Προ ημερών ανακοινώθηκε η ειδική έκδοση του Xbox One X, η τελευταία για τη συγκεκριμένη κονσόλα μάλιστα, με διακόμηση από Cyberpunk 2077. Ως συνήθως, σε τέτοιες περιπτώσεις, μαζεύονται σχόλια για το αν αρέσει, αν δεν αρέσει, αν κάποιος δελεάζεται να αγοράσε την ειδική έκδοση ή όχι. Όπως εδώ.
Οπότε η συντακτική ομάδα σκέφτηκε να μπει στη διαδικασία να καταγράψει τη δική της σχέση με ειδικές εκδόσεις κονσολών γενικότερα, όχι δηλαδή με τη συγκεκριμένη που μόλις αποκαλύφθηκε. Μας βάζουν σε πειρασμό; Μας αρέσουν; Μας αφήνουν αδιάφορους; Συνδυασμός αυτών και άλλων; Ώρα να μπουν οι σκέψεις στη σειρά.
Έκτωρ Αποστολόπουλος
Έχω την εντύπωση ότι ο θαυμασμός μου για τις limited/θεματικές κονσόλες ξεκίνησε με το διαφανές Game Boy Color («Atomic Purple»). Ναι, δεν ήταν κάποια ειδική έκδοση, αλλά μετά από τα πρώτα χρόνια μου στο console gaming με το κλασικό μαύρο Sega Mega Drive II και το αυθεντικό «ντούκι» Game Boy, αυτή η διαφορετική προσέγγιση με το εσωτερικό της κονσόλας ως design μολυ έκανε κλικ.
Η θεματική κονσόλα του Nintendo 64 με τον Pikachu, από την άλλη, δεν μου έκανε απλώς κλικ, μου προκάλεσε ζημιά. Αποτελεί ίσως το απόλυτο απωθημένο της παιδικής μου ηλικίας. Όσα αυτοκόλλητα και να έβρισκα από το γερμανικό περιοδικό N-Zone και να τα τοποθετούσα πάνω στο δικό μου Nintendo 64, θεματική έκδοση δεν ήταν. Έπρεπε από εδώ και πέρα να εστιάσω την προσοχή μου σε special και limited εκδόσεις. Ξεχωρίζουν, είναι πιο όμορφες στο μάτι και δεν χάνουν και τόσο εύκολα την αξία τους.
Από την άλλη, δεν ανήκω στη κατηγορία των ανθρώπων που αγοράζουν γενικά θεματικές κονσόλες και τις βάζουν σε ράφια. Αγοράζω μία κονσόλα ως βασική και γι’ αυτό το λόγο περιμένω συνήθως να εμφανιστούν οι πρώτες ειδικές εκδόσεις πριν εισχωρήσω στη νέα γενιά. Αν δεν μπορώ να περιμένω και θέλω να γίνω early adopter, η πρώτη κονσόλα θα καταλήξει, με μαθηματική ακρίβεια, σε κάποιου είδους trade-in ή αγοροπωλησία, για να αντικατασταθεί από μία ειδική έκδοση. Έτσι συνέβη με το μαύρο Nintendo 3DS XL που θυσιάστηκε για χάρη του New 3DS XL Legend of Zelda: Majora's Mask Limited Edition.
Εστιάζω πάντα σε κάτι που θα μου αρέσει είτε ως παιχνίδι, είτε ως design. Ακριβώς αυτά τα δύο σενάρια παίζουν στις δύο αγαπημένες μου κονσόλες. Στο New 3DS XL που προανέφερα έπαιξε μεγάλο ρόλο το franchise το οποίο το αγαπώ, ενώ στην περίπτωση του PlayStation 4 Metal Gear Solid V Limited Pack: The Phantom Pain Edition έπαιξε ρόλο η εμφάνιση. Δεν έχω κανένα ιδιαίτερο δέσιμο με τα παιχνίδια της σειράς Metal Gear Solid V, αλλά όταν είδα αυτά τα χρώματα και αυτό το χειριστήριο έπρεπε να το αγοράσω.
Βέβαια, αξίζει να αναφέρουμε, ότι το trend των κυκλοφοριών ειδικών εκδόσεων έχει ανεβάσει αρκετά και τις απαιτήσεις που έχουμε πλέον από τους designers και τις εταιρείες. Επί εποχής Wii U θυμάμαι να ψάχνω με τα κιάλια μία πραγματικά καλή έκδοση, με το Wii U The Legend of Zelda: The Wind Waker HD Edition να εστιάζει μονάχα στο Wii U GamePad. Παρακολουθώντας την αποκάλυψη του φοβερού Χbox One X Cyberpunk 2077 Limited Edition πρέπει να πω ότι με έχει βάλει σε σκέψεις για να γίνει ο αντικαταστάτης του Xbox One X Project Scorpio Edition. Αποτελεί ίσως την πιο βαρετή θεματική κονσόλα η οποία κατέληξε στα χέρια μου λόγω συγκυριών.
Ουσιαστικά παρατηρώ και στον εαυτό μου ότι πλέον έχω κι εγώ υψηλότερες απαιτήσεις από την εμφάνιση των ειδικών εκδόσεων. Η λέξη «limited» δεν αρκεί πλέον, θέλω το κάτι παραπάνω από ένα σύστημα που θα το έχω κάτω από την τηλεόρασή μου για τουλάχιστον μία πενταετία και με το οποίο θα περάσω πάμπολλες ώρες κάνοντας αυτό που μου αρέσει. Είναι και αυτός ένας τρόπος για να δεθείς λίγο παραπάνω με το hardware, σε μία εποχή που αλλάζουμε αρκετά προϊόντα τεχνολογίας (κινητά, τηλεοράσεις, υπολογιστές κ.α.) με γρήγορους ρυθμούς και χωρίς πολλά πολλά.
Μάνος Βέζος
Ποτέ στη ζωή μου δεν έχω αγοράσει δεύτερη φορά κονσόλα λόγω διακόσμησης. Πάντα είχα κάποιο λόγο. Πήρα δεύτερο Dreamcast, όταν η πλατφόρμα ήταν στα τελευταία της, για ανταλλακτικά. Πήρα Xbox 360 Elite μήπως και γλιτώσω από ζημιές. Τελικά δεν γλίτωσα οπότε πήρα και Xbox 360 S και κατάφερα να ησυχάσω με την τρίτη. Η μοναδική παραπανίσια κονσόλα που τυχαίνει να έχω είναι η επετειακή έκδοση του PS4 για τα 20 χρόνια του PlayStation. Κι αυτόν γιατί την κέρδισα σε κλήρωση που έγινε αποκλειστικά και μόνο δημοσιογράφους. Αυτό από μόνο του είναι κουφό γιατί σπάνια γίνονται τέτοιες κληρώσεις, ενώ σε εκείνες για ιδιώτες η συμμετοχή μου θα ήταν αντιδεοντολική οπότε δεν προσπαθώ καν.
Με τις διάφορες ειδικές εκδόσεις έχω πολλαπλά, αχέμ, «ζητήματα». Πρώτον, σπάνια τις βρίσκω καλαίσθητες. Κι αυτή του Cyberpunk 2077, όσο και αν ταιριάζει στην καλλιτεχνική διεύθυνση και το θέμα του παιχνιδιού, δεν έχει καμιά δουλειά στον περίγυρό μου, σίγουρα όχι προτάσσοντας την αισθητική της. Ακόμη και αν βρω κάποια που μου κάθεται καλά στο μάτι (πολύ δύσκολο γενικά), ενεργοποιείται σκάλωμα δευτέρου επιπέδου, βαθύτερο. Για κάποιο λόγο πάντα θέλω να έχω την «κανονική» έκδοση μιας κονσόλας. «Κανονική» από άποψη χρώματος, σχεδίου κ.λπ. Ως κανονική ορίζεται εκείνη που αποτελεί το πρόσωπο που προωθεί η εταιρεία ως το απολύτως κλασικό και χαρακτηριστικό του συστήματός της, δηλαδή, ουσιαστικά το πρώτο. Δεν έχει σημασία πόσο του πήγαινε το λευκό του Xbox One, δεν υπήρχε περίπτωση να μην προτιμήσω, ανά πάσα ώρα και στιγμή, την αρχική μαύρη έκδοση. Και κάπως έτσι λειτουργώ πάντα. Μοναδική φορά που έβαλα… χρώμα στη ζωή μου με βάση το συγκεκριμένο κόλλημα ήταν επί GameCube. Διότι τότε η Nintendo διέθετε εξ αρχής το σύστημα σε μοβ και μαύρο αλλά προωθούσε την πλατφόρμα στις πλάτες του μοβ. Οπότε μοβ ίσον κανονικό, οπότε μοβ κι εγώ.
Με λίγα λόγια, αν το PS5 παρουσιαστεί και προωθηθεί σε τιρκουάζ εις βάρος οποιουδήποτε άλλου χρώματος ή σχεδίου, είναι σίγουρο ότι θα μπει για πρώτη φορά τιρκουάζ σύστημα στο βεζόσπιτο. Από εκεί να καταλάβετε.
Σταύρος Βέργος
Συλλέκτη δεν με λες. Έχω κάποια πράγματα να στολίζουν τη βιβλιοθήκη μου αλλά ποτέ δεν μπήκα στη διαδικασία να δώσω περισσότερα λεφτά για να αποκτήσω μια special ultra super deluxe έκδοση του οτιδήποτε, παιχνιδιού ή κονσόλας. Δεν είχα τα λεφτά κιόλας αλλά και να τα είχα δεν ξέρω αν θα τα έδινα για να πάρω κάτι μόνο και μόνο επειδή είναι συλλεκτικό. Οι κονσόλες μπαίνουν στο έπιπλο της τηλεόρασης και ουσιαστικά ποτέ δεν φαίνονται. Δεν ξέρω για σας αλλά για μένα τα εργαλεία είναι για να μου προσφέρουν αυτό που θέλω, όχι για να τα καμαρώνω γυαλιστερά στη βιτρίνα.
Η πραγματικότητα είναι πως ανά καιρούς έχω εντυπωσιαστεί με special edition κονσολών, ακόμη και αν δεν τις αγοράζα. Επειδή πολλές φορές μιλάμε για recolours και διαφορετικά αυτοκόλλητα, πράγματα που περιορίζουν το πόσο διαφορετικό θα είναι το κουτί, όταν κάποιος έχει μεράκι τότε φαίνεται. Δεν με εντυπωσίασε η φάτσα του Kratos ή του Agent 47 σε limited edition ποτέ. Μου θύμισε sticker στο καπό αυτοκινήτου που ξερομαρσάρει ο Vin Diesel. Μου άρεσαν οι εκδόσεις που απλά έπαιζαν με τα χρώματα, που το σχέδιο στην κονσόλα ήταν διακριτικό αλλά ευδιάκριτο. Η συλλεκτική του God of War στο PlayStation 4 Pro ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Το Cuphead Xbox One X επίσης χαριτωμένο. Από τις πιο φιγουρατζίδικες ξεχωρίζω αυτήν του Sekiro Xbox One X με το ξύλινο τελείωμα. Πραγματικά πανέμορφη κονσόλα. Έχει μπει σκέψη βρε παιδάκι μου πριν την φτιάξουν. Και αυτό ισχύει μόνο για το 5% των περιπτώσεων. Γιατί πολλές φορές σε special edition απλά κολλούν ένα αυτοκόλλητο πάνω στην κονσόλα και την πετούν στο κουτί. Βγαίνει FIFA/Battlefield/Mario; Πάρε ένα νέο αυτοκόλλητο του πρωταγωνιστή και καλά είσαι. Και πουλάνε. Πουλάνε γιατί αρκεί το brand name, δεν έχει σημασία το ίδιο το προϊόν.
Αν έπρεπε να διαλέξω μια έκδοση που θα ήθελα να είχα στην κατοχή μου, κατά προτίμηση χωρίς να την πληρώσω (δώρα δέχομαι), θα ήταν το 500 Million PS4 Pro. Αγαπώ τα χρώματά του, αγαπώ τη διακριτική διαφάνειά του και κάνει πιο όμορφη μια κονσόλα που δεν τη θεωρώ σχεδιαστικά μέτρια.
Δημήτρης Βούρδας
Μετά το απαραίτητο disclaimer ότι δεν έχω αποκτήσει καμία ειδική έκδοση κονσόλας, οφείλω να ομολογήσω πως δεν ήταν λίγες οι φορές που είδα μία από αυτές, σε προθήκες (κυρίως ηλεκτρονικών) καταστημάτων και σκέφτηκα πως με τις κατάλληλες προϋποθέσεις δεν θα δίσταζα δευτερόλεπτο να την αποκτήσω. Αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι ποτέ δεν ήμουν αρκετά υπομονετικός για να μην αγοράσω κονσόλα όταν αυτή γινόταν διαθέσιμη σε μένα και το πορτοφόλι μου.
Αυτό βέβαια «διαβάζεται» κι από την άλλη πλευρά. Δηλαδή πολύ δύσκολα θα περιμένω την κυκλοφορία ειδικής έκδοσης για να αγοράσω κονσόλα. Ειδικά από τη στιγμή που οι ειδικές εκδόσεις στην ελληνική αγορά είναι σπάνιες και η αγορά της απλής μορφής της είναι πιο εύκολη και συνήθως συνδυάζεται με περισσότερα από ένα, παιχνίδια. Όπως και να το κάνουμε, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να μπεις σε ένα κατάστημα και να βρεις μία ειδική έκδοση κονσόλας που α) δεν θα την έχεις ήδη, β) θα αφορά το παιχνίδι που θέλεις και γ) θα είναι οικονομικά προσιτή.
Από εκεί και πέρα, η έκδοση του PS4 για το Marvel’s Spider-Man ήταν καθηλωτικά όμορφη, όπως και πολλές από τις ειδικές κονσόλες του Xbox One X (ιδανικά αυτή του Gears 5 που ταιριάζει με το έπιπλο της τηλεόρασης). Ευτυχώς η δυνατότητα για τα customized χειριστήρια που δίνει η Microsoft κατέστειλε κάπως την ανάγκη για την παρουσία ενός προσωποποιημένου αντικειμένου στο hardware. Για αυτήν τη γενιά τουλάχιστον.
Νικήτας Καβουκλής
Ένα κομμάτι της βιομηχανίας του gaming που δεν με έχει αγγίξει καθόλου είναι οι διάφορες ειδικές εκδόσεις των κονσολών που κυκλοφορούν κατά κόρον τα τελευταία χρόνια. Πότε δεν θα αγόραζα κάτι μόνο και μόνο για θέμα ομορφιάς, από την άποψη πως, αφού έχω ουσιαστικά το ίδιο μηχάνημα και κάνω ακριβώς τη δουλειά που θέλω, ποιος ο λόγος να ξοδέψω άλλα τόσα ή και περισσότερα χρήματα για να αγοράσω μια ειδική έκδοση; Ναι μεν ξοδεύω αρκετά χρήματα για το gaming, δεν είναι λίγες οι φορές που το χέρι έχει διεισδύσει πολύ παρακάτω από το βάθος της τσέπης, όχι όμως για τέτοιες αγορές, που προσωπικά δεν μου προσφέρουν τίποτα. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα εναντιωθώ ή θα εκφράσω έντονα την άρνησή μου αν ο οποιοσδήποτε γνωστός/φίλος με ενημερώσει πως αγόρασε κάτι τέτοιο. Ίσα ίσα. Ποτέ δεν ήθελα να μπω σε κανενός το πορτοφόλι, πολύ περισσότερο να του υποδείξω πώς να διαχειριστεί τα χρήματά του. Ωραίες είναι οι ειδικές εκδόσεις, δεν λέω. Όμως το παιχνίδι παίζει σε αυτές καλύτερα;
Λεωνίδας Μαστέλλος
Αν και τις περισσότερες φορές το παίζω αδιάφορος και δύσκολος, οι ειδικές εκδόσεις κονσολών μού τραβούν την προσοχή. Πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να «ζηλεύει» μια περίεργη έκδοση, αλλά κάπου εδώ -ευτυχώς- πρυτανεύει η λογική. Δεν έχω αγοράσει ποτέ δεύτερη φορά κονσόλα, μόνο και μόνο για να αποκτήσω την ειδική της έκδοση. Εντάξει, είπαμε, ωραίες είναι, αλλά μέχρι εκεί. Μία φορά κατάφερα να αποκτήσω ειδική έκδοση κονσόλας και αυτή ήταν το GameCube (την ασημένια έκδοση) μόνο και μόνο γιατί έτυχε να κυκλοφορεί την περίοδο που ψαχνόμουν να την αγοράσω.
Υπάρχουν φυσικά και φορές που λέω μέσα μου «περίμενε μπας και βγει τίποτα ωραίο», αλλά συνήθως δεν αντέχω και τρέχω να αγοράσω την κονσόλα όσο πιο γρήγορα μπορώ. Το μετανιώνω μετά (ειδικά τίποτα Χριστούγεννα που γίνεται χαμός), αλλά εντάξει δεν την παλεύω να περιμένω. Το καλό είναι ότι μετά από λίγο καιρό ξεχνάω την ύπαρξή τους, οπότε το… κενό μέσα μου μικραίνει. Άλλωστε έχω δεχτεί το γεγονός ότι οι εταιρείες θα κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να τραβήξουν κόσμο στην όποια κονσόλα τους (και το αντίστοιχο παιχνίδι που την κοσμεί) και πλέον δεν με ενοχλεί η βαρετή έκδοση που κατάφερα να αγοράσω πριν από καιρό. Αφήστε που έχει πλάκα να βλέπεις (από μακριά και τσάμπα) το τι σκαρφίζονται κάθε φορά για να πετύχουν όλο αυτό το πράγμα ή πώς αποτυγχάνουν πολλές φορές να δείξουν κάτι όμορφο και καλαίσθητο.
Όπως και να έχει, για μένα οι ειδικές εκδόσεις κονσολών έχουν νόημα μόνο αν η κυκλοφορία τους συμπέσει με την περίοδο που ψωνίζω. Μόνο τότε θα το σκεφτώ σοβαρά, μόνο τότε μπορεί να σκάσω λίγα παραπάνω για να αποκτήσω την όποια έκδοση κυκλοφορεί.
Πλάτων Πέππας
Οι συλλεκτικές εκδόσεις κονσολών δεν είναι κάτι σπάνιο πλέον στη βιομηχανία των videogames. Προσωπικά, ορίζω τη χρήση της κονσόλας ως πολύ βασικότερο παράγοντα για την αγορά της σε σχέση με την εμφάνισή της, ωστόσο όταν και αν έρθει η ώρα να ψωνίσω, πάντα ελέγχω τι παίζει σε αυτόν τον τομέα.
Εξάλλου δεν αποκλείεται μια συλλεκτική έκδοση κονσόλας να περιέχει και παραπάνω καλούδια, που ενδεχομένως να χρειαστούν εν καιρώ. Έξτρα περιφερειακά για παράδειγμα, όπως χειριστήρια. Ακόμα θυμάμαι τους λόγους για τους οποίους προχώρησα στην αγορά της πανέμορφης συλλεκτικής έκδοσης Halo 4 του Xbox 360. Το παλιό μου, λευκό «falcon» 360 είχε ήδη υποστεί δύο επισκευές. Το ταλαιπωρημένο controller του είχε ήδη στην πλάτη του μια αντικατάσταση του κουμπιού RB. Επιπλέον τα 20GB που είχε η κονσόλα ήταν ελάχιστα για τα παιχνίδια που, αν και μικρότερα σε σχέση με τα σημερινά, σιγά σιγά απαιτούσαν περισσότερο χώρο, ενώ από την κονσόλα έλειπε και ενσωματωμένο WiFi. Συνεπώς, το να συμμαζέψω όλες αυτές τις ανάγκες θα απαιτούσε πολύ περισσότερο χρόνο και επιμέρους έξοδα, σε σχέση με το να προχωρήσω στην αγορά μιας καινούριας κονσόλας, η οποία μου πρόσφερε ότι θα χρειαζόμουν. Φυσικά το ότι το πακέτο περιείχε ακόμα το Halo 4, ένα παιχνίδι που θα αγόραζα ούτως ή άλλως, ήταν ακόμα ένας λόγος να προχωρήσω στην αγορά του συγκεκριμένου bundle.
Και το ίδιο ενδέχεται να γίνει και στο μέλλον φυσικά. Οι ανάγκες μας κάθε φορά διαφοροποιούνται, οπότε όταν έρθει η ώρα για την επόμενή μου κονσόλα, σίγουρα θα ρίξω μια ματιά στις εκάστοτε συλλεκτικές, τι κυκλοφορεί αλλά και τι αναμένεται να διατεθεί το επόμενο χρονικό διάστημα. Λόγω ιδιοσυγκρασίας, δεν πρόκειται να προβώ σε αγορά κάποιας κονσόλας που ήδη έχω, δεύτερη φορά, για θέματα συλλογής. Σε καμία περίπτωση δεν διαφωνώ όμως με τη λογική πίσω από αυτό, αφού είναι γνωστό πως ανά καιρούς κυκλοφορούν πανέμορφες κονσόλες από σχεδόν όλες τις πλευρές. Σε τελική ανάλυση όμως, πάντα θα επικρατεί ο παράγοντας της λογικής πριν από κάθε αγορά.
Παναγιώτης Πετρόπουλος
Η αλήθεια είναι ότι καμία ειδική έκδοση κονσόλας δεν με έχει τραβήξει. Μπορεί πολλές από αυτές (που στο σύνολο αποτελούν την μειοψηφία) να είναι πανέμορφες και, ειδικά όταν έχουν για θέμα κάποιο παιχνίδι ή κάποια σειρά της οποίας είμαι οπαδός, να με έχουν κάνει να σκεφτώ να επενδύσω, όμως μόνο στην περίπτωση που δεν έχω ήδη την κονσόλα. Ακόμα όμως και σε αυτήν την περίπτωση, αν δεν βρω τη συγκεκριμένη έκδοση κονσόλας, θα αγοράσω τη standard και δεν θα περιμένω. Γιατί από τη μεριά των εταιρειών μια ειδική έκδοση κονσόλας είναι σχεδόν πάντα έξυπνη κίνηση, όμως προσωπικά δεν έδινα ποτέ σημασία στον αισθητικό ρόλο που παίζει μια παιχνιδομηχανή στο χώρο, είτε αυτός είναι το σαλόνι, όπου και θα φαίνεται, είτε κάποιο δωμάτιο.
Τελευταία μάλιστα αποστασιοποιούμαι από τις ειδικές εκδόσεις και των ίδιων των video games, εκτός κι αν έρχεται μαζί κάποιο σημαντικό in-game αντικείμενο. Διότι συνηθίζοντας τα τελευταία χρόνια να μεγαλώνω τη συλλογή μου έχοντας τα παιχνίδια ψηφιακά, το να συλλέγω κουτιά που θα πιάνουν χώρο μόνο και μόνο για να χαίρομαι σπάνια το περιεχόμενό τους (art books, CD με το soundtrack ή φιγούρες που δεν ενδιαφέρομαι να συλλέξω) μου φαίνεται αδιάφορο.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity