Να που εμφανίστηκε το gameplay trailer του Death Stranding. Να που μάθαμε πότε κυκλοφορεί. Να που μάθαμε πως όσα και να μάθουμε δεν πρόκειται να βγει άκρη, οπότε αρκεί να κάνουμε δυο βήματα πίσω και να απολαύσουμε τη διαδρομή μέχρι την κυκλοφορία. Ή κάτι τέτοιο. Κάθε συντάκτης έχει τη ματιά του, όπως φαίνεται παρακάτω.
Ως συνήθως, το θέμα της στήλης προέκυψε από συζήτηση στο Facebook Group του Enternity.gr.
Έκτωρ Αποστολόπουλος
«Φίλε μου, δεν έχω ιδέα τι παίζει με την ιστορία». Αυτή η φράση είναι η κυρίαρχη πρόταση που αναφέρουμε από χθες σε φιλικές συζητήσεις γύρω από το Death Stranding και νομίζω πως αυτό δεν συμβαίνει αποκλειστικά με τις δικές μου παρέες. Βασικά, θεωρώ ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι έχει δημιουργήσει μόνο ερωτηματικά, fan theories και ένα τεράστιο “WTF” με κάθε νέο trailer που δημοσιοποιείται. Ο Hideo Kojima έχει βαλθεί να στηριχθεί σ’ ένα τεράστιο μυστήριο γύρω από τη βασική ιστορία του Death Stranding και παρ’ ότι δεν βγάζει κανείς άκρη με το τι παίζει με τους ήρωες, τον κόσμο του παιχνιδιού και τη γενικότερη ιστορία, το hype έχει φτάσει στο θεό.
Όχι άδικα, αφού οπτικά ο τίτλος φαίνεται εντυπωσιακός, οι ηθοποιοί αφήνουν τεράστιες υποσχέσεις και φυσικά η σφραγίδα του αγαπημένου Hideo σε αφήνει να παραβλέψεις το γεγονός ότι μέσα σου δεν είσαι και τόσο σίγουρος για το αν θα σου αρέσει πραγματικά αυτό το παιχνίδι. Μπορεί το τελευταίο reveal trailer να μας έδωσε επιτέλους περισσότερες εικόνες γύρω από το gameplay του, αλλά παραμένουν απλώς εικόνες. Μάλλον είναι stealth, μάλλον μοιάζει λίγο στο Metal Gear Solid 5 στις κινήσεις του, μάλλον θα έχει boss fights. Αλλά με το «μάλλον» και με υποθέσεις γύρω από ολιγόλεπτα αποσπάσματα gameplay δεν μπορείς να βγάλεις ασφαλή συμπεράσματα, εκτός και αν μιλάμε για ατελείωτες συζητήσεις σε fora, YouTube με σχολιασμό ή σε κάποιες διαδικτυακές συζητήσεις. Δεν έχω ιδέα για το αν θα μου αρέσει ή το πώς θα χειρίζεσαι το βασικό χαρακτήρα στο παιχνίδι και με αυτήν τη λογική θα πάω να το αγοράσω.
Γιατί πραγματικά, η day one αγορά είναι σίγουρη με αυτά που (δεν) έχω δει μέχρι τώρα. Σε αντίστοιχες περιπτώσεις, χωρίς να υπάρχει αυτό το φοβερό cast και ο Hideo Kojima από πίσω, θα ήμουν πολύ πιο επιφυλακτικός, μιας και δύσκολα προχωράω σε προπαραγγελίες για τίτλους τη σήμερον εποχή. Αλλά ο Kojima το ’χει κερδίσει αυτό, να αγοράσει δηλαδή ο κόσμος τα παιχνίδια του, χωρίς να είναι σίγουρος για το τι θα αντικρίσει μόλις τοποθετήσει το δισκάκι στο σύστημά του. To όνομά του λειτουργεί πλέον σαν brand name, όπως όταν βλέπεις το logo “Rockstar Games”.
Οπότε ναι, οι λόγοι για τους οποίους μου έχει κινήσει το ενδιαφέρον το Death Stranding, παραμένουν οι ίδιοι όπως και πριν από το πρόσφατο trailer. H ίντριγκα για το άγνωστο, το εντελώς τρελό setting, o Kojima και η ελπίδα ότι θα ευχαριστηθώ την παρουσία των Norman Reedus και Mads Mikkelsen, με τον ίδιο τρόπο που ευχαριστιέμαι αυτήν τη περίοδο τους Shawn Ashmore και Aidan Gillen στο εξαιρετικό Quantum Break, αποτελούν για εμένα selling points. Μοναδικό μου «άγχος» να μην έχει αναγκαστεί ο Hideo Kojima και η ομάδα του να πιέσουν καταστάσεις, να βιαστούν με την ανάπτυξη του τίτλου με αποτέλεσμα να χαθούν άλλα στοιχεία. Το γεγονός ότι πρέπει να παρουσιαστεί κάτι το εντυπωσιακό σχετικά άμεσα και με γρήγορους ρυθμούς, για να έχει να δείξει «κάτι» το νέο στούντιο του αγαπημένου game designer με προβληματίζει περισσότερο από το αν θα καλύψει τα προσωπικά μου γούστα το παιχνίδι. Μακάρι να δούμε μια παιχνιδάρα και ας ρίξω ένα υποκειμενικό «κλάμα» επειδή βιάστηκα να δώσω του 70άρι του pre-order.
Δημήτρης Βασιλάκης
Να πούμε αρχικά ότι αφενός δεν συμπαθώ τον Κojima και το έργο του και αφετέρου για ακριβώς αυτό τον λόγο δεν έχω συγκεντρώσει πάνω από δέκα ώρες gameplay σε όσα έχει φτιάξει στη ζωή του. Δεν είναι ότι δεν προσπάθησα. Απλά ο Kojima και γενικά η Ιαπωνία δεν είναι για μένα όπως διαπίστωσα και στην προσπάθειά μου να παίξω Yakuza (Φώτης ακούει, over).
Αυτό βέβαια δεν είναι λόγος να βάλω το προσωπικό μου γούστο μπροστά και να αρνηθώ ότι ο άνθρωπος είναι μεγαλοφυΐα και μία από τις μεγαλύτερες μορφές της βιομηχανίας μας. Θα επαναλάβω όμως εδώ ό,τι έγραψα χθες σε status του Facebook και τελικά θα τολμήσω να το μοιραστώ και πιο δημόσια: «Εγώ θα κάνω μια ερώτηση: αν το δημιουργό τον έλεγαν Bob Hopkins και ήταν το πρώτο του παιχνίδι, θα είχαμε όλοι τις ίδιες αντιδράσεις; Γιατί εγώ δεν καταλαβαίνω Χριστό και δεν φοβάμαι να το πω. ΟΚ, ωραία γραφικά και καλή σκηνή αρχής και τέλους. Αυτά.». Ναι είμαι υπερβολικός και το κατέδειξαν οι πολύ σωστές απαντήσεις που μου έδωσαν φίλοι για συγκεκριμένα πράγματα. Αλλά επιμένω: αν ο δημιουργός ήταν ο Μπομπ και όχι ο Χιντέο δεν θα του συγχωρούσαμε ούτε ότι κανείς δεν κατέλαβε πώς δένει το gameplay σε ένα σύνολο, ούτε κάποια πιο ανατριχιαστικά πράγματα με μωρά και μήτρες. Να μη συζητήσω καν αν άλλο παιχνίδι έβγαζε συλλεκτική με μωρό σε κάψουλα τι θα άκουγε. Αλλά είναι ο Κοτζίμα και τον ακούμε ευλαβικά. Εκείνο πάντως που θα με κάνει να πάρω ποπ κορν και να παρακολουθώ τα fanboys ευλαβικά, θα είναι η στιγμή που θα το βλέπουν, δεν θα καταλαβαίνουν τίποτα αλλά θα λένε πόσο φοβερό είναι. Μην ξεχνάμε το μισοτελειωμένο Phantom Pain να συγκεντρώνει 93% στο Metacritic κι έχω φίλους που το έχουν παίξει και μου λένε, ΟΚ, ωραίο αλλά μισό.
Πα να φτιάξω ποπ κορν.
Μάνος Βέζος
Ως έχουν τα πράγματα, μπορώ να δηλώνω από τώρα ευχαριστημένος. Δεν έχω ιδέα ποιο θα είναι το τελικό αποτέλεσμα, η αξιολόγηση δεν είναι κάτι που με ενδιαφέρει σε αυτό το στάδιο, ούτε η φημολογία και η παραφιλολογία που ζει και πεθαίνει σκορπίζοντας το πιο άχρηστο νόμισμα του σύμπαντος: το hype. Τίποτα από αυτά δεν με εμποδίζει να ευχαριστηθώ τη διαδικασία που με επιστρέφει σε μια άλλη, πιο ενδιαφέρουσα εποχή στην οποία η πληροφορία δεν έχει προλάβει να πάρει τη μορφή fast food και η προσμονή προέχει του αλόγιστου hype. Στις μέρες μας χρειάζεται προσπάθεια να αποφύγουμε τα μεγάλα λόγια για να μείνει ελπίδα να βιώσουμε το παιχνίδι όπως του πρέπει. Στην περίπτωση του Death Stranding, από την ανακοίνωσή του μέχρι τώρα τουλάχιστον, δεν χρειάζεται καμιά προσπάθεια. Μια μέρα των ημερών θα ανοίξω κονσόλα, θα φορτώσω το παιχνίδι και θα μάθω ό,τι χρειάζεται να μάθω. Με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Για μένα αυτή είναι μια επιτυχία στην προώθηση του παιχνιδιού που στέκεται ανεξάρτητα της εμπορικής και ποιοτικής κατάληξής του. Είναι το περιοδικό κόντρα στο εκατομμυριοστό microblog οποιουδήποτε είδους. Ευχάριστη οσμή το πρώτο, ευχάριστο κενό το δεύτερο. Το ένα μόνο έχει λείψει.
Δημήτρης Βούρδας
Κάθε φορά που βγαίνει ένα βίντεο, ένας νέος χαρακτήρας, μια φρέσκια πληροφορία/φήμη για το Death Stranding, η αντίδραση μου είναι η ίδια. Το φρύδι ανασηκώνεται, το κεφάλι ανεβοκατεβαίνει συγκαταβατικά και η πλοήγηση στο ίντερνετ συνεχίζεται απροβλημάτιστα. Η αλήθεια είναι πως το νέο πόνημα του Hideo Kojima με συνεπήρε ελάχιστα από την πρώτη στιγμή που παρουσιάστηκε μπροστά μου, ενώ εγώ ήμουν άυπνος και κουκουλωμένος τα ξημερώματα της παρουσίασης της Sony στην Ε3. Φυσικά και κατανοώ απόλυτα το χαμό που δημιουργήθηκε και συνεχίζει να επικρατεί μετά από καθεμιά καινούρια υποψία φήμης. Άλλωστε όλοι γνωρίζουν την καλτ ύπαρξη του Ιάπωνα δημιουργού. Από την άλλη προτιμώ να κρατήσω χαμηλά τον πήχη, καθώς οι πληγές που άφησαν πάνω μου τα Phantom Pain και Ground Zeroes μοιάζουν ακόμη νωπές. Ας είναι, ελπίζω τουλάχιστον κάποιος να συγκρατεί τις ορέξεις του Kojima.
Α, επίσης, ποιος Nicolas Winding Refn; Έλεος πια.
Βασίλης Γεωργακόπουλος
Καλή φάση που είδαμε πρώτο gameplay trailer για το Death Stranding περίπου 6 μήνες πριν κυκλοφορήσει και δεν καταλάβαμε τίποτα. Ίσως το πιο “Kojima” thing που μπορούσε να κάνει ο Kojima. Κάπου μέσα μου εκτιμώ αυτή την τρολιά. Και λίγο πιο δίπλα έχω λιγάκι κουραστεί.
Ό,τι έχουμε δει ως τώρα για το Death Stranding είναι σίγουρα ποιοτικό. Δείχνει πως υπάρχουν πολλές δυνατότητες για το τελικό προϊόν. Με τα Metal Gear να είναι αναγκαστικά σημεία αναφοράς για την Kojima Productions, τα μέχρι τώρα δείγματα ίσως μαρτυρούν πως χάνεται το γοητευτικό cheesyness από τον κόσμο του Big Boss, αλλά ταυτόχρονα το όλο μοιάζει πιο ώριμο και με πολλά περιθώρια να περάσει δεύτερα νοήματα και μηνύματα που τόσο λατρεύει ο Kojima. Και εμείς μαζί του βέβαια αν γίνει σωστά.
Δεν νομίζω πως γίνεται να μείνει κανένας απόλυτα ανεπηρέαστος από το hype του Death Stranding. Το αιώνιο κακό είναι πως πολλοί μόνο και μόνο επειδή γράφει “Kojima” στο εξώφυλλο, αφήνουν το fanboyλίκι να τους πάρει βόλτα και ενθουσιάζονται χωρίς δεύτερη σκέψη. Και ο Kojima, κινείται δεν κινείται με αυτό ως σημείο αναφοράς, λατρεύει τα μικρά teases και μεζεδάκια για να μας κρατά για πάντα στην τσίτα για το τι έρχεται.
Ναι, όλα όσα έχουμε δει δείχνουν πολύ καλά και ο τίτλος βρίσκεται αρκετό καιρό σε ανάπτυξη ώστε να μην έχουμε αμφιβολίες για το αν θα είναι ξεπέτα. Όπως πάντα το ζήτημα στην εξίσωση είναι ο ίδιος ο Kojima. Το ότι πρακτικά δεν μας έδειξε ακόμα gameplay ουσίας, είναι στο προτελευταίο βαγόνι του hype train και, όσο γοητευτικός και “εναλλακτικός” και αν φαίνεται αυτός ο χειρισμός, καλό είναι να δούμε και λίγο με τι θα καταπιανόμαστε στον ίδιο τον τίτλο. Ναι ΟΚ, θα πουλήσει σαν τρελό επειδή είναι του Kojima. Αλλά για σκεφτείτε τη δική σας κατανόηση στο μέχρι τώρα χειρισμό αν έφτιαχνε τον τίτλο οποιοδήποτε άλλο πιο άσημο studio.
Tο μεγάλο στοίχημα είναι να δούμε τι μπορεί πλέον να κάνει, τώρα που έμεινε μακριά από Metal Gear όπως τόσα χρόνια λέει πως ήθελε να πετύχει. Προσωπικά μου έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον. Επειδή ο Kojima όμως έχει τον ασυμμάζευτο γενικά και αν μπορούσε θα είχε κάθε cut-scene σε ανάπτυξη για 27 χρόνια, παραμένω προσγειωμένος. Δεν περιμένω να δω κάτι κακό. Αλλά ας μην το κρίνουμε από τώρα και αριστούργημα. Ας κάνουμε το ελάχιστο αυτονόητο πιο πριν: ας το δούμε πρώτα.
Νικήτας Καβουκλής
Γενικά καταστάσεις όπως αυτή με το Death Stranding και ο τρόπος με τον οποίο προσπαθούν να δημιουργήσουν hype μου τη δίνουν απίστευτα στα νεύρα. Θες να ανακοινώσεις κάτι, βγες και πες το ξεκάθαρα. Όχι να ξεκινάς με 2 - 3 teasers ελάχιστων δευτερολέπτων, μέχρι να μου βγάλεις την πίστη για να καταλάβω τι θες να πεις. Δεν είμαστε τίποτα χαζοί να ανοίγουμε το στόμα διάπλατα κάθε φορά που ο Χ ή ο Υ δημιουργός έχει όρεξη να μας τρολάρει. Όχι πως δεν υπάρχουν τέτοιοι. Εδώ προχθές έκαναν ολόκληρη ολονυχτία στο Twitch με κάτι παλάμες που εμφανίζονταν σε τυχαίες θέσεις στην οθόνη και μουσική υπόκρουση που, προσωπικά, μου θύμισε τις μέρες που παρακολουθούσα WWE και περίμενα να εμφανιστεί ο Undertaker. Σκεφτόμουν μάλιστα να οργανώσω ένα online μαγαζάκι να πουλάω ψηφιακά κεράκια μπας και κονομήσω κανένα φράγκο. Όσο για το παιχνίδι αυτό καθ' αυτό, ακόμα δεν έχουμε δει κάτι που να μπορεί να θεωρηθεί αρκετό για να σχηματίσουμε ολοκληρωμένη άποψη. Λογικά τους επόμενους μήνες τα trailers θα πληθύνουν. Το στοίχημα είναι πριν από κάθε video, στα πόσα teasers θα σταματάει το κοντέρ. Τρία είναι καλά, να τ' αφήσω;
Κωνσταντίνος Καλκάνης
Κεφάλαιο Death Stranding. Τι να πει κανείς, από πού να ξεκινήσει και πού να τελειώσει; Ξεπερνώντας με συνοπτικές διαδικασίες τα τετριμμένα, και χωρίς να θίξουμε το κεφάλαιο Hideo Kojima (γιατί θα ξεκινήσει πολύ -μα πολύ- μεγάλη κουβέντα), θα πω απλά ότι το Death Stranding είναι αν μη τι άλλο… ενδιαφέρον. Ναι, κλισέ, το ξέρω, αλλά γενικότερα δεν μπορώ προσωπικά να βγάλω ένα ασφαλές συμπέρασμα ως προς τι μπορώ να περιμένω από τον τίτλο βάσει των όσων έχουμε δει και από τις όποιες δηλώσεις. Τώρα κάποιος θα πει «είδες combat, είδες stealth, είδες, είδες». Ναι, αλλά τι ακριβώς είδαμε; Αν κατάλαβε κανείς ακριβώς, να μου πει κι εμένα ρε παιδιά, γιατί δεν βγάζω άκρη με τίποτα. Ναι, θα μου πεις τώρα «τι περίμενες ρε φίλε; Να σου τα δώσει όλα στο πιάτο»; Όχι, αλλά τουλάχιστον να έχω ρε παιδί μου μια γενική ιδέα του τι ακριβώς κάνουμε εκεί πέρα. Και δεν μπορώ να μη γελάσω με τα σχόλια τύπου «Walking Simulator» ή «περπατάει με μια κουζίνα στη πλάτη», πολύ απλά γιατί, αν και υπερβολές, έχουν μια δόση αλήθειας (κάτι ανάλογο με το “Helicopter Landing Simulator 2016” του The Phantom Pain). Προσωπικά, από τα ελάχιστα που βγάζουν νόημα, μπορώ να διακρίνω επιρροές από άλλους τίτλους (asynchronous multiplayer, διαφορετικοί κόσμοι, τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια) και γενικότερα το στιλ του Kojima να δίνει δυναμικά το «παρών». Ακούγεται εξαιρετικά φιλόδοξο και εύχομαι πραγματικά να μην είναι απλά μεγάλα λόγια. Αυτό που πρέπει να πω, όμως, είναι ότι κρατάω ένα εξαιρετικά μικρό καλάθι. Δεν ξέρω γιατί, αλλά φοβάμαι ότι όσο εύκολα εντυπωσιάζουν αυτά που έχουν αναφερθεί μέχρι στιγμής, άλλο τόσο εύκολα μπορεί να απογοητεύσει το τελικό αποτέλεσμα. Και ναι, μπορεί να μην είμαι γενικότερα ο μεγαλύτερος φαν του -κατά τα άλλα συμπαθέστατου- Kojima, θέλω όμως το Death Stranding να πετύχει. Για πολλούς και διάφορους λόγους…
Λεωνίδας Μαστέλλος
Μπορεί να είναι η πρώτη φορά που παρακολούθησα ένα τόσο εκτεταμένο trailer παιχνιδιού και όταν τελείωσε ένιωθα ότι γνωρίζω τόσα, όσα γνώριζα προτού το δω. Αρχικά με παραξένεψε το συναίσθημα. Τελικά όμως θεωρώ ότι ο ακαταλαβίστικος χαρακτήρας του παιχνιδιού (ή τουλάχιστον ο ακαταλαβίστικος τρόπος προώθησης και προβολής του) ίσως να είναι το δυνατό του χαρτί. Περίεργο, ασυνήθιστο, ιδιόμορφο, το Death Stranding τραβάει την προσοχή θέλοντας και μη. Φυσικά έχω τις επιφυλάξεις μου. Ο Hideo Kojima, ο δημιουργός του τίτλου, δεν ανήκει στους αγαπημένους μου. Προς θεού δεν τον θεωρώ κακό δημιουργό, απλώς δεν με αγγίζουν τα έργα του. Άλλωστε η σειρά MGS με είχε αφήσει παγερά αδιάφορο, παρά τους διθύραμβους που άκουγα από τους γύρω μου. Οπότε το Death Stranding αποτελεί για μένα ένα περίεργο στοίχημα. Μου αρέσουν όσα έχω δει, με ιντριγκάρει ο περίεργος κόσμος, λατρεύω Norman Reedus. Από την άλλη, ο Kojima δεν με έχει κερδίσει ποτέ, οπότε ο φόβος είναι υπαρκτός. Θεωρώ πως είναι νωρίς ακόμη για να αρχίσουμε να λέμε βαρύγδουπες βλακείες για το κατά πόσο ο τίτλος θα αλλάξει τα πράγματα ή όχι. Αφήστε που αν αρχίσουμε να το κάνουμε θα μου δημιουργηθούν υπερβολικές προσδοκίες, προσδοκίες που μπορεί να μη με αφήσουν να απολαύσω πραγματικά τον τίτλο. Οπότε περιμένουμε με σταυρωμένα χέρια και ελπίζουμε να βγάλουμε άκρη.
Πλάτων Πέππας
Hideo Kojima. Ο δημιουργός ενός από τα πιο επιτυχημένα video games στην σύντομη ιστορία του είδους. Η επιτυχία των Metal Gear οφείλεται στις ιδέες πίσω από το gameplay. Τις βαθιά αντιπολεμικές απόψεις που στοιχειώνουν τον Hideo και που εκείννος εκφράζει μέσω των πρωταγωνιστών των παιχνιδιών του. Ή των ανταγωνιστών τους. Αποφεύγοντας να ξεκινήσω τα quotes, θα αναφέρω απλά ότι χαρακτηριστικές στην μνήμη μου έχουν μείνει οι ατάκες του Solidus Snake, λίγες στιγμές πριν τον τερματισμό του Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty.
Χαίρομαι ειλικρινά που αυτός ο δημιουργός έχει πάλι την ευκαιρία -και άπειρο budget- να πει μια ιστορία με το δικό του τρόπο. Ανυπομονώ να δω τι έχει στο μυαλό του και με ποιον τρόπο θα μπολιάσει το Death Stranding με τα μηνύματα που θέλει να περάσει αυτήν τη φορά. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές στο ίντερνετ επικρατεί μια φρενίτιδα, αφού έχει μόλις δημοσιευθεί και το πρώτο “gameplay” trailer που μας γνωστοποίησε και την ημερομηνία κυκλοφορίας. Θεωρώ δύσκολο το Death Stranding να απογοητεύσει. Θεωρώ επίσης πως οι ιδέες που θα εκπροσωπεί αυτήν τη φορά θα μας έρχονται πιο ωμά, πιο αφιλτράριστα, σε σχέση με τη σειρά Metal Gear. Με τρομάζει όμως αυτή η εμμονή με το online και ξέρω ότι δεν είμαι μόνος σε αυτό. Η συχνή επαφή μου δε με τίτλους που βασίζονται στο online έχει αποδείξει πως όταν οι developers προσπαθούν να διηγηθούν μια ιστορία σε ένα διαδικτυακό περιβάλλον, αυτή ατονεί και καταλήγει κάπου στο παρασκήνιο να αποτελεί απλά αφορμή για δράση, περισσότερες αποστολές, DLC. Αν δεν καταφέρει και ο Hideo να αλλάξει αυτήν τη παράδοση, δεν ξέρω ποιος άλλος θα μπορέσει να το κάνει πράξη.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity