Η Sony όμως; Τη Sony την αντιπάθησα στο PS2, όχι γιατί έκανε κάτι κακό, αλλά γιατί τότε αντιπαθούσα συνήθως τον νικητή (μου άρεσε και αυτό το τραγούδι) και η κυριαρχία-μονοπώλιό της δεν με ενθουσίαζε. Αντίθετα τότε συμπάθησα το Xbox και λάτρεψα το GameCube. Να αναφέρω εδώ, ότι, αντίθετα, αγαπούσα απεριόριστα το PSone, την πρώτη μου ουσιαστικά κονσόλα. Βέβαια και το PS2 δεν το αντιπάθησα επειδή του βρήκα κάτι κακό, και έπαιξα μάλιστα και πολλά και καλά παιχνίδια (Ico κανείς;). Στο PS3 η μπαλίτσα χάθηκε. Πανάκριβο, άργησε να έρθει στην Ευρώπη, φιάσκο στην αρχή και πάλεψε στο τέλος να σώσει το παιχνίδι με φοβερές και τρομερές αποκλειστικότητες (τα κατάφερε). Κανένας λόγος να το συμπαθήσω, σχεδόν το ανέσυρα από το «μνήμα» να παίξω Heavy Rain και The Last Of Us και τώρα αναπαύεται στα χεράκια του ανιψιού μου.
Στο PS4 το πράγμα φαινόταν από την αρχή, ή μάλλον από το τέλος, του PS3. Η Sony είχε μάθει το μάθημα της και ήταν αποφασισμένη να διορθώσει πράγματα, κάτι που έκανε. Σε καμία περίπτωση δεν τα έκανε όλα τέλεια, αλλά ήδη ήταν μίλια μπροστά από τον ανταγωνισμό. Επίσης ήταν αποφασισμένη να νικήσει παρά τις κάποιες -συνεχιζόμενες κιόλας- αστοχίες. Έβγαλε πολύ πριν από τον αντίπαλο την αναβαθμισμένη της κονσόλα, λέγε με Pro, και την ώρα που ο οχτρός κατάφερνε να αυξήσει (!!!) την τιμή της αντίστοιχης πρότασής του στην Ελλάδα, η τιμή του Pro έπεσε στη φετινή εορταστική περίοδο. Και τότε, ακόμα και για μένα ο κύβος ερρίφθη.
Ακολουθούσα, νομίζω το έχω ξαναπεί, μια παράξενη πορεία αυτήν τη γενιά. Είχα απόλυτη γνώση ότι το PS4 ήταν μπροστά, αλλά επέμενα να παίζω κατά 80%-90% στο Xbox One, από συνήθεια θέλετε, από αγάπη για τα racing, από τρέλα με τα Achievements. Έχτιζα βιβλιοθήκη με -αποκλειστικούς- τίτλους του PlayStation αλλά δεν έπαιζα. Και τώρα που βρέθηκα με το Pro πήρε φωτιά το DualShock και το παιχνίδι σιγά-σιγά γυρίζει. Λίγο το ξεκίνημα του Uncharted Collection, λίγο WipEout και GT Sport και ξαφνικά το PS4 καταλαμβάνει την πλειοψηφία του χρόνου μου, την ώρα που στο Xbox One παίζω αρκετά λιγότερο. Όμως εκεί που γύρισε εντελώς το παιχνίδι είναι πια σε παραγωγές από third parties. Ως τώρα, όταν έβγαινε κάποιο παιχνίδι στις δυο κονσόλες και το ήθελα, δεν υπήρχε σκέψη, το έπαιρνα στο Xbox. Ξαφνικά πατήθηκε ένα κουμπάκι και λέω, ως εδώ, πάμε για άλλα. Η σειρά Wolfenstein (τα προηγούμενα) αγοράστηκαν στο PS4, ενώ και κάποιες μελλοντικές αγορές, πάνε για εκεί ή, τέλος πάντων, θα μπαίνω τώρα πια πάντα σε σκέψη προτού αγοράσω κάτι.
Αυτό συνέβη φυσικά γιατί και η Sony έκανε καλά κάτι και η Microsoft κάτι άσχημα. Σημαίνει επίσης ότι όταν αγοράζουμε κονσόλες και videogames μπορεί να έχουμε τις συμπάθειες μας αλλά δεν στραβωνόμαστε λόγω βλακείας. Να, ας πούμε, πώς όταν στο ποδόσφαιρο αν ένα μαρκάρισμα γίνει υπέρ της ομάδας σου είναι πέναλτι, αν γίνει υπέρ του αντίπαλου πέτσινο; Αυτό. Να μπορείς να δεις δηλαδή ότι η έλλειψη backwards compatibility είναι αδυναμία της Sony και συν της Microsoft. Να μπορείς να δεις ότι η Sony σού προσφέρει συνέχεια κάτι καινούριο (έρχονται μερικά διαμαντάκια παρακάτω) και η Microsoft ανακυκλώνει ωραία μεν, παλιά δε παιχνίδια (ως και το πρώτο Xbox θυμήθηκε). Να χρησιμοποιείς τη λογική σου, να ξέρεις να κρίνεις, να μην τυφλώνεσαι και να μην κάνεις χαζομάρες.
Να ‘μαι κι εγώ λοιπόν στην αγκαλιά της Sony. Έτοιμος να την κοπανήσω όμως αν αρχίσουν πάλι τα λάθη. Κρίνοντας πάντα, κατά το δυνατόν, αντικειμενικά.
Τα λες πολύ σωστά, έχω να παρατηρήσω. Εμένα η πρώτη μου κονσόλα ήταν το αρχικό ΧΒΟΧ, το λεγόμενο και original τώρα πλέον. Το PS2 δεν το γούσταρα, για τους ίδιους ακριβώς λόγους που λες κι' εσύ, κι' επίσης επειδή το αρχικό ΧΒΟΧ ήταν πιο δυνατό σαν μηχάνημα από το PS2. Στην επόμενη γενιά πήρα το 360, εκεί έπαιζα παιχνίδια κυρίως, μετά από 3 χρόνια όμως, αφού είχα το 360, αποφάσισα και πήρα και το PS3, λόγω Uncharted παιχνιδιών.Τότε διαπίστωσα πως η ποιότητα των παιχνιδιών της Sony, είναι κατά πολύ ανώτερη των αποκλειστικοτήτων της Microsoft, και σταδιακά, κατέληξα να γίνει αγαπημένη μου κονσόλα το PS3. Βέβαια σε αυτό συνέβαλε και το γεγονός των 3 χαλασμένων 360, λόγω του γνωστού προβλήματος RROD. Στην τρέχουσα γενιά, πάλι επέλεξα το PS4 PRO που έχω τώρα, και λόγω πρότερης θετικής εμπειρίας που είχα με το PS3, αλλά και λόγω των ηλιθιοτήτων της αρχικής παρουσίασης της Microsoft, και δεν το μετανιώνω με τίποτα. Από το ΧΒΟΧ, τα μοναδικά παιχνίδια που μου έχουν λείψει, είναι τα Halo και Gears, τίποτε άλλο. Στο PS4 PRO όμως, ευχαριστιέμαι ένα σωρό παιχνιδάρες.
Εν' ολίγοις, η Microsoft με τα λάθη της και τις επιλογές της, ήταν που με έκανε να φύγω και να πάω στο "στρατόπεδο" της Sony. Βέβαια εννοείται παρωπίδες δεν έχω, θα ήθελα πολύ να δω αποκλειστικά παιχνίδια στο ΧΒΟΧ, πέραν των γνωστών, HALO, GEARS, παιχνίδια που να αξίζουν, ώστε να πάρω ΧΒΟΧ ΟΝΕ Χ, όμως προς το παρόν δεν βλέπω στον ορίζοντα κάτι.
Η μπάλα είναι στην μεριά της Microsoft, ας κάνει σωστές κινήσεις, για να κερδίσει τον κόσμο που έχασε πάλι.
3 360 έχω κάψει κι εγώ.
δεν ξαναγυριζουμε ποτε ξανα στο Playstation... απο οταν βγηκε το χειρηστηριο του Gamecube δεν μπορεσα ποτε ξανα να πιασω dualshock στα χερια μου. Και ποτε ξανα δε μπορεσα να εχω τον αριστερο αναλογικο εκει που ειναι κανονικα ο σταυρος. Ο λογος που δε πηρα ps3 ηταν το κοντρολερ του 360 οι τιτλοι arcade και τα xbox live party. Ο λογος που δε πηρα ps4 ηταν το backwards compatibility και φυσικα παλι το κοντρολερ. Αυτο που ηθελε αρχικα η μαικροσοφτ ηταν να σταματησει η φυγη των των χρηστων 360 προς το ps4. Η οποια το πρωτο χρονο ζωης της νεας γενιας ηταν σαρωτικη. Η ταση αυτη πλεον οχι μονο εχει σταματησει αλλα και αντιστραφει , πολλοι απο τη παλια μου παρεα στο 360 που ειχαν παρει πλεη αγορασαν χβοχ. Και Αντεστρεψε τη ταση χωρις (κατ εμε και ας με κραζουν καποιοι) να εχει βγει ουτε ενα εξκλουσιβ γκεημ της προκοπης στο ΟΝΕ. ΟΥΤΕ ΕΝΑ. Αν ξυπνησουν στα στουντιο της μαικροσοφτ και βγαλουν κανα τιτλακι της προκοπης κατι θα γινει