειδικά στην αρχή, που οι περισσότεροι ακυρώνουν εύκολα τα νέα μηχανήματα μιας και «σιγά τη διαφορά, μια από τα ίδια είναι».
Η γκρίνια είναι δεδομένη, όσο και αν η τιμή δικαιολογείται από το δυνατό hardware. Επομένως το ζήτημα δεν είναι η τιμή. Είναι τα παιχνίδια και οι υπηρεσίες. Πάντα αυτά ήταν, πάντα αυτά θα είναι. Αν θέλω να παίξω κάποια παιχνίδια, ως gamer δεν νομίζω να κωλώσω στην τιμή. Δηλαδή θα κωλώσω, αλλά θα βρω την άκρη. Θα περιμένω λίγο, θα παρακολουθώ και μόλις ξεπεράσω το ψυχολογικό της αγοράς θα κάνω την κίνηση. Όπως οι περισσότεροι δηλαδή. Τώρα αν η τιμή είναι εξωπραγματική, ε τότε η όλη διαδικασία θα διαρκέσει περισσότερο.
Από την άλλη, υπάρχουν και όρια ανοχής. Μπορεί οι εταιρείες να θέλουν να βγάλουν λίγο το άχτι τους σε επίπεδο hardware, μιας και η προηγούμενη γενιά ήταν αρκετά συντηρητική στο ξεκίνημά της, αλλά αυτό το άχτι κάποια στιγμή θα χρειαστεί να νερώσει το κρασί του. Το πόσο νερό θα μπει είναι θέμα ισορροπιών και άποψης. Τι θεωρεί πιο σημαντικό η κάθε εταιρεία και τι όχι. Η τεράστια δύναμη είναι επιθυμητή από όλους, δίνει αέρα στους developers να υλοποιήσουν πιο μεγάλα οράματα, αλλά τα οράματα συνήθως εξαφανίζονται όταν η εγκατεστημένη βάση χρηστών (τα πελατάκια ντε) του άλλου αυξάνεται δραματικά. Τι να το κάνεις το όραμα όταν δεν βγαίνουν τα μπικικίνια;
Οπότε «ξαναξαναλέω». Το ζήτημα είναι οι τίτλοι, οι υπηρεσίες, το περιεχόμενο. Γιατί τι να το κάνεις το δυνατό και ακριβό μηχάνημα, όταν δεν υπάρχει κάτι να το αξιοποιήσει ουσιαστικά;
Και κάτι τελευταίο. Οι προβλεπόμενες υψηλότερες τιμές σίγουρα θα έχουν επίπτωση σε μια συνήθεια που έχουν αναπτύξει αρκετοί. Αυτή δεν είναι άλλη από την αγορά και των δύο μηχανημάτων. Αν οι τιμές είναι τόσο υψηλές όσο φανταζόμαστε, τέτοιου είδους πρακτικές θα εκλείψουν ή θα μειωθούν σημαντικά. Και αυτό ζημιώνει πολλούς και κυρίως εμάς που θέλουμε να έχουμε πρόσβαση σε όλα.
Νικήτας Καβουκλής
Όποιος νόμιζε ή ακόμα νομίζει ότι οι νέες κονσόλες θα έρθουν με τιμές σε παρόμοια επίπεδα με εκείνα της τωρινής γενιάς, καλό θα είναι να ξυπνήσουν από το όνειρο και να προσγειωθούν στην πραγματικότητα. Όποιος θέλει δυνατό μηχάνημα, θα πρέπει να ετοιμαστεί να καταβάλει το ανάλογο τίμημα. Αλλιώς, ας πάρει ένα από εκείνα τα Tiger Electronics που έρχονται και πάλι στην επιφάνεια, να θυμηθεί τα παλιά.
Δεν πιστεύω ότι οι τιμές θα είναι γύρω στα €600 όπως πολλοί λένε, αλλά κάπου στο ενδιάμεσο του ποσού αυτού και κόστους που είχαν τα τωρινά συστήματα όταν λανσαρίστηκαν. Οι υψηλές τιμές που ακούγονται θεωρώ πως αποτελούν μια άτυπη σφυγμομέτρηση από πλευράς των εταιρειών. Όσο λιγότερη η γκρίνια, τόσο υψηλότερη θα είναι η τιμή λανσαρίσματος και το αντίθετο.
Έτσι και αλλιώς, γνωρίζουν πως σε βάθος χρόνου θα πάρουν πίσω τα χρήματα που έχουν επενδύσει. Το θέμα είναι η εκκίνηση να είναι όσο το δυνατό πιο ανώδυνη, να περιοριστεί η χασούρα. Τώρα, στο ερώτημα που τίθεται, δηλαδή αν η αγορά αντέχει, έχω την πεποίθηση πως ναι, αντέχει, ακόμα και τα €600. Οι gamers δεν απέχουν και πολύ από πολλές άλλες κατηγορίες που, για χάρη της διασκέδασης, δεν λογαριάζουν το κόστος. Εδώ άλλοι σκορπάνε δεκάδες ευρώ για μια φιάλη ουίσκι σε μια μεγάλη πίστα, σε τακτική βάση. Θα πει κανείς, ναι αλλα μιλάς μόνο για Ελλάδα. Και οι ξένοι κάπου σκορπάνε τα λεφτά τους. Πολλοί μαζεύουν κάθε χρόνο για να πάνε διακοπές, ξοδεύοντας καποια χιλιάρικα.
Έχετε ποτέ υπολογίσει πόσο κοστίζει η παρακολούθηση μιας ταινίας στο σινεμά ανά εβδομάδα; Πάμε για πάνω από €400 σε ετήσια βάση, δίχως στην εξίσωση να παίρνουν μέρος όλα τα άλλα που πιθανώς να συνοδεύουν μια τέτοια έξοδο. Αντέχει λοιπόν η αγορά και θα άντεχε ακόμα υψηλότερες τιμές. Όμως κάπου πρέπει να υπάρξει ένα μέτρο στην τιμή του βασικού συστήματος, γιατί, εκτός αυτού, δεν είναι μόνο τα παιχνίδια, είναι και πολλά ακόμα gadgets που πρέπει να πωληθούν.
Κανείς από όσους αγοράσουν day one δεν θα φύγει από το ταμείο έχοντας πληρώσει κάτω από €650. Το θέμα είναι πώς θα τα έχει ξοδέψει. Κονσόλα συν δεύτερο χειριστήριο και παιχνίδι; Κονσόλα συν παιχνίδι; Κονσόλα συν ακουστικά και παιχνίδι; Κονσόλα συν παιχνίδι και ετήσια συνδρομή; Ένα πράγμα γνωρίζουν όλες οι εταιρείες. Όσο πιο ανώδυνη η οικονομική αφαίμαξη του πελάτη, τόσο πιο εύκολα επανέρχεται.
Πλάτων Πέππας
Η ιστορία έχει δείξει πως οι platform holders δεν έχουν κανένα πρόβλημα να πουλάνε με μερική «χασούρα» προκειμένου να βάλουν το σύστημα τους πρώτο στις προτιμήσεις των παικτών. Ή, έστω, με χαμηλό ποσοστό κέρδους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, και πρόσφατο, του PlayStation 4, το οποίο πωλούνταν με ελάχιστο κέρδος κατά το λανσάρισμα του. Σε ακόμα χειρότερη μοίρα ήταν θεωρητικά και το PlayStation 3 που δήλωνε χασούρα σε κάθε μηχάνημα, με το κόστος (κυρίως έρευνας και ανάπτυξης) του Cell να ανεβάζει τη τιμή σε δυσθεώρητα επίπεδα. Παρόμοιες περιπτώσεις αποτελούν και τα Xbox 360, Xbox One, αλλά και το θρυλικό «τούβλο» πρώτο Xbox, στο οποίο η Microsoft αστόχησε στην οικονομική της συμφωνία με την Nvidia, με αποτέλεσμα φυσικά τον «απότομο θάνατο» της κονσόλας. Παρόλα αυτά οι εποχές έχουν αλλάξει άρδην.
Δεν θεωρώ πως κάποιος από τους δύο παίκτες της αγοράς στην παρούσα φάση θα δώσει τόσο βάρος στο κέρδος από την ίδια τη κονσόλα. Η Nintendo και η διαφορετική της φιλοσοφία δεν αφορά τέτοιες οικονομικές αναζητήσεις όταν μιλάμε για high-end hardware. Οι νέες εποχές της ψηφιακής διανομής, των συνδρομών αλλά και των παιχνιδιών-υπηρεσίες που πλαισιώνουν τις κονσόλες μας τα τελευταία χρόνια δείχνουν το προφανές. Το κέρδος δεν είναι στο hardware. Αυτό, όσο ακριβό και «εξωτικό» να είναι στην αρχή, υποχρεωτικά θα γίνει φθηνότερο κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής της κονσόλας. Το μεγάλο περιθώριο κέρδους πλέον βρίσκεται, εκτός από το software όπου ήταν πάντα, στις ενεργές συνδρομές. Τυχαία θεωρείτε πως η Microsoft μιλά για την πλατφόρμα του Xbox και όχι για τη κονσόλα; Ή μήπως τυχαία πάνε όλοι στο cloud streaming αγνοώντας, τρόπον τινά, το «σίδερο»;
Προσωπικά, το ψυχολογικό όριο των 500€ το έχω στη σκέψη μου ως το ανώτατο που θα δώσει ένας gamer για κονσόλα. Όχι απαραίτητα λόγω του ύψους του ποσού, απλά γιατί σε επόμενο επίπεδο γίνεται ακόμα δυσκολότερη η επικοινωνία, αλλά και η δικαιολόγηση των παραπάνω χρημάτων σε σχέση με το προϊόν, την ίδια τη κονσόλα δηλαδή. Στα παραπάνω χρήματα, η σύγκριση με PC ίδιας αξίας, αρχίζει να γέρνει επικίνδυνα υπέρ του δεύτερου. Για αυτό και κατά τη γνώμη μου, αν μια εταιρεία αποφασίσει, για δικούς της λόγους, να σκαρφαλώσει αυτό το ψυχολογικό φράγμα, θα πρέπει να βρει και κάποιον τρόπο να δικαιολογήσει το παραπάνω κόστος. Χαρακτηριστικό (αποτυχημένο) παράδειγμα, η ύπαρξη του Kinect στο πρώτο Xbox One.
Βλέπετε, ειδικότερα από την εποχή που περάσαμε σε κοινότυπο hardware σε CPU και GPU, είναι δεδομένο πως τα Xbox Series X και PlayStation 5 δεν θα στριμώξουν σε καμία περίπτωση μέσα τους εξωφρενικές κοστολογικά λύσεις, με την έννοια που είδαμε με τον προαναφερθέντα Cell κάποτε. Σίγουρα θα δούμε ιδιοτροπίες για αύξηση του bandwidth, τόσο για επικοινωνία μεταξύ επεξεργαστή και κάρτας γραφικών, όσο και στον αποθηκευτικό χώρο. Όμως αυτές δεν είναι απαραίτητα ακριβές, ενώ με μια ματιά και στην αγορά των PC βλέπουμε εκθετική αύξηση των ταχυτήτων μέσων αποθήκευσης τα τελευταία χρόνια, χωρίς ιδιαίτερη αύξηση στο κόστος ανά GB.
Κλείνοντας, όλα κρίνονται από την ίδια την επικοινωνία ενός προϊόντος. Για αυτό και το «κρυφτούλι» που ζούμε τους τελευταίους μήνες. Η ίδια η Sony άλλαξε εντελώς το πλάνο επικοινωνίας του PlayStation 5 σε σχέση με ό,τι γνωρίσαμε στις προηγούμενες γενιές. Το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι πως τα δύο μηχανάκια είναι κοντά σε επιδόσεις, πολύ πιο κοντά από ότι θα δεχθεί ο μέσος fanboy, αλλά και ανέμεναν οι δύο εταιρείες κατά το σχεδιασμό τους. Συνεπώς είναι λογικό και επόμενο, η μια εταιρεία να περιμένει «κίνηση» της άλλης, προκειμένου να πατήσει σε οποιαδήποτε επικοινωνιακή αδυναμία υπάρξει και να βγει νικήτρια.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity