Έκτωρ Αποστολόπουλος
Τις κονσόλες δεν τις έχω μόνο για να παίζω παιχνίδια. Το Xbox One X έχει μετατραπεί πλήρως σ’ ένα media center με τα κατάλληλα video player της Microsoft, το Blu-ray Player και, φυσικά, το Kodi. Αυτό όμως δεν ξεκίνησε με το Xbox One, ανέκαθεν χρησιμοποιούσα τις κονσόλες και για άλλες δουλειές.
Ως φοιτητής στη Γερμανία είχα ένα μικρό διαμέρισμα, ένα σταθερό PC και πάρα πολύ καλή σύνδεση στο internet. Η αναπαραγωγή υλικού μέσω Windows Media Center και μέσω Kodi δούλευε υπερωρίες στο Xbox 360 και γενικότερα εκτιμούσα τη δυνατότητα που μου έδινε η κονσόλα ως multimedia box. Σε εποχή που δεν είχα Smart TV, αυτό το πράγμα μου είχε κάνει τη ζωή πολύ εύκολη για αρκετά χρόνια.
Τα φοιτητικά μου χρόνια βέβαια συμπεριελάμβαναν και αρκετό μαγείρεμα και ομολογώ ότι το Wii U GamePad είχε καπαρωμένη τη θέση του στη κουζίνα μου σε καθημερινή βάση. Το YouTube app ήταν must για να περνάει η ώρα μου ευχάριστα πάνω από τις κατσαρόλες. Το γεγονός ότι έμενα σε γκαρσονιέρα σίγουρα βοήθησε την κατάσταση, μιας και το GamePad του Wii U ήταν γνωστό για το θλιβερό του σήμα και τη μικρή εμβέλεια του Off-TV Play.
Αν το Nintendo Switch υποστήριζε κάποια βασικά streaming apps και είχε και έναν καλό browser, δεν νομίζω να είχα το tablet της Huawei στο τωρινό μου σπίτι. Με την πάροδο του χρόνου έχουν αναβαθμιστεί πολλές συσκευές με smart apps, όπως π.χ. οι τηλεοράσεις. Με την τηλεόραση της Sony (XE8577) δεν ανοίγω πλέον τις κονσόλες μου για να παρακολουθήσω Netflix ή YouTube. Η διαδικασία είναι πολύ πιο άμεση και γρήγορη μέσω της τηλεόρασης. Το Android TV box που είχα για μία διετία πήγε στον πατέρα μου, μιας και με τον ερχομό της νέας τηλεόρασης δεν υπήρχε λόγος ύπαρξης για την εν λόγω συσκευή στο σαλόνι μου.
Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν και υπάρχουν κάποιες λειτουργίες που με ανάγκασαν να αγοράσω μέχρι και τηλεκοντρόλ για το Xbox One X. To Kodi λειτουργεί πολύ καλύτερα στη κονσόλα της Microsoft, η δυνατότητα αναπαραγωγής Blu-Ray παραμένει σημαντική για εμένα, ενώ τα video players στο Xbox One συνεχίζουν και με διευκολύνουν σε ό,τι αφορά codecs, υπότιτλους, παραμετροποιήσεις κ.τ.λ. Αν συνυπολογίσουμε και τον εσωτερικό χώρο της κονσόλας, που είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον της τηλεόρασης, την κάνει ακόμα πιο βολική και απαραίτητη, ειδικά όταν θες να παρακολουθήσεις μεγάλα αρχεία σε 4Κ και με HDR.
Γενικότερα, χρησιμοποιούσα και συνεχίζω να χρησιμοποιώ τις κονσόλες μου και για άλλα πράγματα. Ναι, πλέον δεν χρειάζεται να τις ανοίγω για καθημερινό streaming, αλλά το θέμα «multimedia» συνεχίζει να παίζει αρκετά σημαντικό ρόλο στην καθημερινότητα μου.
Δημήτρης Βασιλάκης
Αν έχω έναν καημό στη ζωή μου, είναι που δεν κατάφερα ούτε τη μάνα μου ούτε τον πατέρα μου να παίξουν videogames. Άσχετο, αλλά σχετικό με το θέμα μας, έπρεπε να το πω. Όμως στα σπίτια όπου ζούσα πάντοτε οι κονσόλες είχαν μία έξτρα χρήση, πέρα από το gaming. Το κουφό της ιστορίας είναι ότι όσο περνούν τα χρόνια, αντί να αυξάνονται οι χρήσεις που κάνω στις κονσόλες, πέρα από το gaming, αυτές μειώνονται. Πάμε παρακάτω λοιπόν.
Το PSone μού χρησίμευε ξεκάθαρα για μουσικούλα και CD σε αρκετές περιπτώσεις. Το PlayStation 2 ήταν για ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ καιρό το αποκλειστικό DVD (και CD) player του σπιτιού, μέχρι να βρει το Xbox 360 τουλάχιστον. Το Xbox 360 κυρίως και το PS3 δευτερευόντως έγιναν πραγματικά (sic) entertainment centers μέσα στο σπίτι με το Xbox 360 να παίζει -ειδικά τον πρώτο καιρό- άπειρες ώρες MP3, φυσικά DVD αλλά και HD-DVD που με έκανε ένας φίλος μου να αγοράσω (ονόματα δεν λέμε οικογένειες δεν θίγουμε) [σ.α.: Δεν ξέρω/δεν θυμάμαι/δεν φταίω]. Το PS3 έπαιξε για πολύ καιρό και Blu-ray, ως μοναδική συσκευή του σπιτιού που το έκανε, ενώ είναι μία από τις κονσόλες που μετά από μένα πέρασε με μεγάλη επιτυχία στον ανιψιό μου που εκπλήρωσε τον καημό του να παίξει Red Dead Redemption. Καλά στο Xbox 360, επειδή πέρασαν από τα χέρια μου 4, τα είχα μοιράσει δεξιά αριστερά τα ελαφρώς ελαττωματικά, ένα στον κουμπάρο μου, ένα είχα αφήσει στη Χίο, γενικά έκαναν τουρισμό.
Μιας και είπα τουρισμό: το Xbox 360 Elite και το πρώτο μου Xbox One (πήρα X μετά) τα είχα κάνει laptop από τις πολλές μεταφορές. Βλέπεις είχα εκείνο το ψώνιο με τα achievements και τα ήθελα όπου πήγαινα. Όσο για τις έξτρα χρήσεις αυτής της γενιάς, πέρα του να χρησιμοποιώ το PS4 για Blu-ray για γάμους και βαφτίσεις της οικογένειας (το One δεν διαβάζει τα δισκάκια των φωτογράφων), ουδεμία άλλη, μιας και μουσική παίζει το PC και Netflix η Smart TV. Βέβαια, τελευταία που η Smart TV μάς κάνει νερά στο app του Netflix, κάτι πάει να γίνει.
Μια συμβουλή: να τις χρησιμοποιείτε όσο και όπου μπορείτε τις κονσόλες σας, μην τις έχετε να κάθονται.
Μάνος Βέζος
Η αλήθεια είναι πως όσο πιο πίσω πάει η σκέψη μου τόσο πιο αυτονόητο θεωρούσα ότι θα χρησιμοποιήσω μια κονσόλα και πέραν του gaming. Αλλά, αν τα βάλω κάτω, η περίοδος που κάτι τέτοιο ήταν αυτονόητο κράτησε λιγότερο από όσο νόμιζα ακόμη κι ο ίδιος. Το PSone έπαιξε πολύ Audio CD όποτε βρισκόμουν σε μέρος που είχα κονσόλα αλλά όχι Audio CD Player, πράγμα που δεν ήταν κανόνας πάντως, αφού έτυχε το πρώτο player αυτού του τύπου να πέσει στα χέρια μου το 1989 (έπρεπε να ανεβώ σε καρέκλα τότε βέβαια αλλά λέμε). Αντίστοιχα, όταν εμφανίστηκε το PS2, είχαν περάσει ήδη 4 χρόνια από τότε που είχα πρόχειρο DVD Player ως οικοσυσκευή αλλά και τρία χρόνια από τότε που είχα DVD-ROM με MPEG2 Decoder σε κάρτα PCI στο PC. Και δεν βιαζόμουν να έχω και το PS2 ως player διότι το deck της Panasonic που είχα ήταν, ξεκάθαρα, πολύ καλύτερο player και η διαφορά μου κακοφαινόταν (τότε έβλεπα κιόλας). Με Xbox 360 και PS3 έγινε της κακομοίρας όμως. Μέχρι την ώρα τους δεν είχα επενδύσει σε νεότερα players της προκοπής, οπότε κατέληξαν να είναι οι λογικότερες επιλογές. Επιπλέον με το Xbox 360 έκανα άλμα σε HD-DVD και το PS3 φρόντισε για την υιοθέτηση του Blu-ray Disc. Και όντας ένα από τα πρώτα Blu-ray players στην αυγή του format και, ειδικά τότε, ένα από τα καλύτερα και, ταυτόχρονα, σημαντικά πιο προσιτό από τις εναλλακτικές των ημερών, και την κονσόλα να μην ήθελα -που λέει ο λόγος- θα την είχα πάρει για player.
Στην εποχή των Xbox One και PS4 άλλαξα τροπάριο όμως. Μπορεί να είναι players της προκοπής, μπορεί να υποστηρίζουν Netflix και Prime Video, μπορεί να είναι ό,τι πρέπει για Plex κ.λπ. αλλά δύσκολα θα τα προτιμήσω για τέτοιες δουλειές. Που και που κάνω εξαιρέσεις βέβαια. Με βολεύουν όταν έχω να παρακολουθήσω live streams ενώ κάνω δουλειά στο MacBook Pro, ενώ άμα πέσω, στο Netflix τουλάχιστον, με υποστήριξη Dolby Atmos, κάνω έναν κόπο παραπάνω -με ακουστικά βέβαια- μιας κι έκανα τον κόπο και αγόρασα την εφαρμογή της Dolby που μου επιτρέπει να κάνω ακριβώς αυτό.
Γιατί δεν προτιμώ την κονσόλα για τέτοιες δουλειές; Εδώ και δυο γενιές οι κονσόλες καίνε περισσότερο ρεύμα από ό,τι παλιότερα, εκλύουν περισσότερη θερμότητα (όπως και αν τη διαχειρίζονται στο τέλος) και κάνουν και κάμποσο θόρυβο. Το πρώτο με ενοχλεί κυρίως επειδή δεν με εμποδίζει τίποτα να δω αυτό που θέλω σε monitor χρησιμοποιώντας το MacBook Pro μου. Και να θέλει αυτό το μηχάνημα να κάψει ό,τι καίγεται, φτάνει σε κατανάλωση όπου φτάνει ένα PS4 Pro ή ένα Xbox One σε παρατημένο σε μενού παιχνιδιού. Προφανώς για ένα stream καίει σημαντικά λιγότερο. Τα υπόλοιπα με ενοχλούν διότι, όντας αναγκασμένος να είμαι κοντά στην οποιαδήποτε οθόνη, είμαι κοντά και στις κονσόλες. Και με τόσο hardware γύρω μου, λίγη ζέστη ακόμη σημαίνει κλιματισμό από Απρίλιο, ενώ, το σημαντικότερο, λίγος θόρυβος ακόμη «κάθεται» πάνω σε όλον τον άλλον και δεν είναι αστείο ούτε όταν προσπαθώ να βγάλω δουλειά ούτε όταν επιχειρώ να χαλαρώσω. Περιμένω πως και πως τη μετάβαση των πάντων σε SSD για να μην ακούω ούτε δίσκους να γυρνούν. Αν νομίζετε ότι είναι λίγο αυτό, δοκιμάστε να στοιβάξετε μια τετράδα δίσκων με ανεμιστήρα, ανάψτε τους, προσπαθήστε να κάνετε αναζήτηση στον υπολογιστή σας και πείτε μου πότε θα σβήσει η ένδειξη υποχρεωτικής πρόσδεσης ζώνης.
Όταν φεύγουν από τα χέρια μου συστήματα, πάντως, συνήθως πηγαίνουν σε άλλους gamers. Οπότε το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χρησιμοποιηθούν αναλόγως. Ξέρω όμως τουλάχιστον έναν που του δίνει και καταλαβαίνει στο Netflix με το πρώτο μου PS4. Για να αράζει στον καναπέ του σαν κύριως, όχι να ζορίζεται μπροστά στον υπολογιστή που τον έχει για άλλες δουλειές.
Πάντως, αν επόμενες κονσόλες έβρισκαν τρόπο να λειτουργούν ως players χωρίς τουλάχιστον να καταναλώνουν τόσο ρεύμα για το τίποτα, θα μπορούσα να αναθεωρήσω. Τα άλλα τα έχω πιο σίγουρα γιατί έχουν «καπαρώσει» όλοι SSD. Αν όχι, κανένα πρόβλημα δεν έχω να διαχωρίζω συσκευές στο μυαλό μου και να τις έχω για συγκεκριμένες δουλειές.
Νικήτας Καβουκλής
Πάντοτε αντιμετώπιζα τις κονσόλες ως πολυμηχανήματα. Είναι που είναι το σπίτι γεμάτο από αυτές, δεν υπάρει κανένας λόγος για επιπλέον μηχανήματα και κυρίως για επιπλέον καλώδια. Έτσι λοιπόν, σε αυτήν τη γενιά, Xbox One και PlayStation 4 έχουν καταγράψει εκατοντάδες ώρες για αναπαραγωγή προγραμμάτων από Netflix και YouTube. Ειδικά σε Ε3, παρουσίαση στη μεγάλη οθόνη μέσω Xbox One και δουλειά καρφωμένος ακριβώς απέναντι με το laptop.
Πάντως η κονσόλα που έχει τραβήξει τη μεγαλύτερη ανηφόρα είναι το PlayStation 2. Έχω χάσει το μέτρημα πόσες ταινίες έχω παρακολουθήσει και πόσα CD μουσικής έχει παίξει σε party. Γι' αυτό και το remote control όχι απλά έβγαλε τα λεφτά του, αλλά μπορεί και να χρησιμοποιήθηκε περισσότερο από το DualShock 2.
Δεν έχω χαρίσει ποτέ κονσόλα σε κάποιον συγγενή και ούτε πρόκειται να το κάνω. Όπως τους έχω κόψει, οι μισοί δεν γνωρίζουν πως να τις χειριστούν, οπότε γιατί να τους φορτώσω με έναν επιπλέον πονοκέφαλο; Οι άλλοι μισοί δεν ξέρουν να τις εκτιμήσουν, οπότε το πιο πιθανό είναι πολύ σύντομα να καταλήξουν όπως τα μπιμπελό στο σύνθετο της γιαγιάς.
Βλέπω βέβαια και άλλους που, ενώ έχουν κονσόλες, αντί να τις εκμεταλλευτούν στο έπακρο, φορτώνονται με PC, Chromecast και άλλα παρόμοια. Περιττά μηχανήματα, περιττά καλώδια. Το σύνδρομο του νεόπλουτου Έλληνα. Ε, δεν βαριέσαι, αφού έτσι όπως τα έχω κάνει με PC και Chromecast έχω καλύτερη ανάλυση. Κι ας έχει ο φουκαράς τηλεόραση στα 720p. Άντε τώρα να τον πείσεις ότι σημασία έχει σε τι ανάλυση μπορεί να φτάσει η τηλεόρασή του και όχι τι μπορεί να δώσει το PC του.
Καλύτερα κατάδικος στη Βόρειο Κορέα να σπάω όλη μέρα πέτρες με τη βαριά.
Λεωνίδας Μαστέλλος
Δεν ξέρω αν αποτελώ εξαίρεση, αλλά σπάνια χρησιμοποιώ την όποια κονσόλα για κάτι άλλο εκτός του gaming. Κυρίως γιατί έχω άλλους, πιο βολικούς τρόπους για τις υπηρεσίες streaming ταινιών/σειρών και μουσικής. Οπότε οι κονσόλες είναι κονσόλες στο σπίτι. Εξαίρεση τον τελευταίο καιρό αποτελεί το PS3, που έχει μετατραπεί σε Netflix machine (αν και πρόσφατα μπήκε στο χορό και ένα παλιό Apple TV που είχα) στο υπνοδωμάτιο, αλλά και το Xbox One που χρησιμοποιείται φυσικά ως κονσόλα, αλλά μετά τη μετακόμισή του στο δωμάτιο του μικρού, εκτελεί και χρέη «δέκτη» Netflix.
Ακόμα και έτσι, όμως, θεωρώ τη δυνατότητα των κονσολών να έχουν και άλλες λειτουργίες πέραν της βασικής, πολύ σημαντική. Εγώ μπορεί να έχω εναλλακτικές, αλλά κατανοώ ότι για πολλούς, οι κονσόλες είναι ο μόνος τρόπος να απολαύσουν την όποια υπηρεσία θέλουν. Κάποτε θα μίλαγα και για το πόσο χρήσιμη είναι δυνατότητα αναπαραγωγής DVD και Blu-ray, αλλά νομίζω λίγοι είναι αυτοί που ασχολούνται ακόμη με δισκάκια.
Εγώ τουλάχιστον δεν.
Πλάτων Πέππας
Από το 1998 και μετά σχεδόν όλες μου οι κονσόλες είχαν και χρήσεις που ξέφευγαν από το gaming. Τρανή εξαίρεση τα μηχανάκια της Nintendo, μιας και η χρήση τους, εκ σχεδιασμού, σπάνια ξεφεύγει από τη λογική του gaming.
Παλαιότερα, το PSοne μαζί με το Dreamcast αποτελούσαν τρομερές εναλλακτικές για να ακούσουμε CD μουσικής στο δωμάτιο, όταν το κυρίως ηχοσύστημα του σπιτιού ήταν κατειλημμένο. Προχωρώντας στο Xbox, το original, ζει ακόμα εγκατεστημένο σε μια παλιά τηλεόραση κάπου στο χωριό, έχοντας κυρίως το ρόλο ενός εκπληκτικού player για όλα τα DVD που έχω στην κατοχή μου, αλλά και αρχείων βίντεο από USB sticks. Να ναι καλά το XBMC που, ακόμα και αν χρειάστηκαν κάποιες πατέντες, έδωσε τέτοια ζωή στην παλιά κονσόλα, διατηρώντας φυσικά και τη δυνατότητα να παίζει τα παιχνίδια της.
Η αλήθεια είναι πως οι πιο αδικημένες κονσόλες της συλλογής μου είναι τα Xbox 360 και PlayStation 3. Μιας και αναγκαστικά εκείνη τη χρονική περίοδο, λόγω χωροταξικών δυσκολιών, μοιράζονταν ένα 27άρι monitor με το PC μου, αντιλαμβάνεστε πως το περισσότερο media content έπαιζε μέσω του τελευταίου.
Τη γλυκιά τους εκδίκησή βέβαια παίρνουν σε αυτόν το τομέα οι επόμενες κονσόλες και των δύο εταιρειών. Συνοδεύοντας τηλεόραση $K σεβαστού μεγέθους, μα και το ηρωικό PlatoNAS που κλείνει πενταετία οσονούπω, η κυκλοφορία των Kodi και Plex στο Xbox One και η εισαγωγή apps όπως YouTube, Netflix, Amazon Prime και στις δύο κονσόλες, έχουν κάνει την κατανάλωση media μέσω αυτών μονόδρομο.
Καταλήγοντας, ναι, φυσικά και υπάρχει ζωή στις κονσόλες, ειδικότερα στις σύγχρονες, πέραν του gaming. Ωφελήθηκαν βέβαια από την αύξηση μεγέθους των τηλεοράσεων μα πλέον αποτελούν τη βασική μου επιλογή για να παρακολουθήσω το οτιδήποτε.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity